«Η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων των δύο αστικών κομμάτων διασκορπίστηκαν κυρίως σε συγγενείς ιδεολογικά πολιτικούς χώρους που υποστηρίζουν την πολιτική του "ευρωμονόδρομου".
Σε πολύ μικρότερο βαθμό κατευθύνθηκαν στο ΚΚΕ. Στα παραπάνω πλαίσια η ποικιλόμορφη διασπορά ψήφων κατευθύνθηκε και σε αντιδραστικά και εθνικιστικά κόμματα όπως είναι οι "Ανεξάρτητοι Ελληνες", η φασιστική ναζιστική "Χρυσή Αυγή". Σημαδεύεται επίσης το εκλογικό αποτέλεσμα με τη μεγάλη αποχή που εκφράζει επίσης αδιέξοδη αγανάκτηση, αλλά και την οικονομική δυσκολία μετακίνησης των ετεροδημοτών. Η άνοδος της "Χρυσής Αυγής" είναι η πρόσθετη απόδειξη ότι σε συνθήκες βαθιάς κρίσης και λαϊκής εξαθλίωσης, ενώ το εργατικό λαϊκό κίνημα δεν έχει περάσει στην αντεπίθεση και η πλειοψηφία των κομμάτων στηρίζει το καπιταλιστικό σύστημα ή παραπέμπει στην αυταπάτη του εξανθρωπισμού του, δυναμώνει ο κίνδυνος επίδρασης των εθνικιστικών και νεοφασιστικών απόψεων (...) Το μεγαλύτερο μέρος των δυσαρεστημένων και οργισμένων εργαζομένων και ανέργων υπέκυψε στην ανυπομονησία και την πίεση της χίμαιρας του άμεσου θετικού αποτελέσματος, της λύσης "εδώ και τώρα", χωρίς να έχει αποκτήσει την απαιτούμενη άμεση πείρα από τη συμμετοχή στην οργάνωση και διεξαγωγή των αγώνων» (από την «Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για το εκλογικό αποτέλεσμα»).
Στη διαμόρφωση της πολιτικής συνείδησης των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων βασική επίδραση ασκεί η πείρα τους που διαμορφώνεται από την ίδια τους τη ζωή και το πώς την προσλαμβάνουν. Δεν αρκεί η εξαθλίωση της ζωής της οικογένειάς τους για να επιδράσει στην πολιτική τους επιλογή, δηλαδή στο ποιο πολιτικό κόμμα εκφράζει τα συμφέροντά τους. Η κοινωνική συνείδηση στην ταξική κοινωνία, στον καπιταλισμό, διαμορφώνεται από την κυρίαρχη τάξη, την ιδεολογία και την πολιτική της στη διαπάλη με την ιδεολογία και την πολιτική της εργατικής τάξης και του ΚΚΕ. Αλλά το πεδίο αυτής της διαπάλης είναι οι ταξικοί αγώνες. Η συμμετοχή όχι απλά και μόνο στις εργατικές κινητοποιήσεις, αλλά η συμμετοχή στο συνδικάτο, στην οργάνωση των αγώνων, στην προετοιμασία τους, στη σύγκρουση με τους καπιταλιστές στους τόπους δουλειάς, εκεί που μπορεί να ξεχωρίσει η αντίθεση των ταξικών συμφερόντων και να συνειδητοποιείται η ανάγκη πάλης τάξης ενάντια σε τάξη, ώστε να διαμορφώνεται η αναγκαιότητα πολιτικής επιλογής από τους εργαζόμενους όχι των αστικών ή οπορτουνιστικών κομμάτων, αλλά του δικού τους κόμματος. Και έτσι μπορεί να εκφραστεί και σε ψήφο στο ΚΚΕ, αφού το κίνημα διαμορφώνει τέτοια εμπειρία που να απεγκλωβίζει λαϊκές δυνάμεις από την αστική πολιτική, να μη χειραγωγούνται στις δυνάμεις του οπορτουνισμού, να ενισχύουν το ΚΚΕ. Επομένως ένας παράγοντας διαμόρφωσης και του εκλογικού συσχετισμού δυνάμεων είναι η στάθμη του εργατικού κινήματος, το επίπεδο ανάπτυξης της ταξικής πάλης. Αλλωστε, το ΚΚΕ στις εκλογές κατεβαίνει με τη στρατηγική του, αφού θεωρεί τις εκλογές ως μια μορφή ταξικής πάλης και την εντάσσει στη δράση του για τη συγκέντρωση των κοινωνικών δυνάμεων που αντικειμενικά έχουν συμφέρον να συγκρουστούν με τους καπιταλιστές, να τους ανατρέψουν από την εξουσία, να κοινωνικοποιήσουν την ιδιοκτησία τους ως μονόδρομο για τη λαϊκή ευημερία.
Το εργατικό κίνημα και η πείρα για την πολιτική επιλογή
Αρα ένας παράγοντας για τη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος είναι το επίπεδο ανάπτυξης της ταξικής πάλης στην Ελλάδα, που παρά τη μεγάλη ανάπτυξη πανεργατικών αγώνων - τη μεγαλύτερη στην Ευρώπη - κόντρα στην εφαρμοζόμενη πολιτική, είναι ακόμη αναντίστοιχο των απαιτήσεων. Επέδρασε και η διαπάλη μέσα στο εργατικό κίνημα με δυνάμεις όπως ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - «Αυτόνομη Παρέμβαση», που αποτελούν μοχλό στήριξης της αστικής πολιτικής στο συνδικαλιστικό κίνημα και της ταξικής συνεργασίας. Εδώ οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ έφτασαν να συμμαχούν με ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ ενάντια στις ταξικές δυνάμεις. Αλλωστε, έχουν θεμέλιο της στρατηγικής τους τη «διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής», επομένως εχθρεύονται την ταξική πάλη.
Οταν λέμε το επίπεδο ανάπτυξης της ταξικής πάλης εννοούμε και το περιεχόμενο και τον ταξικό προσανατολισμό του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και το επίπεδο προώθησης της συμμαχίας των εργατών με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα και βεβαίως την οργάνωση της εργατικής τάξης στα συνδικάτα (είναι λιγότερο από το 1/3 των εργατών) και το βαθμό ικανότητας των συνδικάτων για κινητοποίηση, που σημαίνει μορφές οργάνωσης στους τόπους δουλειάς, στις εργατογειτονιές κ.λπ.
Δεν πρέπει, επίσης, να ξεχνάμε ότι η διαπάλη μέσα στο κίνημα ανάμεσα στο οργανωμένο εργατικό κίνημα και στην προβολή ενός «χύμα» κινήματος, που προβάλλει το «έξω τα κόμματα - έξω τα συνδικάτα», που φτάνει μέχρι την αλλαγή «πολιτικής φρουράς» στους θεσμούς (βουλή, κυβέρνηση), έξω και μακριά από τις ταξικές σχέσεις, δηλαδή την αντιπαράθεση καπιταλιστών - εργαζομένων, λαού - μονοπωλίων, ώστε να λύνονται τάχα λαϊκά προβλήματα. Το «κίνημα» της μούντζας, της οργής. Ολα αυτά επιδρούν στην αλλοίωση του ριζοσπαστισμού και στην καλλιέργεια αυταπατών. Τις καλλιέργησε το ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν και σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Ας θυμηθούμε λίγο την εκτίμησή του για το κίνημα της παρέλασης που τάχα έδιωξε τον Γ. Παπανδρέου!
Ας σκεφτούμε ένα ζήτημα με ένα παράδειγμα. Στις εκλογές το ΠΑΣΟΚ έχασε 2.179.013 ψήφους και η ΝΔ 1.103.665. Και τα δύο κόμματα μαζί έχασαν 3.282.678 ψήφους. Ηταν ψήφος τιμωρίας που κατέγραψε την τεράστια φθορά των δύο κομμάτων που εναλλάσσονταν στην κυβέρνηση. Ταυτόχρονα η μεγαλύτερη συμμετοχή στις μεγάλες πανεργατικές απεργίες δεν ξεπέρασε τις 200.000 έως 250.000 εργαζόμενους σε όλη την Ελλάδα. Σ' αυτούς δηλαδή που αποκτούν άμεσα εμπειρία από την απλή συμμετοχή στις κινητοποιήσεις. Σε ποιο βαθμό και έκταση αυτοί οι αγώνες επιδρούν και σε λαϊκούς ανθρώπους που δεν συμμετέχουν; Επιδρούν, αλλά σε μικρή έκταση. Για παράδειγμα, ο αγώνας των χαλυβουργών έχει επιδράσει στο αποτέλεσμα του Θριασίου όπου το ΚΚΕ είχε άνοδο. Να γιατί λέμε πως οι συσχετισμοί αλλάζουν μέσα στους ταξικούς αγώνες, οι εκλογές αποτελούν ένα δείκτη της έκφρασής τους. Να γιατί η ΚΕ του ΚΚΕ κάνει την εκτίμηση με την οποία ξεκινά αυτό το άρθρο. Να γιατί πρέπει να ενταθεί η δουλειά μας στην εργατική τάξη και το οργανωμένο κίνημά της.
Πηγή:www.rizospastis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου