ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Το ΚΚΕ έχει ριζικά διαφορετική αντίληψη για την Πρόνοια στα ΑμΕΑ.

Αποσπάσματα από την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σε εκδήλωση για το χώρο της Πρόνοιας, της Ειδικής Αγωγής και των ΑμΕΑ

Σε συγκέντρωση εργαζομένων στην Πρόνοια, στην Ειδική Αγωγή, σε ανάπηρους και χρονίως πάσχοντες, σε γονείς και κηδεμόνες ατόμων με ειδικές ανάγκες, μίλησε το απόγευμα της Δευτέρας η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σε εκδήλωση που έγινε στην αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων. Ο «Ριζοσπάστης» δίνει συνέχεια στο ρεπορτάζ που δημοσίευσε χτες, παρουσιάζοντας αποσπάσματα από την ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα.

***

«Οπωσδήποτε, η σημερινή μας συνάντηση είναι μία συνάντηση μπροστά στην εκλογική αναμέτρηση. Γνωρίζετε όμως πολύ καλά ότι το ΚΚΕ δε θυμάται τους ανθρώπους που έχουν ειδικές ανάγκες, τις οικογένειές τους, τους εργαζόμενους στον αντίστοιχο τομέα, δεν σας θυμόμαστε προεκλογικά. Και μάλιστα, να σας πω καθαρά, αν δεν είχαμε κάνει αυτές τις προσπάθειες που κάναμε, βεβαίως με μπροστάρηδες εσάς τους ίδιους, δε θα τολμούσαμε προεκλογικά να 'ρθουμε να μιλήσουμε γιατί πρέπει να στηριχτεί η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, γιατί πρέπει να ενισχυθεί το ΚΚΕ. Θα αισθανόμασταν άσχημα.

Τα τελευταία χρόνια κάνουμε μια πρόσθετη προσπάθεια. Ποια είναι η προσπάθειά μας: Τα προβλήματά σας, των ατόμων με ειδικές ανάγκες, πάντα βλέπουμε κοντά και τα προβλήματα των εργαζομένων, πρέπει να γίνουν αναπόσπαστο στοιχείο του αγώνα όλων των οργανώσεων του μαζικού κινήματος. Των εργατοϋπαλληλικών, των επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων, των αυτοαπασχολούμενων, πανελλαδικά, και της φτωχής αγροτικής οικογένειας. Γιατί τα άτομα με ειδικές ανάγκες είναι παιδιά κάποιας οικογένειας που ανήκει στην εργατική τάξη, σε ένα άλλο λαϊκό κοινωνικό στρώμα, είναι παιδιά των μικρών επιχειρηματιών, των αυτοαπασχολούμενων, ανήκουν ταξικά κάπου.

Πολύ περισσότερο που τα προβλήματα είναι πολύ πιο οξυμένα στα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Θεωρούμε, λοιπόν, απαραίτητο, έχουν γίνει προσπάθειες, από εργατικά σωματεία από άλλους χώρους, αλλά ακόμα αυτή η στέρηση δεν έχει ξεπεραστεί. Και να σας πω και κάτι άλλο. Οι επίσημες στατιστικές μιλάνε για 550.000 άτομα με ειδικές ανάγκες. Δεν το δεχόμαστε αυτό το νούμερο. Αφήστε που απογραφές δε γίνονται. Στην τελευταία απογραφή, δεν έγινε τέτοια καταγραφή.

Ας πάρουμε και μια άλλη πλευρά. Οι άνθρωποι από μια ηλικία και μετά, γινόμαστε όλοι μας άτομα με ειδικές ανάγκες. Οταν έχεις σοβαρές παθήσεις, χρόνιες, δε λέω τις συνηθισμένες παθήσεις που έχει κανείς σε μια μεγάλη ηλικία, έχεις ανάγκη από βοήθεια και στήριξη. Αυτό που λέμε άτομα με ειδικές ανάγκες, είναι ένας πολύ μεγάλος αριθμός. Αλλοι γεννιόνται, άλλοι παθαίνουν από ατυχήματα, άλλοι γίνονται στην πορεία. Το νούμερο το οποίο αναφέρεται, κατά τη γνώμη μας, είναι πάρα πολύ μικρό σε σχέση με την πραγματικότητα και με τα κριτήρια που πρέπει εν πάση περιπτώσει τον 21ο αιώνα.

Και θεωρούμε ότι αυτός ο αγώνας πρέπει να γίνει αναπόσπαστος. Οχι ότι δε χρειάζονται οι ιδιαίτερες οργανώσεις των ατόμων με ειδικές ανάγκες, δεν το λέω αυτό, αλλά πρέπει πιο αποφασιστικά το εργατικό, το ταξικό κίνημα, οι γυναικείες οργανώσεις, οι οργανώσεις των επαγγελματοβιοτεχνών, των εμπόρων και της αγροτιάς να αναδείξουν και αυτά τα ζητήματα με διεκδικήσεις. Και επομένως, τότε θα δυναμώσει πάρα πολύ η πίεση, η αντιπαράθεση, η αντεπίθεση - ο πόλεμος, ποια πίεση. Εδώ πρέπει να γίνει ένας αληθινός πόλεμος για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα.

Ριζικά διαφορετική αντίληψη

Τα τελευταία χρόνια η βαρβαρότητα του καπιταλισμού βγήκε στην επιφάνεια. Οταν κόβουν μισθούς και συντάξεις, όταν περιορίζουν φάρμακα, όταν κάνουν όλα αυτά που λέμε εμείς, που μας "κούρεψαν" κυριολεκτικά δηλαδή και άτακτα, είναι η καπιταλιστική βαρβαρότητα, που εμάς δε μας εξέπληξε, δε μας ξένισε, αυτός είναι ο καπιταλισμός. Αλλά ειλικρινά δεν ξέρω πώς να χαρακτηρίσω τα ειδικά μέτρα, που μέσα στο "κούρεμα" των πάντων μπήκατε κι εσείς και οι οικογένειές σας.

Εδώ, δηλαδή, δείχνει ότι τα κόμματα που στηρίζουν το καπιταλιστικό σύστημα, θα πρόσθετα ακόμα και που το ανέχονται, τελικά οδηγούνται σε ένα είδος πολιτικής διαστροφής. Πρέπει να είσαι διεστραμμένος δηλαδή για να βάζεις φόρο αλληλεγγύης σε ανάπηρους ανθρώπους. Και λέει, απαλλάσσεσαι όταν έχεις αναπηρία 80% και πάνω. Δηλαδή, αυτός που έχει 79%;

Και πληρώνεις αλληλεγγύη για ποιον; Αφού εσύ πρέπει να είσαι ο κύριος σκοπός της αλληλεγγύης. Η συντριπτική πλειοψηφία ανήκουν σε λαϊκές οικογένειες, δε μιλάμε τώρα γι' αυτούς που ανήκουν στα ανώτερα εισοδηματικά στρώματα, στην αστική τάξη, εντάξει δε λέμε αυτούς. Αυτοί τα λύνουν τα προβλήματα μόνοι τους κ.λπ. Αυτός ο κανονισμός του ΕΟΠΥΥ, αυτά που κάνουν τώρα, που αλλάζουν το βαθμό αναπηρίας και τον ρίχνουν προς τα κάτω, η πιστοποίηση της αναπηρίας.

Το ΚΚΕ δεν έχει απλώς ποσοτικές διαφορές με την κυρίαρχη πολιτική. Δηλαδή, όταν λέω ποσοτικές διαφορές, ότι παραδείγματος χάριν πρέπει να χορηγούνται δωρεάν παροχές σε εσάς, τα πάντα δωρεάν, δεν πρέπει να κοστίζει τίποτα η περίπτωσή σας, είτε αφορά αποκατάσταση, είτε αφορά βελτίωση. Δεν εννοούμε μόνο αυτές τις διαφορές, που βεβαίως δεν είναι και λίγο πράγμα, αλλά εννοούμε ότι έχουμε μια διαφορετική αντίληψη συνολικά.

Και θέλω να πω την εξής πλευρά: Καμιά φορά ακόμα και στους τηλεοπτικούς σταθμούς, όχι τόσο σε ελληνικούς, όσο σε ξένους, παρουσιάζονται διάφορα επιτεύγματα της επιστήμης, της τεχνολογίας, και είναι αρκετές φορές που παρουσιάζουν ό,τι τελειοποίηση υπάρχει, π.χ. στην κινητική αναπηρία. Και εκεί πραγματικά σε πιάνει οργή, αγανάκτηση, γιατί η επιστήμη έχει προχωρήσει πάρα πολύ. Δείχνανε μια μέρα έναν γιατρό χειρουργό, ο οποίος ήταν παράλυτος από τη μέση και κάτω και έκανε κανονικές εγχειρήσεις όρθιος με ειδικό μηχάνημα. Και μάλιστα ήταν και ένας από τους κορυφαίους χειρουργούς.

Η επιστήμη στην υπηρεσία των ΑμΕΑ

Εμείς ξεκινάμε από το ότι αυτός που μπορεί όχι μόνο να αυτοεξυπηρετείται, αλλά ακόμα και αν το επιλέξει να ζήσει μόνος του, θέλει άλλη ρύθμιση στα σπίτια όταν είσαι πάνω στο καροτσάκι. Δηλαδή, για όλους τους εργαζόμενους το λέμε, αλλά ιδιαίτερα στις δικές σας περιπτώσεις πρέπει να υπάρχει το μάξιμουμ. Ο στόχος είναι να μπορεί το άτομο με ειδικές ανάγκες να είναι αυτοδύναμο. Και οικονομικά και κινητικά.

Γιατί η επιστήμη μπορεί να υπηρετήσει αυτόν τον στόχο. Γίνονται σήμερα μια σειρά έρευνες, στο βαθμό βέβαια που τα μονοπώλια του φαρμάκου ενδιαφέρονται να αξιοποιήσουν ένα φάρμακο για να βγάλουν κέρδος. Και ξέρετε, αν ένα φάρμακο θέλει πολλά χρόνια να το μελετήσουν, το παρατάνε, γιατί θέλουνε στο άψε - σβήσε κέρδη.

Διαβάζουμε, ας πούμε, για τη σκλήρυνση κατά πλάκας, για διάφορες άλλες ασθένειες, ότι γίνονται έρευνες σε πειραματικό επίπεδο. Εμείς αυτό που θέλουμε - δε θέλουμε μόνο την οικονομική βοήθεια, ή την απαλλαγή από οικονομικά βάρη -, θέλουμε η τελευταία λέξη της επιστήμης, ας το πούμε, να φθάνει και στην Ελλάδα, να παρέχεται δωρεάν. Ακόμα και να στέλνονται άνθρωποι στο εξωτερικό, αν σε κάποια χώρα υπάρχει κάτι καινούριο σε αυτόν τον τομέα, ούτως ώστε και έναν άνθρωπο να μπορέσεις να βελτιώσεις αποφασιστικά την περίπτωσή του, να το δοκιμάσεις.

Αυτά, όμως, δεν μπορεί ούτε η οικογένεια να κάνει εράνους και να μαζεύει λεφτά, ούτε να βγαίνεις στην τηλεόραση και να ζητάς καταθέσεις στους λογαριασμούς των τραπεζών. Αυτά πρέπει να γίνονται μέσα από τον ασφαλιστικό οργανισμό. Ούτε είναι υποχρεωμένη μια οικογένεια να διαβάζει ξένα περιοδικά και να παρακολουθεί όλες τις εξελίξεις στον τομέα της ιατρικής επιστήμης. Δηλαδή, έχουμε μια άλλη αντίληψη.

Και βεβαίως εργαζόμενους οι οποίοι έχουν σταθερή δουλειά και αμείβονται κανονικά. Εμείς δε βλέπουμε τον εργαζόμενο απλώς να κάνει το επάγγελμά του για να βγάζει ένα μισθό. Ιδιαίτερα σε αυτούς τους χώρους πρέπει να βάλει το πάθος του, την αγάπη του, δεν πρέπει να έχει προσωπικά προβλήματα. Να μπορέσει να μεταφέρει στον άνθρωπο που θέλει μία στήριξη όλο του τον εαυτό. Οχι να πηγαίνει στη δουλειά και να σκέφτεται ότι είναι απλήρωτος. Οπως και να το κάνουμε, η δουλειά πια μετατρέπεται σε βάσανο. Να μπορεί δηλαδή να πηγαίνει στη δουλειά έχοντας λυμένα προβλήματα και όχι με τα βάσανα της απόλυσης ή του χαμηλού μισθού.

Μορφή πάλης οι εκλογές

Ωστόσο, ετούτη την ώρα πρέπει να πάρουμε υπόψη ότι διαλύουνε δομές Πρόνοιας, τα οδηγούν κυριολεκτικά στον εθελοντισμό, στις μη κυβερνητικές οργανώσεις, στη φιλανθρωπία κ.λπ. Τα απορρίπτουμε 100%. Γι' αυτό και πρέπει όλο το κίνημα να κάνει τέτοιες διεκδικήσεις και να βρούμε και μορφές πάλης τέτοιες που ασκούν τη μεγαλύτερη πίεση κ.λπ. Και τα πράγματα θα χειροτερέψουν, διότι η κρίση στην Ελλάδα θα βαθύνει και θα βαθύνει στην Ευρωζώνη. Θα το ακούτε καθημερινά στα δελτία ειδήσεων, που το αναπαράγουν αυτό, ότι υπάρχουν προβλέψεις ακόμη χειρότερες για την Ελλάδα. Βεβαίως, εξαρτάται για ποιο σκοπό το αναπαράγεις.

Το αναπαράγουν για να προετοιμάσουν το λαό να σκύψει το κεφάλι και να ισοπεδωθεί. Εμείς το αναπαράγουμε γιατί αποτελεί και δική μας εκτίμηση, μελετώντας τους οικονομικούς δείκτες, αλλά και για να πούμε στο λαό ότι δεν έχει βγάλει στην επιφάνεια την πραγματική του δύναμη. Δεν έχει αναμετρηθεί με τα προβλήματα. Οι αγώνες ανέβηκαν, δυνάμωσαν, οπωσδήποτε έχει γίνει πρόοδος, το εργατικό - λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα είναι ενδεχομένως και το πιο ισχυρό στην Ευρώπη σχετικά, αλλά πίσω από τις απαιτήσεις.

Αρα, εμείς τα λέμε όλα αυτά για να ξέρει ο λαός τι έρχεται. Γιατί έτσι είμαστε εμείς οι κομμουνιστές, ξέροντας σε τι οφείλονται τα προβλήματα, ξέροντας με ποιους έχουμε να κάνουμε, το να ξέρουμε το πού πάνε τα πράγματα, αυτό αποτελεί και εγγύηση για το λαό. Γιατί βοηθάμε το λαό να προετοιμαστεί, να ανακαλύψει τη δύναμή του, να οπλιστεί με ταξικό μίσος, όχι με τυφλή αγανάκτηση και απελπισία, αλλά με ταξικό πολιτικό μίσος και να αντιπαλέψει αυτήν την κατάσταση. Να βάλει στόχο, δηλαδή, μέσα από διαδοχικές αναμετρήσεις - δε θα γίνει πατώντας ένα κουμπί σε ένα βράδυ - να γίνει στην Ελλάδα ριζική αλλαγή, ριζική ανατροπή, που εμείς την ταυτίζουμε με την κατάκτηση απ' το λαό της εργατικής - λαϊκής εξουσίας.

Η μάχη της κάλπης για μας είναι μια μορφή πάλης όπου ταυτόχρονα δε μας αποτραβά από την καθημερινή πάλη, εκεί που χρειάζεται. Το ΚΚΕ λέει ότι αυτό που μπορεί να γίνει, το ρεαλιστικό στις 6 του Μάη - δε ζητάμε να γίνει αυτό που επιθυμούμε εμείς, δε γίνεται η πολιτική με επιθυμίες, γίνεται με τον αγωνιστικό ρεαλισμό - είναι τα δύο κόμματα να χάσουν όσο γίνεται περισσότερο. Και με ανεβασμένο ΚΚΕ, ένα ισχυρό κίνημα θα μπορέσει να ασκήσει πίεση, να φέρει κάποιο αποτέλεσμα, οποιαδήποτε κυβέρνηση κι αν είναι».

Πηγή:www.rizospastis.gr