ΣΕΒ και «υπεύθυνες δυνάμεις».Άρθρο του Ριζοσπάστη.

Ούτε μισό δάκρυ δεν περισσεύει από τους μεγαλοεπιχειρηματίες για τα βάσανα των εργατών.

Όσο μεγαλύτερη είναι η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, τόσο μεγαλύτερα είναι και τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου. Η θλίψη του λαού είναι χαρά για τους πλουτοκράτες. Η αστική τάξη δεν έχει ταλαντεύσεις, δεν έχει δισταγμούς και συγχύσεις. Ξέρει το συμφέρον της και, ανεξάρτητα από τις συνέπειες στην κοινωνία, δεν το διαπραγματεύεται, παρά μόνο εάν εξαναγκαστεί. Από αυτή τη σκοπιά, η σφοδρή επίθεση του ΣΕΒ στο ΚΚΕ είναι εύλογη και βαθιά ταξική. Το ΚΚΕ συνιστά χειροπιαστή απειλή γι' αυτά τα συμφέροντα.

Με αυτήν την έννοια αναμενόμενη είναι και η αναζήτηση των «υπεύθυνων» δυνάμεων μέσα στο συρφετό των παλιών και νέων από τα παλιά πολιτικών σχηματισμών, που πάντως υποστηρίζουν τόσο το μνημόνιο ή το «παίζουν» και αντιμνημονιακά, όσο και τον ευρωενωσιακό εγκλωβισμό της χώρας. Γι' αυτό, σε πλήρη σύμπνοια με το ΣΕΒ, τα κόμματα που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών επιτίθενται και αυτά στο «ανεύθυνο» ΚΚΕ.

Ο ΣΕΒ δε διστάζει να επικαλεστεί τον ίδιο το λαό που συνθλίβεται από την ασκούμενη πολιτική προς όφελος της παρασιτικής πλουτοκρατίας. Δεν έχει κανένα φραγμό να προτάξει τρομοκρατικά διλήμματα ελπίζοντας να νοθεύσει το εκλογικό αποτέλεσμα. Επιδίδεται στον αντικομμουνισμό και σε φτηνά εκβιαστικά τερτίπια. Οι εκλογές, λέει, είναι και «δημοψήφισμα». Υποστηρίζει ότι το πραγματικό δίλημμα δεν είναι υπέρ ή κατά του μνημονίου, αλλά το «Ευρώπη ή χάος»... Μια Ευρώπη των μονοπωλίων, της παραγωγικής απαξίωσης, των εκατομμυρίων ανέργων, των εργαζομένων για 300 ευρώ, των ακόμη χαμηλότερων συντάξεων, της ακριβοπληρωμένης Υγείας, της υποβαθμισμένης Παιδείας... Αυτό είναι τελικά το πραγματικό χάος, η Ευρώπη της βαρβαρότητας που στηρίζει ο ΣΕΒ, έναντι του «χάους» που μπορεί να προκαλέσει η επιλογή του λαού να στηριχτεί στις δικές του δυνάμεις, να γίνει κύριος του τόπου και του μόχθου του, παραμερίζοντας τους «μεσάζοντες» του ιδρώτα του.

Αλλά όπως η χαρά του κεφαλαιοκράτη είναι η θλίψη του λαού, έτσι και το χάος που λένε οι μεγαλοεπιχειρηματίες, είναι η κινδυνολογία για να αποτρέψουν τους εργαζόμενους από τον αγώνα για διέξοδο σε όφελός τους, που σημαίνει πάλη ενάντια στους καπιταλιστές μέχρι την ανατροπή της εξουσίας τους και την κοινωνικοποίηση της ιδιοκτησίας τους, δηλαδή την εξάλειψή τους, την αποδέσμευση από την ΕΕ με την εργατική, λαϊκή εξουσία. Αυτό εννοούν χάος, γι' αυτό εκβιάζουν, απειλούν και με το ψευτοδίλημμα «Ευρώπη ή χάος».

Ζητούμενο για το λαό είναι η διαρκής βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής του, η κάλυψη των σύγχρονων αναγκών του, η εξασφάλιση δουλειάς, τροφής, στέγης, περίθαλψης, μόρφωσης για όλους. Αλλά αυτό απαιτεί να πάρουν οι εργαζόμενοι την εξουσία και τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια τους. Εγγύηση γι' αυτήν την προοπτική είναι μόνο η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, που καλεί το λαό να την κάνει δική του υπόθεση. Τα γρανάζια δε γυρνούν από μόνα τους. Η λαϊκή εξουσία και η λαϊκή οικονομία είναι εργαλεία που μπορούν να λειτουργήσουν στα χέρια των εργαζομένων σε όφελός τους. Η ενδυνάμωση του ΚΚΕ στις ερχόμενες εκλογές και η αποδυνάμωση των κομματικών σχηματισμών που στηρίζουν τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης είναι μια συμβολή.

Πηγή:www.rizospastis.gr