Δελτίο Τύπου του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής
Εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη, Αίθουσα Ε.Δ.Ο.Θ., Κυριακή 16.10, 11.30: Σημεία από τo «άνοιγμα» του Αλ. Αλαβάνου
Από του Μαξίμου πρέπει να πάνε στον Κορυδαλλό ή στο Δαφνί;
«Αυτή η κυβέρνηση έχει υπερβεί τα ακρότατα όρια της βαναυσότητας και του παραλογισμού.
Ο λαός αναρωτιέται αν από του Μαξίμου πρέπει να πάνε στον Κορυδαλλό ή στο Δαφνί. Η απάντηση είναι: στον Κορυδαλλό. Γιατί είναι εκτελεστές συμβολαίων με τους τοκογλύφους και τους δικηγόρους τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι σε εντεταλμένη αποστολή.
Οι μέρες τους είναι μετρημένες.
Το δείχνει η εκδήλωση της οργής του λαού – ούτε σε βαφτίσια δεν μπορούν να πάνε. Το δείχνει η καθολική συμμετοχή που βλέπουμε πια στους αγώνες, όπως στους εργαζόμενους στις μεταφορές ή την αυτοδιοίκηση. Το δείχνει το κύμα των καταλήψεων που πρέπει να αγκαλιάσει τα πάντα. Ναι, νοιώθουμε τις παρενέργειες και μπορεί να δυσφορούμε κάποτε, όμως ξέρουμε ότι οι απεργοί, αντιμέτωποι με τη βία των πράξεων από τις δυνάμεις καταστολής και τη βία των λέξεων από τις δυνάμεις ενημέρωσης, δίνουν τη μάχη για όλους μας.
Έφτασε πια ο χρόνος ώστε από το ειδικό να περάσουμε στο γενικό, από το συνδικαλιστικό στο πολιτικό, από την κλαδική απεργία στην καθολική πολιτική απεργία με αιτήματα: Παύση πληρωμών – Αποχώρηση από την Ευρωζώνη – Να φύγουν τρόικα και κυβέρνηση.
Αν το αποφασίσουμε μπορούμε αυτή η συμβολική μέρα της 17 Νοέμβρη να μας βρει απαλλαγμένους από αυτή την κυβέρνηση της παράδοσης και ο λαός να ξεχυθεί στους δρόμους σαν ποτάμι, που τα νερά του θα ποτίσουν πάλι τον έρημο τόπο μας»
Για μια ακόμη φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον
«Ο ιστορικός και καθηγητής στο πανεπιστήμιο Columbia, Mark Mazower, που έχει γράψει και τη βαθυστόχαστη «Θεσσαλονίκη, Πόλη των Φαντασμάτων», σε ένα άρθρο του πριν βδομάδες στη «Νew York Times», τονίζει ότι τους τελευταίους δύο αιώνες η Ελλάδα έχει βρεθεί στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων στην Ευρώπη. Στις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα με την παλιγγενεσία της δίνει μήνυμα σε όλους τους λαούς για την απαλλαγή από τη δεσποτεία. Στην αρχή του 20ου αιώνα με τις εξελίξεις στα Βαλκάνια σηματοδοτεί τον κατακερματισμό αυτοκρατοριών όπως η Οθωμανική και η Αυστροουγγρική. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην Ελλάδα, όπως και στην Τουρκία, με την επέμβαση των «μεγάλων» πρωτοεφαρμόζεται η απάνθρωπη αρχή της ανταλλαγής πληθυσμών. Στη ναζιστική κατοχή η ελληνική παλλαϊκή αντίσταση αποτέλεσε ευρωπαϊκό πρότυπο. Αμέσως μετά εδώ εγκαινιάζεται η εφαρμογή του άγριου Δόγματος Τρούμαν, των αμερικάνικων στρατιωτικών επεμβάσεων του ψυχρού πολέμου. Στη δεκαετία του 70 με την πτώση της χούντας ο λαός μας προαναγγέλλει την κατάρρευση των δικτατοριών σε Ευρώπη και Λατινική Αμερική.
«Και τώρα», καταλήγει, «ο κλήρος πέφτει πάλι στην Ελλάδα που θα προκαλέσει τους Ευρωπαίους μανδαρίνους και θα θέσει το ερώτημα: Ποιο είναι το μέλλον στην ήπειρο; Για μια ακόμη φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον».
Κάνουν μεγάλο λάθος τραπεζίτες και μεγάλες δυνάμεις που επιχειρούν το διεθνές τους πείραμα σε αυτό τον τόπο.
Κάνουν μεγάλο λάθος όσοι χλευάζουν και περιφρονούν το λαό μας.
Είμαστε ένας λαός που θέλει σχέσεις φιλίας με όλους ανεξαίρετα τους λαούς, συμπεριλαμβανομένων και από χώρες που τα καθεστώτα τους μας έχουν κακοποιήσει – Γερμανίας, Αγγλίας, Αμερικής. Η αδελφοσύνη των λαών βρήκε έκφραση στη Θεσσαλονίκη με τη γένεση της «Φεντερασιόν», που συμμετείχαν Έλληνες, Εβραίοι, Τούρκοι, Σλάβοι, Αρμένηδες, Λεβαντίνοι εργάτες.
Είμαστε πρόθυμοι να προσφέρουμε εθνικές αρμοδιότητες σε ένα δημοκρατικό και ισότιμο τραπέζι, για τα προβλήματα εκείνα που η επίλυσή τους απαιτεί δράσεις πέρα από σύνορα. Έτσι, με καλή πίστη, είδαν πολλοί και την παρουσία μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για να διαψευσθούν κατόπιν οικτρά.
Δεν είναι δυνατό όμως να ανεχθούμε αυτή την ωμή και καθολική καταπάτηση της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας. Αποκορύφωμά της η προκλητική κοινή δήλωση Μέρκελ – Σαρκοζί: «Μαζί με την αντιπροσωπεία της τρόικα θα αποφασίσουμε τι θα κάνουμε για την Ελλάδα». Για την Ελλάδα, χωρίς τον λαό της.
Δεν θα τους αφήσουμε. Δεν θα επιτρέψουμε στις μεγάλες καπιταλιστικές δυνάμεις να καταργήσουν την εθνική κυριαρχία. Μας το επιτάσσει η μνήμη των χιλιάδων νεκρών, κι από τις δύο πλευρές, εδώ στη Μακεδονία, στις κορυφές του Γράμμου, σε ένα αδελφοκτόνο πόλεμο που επέβαλε η ξένη επέμβαση.
Εδώ, στη Θεσσαλονίκη η Ομοσπονδία Καπνεργατών Ελλάδας με σκληρούς αγώνες κέρδισε το 1919 το οκτάωρο. Δεν θα αφήσουμε την τρόικα να εξαφανίσει τις σφραγισμένες από αίμα κατακτήσεις δεκαετιών του εργαζόμενου λαού. Μας συνοδεύει πάντα ο «Επιτάφιος» του Γιάννη Ρίτσου για ένα από τους δώδεκα σκοτωμένους καπνεργάτες τις μέρες του ’36, που καταλήγει στο σπαρακτικό κάλεσμα για πάλη της μάνας του που μοιρολογούσε: «Γιέ μου, στ΄αδέρφια σου τραβώ και σμίγω την οργή μου, / σου πήρα το ντουφέκι σου, κοιμήσου, εσύ, πουλί μου».
Ενότητα της Αριστεράς: Ξαναγεννήθηκε η προσδοκία. Ας της δώσουμε φτερά να πετάξει.
«Ο κόσμος ένοιωσε ανακούφιση και χαρά, μετά τόσο καιρό, από την κοινή ανακοίνωση δυνάμεων της αριστεράς από τον ΣΥΡΙΖΑ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τον εξωκοινοβουλευτικό αστερισμό, τα νέα πολιτικά κινήματα, το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής.
Ξαναγεννήθηκε η προσδοκία. Ας της δώσουμε φτερά να πετάξει.
Μπορούμε να συναντηθούμε σε ένα κοινό πρόγραμμα για: Παύση Πληρωμών – Σύγκρουση με την Ευρωζώνη – Εθνικοποίηση τραπεζών και κοινής ωφέλειας – Σχεδιασμό, με στόχο τη δημοκρατία και την κοινωνική πρόοδο.
Μπορούμε να αποτελέσουμε την αφετηρία για ένα μεγάλο μέτωπο του λαού, ένα νέο ΕΑΜ.
Μπορούμε να δημιουργήσουμε κινήσεις του σε όλη την Ελλάδα.
Μπορούμε να στήσουμε λαϊκές κάλπες παντού για τις θέσεις και την ηγεσία του.
Μπορούμε να αναδείξουμε μια συλλογική ηγεσία. Μπορεί σε αυτή την εξουσιαστική παρακμή του συστήματος η αριστερά να αποδείξει ότι δική της ηγεσία είναι η αλληλεγγύη και αδελφοσύνη».
Θεσ/νίκη 16.10.2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου