Εμπνεόμαστε από την ηρωική Ιστορία του ΚΚΕ.Εκδήλωση τιμής και μνήμης στον Νίκο Ζαχαριάδη, Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ, στο κολαστήριο του Νταχάου στη Γερμανία, όπου κρατήθηκε το διάστημα 1941- '45, διοργανώθηκε από τη Νομαρχιακή Οργάνωση Γερμανίας της ΚΝΕ.

Διήμερο εκδηλώσεων διοργάνωσε η Νομαρχιακή Οργάνωση Γερμανίας της ΚΝΕ, στις 8 και 9 του Οκτώβρη στο πλαίσιο του 37ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», που στόχο είχε τη γνωριμία των μελών και φίλων της ΚΝΕ και του ΚΚΕ, που έφτασαν από κάθε γωνιά της Γερμανίας, με την ηρωική Ιστορία του ΚΚΕ. Οι εκδηλώσεις ολοκληρώθηκαν με την επίσκεψη στο κολαστήριο - στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου, όπου τοποθετήθηκε πλακέτα προς τιμήν του κομμουνιστή ηγέτη Νίκου Ζαχαριάδη,Γενικού Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ, κρατούμενου εκεί από τις 30 Νοέμβρη του 1941 μέχρι τον Απρίλη του 1945, οπότε και απελευθερώθηκε το στρατόπεδο. Συμμετείχε αντιπροσωπεία της ΚΝΕ, με επικεφαλής τον Θοδωρή Χιώνη, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, και την ΚΕ του Κόμματος εκπροσώπησε ο Κώστας Παπαδάκης.

Στις εκδηλώσεις στο Νταχάου παραβρέθηκε και ο γιος του Νίκου Ζαχαριάδη, Σήφης, η εγγονή του Ρούλα και η δισέγγονή του Βερόνικα. Αντιπροσωπείες της ΚΝΕ και του ΚΚΕ, μαζί με τον Σήφη Ζαχαριάδη, κατέθεσαν λίγα λουλούδια στην πλακέτα που τοποθέτησαν για τον ηγέτη του ΚΚΕ, όπου στα ελληνικά και τα γερμανικά αναγράφεται: «Τιμή και δόξα στον αλύγιστο κρατούμενο του Νταχάου, Νίκο Ζαχαριάδη, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ την περίοδο 1931 - 1956».

Στον ίδιο χώρο, διαβάστηκε η Απόφαση αποκατάστασης του Ν. Ζαχαριάδη, της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ για το Β' Τόμο της Ιστορίας του, που αφορά στην περίοδο 1949 - 1968, όπως αυτή δημοσιεύθηκε στο 5ο τεύχος της ΚΟΜΕΠ και τον «Ριζοσπάστη», στις 2 Οκτώβρη.

Στην ομιλία του ο Θ. Χιώνης από το χώρο του κολαστηρίου σημείωσε:

«Με τη σημερινή εκδήλωσή μας στο στρατόπεδο συγκέντρωσης ή ακριβέστερα εξόντωσης του Νταχάου, τοποθετούμε τιμητική πλακέτα για τον κομμουνιστή επαναστάτη, γέννημα - θρέμμα και καθοδηγητή του ΚΚΕ για 25 χρόνια Νίκο Ζαχαριάδη, κρατούμενο εδώ από τις 30 Νοεμβρίου του 1941 μέχρι τον Απρίλη του 1945 οπότε και απελευθερώθηκε το στρατόπεδο. Στην πλακέτα αναγράφεται στα Ελληνικά και τα Γερμανικά "Τιμή και δόξα στον αλύγιστο κρατούμενο του Νταχάου Νίκο Ζαχαριάδη Γενικό Γραμματέα του ΚΚΕ 1931 - 1956".

Οι φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ μέσα στο χώρο του στρατοπέδου

Προηγήθηκε η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ, με θέμα "Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ Β' τόμος περίοδος 1949 - 1968" και με την οποία αποκαταστάθηκε κομματικά ο Νίκος Ζαχαριάδης, ως Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ. Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ ακυρώνοντας όλες τις αποφάσεις της 6ης και 7ης Ολομέλειας του 1956 και 1957 καθώς και τα πορίσματα του 1964 και 1967, αποκατέστησε στο Κόμμα του, τον Νίκο Ζαχαριάδη, ως πρωτοπόρο και αφοσιωμένο στην υπόθεση της εργατικής τάξης, στον προλεταριακό διεθνισμό, στη σοσιαλιστική επανάσταση.

Επίσης, πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη Κυριακή η πρώτη δημόσια εκδήλωση αφιερωμένη στην Απόφαση της Συνδιάσκεψης και την κομματική αποκατάστασή του. Στον τόπο οριστικής ταφής του, στην Ελλάδα, όπου από την προσφυγιά και την εξορία στο Σοργκούτ ήθελε και επιδίωκε πάντα να επιστρέψει.

Ο Νίκος Ζαχαριάδης το 1941 βρισκόταν ήδη 5 χρόνια φυλακισμένος στην Ελλάδα από το καθεστώς του Μεταξά. Οπου κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του όχι απλά δε λύγισε αλλά και μέσα από τη φυλακή συνέχιζε με κάθε πρόσφορο τρόπο την επαναστατική δράση. Τα τρία γράμματά του το 1940 σφράγισαν την Ιστορία.

Μαζί με άλλους κομμουνιστές και αγωνιστές παραδόθηκαν από το ελληνικό αστικό κράτος στο γερμανικό στρατό. Καμία αστική κυβέρνηση είτε του Μεταξά και του Κορυζή, που τον διαδέχτηκε μετά το θάνατό του, είτε του διορισμένου από το βασιλιά Τσουδερού και του διορισμένου από τους Γερμανούς Τσολάκογλου στη συνέχεια, δεν απελευθέρωσε τους πολιτικούς κρατούμενους, ενώ η αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό συνθηκολόγησαν και έφυγαν από τη χώρα.

Η τιμητική πλακέτα για τον Νίκο Ζαχαριάδη, που αναρτήθηκε σε ειδικό χώρο μέσα στο στρατόπεδο - κολαστήριο του Νταχάου

Ο Ζαχαριάδης ήταν από τους πρώτους Ελληνες που μεταφέρθηκαν στο Νταχάου. Η στάση του ήταν αποφασιστική, συνειδητή, σταθερή από την πρώτη στιγμή.

Το κολαστήριο του Νταχάου λειτουργούσε από το 1933 για πολιτικούς κρατούμενους, κομμουνιστές κι άλλους αγωνιστές. Στη συνέχεια και για Εβραίους και Τσιγγάνους. Τέτοια στρατόπεδα ήταν γεμάτα από πολιτικούς κρατούμενους, χιλιάδες μέλη του KKΓ φυλακίστηκαν και δολοφονήθηκαν εκεί. Οπως ο ιστορικός ηγέτης του ΚΚΓ Τέλμαν που τουφεκίστηκε στο Buchenwald το 1944. Το Νταχάου επί της ουσίας ήταν στρατόπεδο εξόντωσης και ενοικίασης εργατών σκλάβων στα εργοστάσια της περιοχής. Σε όλη την περίοδο που λειτούργησε είχε κρατούμενους από 26 χώρες και όσοι βρέθηκαν κρατούμενοι εδώ, με βάση τον πίνακα αφίξεων του στρατοπέδου ήταν 206.206. Από τις εκτελέσεις, τις απίστευτες κακουχίες, τα πειράματα δολοφονήθηκαν, με βάση τα όποια καταγεγραμμένα και σίγουρα παραποιημένα στοιχεία από το 1940 μέχρι το '45, 27.734. Δεν είναι καταγεγραμμένο και είναι αδιευκρίνιστο πόσοι δολοφονήθηκαν από το 1933 μέχρι το 1940.

Στο Νταχάου όμως, όπως και σε κάθε στρατόπεδο, φυλακή, τόπο εξορίας που είχε κομμουνιστές, η σιγουριά και η πίστη για την κοινωνική απελευθέρωση μετατρεπόταν σε πίστη στη ζωή, σε οργάνωση, σε αλληλεγγύη. Ενώ καθημερινά ξυπνούσαν και δεν ήξεραν εάν μέχρι το βράδυ θα είναι ζωντανοί, οργανωνόντουσαν παράνομα, διατηρούσαν την πνευματική πολιτική ζωή με μυστικές ομιλίες και διαλέξεις, με βιβλία και κάθε μέσο που πολεμούσε την εγκατάλειψη και την υποταγή και ατσάλωνε τη θέληση για αγώνα και ζωή. Η βαθιά πίστη στη δυνατότητα και αναγκαιότητα της νίκης της εργατικής τάξης, του Σοσιαλισμού δίνει απίστευτη δύναμη, αντοχή πέρα από τη συνηθισμένη.

Από την επίσκεψη στο χώρο του κολαστηρίου

Ηρωική ήταν η στάση των Σοβιετικών στρατιωτών και αξιωματικών κρατουμένων, που, πέρα από τα άλλα, ξεχώριζαν για τα σαμποτάζ που έκαναν στο στρατόπεδο και στα εργοστάσια και εξοντώθηκαν σχεδόν ολοκληρωτικά μιας και το ταξικό μίσος του γερμανικού κεφαλαίου και των εθνικοσοσιαλιστών εκπροσώπων του ξεχώριζε απέναντι στο σοβιετικό λαό και τους στρατιώτες του.

Με τους Σοβιετικούς ο Ζαχαριάδης είχε στενή σύνδεση.

Πρωτοπόρος λαϊκός ηγέτης

Ο Νίκος Ζαχαριάδης και σε αυτές τις συνθήκες επιβεβαίωσε τις αρετές του πρωτοπόρου λαϊκού ηγέτη. Τόσο με τη δραστηριότητά του για τη σωτηρία και οργάνωση της ζωής των κρατουμένων, την ιδεολογική πολιτική δουλειά, το να σπάνε οι αυταπάτες για το ρόλο των Αγγλων και Αμερικανών ιμπεριαλιστών στο Β' Παγκόσμιο όσο και με την τόλμη του, με τη γνώμη του για τη μελέτη δυνατοτήτων, έστω και για ελάχιστη πρακτική δράση, εναντίον της γερμανικής αστικής τάξης και φασιστικής κυβέρνησης και μέσα από το Νταχάου σε συντονισμό με την εργατική τάξη. Αυτά λαθεμένα κατηγορήθηκαν ως εξτρεμισμός και σεχταρισμός κύρια από τους Αυστριακούς συγκρατούμενούς του, που, πέρα από λαθεμένες αναλύσεις και κατευθύνσεις, ήταν της γνώμης ότι όλη η δραστηριότητα έπρεπε να περιορίζεται στην ιδεολογική πολιτική ζύμωση.

Ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ Θοδωρής Χιώνης

Η ιστορική μελέτη δείχνει ότι για τις αντιφάσεις, τις καθυστερήσεις και τα λάθη που έγιναν από ΚΚ και από το ΚΚΕ στη μακρόχρονη ηρωική πορεία του, καθοριστικό ρόλο έπαιξαν οι αντιφάσεις στη στρατηγική του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος. Ο Ζαχαριάδης σε πολλά επιβεβαιώθηκε. Η στάση του και η κατεύθυνσή του αποδείχτηκαν από την ίδια την πορεία των γεγονότων σωστές, αποδείξανε ότι ήταν αλύγιστος επαναστάτης.

Διάφοροι που διαφωνούσαν με τις πολιτικές επιλογές και κατευθύνσεις του, αντί να μείνουν σ' αυτές, με άτιμο τρόπο του καταλόγισαν άδικες, ανυπόστατες κατηγορίες, όπως ότι ήταν ύποπτο εχθρικό στοιχείο. Βέβαια, όσοι προσπάθησαν να κατηγορήσουν τον Ζαχαριάδη, με κατηγορίες συνολικά αλλά και για την περίοδο που ήταν στο Νταχάου γενικά το βούλωσαν. Τα στοιχεία, οι μαρτυρίες και έρευνες που έγιναν ακόμα και από μη κομμουνιστές χωρίς να παίρνουν πολιτική θέση υπέρ ή κατά του Ζαχαριάδη όπως π.χ. ο Γερμανός ιστορικός Christoph U. Schminch- Gustavus είναι αμείλιχτα απέναντι στις αντιφάσεις, τις ανακρίβειες τα συνειδητά ψέματα που αποκαλύφτηκαν.

Είχε πει ο Ζαχαριάδης ότι «Την τιμή κανένας δεν μπορεί να σου την αφαιρέσει. Την τιμή μπορείς μονάχα να τηνχάσεις». Ο ίδιος την προλεταριακή τιμή, την κομματική τιμή, την επαναστατική τιμή δεν την έχασε ποτέ.

Για τη γνώμη που είχαν οι συγκρατούμενοί του σας διαβάζω από τη χειρόγραφη εφημερίδα "Ελευθέρα Δωδεκάνησος εφημερίς των εκ Νταχάου Ελλήνων" αριθμός φύλλου 9, 17 Ιουνίου 1945, που έφτιαξαν Ελληνες κρατούμενοι όταν απελευθερώθηκε το στρατόπεδο. Εννοείται ότι μέχρι την απελευθέρωση απαγορεύονταν. Τέτοιες εφημερίδες έφτιαξαν οι κρατούμενοι διαφόρων εθνικοτήτων στη συνέχεια.

"Εφθασε στην πατρίδα. Μας πληροφορούν από ακριβή πηγή ότι έφθασε στην Αθήνα αεροπορικώς ο Νίκος Ζαχαριάδης. Επί τέλους το γνήσιο αυτό παιδί της εργατικής τάξης ύστερα από τόσα χρόνια φυλακές και εξορίες, ύστερα από τόσες ταλαιπωρίες και πίκρες έφθασε στην αγαπημένη πατρίδα για την οποία αγωνίσθηκε ειλικρινά και υπέφερε τα πάντα. Βρίσκει επιτέλους μια Ελλάδα καθαρισμένη από Φασισμό και από διάφορες δικτατορικές τυραννίες. Βρίσκει επίσης μια εργατιά δοκιμασμένη απ' το σκληρό αγώνα με μακριά πείρα με μια συνείδηση που γνωρίζει πλέον το σκοπό της και ξέρει τι θέλει. Θα βρει όμως και πολλές δυσκολίες αλλά είμεθα βέβαιοι ότι θα φέρει εις πέρας το έργο του".

Ο φασισμός μορφή του καπιταλισμού

Υπάρχει η άποψη που λέει ότι δεν πρέπει να ξεχάσουμε το φασισμό, τα εγκλήματά του. Συμφωνούμε και λέμε ότι ζούμε το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα που γέννησε και τον εθνικοσοσιαλισμό. Δεν ξεχνούμε ότι ο Χίτλερ εκλέχτηκε κοινοβουλευτικά και ο εθνικοσοσιαλισμός στηρίχτηκε οικονομικά από την αστική τάξη της Γερμανίας και από μονοπώλια αμερικάνικων και αγγλικών συμφερόντων. Οτι αξιοποιήθηκε από τους ιμπεριαλιστές ενάντια στη Σοβιετική Ενωση. Οτι η αστική τάξη, όταν δεν μπορεί να κυβερνήσει με αστική δημοκρατία που την επιδιώκει γιατί είναι πιο χρήσιμη στη χειραγώγηση των εργαζομένων, αξιοποιεί άλλες μορφές διακυβέρνησης για να παραμείνει στην εξουσία. Αλλωστε, στη χώρα μας το ρατσιστικό κόμμα ΛΑ.Ο.Σ. είναι το δεξί χέρι της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στον αντικομμουνισμό και τις προβοκάτσιες απέναντι στο λαϊκό κίνημα.

Τα εγκλήματα του καπιταλιστικού συστήματος συνεχίζονται ό,τι φερετζέ κι αν φορέσει η καπιταλιστική εξουσία. Τι είναι άλλωστε τα 3.500.000 άστεγοι με μέσο όρο ζωής κάτω των 45 και 4 φορές μεγαλύτερο ποσοστό θνησιμότητας από τον υπόλοιπο πληθυσμό στη σύγχρονη αστικοκοινοβουλευτική δημοκρατία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής με έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2004 στο MED skape Τoday news, ενώ σήμερα μιλάμε για 45.000.000 που τρώνε με κουπόνια σίτισης; Για να μην πιάσουμε τώρα χώρα - χώρα τι σημαίνει καπιταλισμός. Η πάλη ενάντια στον καπιταλισμό για την εργατική εξουσία είναι η μοναδική αποτελεσματική πάλη ενάντια σε κάθε μορφή διαχείρισης της αστικής εξουσίας, ενάντια στη δικτατορία των μονοπωλίων.

Οι νέοι κομμουνιστές μελετάμε την Ιστορία του Κόμματός μας

Οι νέες γενιές των κομμουνιστών, στεκόμαστε με περηφάνια, με συναίσθηση της ευθύνης που έχουμε μπροστά στην Ιστορία του ΚΚΕ. Η μελέτη της, τα συμπεράσματα, η αφομοίωση της κριτικής αποτίμησής της είναι βασικό στοιχείο ισχυροποίησης της ΚΝΕ, ώστε μαζί με το ΚΚΕ να γινόμαστε πιο ικανοί στην οργάνωση της ταξικής πάλης για την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και εξουσίας, στην επαναστατική διαπαιδαγώγηση των νέων κομμουνιστών.

Μας εμπνέει σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, πρόσθετων δυσκολιών αλλά και δυνατοτήτων. Ανάβει φλόγες στη σκέψη μας για συνειδητή επαναστατική δράση κι ας μεγαλώσαμε στην παγωνιά της αντεπανάστασης. Είναι στοιχείο που σφυρηλατεί την ετοιμότητά μας να ανταποκριθούμε σε όλες τις συνθήκες, αφού στεριώνουν μέσα μας οι αρχές του ΚΚΕ, η αναγνώριση του ηγετικού ρόλου της εργατικής τάξης στην κοινωνική εξέλιξη, η μαρξιστική - λενινιστική ιδεολογία ως επαναστατική θεωρία για την επαναστατική πολιτική δράση, η ταξική πάλη για την προλεταριακή επανάσταση.

Η Ιστορία του ΚΚΕ είναι η Ιστορία της εργατικής τάξης στην Ελλάδα ως μέρος του παγκόσμιου προλεταριάτου. Είναι η Ιστορία του ιδεολογικού, πολιτικού και οργανωτικού διαχωρισμού της από την αστική τάξη. Δεν είναι Ιστορία αποκλειστικά για εμάς, είναι η Ιστορία, τα βάσανα, η προσφορά και οι κατακτήσεις του λαού μας.

Οι νέοι εργάτες, τα παιδιά των εργατικών οικογενειών, μπορούν να τη γνωρίσουν. Το Δοκίμιο Ιστορίας θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες. Διαβάστε το, συμμετέχετε στις εκδηλώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, ψάχτε. Αυτή είναι η Ιστορία σας, η Ιστορία της τάξης σας, του Κόμματός σας κι όχι η Ιστορία που γράφουν οι υπάλληλοι των αστών κατά το πώς εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους.

Η γνώση της είναι βασικό στοιχείο για την κατανόηση του ιστορικού, επαναστατικού ρόλου της εργατικής τάξης. Βγαίνουν ενδιαφέροντα συμπεράσματα για την εξέλιξη του καπιταλιστικού συστήματος, της οικονομίας.

Είμαστε σίγουροι ότι οι νέες γενιές εργατών και εργατριών είναι οι γενιές που θα διεξάγουν τις εξεγέρσεις και τις σοσιαλιστικές επαναστάσεις στον 21ο αιώνα».

Πηγή:www.rizospastis.gr