Η επέτειος των Ολυμπιακών Αγώνων-Επτά χρόνια από την έναρξη της Ολυμπιάδας της μίζας.

Σαν σήμερα πριν από επτά χρόνια πραγματοποιήθηκε η έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα. Οι Αγώνες υπήρξαν η ιδεολογική κορωνίδα της "ισχυρής Ελλάδας". Οι φωταψίες στο Ολυμπιακό Στάδιο έκρυβαν όμως την ανάπτυξη με πήλινα πόδια, με δανεικά, καθώς και με τεράστια κοινωνικά χάσματα, ανάμεσα στους χρυσοκάνθαρους της διαπλοκής και τους πολίτες, πολλοί απ' τους οποίους ήδη από τότε σε ποσοστό 20% ήσαν κάτω απ' το όριο της φτώχειας.
Ακόμη δεν έχουμε μάθει πόσο κόστισαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Και πόσα τσέπωσαν οι επιτήδειοι...
Μέρος του υπέρογκου δημόσιου χρέους οφείλεται στον δανεισμό και τις υπερτιμολογήσεις των ολυμπιακών έργων, καθώς οι εθνικοί εργολάβοι μπορούσαν να εκβιάζουν ότι τα έργα δεν θα ήσαν έτοιμα, αν δεν χρυσοπληρώνονταν!
Καμιά από τις αισιόδοξες προβλέψεις δεν επιβεβαιώθηκε. Ο τουρισμός δεν αυξήθηκε αισθητά ούτε κατά τη διάρκεια των Αγώνων, ούτε τα επόμενα χρόνια. Η δημόσια διοίκηση δεν έγινε πιο αποτελεσματική. Η παραγωγή δεν τονώθηκε. Τα ολυμπιακά έργα, που κατασκευάστηκαν με χλιδή και σπατάλες, παραμένουν, κατά κανόνα, αναξιοποίητα ή και εγκαταλειμμένα. Το περιβόητο σύστημα ασφαλείας C4I έχει αναδειχθεί σε ολυμπιακό τρόπαιο σκανδάλων.
Επτά χρόνια μετά η Ελλάδα δεν μπορεί να επικαλεστεί κανένα κλέος, ούτε καν όφελος από την εθνική χίμαιρα των Ολυμπιακών Αγώνων. Μόλις χθες ανακοινώθηκαν τα στοιχεία της ανεργίας που εκτινάχθηκε στο 16,6% στο επίπεδο του 1960. Αλλά και η ύφεση κτύπησε "κόκκινο" με 6,9% το δεύτερο τρίμηνο φέτος.
Citius, altius, fortius! Γρηγορότερα, υψηλότερα, δυνατότερα! Προς τα πού; Η σημερινή κοινωνική - πολιτική οικονομική πραγματικότητα της χώρας, εν μέρει προβλέψιμη, επιβάλλει νέους αγώνες για την ανόρθωση με κοινωνική δικαιοσύνη. Στοίχημα ιδιαίτερα δύσκολο, καθώς εμπλέκεται με τον εκφυλισμό του πολιτικού συστήματος, αλλά και την απρόβλεπτη έκβαση της οικονομικής κρίσης.
Η Ριζοσπαστική Αριστερά, κόντρα στην ευφορία που είχε δημιουργηθεί μεταξύ των νέων και των άλλων πολιτών, είχε μιλήσει για τα προβλήματα, ιδεολογικά - πολιτικά και οικονομικά, που συνόδευαν τη νέα Μεγάλη Ιδέα. Όπως συνέβη και με την οικονομική κρίση, η ξιπασιά και ο υπερκαταναλωτισμός, η ψευδαίσθηση προστασίας από το δικομματικό πελατειακό κράτος, η αποθέωση της ρωμαϊκής αρένας με το γνωστό απόφθεγμα "άρτος και θεάματα", δεν επέτρεψαν τότε να ακουστεί το μήνυμα και η προειδοποίηση.

ΠΗΓΗ-WWW.AVGI.GR