ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΔΙΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ

Παρουσίαση απο τον Αλέξη Τσιπρα, Προέδρου του ΣΥΝ και αντιπροέδρου του ΚΕΑ εκ μέρους του προεδρείου στη Σύνοδο της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΚΕΑ, του Σχεδίου Πρότασης της Ευρωπαϊκή Αριστεράς

• Οι συνέπειες ενός έτους από το ελληνικό πρόγραμμα είναι δραματικές. 20% ανεργία, 3 εκατομμύρια άνθρωποι κάτω από το όριο της φτώχειας, τα συνταξιοδοτικά ταμεία κοντά στην πτώχευση, τα εργασιακά δικαιώματα κοντεύουν να εξαλειφθούν, και παρ’ όλα αυτά, όπως θα έλεγαν οι νεοφιλελεύθεροι, «οι αγορές εξακολουθούν να μην καθησυχάζονται".

• Το αστείο είναι ότι μόνο μία εβδομάδα μετά την ψηφοφορία του δεύτερου προγράμματος της κυβέρνησης οι ίδιοι άρχισαν να μιλούν για την πιθανότητα χρεοκοπίας

• Αυτό που έκαναν στους Έλληνες θέλουν να το κάνουν σε όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς.

• Δηλώνουμε ότι όχι μόνο δεν είμαστε αντιευρωπαίοι, αλλά ότι η έξοδος από το νόμισμα θα δημιουργήσει νέα αδιέξοδα για τους λαούς.
  Αντιθέτως πιστεύουμε ότι οι εφαρμοζόμενες πολιτικές είναι πιθανό να οδηγήσουν την Ευρώπη σε διάλυση.
  Πιστεύουμε ότι αυτή είναι η ώρα της αλληλεγγύης και την Επανίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

• Η Ευρώπη είτε θα είναι δημοκρατική, κοινωνική και αλληλέγγυα ή δεν θα υπάρξει

• Αγωνιζόμαστε ενάντια στα μέτρα λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων.

• •    Ζητάμε έλεγχο του δημοσίου χρέους και διαγραφής μεγάλου μέρους του σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, με μετακύληση του κόστους στις τράπεζες και τα άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, με ταυτόχρονη προστασία των ασφαλιστικών ταμείων

• Η ΕΚΤ θα πρέπει να απορροφήσει ένα μέρος των εθνικών δημόσιων χρεών. Η ΕΚΤ θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τη νομισματική εξουσία της για τη δημιουργία θέσεων εργασίας

• Δημόσιος έλεγχος των τραπεζών

• Αγωνιζόμαστε για μια ριζική αναδιανομή του πλούτου, ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα για την καταπολέμηση των ελλειμμάτων σε χώρες και μια φορολογική εναρμόνιση στην Ευρώπη για την αποφυγή του ντάμπινγκ

• Απαιτούμε, με τα συνδικάτα εργαζομένων, μια Ευρώπη των κοινωνικών δικαιωμάτων

• Θέλουμε πραγματική δημοκρατία στην Ευρώπη

---

«Αγαπητοί σύντροφοι,

Η ευρωπαϊκή ήπειρος βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι.

Η κρίση βρίσκεται στο αποκορύφωμά της, και οι κερδοσκόποι χτύπησαν κατευθείαν στην καρδιά της Ευρώπης, αλλά η ευρωπαϊκή ηγεσία αρνείται να κάνει κάτι που θα τους δυσανασχετήσει.

Αντίθετα έχουν την πρόθεση να επιβάλουν προγράμματα λιτότητας σε όλη την Ευρώπη και ακριβά δάνεια στους φορολογούμενους για να σωθούν χρεοκοπημένες τράπεζες.

Αυτό πρέπει να σταματήσει. Οι συνέπειες ενός έτους από το ελληνικό πρόγραμμα είναι δραματικές. 20% ανεργία, 3 εκατομμύρια άνθρωποι κάτω από το όριο της φτώχειας, τα συνταξιοδοτικά ταμεία κοντά στην πτώχευση, τα εργασιακά δικαιώματα κοντεύουν να εξαλειφθούν, και παρ’ όλα αυτά όπως θα έλεγαν οι νεοφιλελεύθεροι «οι αγορές εξακολουθούν να μην καθησυχάζονται\".

Το πρόγραμμα «Μνημόνιο 1»  που υποτίθεται ότι θα έσωζε τη χώρα από την χρεοκοπία, έχει οδηγήσει σε ένα νέο «μεσοπρόθεσμο» πρόγραμμα λιτότητας έως το 2015 που έχει δύο πυλώνες

(Α) κατάλογο των μέτρων για εξοικονόμηση 28,4 δισ. ευρώ. Αυτό είναι το 12% του ΑΕΠ.

(Β) έναν πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων - ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας των 50 δισ. ευρώ, το οποίο μόνο μοιάζει με το πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης του Πινοσέτ στη Χιλή.

Και τα δύο προγράμματα έχουν αποκτήσει την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο με τη χρήση της απειλής της χρεοκοπίας. \"Ψηφίστε αυτά ή χρεοκοπούμε και δε θα πληρώνονται μισθοί και συντάξεις»

Το αστείο είναι ότι μόνο μία εβδομάδα μετά την ψηφοφορία του δεύτερου προγράμματος της κυβέρνησης οι ίδιοι άρχισαν να μιλούν για την πιθανότητα χρεοκοπίας. Ίσως ο κ. Shoible χρειάζεται ένα ναρκαλιευτή και η Ελληνική Κυβέρνηση παίζει με χαρά αυτό το ρόλο για άλλη μια φορά.

Προφανώς το πρόβλημα του χρέους έχει χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία για να περάσουν όλα αυτά τα μέτρα και τις ιδιωτικοποιήσεις. Διότι όλοι παραδέχονται ότι το χρέος με τις πολιτικές αυτές αυξάνεται.

Συγχωρήστε μου την ελληνική εισαγωγή, αλλά όπως έχουμε πει η Ελλάδα έχει χρησιμοποιηθεί ως \"πειραματόζωο\". Αυτό που έκαναν στους Έλληνες θέλουν να το κάνουν σε όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς. Αλλά η εμπειρία του ελληνικού προγράμματος μέχρι τώρα πρέπει να κάνει τους πάντες στην Ευρώπη σοφότερους. Και σε αυτό θα πρέπει εμείς να διαδραματίσουμε πολύ σημαντικό ρόλο

.

Ωστόσο, η ευρωπαϊκή αριστερά δεν πρέπει να παρουσιάσει μόνο τις δραματικές συνέπειες αυτών των πολιτικών, αλλά επίσης να είναι σαφής και ακριβής, με εναλλακτικές προτάσεις.

Η Ευρώπη είναι σήμερα διέρχεται τη χειρότερη κρίση στην ιστορία της.

Πρέπει να αναπτύξουμε τις πρωτοβουλίες και τις προτάσεις που μπορούν να κινητοποιήσουν τους ανθρώπους. Μόνο με τους λαούς στην πρώτη γραμμή μπορούμε να αποτρέψουμε αυτή την κρίση.

Σας έχει διανεμηθεί ήδη ένα σχέδιο δήλωσης.

Περιγράφει αυτή την περίοδο ως περίοδο κατά την οποία οι κυρίαρχες δυνάμεις είναι διατεθειμένες να κάνουν τα πάντα για να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους και να μην πληρώσουν για την κρίση τους, σε σημείο που απειλούν τη δημοκρατία και να γονατίσουν ολόκληρους πληθυσμούς.

Η Ευρωπαϊκή Αριστερά επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά την ακλόνητη αλληλεγγύη της στους λαούς που αγωνίζονται.

Επαναλαμβάνουμε επίσης την αντίθεσή μας με το νέο Σύμφωνο για το Ευρώ, διότι θα ασκήσει συνεχή καθοδική πίεση στους μισθούς και τις συντάξεις. Πιστεύουμε ότι αυτό θα οδηγήσει σε ένα αδιέξοδο.

Χαιρετίζουμε τη σθεναρή αντίσταση που αναπτύσσεται σε όλη την ήπειρο. Μια μεγάλη ανάγκη για εναλλακτικές λύσεις εκφράζεται στις κινητοποιήσεις των αγανακτισμένων στην Ισπανία και την Ελλάδα, οι οποίες ζητούν μια πραγματική δημοκρατία, και την κάλυψη των αναγκών του λαού.

Στη δήλωση επαναλαμβάνουμε ότι η κριτική που ασκούμε στο σημερινό ευρωπαϊκό οικοδόμημα αφορά την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των κυρίαρχων τάξεων, των χρηματοπιστωτικών αγορών και των τραπεζών σε σχέση με αυτά των ανθρώπων.

Δηλώνουμε ότι όχι μόνο δεν είμαστε αντιευρωπαίοι, αλλά ότι η έξοδος από το νόμισμα θα δημιουργήσει νέα αδιέξοδα για τους λαούς.

Αντιθέτως πιστεύουμε ότι οι εφαρμοζόμενες πολιτικές είναι πιθανό να οδηγήσουν την Ευρώπη σε διάλυση.

Πιστεύουμε ότι αυτή είναι η ώρα της αλληλεγγύης και την Επανίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο Νίκος Πουλαντζάς έγραψε ότι «ο σοσιαλισμός ή θα είναι δημοκρατικός ή δε θα υπάρξει»

Σήμερα μπορούμε να πούμε

«Η Ευρώπη είτε θα είναι δημοκρατική, κοινωνική και αλληλέγγυα ή δεν θα υπάρξει\".

Γι \'αυτό καλούμε για μια σύγκλιση των αγώνων. Σε όλες τις χώρες, σε όλα τα μέτωπα.

Θέλουμε να οικοδομήσουμε μια αριστερή εναλλακτική λύση που δίνει πολιτική προοπτική σε όλους τους αγώνες.

Και οι αγώνες για να είναι επιτυχημένοι πρέπει μαζικοί και έχουν σαφείς πολιτικούς στόχους.

Η Ευρωπαϊκή Αριστερά διατυπώνει λοιπόν τις παρακάτω προτάσεις.

1.    Αγωνιζόμαστε ενάντια στα μέτρα λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων. Τα κόμματα που είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Αριστεράς καταψήφισαν τα διάφορα εθνικά προγράμματα λιτότητας (η λεγόμενης «σταθερότητας») στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

2.    Ζητάμε έλεγχο του δημοσίου χρέους και διαγραφής μεγάλου μέρους του σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, με μετακύληση του κόστους στις τράπεζες και τα άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, με ταυτόχρονη προστασία των ασφαλιστικών ταμείων.

3.    Παλεύουμε για μια νομισματική και δημοσιονομική πολιτική στην υπηρεσία των ανθρώπων. Η οποία να ανταποκριθεί στον επείγοντα χαρακτήρα της κατάστασης, αλλά και την αποτροπή νέων κρίσεων και να οικοδομήσουμε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης στην Ευρώπη, προτείνουμε να αλλάξει ο ρόλος και η αποστολή της ΕΚΤ.  Η ΕΚΤ θα πρέπει, κατά τον επείγοντα χαρακτήρα, να απορροφήσει ένα μέρος των εθνικών δημόσιων χρεών. Γενικότερα, η ΕΚΤ θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τη νομισματική εξουσία της για τη χρηματοδότηση έργων με στόχο τη δημιουργία θέσεων εργασίας (στη βιομηχανία, την έρευνα νέων τρόπων παραγωγής) και τις εθνικές και τις κοινωνικές υπηρεσίες.

4.    Κατά την άποψη αυτή, η Ευρωπαϊκή αριστερά, θα χρησιμοποιήσει τη διαδικασία της πρωτοβουλίας ευρωπαίων πολιτών για να συζητήσει και να προτείνει με τους ευρωπαίους πολίτες, τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού ταμείου της κοινωνικής ανάπτυξης και της αλληλεγγύης. Σε αντίθετη προς το Ταμείο της ευρωπαϊκής σταθερότητας, θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει έργα βάσει των κοινωνικών και περιβαλλοντικών κριτηρίων. Να χρηματοδοτηθεί από την ΕΚΤ, τμήμα του προϋπολογισμού της ΕΕ και τη φορολόγηση των χρηματιστηριακών συναλλαγών.

5.    Ο δημόσιος έλεγχος των τραπεζών είναι επίσης ένα εργαλείο για να υπάρξει λαϊκός έλεγχος της οικονομίας, των πιστωτικών, επενδυτικών επιλογών, τις χρηματοοικονομικές συναλλαγές που δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για την κερδοσκοπία, αλλά για έργα που δημιουργούν θέσεις εργασίας και είναι οικολογικά βιώσιμες.

6.    Αγωνιζόμαστε για μια ριζική αναδιανομή του πλούτου, ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα για την καταπολέμηση των ελλειμμάτων σε χώρες και μια φορολογική εναρμόνιση στην Ευρώπη για την αποφυγή του ντάμπινγκ. Σε αντίθεση με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που αυξάνουν τον φόρο για τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, θέλουμε οι πλούσιοι και τα έσοδα από το κεφάλαιο για να συμβάλουν περισσότερο, και ότι οι οικονομικές συναλλαγές πρέπει να φορολογούνται. Οι αρχές αυτές θα πρέπει να εναρμονιστούν στην Ευρώπη για την αποφυγή φορολογικού ανταγωνισμού εις βάρος του λαού. Αυτοί οι νέοι πόροι θα επιτρέψουν στις χώρες να συνεισφέρουν περισσότερο στον προϋπολογισμό της ΕΕ, ο οποίος θα πρέπει να αυξηθεί και να γίνει επειγόντως ένα εργαλείο για τη μείωση των ανισοτήτων μεταξύ των χωρών του «κέντρου» και εκείνες της \"περιφέρειας\".

7.    Απαιτούμε, με τα συνδικάτα εργαζομένων, μια Ευρώπη των κοινωνικών δικαιωμάτων. Αρκετά με τον ανταγωνισμό μεταξύ των εργαζομένων που ελαχιστοποιεί τους μισθούς και τα δικαιώματα! Θέλουμε μισθολογικές αυξήσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη, την ισότητα των αμοιβών μεταξύ ανδρών και γυναικών και τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού ελάχιστου μισθού., Θέλουμε νέες εξουσίες για τους εργαζομένους στις επιχειρήσεις, οι οποίες θα τους επιτρέπουν να επηρεάζουν τον προσανατολισμό και την οργάνωση της εργασίας τους, περιλαμβανομένου του δικαιώματος αρνησικυρίας σε σχέδια που περιλαμβάνουν την κερδοσκοπία, την αναδιάρθρωση ή μετεγκατάσταση. Θέλουμε εργαλεία που επιτρέπουν στους εργαζόμενους να αγωνίζονται ενάντια στην επισφάλεια της εταιρείας τους και να δημιουργήσουν την ασφάλεια της απασχόλησης και της κατάρτισης, ως θεμελιώδεις αρχές του ευρωπαϊκού εργατικού δικαίου. Η εναρμόνιση του εργατικού δικαίου θα μπορούσε να βοηθήσει στην αποφυγή του κοινωνικού ντάμπινγκ. Αυτό θα μπορούσε να γίνει για να αρχίσει με μέσα από μια «ρήτρα του πλέον ευνοούμενου Ευρωπαίου», όπως οι φεμινίστριες υποστηρίζουν σε σχέση με τα δικαιώματα των γυναικών.

8.    Θέλουμε πραγματική δημοκρατία στην Ευρώπη. Αγωνιζόμαστε ενάντια στον αυταρχισμό και κατασταλτικές πολιτικές των κυβερνήσεων και της ΕΕ ηγεσία. Η καταστολή και η επικράτηση των μη εκλεγμένων οργάνων, όπως το ΔΝΤ και άλλων που δεν υπόκεινται σε δημοκρατικό έλεγχο, όπως η ΕΚΤ, πρέπει να σταματήσει. Λαϊκή συμμετοχή σε όλες τα επίπεδα (δημόσιες συζητήσεις, την πρωτοβουλία των ευρωπαίων πολιτών, δημοψηφίσματα ...) πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο των ευρωπαϊκών θεσμικών μηχανισμών. Οι εξουσίες των κοινοβουλίων, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό, πρέπει να ενισχυθούν.

9.    Μια πραγματική δημοκρατία σε όλα τα επίπεδα μπορεί να εγγυηθεί την οικονομική ευθύνη, τη διαφάνεια των δημόσιων λογαριασμών, και θα επιτρέψει τη δημιουργία θέσεων εργασίας, διατηρώντας τα κοινωνικά δικαιώματα, ισότητα ανδρών και γυναικών, τη μείωση της φτώχειας και της ανασφάλειας και του σεβασμού των δικαιωμάτων των μεταναστών. Η δημοκρατία μπορεί να ανοίξει το δρόμο σε όλες τις κοινωνικές αλλαγές που χρειάζονται ευρωπαϊκές κοινωνίες σήμερα. Για να συμβεί αυτό, οι τρέχουσες ευρωπαϊκές συνθήκες θα έπρεπε να αλλάξουν ριζικά.

Σύμφωνα με αυτές τις βασικές αρχές και αυτών των πολιτικών στόχων, η Ευρωπαϊκή αριστερά επαναβεβαιώνει την προσήλωσή της στη διαμόρφωση ενός ευρωπαϊκού μετώπου αντίστασης και εναλλακτικών προτάσεων οι οποίες είναι σε θέση να αλλάζουν ριζικά οι υφιστάμενες σχέσεις εξουσίας. Η Ευρωπαϊκή Αριστερά από σήμερα θα είναι στην υπηρεσία των δυνάμεων που αγωνίζονται, και τη δικτύωση με αυτούς με κάθε δυνατό τρόπο, μεταξύ άλλων μέσω της πληροφορικής και των εναλλακτικών μέσων ενημέρωσης. Υποστηρίζει και θα συμμετάσχει στην Ευρωπαϊκή κινητοποίηση «Κίνημα 15ης Μαΐου» για την 15η Οκτωβρίου, καθώς και η αντι-G20 διαδήλωση στη Γαλλία την 1η Νοεμβρίου.»

Τρέβι 15 Ιουλίου 2011