Προκήρυξη νΚΑ για την Πρωτομαγιά 2011.

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ- ΕΕ- ΔΝΤ- ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

125 χρόνια έχουν περάσει από τη ματωμένη 1η Μαΐου του εργατικού ξεσηκωμού στο Σικάγο και τη μάχη του αμερικάνικου προλεταριάτου για 8 ώρες δουλειά- 8 ώρες ελεύθερο χρόνο-8 ώρες ανάπαυση. Μια μάχη που έγινε το παγκόσμιο σύμβολο μιας νέας εποχής στη ζωή και τον αγώνα των εργατών ενάντια στην αστική τάξη, στην πάλη για το δικαίωμα στη δουλειά, στον διαρκή αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης, των ιμπεριαλιστικών πολέμων, στην μεγάλη υπόθεση της κοινωνικής απελευθέρωσης.

125 χρόνια μετά την ιστορική τομή της 1ης Μαΐου στο Σικάγο και μόλις ένα χρόνο από τότε που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και το κεφάλαιο οδήγησαν τη χώρα και τους εργαζόμενους στη νέα βαρβαρότητα του ΔΝΤ, της ΕΕ και της τρόικα και ενώ βρισκόμαστε εν μέσω της μεγαλύτερης μεταπολεμικά επίθεσης που έχει εξαπολύσει η αστική τάξη απέναντι στους εργαζόμενους και την νεολαία, το μήνυμα της Πρωτομαγιάς του 1886 όχι μόνο δε σβήνει αλλά αντίθετα ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι και νέοι συνειδητοποιούν ότι οι σύγχρονες «εργατικές Πρωτομαγιές» αποτελούν απαραίτητο όρο για την επιβίωση τους.

Ο φετινός γιορτασμός της Πρωτομαγιάς σαφώς και δεν είναι μια απ’τα ίδια καθώς λαμβάνει χώρα σε μια περίοδο όπου:

ο καπιταλισμός, το σύστημα της εκμετάλλευσης και της αλλοτρίωσης, της φτώχειας και των πολέμων, της οικολογικής καταστροφής μετατρέπεται «γυμνό βασιλιά». Δε μπορεί να λύσει κανένα πρόβλημα παρά μόνο να τα επιδεινώσει

η εργατική τάξη και όλοι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και η νεολαία, βρίσκονται αντιμέτωποι με την πιο βάρ- βαρη, προκλητική και συνολική επιχείρηση κατάργησης των κοινωνικών και πολιτικών τους δικαιωμάτων από τη σύγχρονη «χούντα» κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ, που έχει την πλήρη συναίνεση της ΝΔ και του ΛΑΟΣ.

η ένταση της ταξικής πάλης και οι εξεγέρσεις που δραπετεύουν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας, σφραγίζουν τις εξελίξεις και αναδεικνύονται σε υπαρκτή δυνατότητα και αναγκαιότητα της εποχής μας αλλά και μοναδική «ρεαλιστική» διέξοδος για τους λαούς

Σηματοδοτεί την είσοδο στη νέα εποχή, την αναγκαιότητα και δυνατότητα για αντικαπιταλιστική επανάσταση, για μια άλλη κοινωνία της κομμουνιστικής απελευθέρωσης, για μια άλλη Αριστερά της ανατροπής, για έναν πόλο των αντικαπιταλιστικών και επαναστατικών δυνάμεων. 

Η «αντιλαική σταυροφορία» απ’την μεριά του κεφαλαίου και του πολιτικού του προσωπικού σαφώς και δεν σταματάει εδώ. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, έχοντας ήδη εξαπολύσει μια άνευ προηγουμένου επίθεση σε βάρος των εργατικών δικαιωμάτων με στόχο το φόρτωμα των βαρών της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων και την υπεράσπιση των κερδών του κεφαλαίου και των τραπεζών, προχωρά σε νέο αντεργατικό πακέτο μέτρων στο πλαίσιο της «Συμφωνίας για το ευρώ» και του εφιαλτικού μεσοπρόθεσμου προγράμματος(των 23+3 δις). Στόχος τους είναι να κλιμακώσουν την υλοποίηση των στόχων του Μνημονίου , τρομοκρατώντας το λαό υπό την απειλή της πτώχευσης , ενώ την ίδια στιγμή κηρύσσουν 20ετή «ελεγχόμενη χρεοκοπία» του εισοδήματος των εργαζομένων και των συνταξιούχων, διαλύουν υγεία, παιδεία και κοινωνική πρόνοια προκειμένου να πληρώνουν ανελλιπώς το τοκογλυφικό χρέος στους τραπεζίτες και να αυξάνουν την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Όλο αυτό το διάστημα προσπαθούν φυσικά να πείσουν πως «μαζί τα φάγαμε»,πως πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι και να σηκώσουμε στις πλάτες μας τα βάρη της δικιάς τους κρίσης! Πως ο κοινωνικός μεσαίωνας είναι μονόδρομος για τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Όμως, η νεολαία και οι εργαζόμενοι δε χρωστάνε τίποτα και σε κανέναν. Γι’ αυτό και πρέπει να βροντοφωνάξουμε πως δε θα πληρώσουμε την κρίση τους, δε θα σκύψουμε το κεφάλι στο ζυγό ΕΕ-ΔΝΤ κεφαλαίου, ότι θα βγούμε στους δρόμους για την ανατροπή της διαρκούς επί- θεσής τους.

Ήρθε η ώρα που πρέπει να μιλήσει το «έθνος των εργαζομένων», η άλλη Ελλάδα των εκατομμυρίων Ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων, ανέργων, νέων. Αυτή η κοινωνική πλειοψηφία, που ανά τους αιώνες σφράγιζε, και συνεχίζει να σφραγίζει με την κίνηση της, την εξέλιξη της ιστορίας. Το εργατικό κίνημα και η Αριστερά δεν μπορεί παρά να δώσουν τη δικιά τους πολιτική απάντηση υπηρετώντας τα άμεσα και στρατηγικά συμφέροντα των ανθρώπων της δουλειάς και της δημιουργίας . Υπάρχει αριστερή αντικαπιταλιστική απάντηση στην επίθεση και την καπιταλιστική κρίση την οποία μπορεί να επιβάλλει μόνο ένα νέο ταξικά ανασυγκροτημένο, πολιτικό εργατικό κίνημα απαλλαγμένο από τα δεσμά του χρεοκοπημένου και αστικοποιημένου συνδικαλισμού, οργανωμένο στη βάση των σωματείων, των γενικών συνελεύσεων και των επιτροπών αγώνα , με την καθοριστική συμβολή μια αναγεννημένης Αριστεράς της ανατροπής, και περιλαμβάνει την ήττα της πολιτικής και της κυβέρνησης που «πτωχεύουν» τους εργαζόμενους, την άμεση στάση πληρωμών και τη διαγραφή του χιλιοπληρωμένου, ληστρικού, τοκογλυφικού χρέους, την έξοδο απ’την ΟΝΕ- ΕΕ, το άμεσο πέρασμα στο δημόσιο με κοινωνικό- εργατικό έλεγχο, χωρίς αποζημίωση, του τραπεζικού συστήματος, των επιχειρήσεων που κλείνουν και των βασικών στρατηγικών τομέων της οικονομίας, την απαγόρευση των απολύσεων.

Αυτό που πάνω από όλα αναδεικνύει η κρίση του καπιταλισμού είναι τα δραματικά αδιέξοδα αυτού του συστήματος,η «καμμένη γη» που αφήνει πίσω του, η υπεραντιδραστικοποίηση και ιστορική του χρεοκοπία. Ταυτόχρονα όμως, ο παροξυσμός της κρίσης, αναδεικνύει και την ανώτερη από ποτέ δυνατότητα της αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης ,του κλονισμού της αστικής κυριαρχίας και της κομμονιστικής προοπτικής. Η εποχή μας σφραγίζεται απ’την ωρίμανση μιας ποιοτικά ανώτερης σύγκρουσης των δυνάμεων της εργασίας με το κεφάλαιο που εν πολλοίς θα κρίνει την δυνατότητα επαναστατικής χειραφέτησης του κοινωνικού ανθρώπου απ’τα δεσμά της εκμετάλευσης και της αλλοτροίωσης όσο και την συνέχιση ή μη της καταπίεσης και της φθοράς της κοινωνίας και της φύσης απ΄τον καπιταλισμό.

ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
ΓΙΑ ΤΑ ΣΙΚΑΓΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ