Αποσπάσματα από την εισήγηση.
Επιτρέψετε μου να κάνω τρία σχόλια επί του πιεστηρίου, που λένε.
Πρώτον, αποτελεί εμπαιγμό η δήλωση του Υπουργείου Υγείας ότι θα αντιμετωπίσει τα τραγικά προβλήματα που υπάρχουν στη λειτουργία και την ουσία της λειτουργίας της Σχολής Τυφλών. Δίνει ένα ελάχιστο ποσό, αν το δώσει κι αυτό και αφού περάσει όλα τα γραφειοκρατικά εμπόδια της Νομαρχίας και των υπηρεσιών, το οποίο είναι το ελάχιστο απ' όσα χρωστάει το κράτος και οι αρμόδιοι φορείς στη Σχολή Τυφλών. Τους κοροϊδεύει. Σε ένα μήνα τα προβλήματα θα ανακυκλωθούν και θα γίνουν χειρότερα.
Επομένως καλούμε πραγματικά το λαό της Θεσσαλονίκης να στηρίξει τα αιτήματα και των εργαζομένων στη Σχολή Τυφλών, αλλά και τους ίδιους τους τυφλούς σε μια μοναδική Σχολή που υπάρχει ουσιαστικά στη Βόρειο Ελλάδα, μία από τις δυο σχολές σε όλη την Ελλάδα, για ένα πολύ μεγάλο αριθμό τυφλών. Από νεογέννητα παιδιά μέχρι άνθρωποι ηλικιωμένοι.
Δεύτερο σχόλιο: Είναι απαράδεκτο και πρέπει να λυθεί εντός της ημέρας το πρόβλημα της μεταφοράς των παιδιών στα σχολεία στους περιφερειακούς δήμους της Θεσσαλονίκης. Δεν θα σταθώ για ποιο λόγο και για ποια αιτία γίνεται αυτό, δεν μας ενδιαφέρουν ούτε οι λόγοι ούτε οι αιτίες.
Πάντως, τα παιδιά είναι υποχρεωμένοι να τα μεταφέρουν οι γονείς τους στα σχολεία με δικά τους μέσα, διότι ο κανονισμός των λεωφορείων εντός της Θεσσαλονίκης κλπ. δεν μπορεί να τους μεταφέρει στα σχολεία. Απαράδεκτη η κατάσταση. Μέσα στην ημέρα πρέπει να λυθεί με δημόσια μέσα μεταφοράς και χωρίς κόστος. Και μάλιστα, αν χαθεί το λεωφορείο, ή δεν πάρει το παιδί, τότε πρέπει οι γονείς να περιμένουν 1,5 ώρα να περάσει το επόμενο λεωφορείο της γραμμής.
Τρίτο σχόλιο επί του πιεστηρίου. Παρακολουθώντας τα πρωινάδικα τα πολιτικά, είδα ότι στο μεγαλύτερο μέρος των συζητήσεων των σταθμών, έβλεπες: «πώς θα χτυπηθεί η φοροδιαφυγή». Υπάρχουν ή δεν υπάρχουν μηχανισμοί; Και στη φοροδιαφυγή βεβαίως εννοούν τη μαρίδα. Τα μικρομάγαζα και τον απλό κόσμο.
Υπάρχει φοροδιαφυγή; Υπάρχει. Αλλά το κυριότερο: Είναι προκλητικό να γίνεται συζήτηση για φοροδιαφυγή, όταν υπάρχουν επίσημες φοροαπαλλαγές. Από το βήμα της έκθεσης της Θεσσαλονίκης ο Πρωθυπουργός πήρε πίσω κάτι το οποίο το διατυμπάνιζε τους πρώτους μήνες της πασοκικής διακυβέρνησης σαν το εξαιρετικά φιλολαϊκό και αντιμονοπωλιακό μέτρο: Ότι δηλαδή θα φορολογήσει με 45% τους μερισματούχους, αυτούς δηλαδή που έπαιρναν τα μερίσματα, τις μετοχές που έχουν στις επιχειρήσεις και που δεν τα άφηναν για να υπάρχει ανακύκλωση της παραγωγικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας και να τους φορολογήσει με 45%. Και τώρα είπε ότι θα τους πάει στο 20%. Και μάλιστα έλεγε «εμείς φορολογούμε τις μη υγιείς επιχειρήσεις, ή αυτούς οι οποίοι ενδιαφέρονται για το χρήμα και δεν το επενδύουν, ενώ αυτές τις επιχειρήσεις που είναι υγιείς, οι οποίες επίσης είναι επιχειρήσεις που ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους και έχουνε μεγάλες απαλλαγές, όχι μόνο σε φόρους, αυτές λέει, θα τις φορολογήσουμε στο 20%».
Και γίνεται η συζήτηση για τη μαρίδα της φοροδιαφυγής. Υπάρχει φοροδιαφυγή. Εμείς δε λέμε ότι δεν υπάρχει. Η συζήτηση γίνεται για τη μαρίδα. Όλα αυτά είναι για να επιβληθούν νέοι φόροι και να υπάρχουν φοροαπαλλαγές τις αποκαλούμενες υγιείς επιχειρήσεις.
Δεν σκοπεύουμε να κάνουμε τα συνηθισμένα σχόλια για την ομιλία του πρωθυπουργού. Είπε τα αναμενόμενα και τα αυτονόητα για μια κυβέρνηση αποφασισμένη να εξασφαλίσει την κερδοφορία των μονοπωλίων. Να βαδίσει με πίστη στο δρόμο της ΕΕ, που και η ίδια έχει βοηθήσει να «στρωθεί» η πιο βάρβαρη επίθεση σε βάρος των εργαζομένων, από τα πρώτα χρόνια μετά τον παγκόσμιο πόλεμο μέχρι σήμερα. Μια κυβέρνηση ικανή να πατήσει «επί πτωμάτων». Με την πολιτική της κυβέρνησης και το Μνημόνιο αυτός που χρεοκοπεί είναι ο λαός και μόνο. Γι' αυτό δεν πρέπει να παραπλανηθεί από τα κηρύγματα «να κάνει θυσίες για να μη χρεοκοπήσει το κράτος».
Από το βήμα αυτό τρία ζητήματα θέλουμε να θέσουμε:
1. Να ενημερώσουμε το λαό για την πορεία της διεθνούς κρίσης και της κρίσης στην Ελλάδα, όχι για να τον τρομοκρατήσουμε, όπως κάνουν κάποιοι, αλλά πριν απ' όλα για να γνωρίζει τι τον περιμένει ακόμα. Να πάρει τα μέτρα του, να ορθωθεί το λαϊκό ανάστημα. Διαφορετικά κάθε μέρα, κάθε αύριο θα είναι και χειρότερα.
2. Να ξεκαθαρίσουμε για μια ακόμη φορά τι εννοούμε όταν λέμε να πάρει ο λαός την τύχη στα δικά του χέρια, να αντισταθεί αντεπιτιθέμενος και όχι κολλημένος με την πλάτη στο τοίχο.
Εννοούμε οργάνωση και πάλη του λαού. Ο αγώνας σήμερα πρέπει να κατευθύνεται στην αναγκαιότητα ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων, να βλέπει κάθε μικρή η μεγάλη αναμέτρηση με αυτήν την προοπτική. Ο λαός δεν είναι όχλος, ούτε μάζα που παραπαίει, ούτε χυλός. Είναι αυτός που θα φέρει τη μεγάλη ανατροπή στην Ελλάδα αργά ή γρήγορα, όπως και στις άλλες χώρες της Ευρώπης.
3. Να αναδείξουμε την γενική πολιτική σημασία της εκλογικής αναμέτρησης. Δεν πρόκειται για εκλογές τοπικού χαρακτήρα, δεν διαχωρίζεται το τοπικό από το πανελλαδικό. Οι εκλογές που έχουμε μπροστά μας είναι ισοδύναμες με τις βουλευτικές.
ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Οι εργαζόμενοι πρέπει να γνωρίζουν ότι:
Από τα πιο πρόσφατα δημοσιευθέντα στοιχεία των οικονομικών εξελίξεων και τις σχετικές εκθέσεις επιβεβαιώνεται η πρόβλεψή μας για αναιμική ασταθή πορεία ανάκαμψης στις ΗΠΑ και στην Ευρωζώνη. Είναι μέσα και στις δικές μας εκτιμήσεις ότι είναι πολύ πιθανό να εκδηλωθεί νέα παγκόσμια νέα κρίση, πριν καλά-καλά ξεπεραστεί η σημερινή. Επομένως ο λαϊκός αγώνας δεν μπορεί να έχει κοντόφθαλμο χαρακτήρα, δεν μπορεί να ζούμε με τις εμπειρίες του χθες, με το άγχος του σήμερα μόνο, αλλά και με το άμεσο μέλλον.
Τόσο η κρίση όσο και η αναιμική ανάκαμψη θα εκδηλωθεί με ανισόμετρο τρόπο από χώρα σε χώρα. Η αύξηση της ανισόμετρης ανάπτυξης θα οξύνει τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ.
Δεν είναι μόνο το Μνημόνιο. Αυτό είναι ο πολιορκητικός κριός. Πρέπει όμως να γίνει ευρύτερα κατανοητό ότι οι συμφωνίες που έχει κλείσει η ελληνική κυβέρνηση με Τουρκία, Ισραήλ, Κίνα και άλλες χώρες, και οπωσδήποτε με τις ΗΠΑ, θα έχουν αρνητικές συνέπειες για την ζωή του λαού, γιατί στηρίζουν όχι μόνο τον οικονομικό πόλεμο, αλλά και τη στρατιωτική αναμέτρηση.
Ένα στοιχείο της διαπάλης ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και σε τμήματα των μονοπωλίων, είναι η συζήτηση που γίνεται και εδώ στην Ελλάδα, η οποία διασχίζει καθέτως τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και την ΝΔ. Πρόκειται για την συζήτηση αν πρέπει να δοθεί έμφαση στην «επεκτατική» δημοσιονομική διαχείριση ή στην «περιοριστική», ώστε η κάθε χώρα να βγει από την κρίση. Είτε η μια παραλλαγή διαχείρισης είτε η άλλη, οδηγεί τον λαό στη χρεωκοπία και μόνο.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Η ΚΡΙΣΗ ΒΑΘΑΙΝΕΙ
Τα νέα στοιχεία επιβεβαιώνουν επίσης τις προβλέψεις και εκτιμήσεις μας για είσοδο της ελληνικής οικονομίας σε φάση βαθύτερης κρίσης, ενώ οι προβλέψεις που φέρνουν το ΑΕΠ να φτάσει το προ κρίσης επίπεδο μετατίθενται για μετά το 2015.
Η πορεία επιδείνωσης της κατάστασης που βιώνει η εργατική τάξη και ορισμένα λαϊκά στρώματα είναι επίσης επιταχυνόμενη. ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΠΡΟΣΤΆ ΣΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΜΕ ΑΙΧΜΗ ΤΟΥ ΔΟΡΑΤΟΣ ΤΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΑΦΗΜΙΖΟΜΕΝΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΝΟΜΟ.
Η Ευρώπη και το ΔΝΤ δεν παρέχουν ρευστότητα στην Ελλάδα αλλά πάνω απ' όλα δημιουργούν μια ασπίδα προστασίας του ευρωπαϊκού χρηματιστηριακού συστήματος, από τα 200 δισ. απωλειών που μπορούν να προκύψουν από το ενδεχόμενο μιας ελληνικής πτώχευσης. Το 25% του ελληνικού χρέους βρίσκεται στο βρετανικό (και το Ιρλανδικό) χρηματιστηριακό σύστημα. Υπάρχει μια ευρωπαϊκή διάσταση στο όλο θέμα, καθώς το 80% του ελληνικού κρατικού χρέους δεν επιβαρύνει το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα, αλλά τους ισολογισμούς γερμανικών, γαλλικών, βρετανικών τραπεζών.
Το νέο πακέτο αντιλαϊκών μέτρων αποδεικνύει ακόμα μία φορά ότι η επίθεση είναι συνολική, δεν περιορίζεται σε μεμονωμένους κλάδους και κατηγορίες εργασιακών σχέσεων. Η συγκεκριμένη δέσμη μέτρων δεν θα είναι η τελευταία. Η επίθεση θα συνεχιστεί στο όνομα της διατήρησης της δημοσιονομικής εξυγίανσης και της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας, ακόμα και όταν μπει η ελληνική οικονομία σε τροχιά αναιμικής ανάκαμψης.
Ο νέος νόμος προβλέπει φοροαπαλλαγές για το σύνολο των κερδών, ακόμα και για τα κέρδη που πραγματοποιούνται στο εξωτερικό, σε αντίθεση με τον προηγούμενο, που προέβλεπε φοροαπαλλαγές μόνο για τα μη διανεμόμενα κέρδη.
Ο σχεδιασμός του νέου αναπτυξιακού νόμου ευνοεί περισσότερο από τον προηγούμενο τη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, μαζί με ορισμένες επιλογές. Προβλέπει προνομιακή φορολογική μεταχείριση των επενδύσεων της τάξης του ½ δις ευρώ και πάνω, θέτοντας υψηλά ελάχιστα όρια, εξαιρώντας από τις επιδοτούμενες επενδύσεις κλάδους που δραστηριοποιούνται έντονα αυτοαπασχολούμενοι και πολύ μικρές επιχειρήσεις.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ
Η ΝΔ δεν καταδικάζει τα κυβερνητικά μέτρα που οδηγούν σε φθηνότερη εργατική δύναμη και ζητά μεγαλύτερη κρατική στήριξη των μονοπωλίων. Δεν αναφέρεται σε κατάργηση των αντιλαϊκών ρυθμίσεων του μνημονίου αν εκλεγεί κυβέρνηση (ασφαλιστικό, μισθοί κλπ.). Τονίζει απλά ότι δε χρειάζονται νέα πρόσθετα περιοριστικά μέτρα.
Στην πραγματικότητα η ΝΔ στηρίζει και ζητά επιτάχυνση των αναδιαρθρώσεων, σύμφωνα με τις στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ και της άρχουσας τάξης.
Το ΛΑΟΣ έχει αποδειχθεί δεκανίκι του συστήματος, είναι τυχοδιωκτικά προσκολλημένος πότε στην ΝΔ πότε στο ΠΑΣΟΚ, ενώ εκπληρώνει συμβόλαια κατά του ΚΚΕ και του λαϊκού κινήματος, με σοβαρές αντιπαροχές οπωσδήποτε.
Επιζήμια είναι η θέση που προβάλλουν οι ευρισκόμενες σε διάσπαση ομάδες στο ΣΥΡΙΖΑ και ΣΥΝ, που ορισμένες υιοθετούν μια φαινομενικά ρηξικέλευθη θέση: «ανατροπή κυβέρνησης-μνημονίου και παύση πληρωμών».
Εστιάζουν στο ζήτημα του χρέους, απομονώνοντας αυτό απ' τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, τους παράγοντες που διαμορφώνουν την ανισόμετρη θέση μιας καπιταλιστικής οικονομίας μέσα στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, καθώς και την αιτία εκδήλωσης της κρίσης. Συσκοτίζουν την πραγματική αιτία που οδηγεί στην προώθηση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων διεθνώς.
Αποπροσανατολίζει το λαϊκό κίνημα στην ουτοπική αναζήτηση μιας φιλολαϊκής διαχείρισης μέσα στο πλαίσιο της ΕΕ και της καπιταλιστικής αγοράς.
ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΤΟ ΚΚΕ
Έχει ιδιαίτερη σημασία να δυναμώσουν τα ταξικά συνδικάτα σε κάθε κλάδο και ειδικότερα στις βιομηχανικές ζώνες, στους τομείς της οικονομίας που αφορούν σε προϊόντα και υπηρεσίες βασικές για την καθημερινότητα του λαού. Ταυτόχρονα πρέπει να εμπεδωθεί και να πάρει και μια ορισμένη οργανωτική μορφή η συμμαχία των εργατοϋπαλλήλων με τους αυτοαπασχολούμενος και τους μικρούς αγρότες. Να διευρύνεται η συμμαχία με συσπειρώσεις και οργανώσεις των φοιτητών, σπουδαστών, μαθητών και των γυναικών παίρνοντας υπόψη ότι χρειάζεται μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση για τα ιδιαίτερα προβλήματα νέων και γυναικών που δέχονται με ακόμα σκληρότερους όρους τη νέα βάρβαρη επίθεση.
Το μετωπικό σχήμα που διαμορφώθηκε ανάμεσα στο ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΕΒΕ, την ΠΑΣΥ, την ΟΓΕ και το ΜΑΣ μπορεί να αποτελέσει το καθοδηγητικό επιτελείο του σύγχρονου αγώνα, με την προϋπόθεση ότι έχει πόδια και ρίζες στην αντίστοιχη οργάνωση στον τόπο δουλειάς, στο γραφείο, στις γειτονιές. Ανεξάρτητα τι μορφή παίρνει η λαϊκή αυτενέργεια και πρωτοβουλία, σε ένα πράγμα δεν πρέπει να χάσει τη φυσιογνωμία της, ότι είναι συμμαχία της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολουμένων, των μικρών παραγωγών, έχει την ικανότητα να εξειδικεύει την δράση στις γυναίκες, την νεολαία, στους μετανάστες, συντονίζεται με αντίστοιχα ή συγγενή και συναφή ευρωπαϊκά και διεθνή κινήματα με σαφή αντίθεση στα μονοπώλια, στον ιμπεριαλισμό.
Χωρίς λαϊκή οργάνωση και εναλλακτική πρόταση εξουσίας που καταργεί τα μονοπώλια δε γίνεται τίποτα. Ακόμα και αν φουσκώσει το ποτάμι των αγώνων, θα έλθει η κόπωση, θα πέσει στις παγίδες της κυβέρνησης, της εργοδοσίας και των κομμάτων της αντιπολίτευσης.
ΜΕΤΩΠΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ
ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ Η ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΜΕ ΠΟΔΙΑ ΣΤΟ ΤΟΠΟ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΟΙΚΙΑ, ΛΑΪΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ
ΛΑΪΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ, ΝΕΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ
- Ο λαός να αρνηθεί να πληρώσει τα βάρη της κρίσης και το χρέος που δημιούργησαν η υψηλή κερδοφορία των μονοπωλίων και ο πακτωλός της κρατικής χρηματοδότησης που έλαβαν. Να διεκδικήσει να φορολογηθούν δραστικά τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου με συντελεστή 45%. Να σταματήσουν οι δαπάνες για Νατοϊκούς εξοπλισμούς, να επιστρέψουν όλες οι στρατιωτικές αποστολές.
- Να εκφραστεί μαζική λαϊκή οργανωμένη δράση κατά της ακρίβειας, των φορολογικών μέτρων, της ληστείας από τις τράπεζες, που οδηγούν στη φτώχεια τις λαϊκές οικογένειες. Για να δοθεί επίδομα ανεργίας στους ανέργους και πλήρης και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για αυτούς και τις οικογένειές τους. Να καταργηθεί ο ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Να ματαιωθούν οι αυξήσεις στο ψωμί, στα τιμολόγια στο νερό, στο ρεύμα, στο τηλέφωνο. Να διαγραφούν τα χρέη των ανέργων και χαμηλά αμειβόμενων εργαζόμενων. Να απαγορευτούν με νόμο οι πλειστηριασμοί κύριας ή δευτερεύουσας κατοικίας και αγροτικής εκμετάλλευσης. Να γίνουν δεκτά στους παιδικούς σταθμούς όλα τα παιδιά χωρίς όρους και προϋποθέσεις και να καταργηθεί κάθε είδους πληρωμή από τους γονείς.
Ο λαός πρέπει τώρα να προτάξει την ικανοποίηση των σύγχρονων δικαιωμάτων και αναγκών του με βάση τις δυνατότητες της εποχής, της επιστήμης.
- Σταθερή εργασία για όλους, σε ανθρώπινες και ασφαλείς συνθήκες με διευρυμένο ελεύθερο χρόνο. Δραστική μείωση των ορίων συνταξιοδότησης. Οι υψηλού επιπέδου δημόσιες δωρεάν παροχές στην Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας σ' αυτούς τους τομείς.
- Χρειάζεται επιστημονικός κεντρικός πανεθνικός σχεδιασμός, λαϊκή εξουσία, κοινωνικοποίηση των μεγάλων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, δηλαδή των μονοπωλίων, στην ενέργεια, στη βιομηχανία, στις τηλεπικοινωνίες, στις συγκοινωνίες, στις πρώτες ύλες, στο εξωτερικό εμπόριο και το χονδρεμπόριο, στις τράπεζες.
- Διαμόρφωση και στήριξη παραγωγικών συνεταιρισμών των φτωχών και μεσαίων αγροτών και επαγγελματοβιοτεχνών.
- Η λαϊκή εξουσία θα διαμορφώσει νέους θεσμούς που θα διασφαλίζουν τη συμμετοχή των εργαζομένων, της νεολαίας, των γυναικών στη διοίκηση του κράτους, τον εργατικό κοινωνικό έλεγχο από πάνω προς τα κάτω και από κάτω προς τα πάνω. Ο «αντιπρόσωπος - βουλευτής» θα εκλέγεται από την παραγωγική μονάδα, θα δίνει λόγο στο σώμα που τον εκλέγει και θα είναι ανακλητός από αυτό. Δεν θα έχει κανένα ιδιαίτερο προνόμιο.
- Αποδέσμευση της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, ΕΕ και ΝΑΤΟ, απεμπλοκή απ' τους επιθετικούς σχεδιασμούς.
Μόνο σε αυτόν τον αγώνα οι θυσίες θα πιάσουν τόπο.
ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ
Οι εκλογές για τα τοπικά κρατικά όργανα είναι ισοδύναμης πολιτικής σημασίας με τις εθνικές, πολύ περισσότερο που διεξάγονται σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και Μνημονίου, και ακόμα περισσότερο αφορούν τη νέα δομή του αστικού κράτους, που φέρει το όνομα Καλλικράτης.
Το εκλογικό αποτέλεσμα σηματοδοτεί την πολιτική στάση και συνειδητοποίηση του λαού να παλέψει η να σκύψει το κεφάλι. Να ανάψει κόκκινο ή πράσινο φως στα νέα αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα που έχουν σχεδιάσει να πάρουν, αμέσως μετά τις εκλογές και στις αρχές του 2011. Η ψήφος είναι τώρα κριτήριο ατομικής ευθύνης και χειραφέτησης.
Οι εκλογές για τα τοπικά όργανα ( και όχι ο όρος τοπικές εκλογές) πρέπει να αναδείξουν αλλαγή συσχετισμού δύναμης όπως εκφράσθηκε με την ψήφο στις εκλογές του 2009. Αλλαγή συσχετισμού, ριζοσπαστικοποίηση μπορεί να πραγματοποιηθεί εφ' όσον τα δύο αστικά κόμματα υποστούν βαριά ήττα. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν το μεγαλύτερο δυνατό μέρος της λαϊκής δυσαρέσκειας εκφραστεί με την υπερψήφιση των συνδυασμών της Λαϊκής Συσπείρωσης, που στηρίζει το ΚΚΕ.
Χονδρικά εμφανίζονται τρεις κατηγορίες υποψηφίων:
1. Οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που στηρίζονται καθαρά και ανοικτά από τα κόμματά τους. Η στάση των εργαζομένων απέναντί τους πρέπει να έχει ως κριτήριο την τιμωρία και καταδίκη των κομμάτων, τη στέρηση όσο γίνεται από τα κόμματα αυτά θέσεών τους στα τοπικά όργανα κρατικής διοίκησης.
Τα ψηφοδέλτια που στηρίζει το ΛΑΟΣ πριν απ' όλα χαρακτηρίζονται ως ψηφοδέλτια ενός κόμματος που στηρίζει τη στρατηγική του κεφαλαίου, το Μνημόνιο και μάλιστα με ψήφο. Είναι κόμμα δεκανίκι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, κόμμα εντεταλμένο να αποτελεί την αιχμή του δόρατος στον αντικομμουνισμό ως σύμμαχος του ΠΑΣΟΚ. Κόμμα του ρατσισμού, του εθνικισμού, χώρος που αναβιώνει η πιο αντιδραστική αστική προπαγάνδα προηγουμένων εποχών.
Τα ψηφοδέλτια που προέρχονται από το χώρο της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, έστω και αν δεν έχουν αποσπάσει την επίσημη στήριξη των δύο αστικών κομμάτων, εμφορούνται από τη στρατηγική και τις επιλογές τους. Είναι το δίχτυ εγκλωβισμού και η ασπίδα για το δεύτερο γύρο και όχι μόνο.
2. Το γεγονός ότι η Δημοκρατική Αριστερά δεν πάει παντού στις εκλογές με το ΠΑΣΟΚ, δεν αλλάζει το ρόλο της ως συμμάχου της σοσιαλδημοκρατίας και ως συναντίληψη με τη σοσιαλδημοκρατία
Στο ίδιο χώρο των αναχωμάτων, στη διαμόρφωση διχτύου ασφαλείας για το σύστημα, κινούνται και τα ψηφοδέλτια του διασπασμένου ΣΥΡΙΖΑ, που εμφανίζουν διαφορές σε θέματα τακτικής απέναντι στη σοσιαλδημοκρατία, αλλά και με σαφή στόχο να γίνουν αναχώματα έναντι του ΚΚΕ.
Καθώς διαμορφώνεται το τελικό σκηνικό των υποψηφίων, μπορούμε να αναδείξουμε τι κρύβεται πίσω από την κριτική στο ΠΑΣΟΚ και στο Μνημόνιο αυτών των σχημάτων. Λόγου χάρη ό Μητρόπουλος και ο Δημαράς ήδη έχουν υπογραμμίσει ότι έχουν πρόβλημα με το Μνημόνιο, όχι με τον πρωθυπουργό, ότι υποστηρίζουν τις ίδιες απόψεις με τον Στίγκλιτς και τους συμβούλους του πρωθυπουργού που υποστηρίζουν μια άλλη διαχείριση της κρίσης, με στόχο πάντα την υπεράσπιση του συστήματος.
Ανεξάρτητα, αν οι επικεφαλής, ανειλικρινώς ή όχι, εμφανίζουν κάποιες επιμέρους διαφορές με τα κόμματα που τα στηρίζουν, αυτές είναι διαφορές τακτικής, σκοπιμότητας ή κάτω από τον αντίκτυπο της λαϊκής πίεσης.
Ακόμα και όταν οι επικεφαλής υποψήφιοι δηλώνουν ότι δεν ανήκουν σε κανένα κόμμα, ότι δεν δεσμεύονται από κόμματα, στην πραγματικότητα ως πολιτικά πρόσωπα έχουν ιδεολογικοπολιτική ένταξη και αυτό μετράει. Η πείρα έχει δείξει ότι οι εκλεγμένοι ανεξάρτητοι και αντάρτες είναι βασιλικότεροι του βασιλέως στην εφαρμογή και προώθηση αντιλαϊκών μέτρων.
Όμως η στάση τους καθορίζεται από τη γενική πολιτική και τον χαρακτήρα του Καλλικράτη. Ο θεσμός του Καλλικράτη είναι δεδομένος, δεν αλλάζει γιατί ο επικεφαλής είναι περισσότερο ή λιγότερο προοδευτικός. Η διαφορά ανάμεσα στους εκλεγμένους κρίνεται αν θα υπηρετήσουν τον Καλλικράτη ή θα υπηρετήσουν την εργατική τάξη και τους συμμάχους της.
ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΟΣ Ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΔΥΑΣΜΩΝ ΣΕ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΥΣ
Η στάση απέναντι στο Μνημόνιο καθορίζεται από τη στάση απέναντι στην καπιταλιστική κρίση και στην διέξοδο. Εδώ υπάρχει καθαρή και βαθειά διαχωριστική γραμμή που απαντά στο πραγματικό δίλημμα «με τα μονοπώλια ή το λαό», με την εξουσία των μονοπωλίων ή την εργατική λαϊκή εξουσία.
Εμείς απορρίπτουμε το Μνημόνιο έχοντας ως αφετηρία τον χαρακτήρα της κρίσης διεθνώς και στην Ελλάδα με τις όποιες ιδιαιτερότητες παίρνει στη χώρα μας με τη θέση που κατέχει στο διεθνές και περιφερειακό ιμπεριαλιστικό σύστημα σε συνθήκες απελευθέρωσης κίνησης κεφαλαίων κλπ. και οξυμμένων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, στις οποίες είναι ενταγμένη η Ελλάδα.
Το ίδιο ισχύει για την αντίληψη ότι «ναι στις θυσίες αρκεί να πιάνουν τόπο». Είναι εντελώς διαφορετική η οπτική και κριτική μας από αυτούς λένε ότι το Μνημόνιο έχει αδυναμία γιατί δίνει βάρος στην συγκέντρωση εσόδων με αναποτελεσματικό τρόπο η μονόπλευρα σε βάρος των εργαζομένων και όχι στην στήριξη των επιχειρήσεων (με νέες απαλλαγές από φόρους, εισφορές, δεσμεύσεις κλαδικών συμβάσεων), ώστε να κερδοφορήσουν και τάχα να γίνουν πιο γαλαντόμες έναντι των εργαζομένων.
Αυτό που μετράει καταρχήν, παίρνοντας υπόψη τον εκλογικό νόμο, τους δύο γύρους, τα κομπρεμί μπροστά στον πρώτο γύρο και στο δεύτερο, είναι η αύξηση των ψήφων και του ποσοστού που θα πάρουν οι συνδυασμοί της Λαϊκής Συσπείρωσης σε βάρος του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΓΥΡΟ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΟΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΛΕΥΚΟ ΚΑΙ ΑΚΥΡΟ ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.
ΨΗΦΟ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥΣ ΤΗΣ «ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ» ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ ΚΚΕ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΣΕ ΟΛΑ ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΨΗΦΟΣ ΞΕΚΑΘΑΡΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ, ΤΟΥ «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ». ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΨΗΦΟΣ ΜΙΑΣ ΧΡΗΣΗΣ ΔΙΝΕΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΗΣ ΑΞΙΑ.
ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ, ΣΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΔΡΟΜΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΜΟΝΟΠΩΛΙΩΝ.
Η ΑΠΟΧΗ ΒΟΛΕΥΕΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΤΗ ΝΔ. ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΔΙΟΧΕΤΕΥΘΕΙ Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΚΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου