Η Πορτογαλία του σοσιαλιστή Ζοζέ Σόκρατες φαίνεται ότι θα αποτελέσει το δεύτερο μετά την Ελλάδα θύμα της δημοσιονομικής κρίσης που μαστίζει την ευρωζώνη. Οι «γκουρού» των αγορών στοιχηματίζουν στο Σόκρατες, ο οποίος απέδειξε ήδη ότι έχει πυγμή για να επιβάλει την οποιαδήποτε λιτότητα, ενώ το γεγονός ότι δεν διαθέτει κοινοβουλευτική πλειοψηφία ανοίγει τα σενάρια για ένα «μεγάλο συνασπισμό» με τη δεξιά.
Από την πλευρά της η ισχυρή αριστερά της χώρας, το Μπλόκο της Αριστεράς και το ΚΚ της Πορτογαλίας, στηρίζουν τις κοινωνικές αντιστάσεις εναντίον της αντιλαϊκής πολιτικής, στοιχηματίζοντας πως η κρίση θα οδηγήσει σε ρήξεις στο εκλογικό σώμα των Σοσιαλιστών, που μπορεί να εμφανιστεί στις προεδρικές εκλογές που θα διεξαχθούν το αργότερο έως τις αρχές του 2011.
Η γνωστή Moody´s προειδοποίησε, τη Δευτέρα μέσω των «Financial Times» και την Τετάρτη απευθείας, ότι η Πορτογαλία οδεύει σε υποβάθμιση της αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητάς της εκτός και εάν η κυβέρνηση της Λισαβόνας υιοθετήσει τα απαραίτητα μέτρα για τον περιορισμό του ελλείμματος στο 3% του ΑΕΠ που προβλέπει το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Με το χαρακτηριστικό τίτλο «Μετά την Ελλάδα η σειρά της Πορτογαλίας» οι «Financial Times» επικαλέστηκαν δηλώσεις στελέχους της Moody´s για να δρομολογήσουν ένα νέο κύκλο δραματικής λιτότητας στην Πορτογαλίας. Τόσο η Moody’s όσο και η Fitch έχουν θέσει την αξιολόγηση της Πορτογαλίας υπό αρνητική παρακολούθηση, μια απόφαση που συνήθως υποδεικνύει ότι θα επέλθει υποβάθμιση εντός των επόμενων 12 έως 18 μηνών.
Επιβραβεύεται για την αποτυχία του, ο Μπαρόζο
Τη Δευτέρα, μάλιστα, ο ΟΟΣΑ ανακοίνωσε από την πλευρά του ότι η ανεργία στην Πορτογαλία έφθασε το 10,30% το Νοέμβριο, για να διαμορφωθεί στα τέταρτα υψηλότερα επίπεδα ανάμεσα στις τριάντα ανεπτυγμένες χώρες μέλη του.
Το δημόσιο έλλειμμα της Πορτογαλίας τριπλασιάστηκε ξεπερνώντας το 8% το 2009 και το χρέος κυμαίνεται στο 77% του ΑΕΠ, ενώ η οικονομία εκτιμάται ότι κατέγραψε ύφεση 2,50% το 2009, μετά από μηδενικό ρυθμό ανάπτυξης το 2008.
Ο Σόκρατες κατόρθωσε να μειώσει κατακόρυφα το έλλειμμα της χώρας από 6,10% του ΑΕΠ το 2005 σε 2,60% του ΑΕΠ το 2007, ακολουθώντας μια αντιλαϊκή πολιτική, που του κόστισε στις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, με αποτέλεσμα να έχει σχηματίσει σήμερα κυβέρνηση μειοψηφίας.
Η Κεντρική Τράπεζα της Πορτογαλίας, την εβδομάδα που πέρασε, διόρθωσε ανοδικά τις εκτιμήσεις για σταδιακή ανάκαμψη της οικονομίας της χώρας κατά 0,70%, το 2010, και κατά 1,40%, το 2011, επικαλούμενη την επέκταση των καταναλωτικών δαπανών και των επενδύσεων από τις επιχειρήσεις, ενώ στις προηγούμενες προβλέψεις της είχε προειδοποιήσει για ύφεση 0,60%, φέτος. Παράλληλα, διατήρησε την πρόβλεψη για ύφεση του ΑΕΠ κατά 2,70% το 2009.
Τα μακροοικονομικά στοιχεία της χώρας δεν επιτρέπουν καμία αισιοδοξία. Η Πορτογαλία μαστίζεται από μια κρίση που πυροδοτήθηκε το 2004 από τον αποτυχημένο Ζοζέ Μπαρόζο, το σημερινό πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο οποίος αφαίμαξε οικονομικά τη χώρα με την κατασκευή σταδίων για το Πανευρωπαϊκό Κύπελλο Ποδοσφαίρου, τη σκανδαλώδη κατασκευή του «νέου» αεροδρομίου της Λισαβόνας και άλλα έργα υποδομής.
Παραδόξως, τη στιγμή που ο Μπαρόζο βούλιαζε τη χώρα επιβραβεύτηκε αναλαμβάνοντας τα ηνία της Κομισιόν! Μετακόμισε στις Βρυξέλλες ανοίγοντας το δρόμο της εκλογικής ήττας του δεξιού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος που ήταν αρχηγός. Μετά τη νίκη των Σοσιαλιστών το 2005, ήταν μάλιστα ο ίδιος ο Μπαρόζο που «συμβούλευε» τον Σόκρατες για τα μέτρα λιτότητας που θα έπρεπε να ληφθούν για να βγει η Πορτογαλία από την κρίση!
Η πενταετής πολιτική λιτότητας έχει ήδη γονατίσει τη χώρα και έχει κατακερματίσει τον κοινωνικό ιστό της. Με πρόφαση την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, οι μισθοί σε ονομαστικά επίπεδα κυμαίνονται σχεδόν στα επίπεδα από τη δημιουργία του ευρώ προ δεκαετίας, ενώ ακόμη και η μεσαία τάξη βλέπει να συμπιέζεται δραματικά διαρκώς και περισσότερο. Ο βασικός μισθός δεν ξεπερνά τα 350 ευρώ, ενώ πολλοί μισθοί στο δημόσιο κυμαίνονται με άξονα τα 600 ευρώ. Την ίδια στιγμή τα ήδη πρώτης ανάγκης κυμαίνονται στα ύψη περιορίζοντας την αγοραστική δύναμη του κόσμου στα απολύτως απαραίτητα.
Τι άλλο μπορούν να προσφέρουν σήμερα τα ασθενέστερα και μικρομεσαία στρώματα στο βωμό του Συμφώνου Σταθερότητας;
«Μεγάλος συνασπισμός» λιτότητας
Ο Σόκρατες θα παρουσιάσει τον προϋπολογισμό στη Βουλή, στις 26 Ιανουαρίου, αναζητώντας στήριξη από τη δεξιά. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS) του Σόκρατες διαθέτει 97 βουλευτές, ενώ απέναντι του έχει από τη μία πλευρά το μπλοκ της δεξιάς, με τους 81 βουλευτές του δεξιού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (PSD) και τους 21 βουλευτές του Δημοκρατικού Κοινωνικού Κέντρου - Λαϊκού Κόμματος (CDS-PP ) και από την άλλη πλευρά την αριστερά, με τους 16 βουλευτές του Μπλόκου και τους 15 βουλευτές του ΚΚ της Πορτογαλίας.
O υπουργός Οικονομικών, Τεϊσέιρα ντος Σάντος, έχει μια απλή και παραδοσιακή συνταγή για να μειώσει τα δημόσια ελλείμματα που στηρίζεται σε τρεις βασικούς άξονες, την αύξηση της φορολογικής πίεσης, την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και τα μείωση των δαπανών, ξεκινώντας με το πάγωμα των αποδοχών και κυρίως αυτών του δημοσίου τομέα.
Ο ντος Σάντος έχει προχωρήσει σε διαδοχικές συναντήσεις με τους εκπροσώπους των δύο δεξιών κομμάτων, στοιχηματίζοντας ότι θα βρεθεί σύντομα μια κοινή πλατφόρμα για να ψηφίσουν τον προϋπολογισμό.
Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα θα είχε αποδεχθεί το συμβιβασμό με τους Σοσιαλιστές, εάν δεν φοβόταν αντιδράσεις από το εσωτερικό και κυρίως από τη βάση του, ενώ το CDS-PP δημιούργησε και μια επιτροπή τεχνικών που κατέθεσε 25 προτάσεις στον ντος Σάντος!
Το δύο δεξιά κόμματα εμφανίζονται στην πράξη ως υποψήφιοι «μνηστήρες» της κυβερνητικής εξουσίας των Σοσιαλιστών, ενώ στην ουσία προσπαθούν να πετύχουν ορισμένα μέτρα υπέρ των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, προβάλλοντας παράλληλα ότι με τον τρόπο αυτό θα δημιουργηθούν και νέες θέσεις εργασίας.
Ο ντο Σάντος υποστήριξε ότι «δεν έχει αποκλείσει την κοινοβουλευτική αριστερά από το διάλογο για την ψήφιση του προϋπολογισμού», αποσιωπώντας τη λεπτομέρεια ότι απέρριψε όλες τις προτάσεις του Μπλόκου και του ΚΚ της Πορτογαλίας κατά τη διάρκεια των συναντήσεων με τους εκπροσώπους τους.
Ο Ζοζέ Μανουέλ Πουρέζα, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Μπλόκου, υπογράμμισε ότι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει με επιφυλακτικότητα τις διαπραγματεύσεις με το Μπλόκο και πως η οικονομική πολιτική που προτείνεται αποτελεί συνέχεια της πολιτικής με την οποία συγκρούστηκε το Μπλόκο με το Σοσιαλιστικό Κόμμα την προηγούμενη περίοδο, και πως προτεραιότητα του Μπλόκου είναι η προστασία των θυμάτων της κρίσης.
Ο Μπερναντίνο Σοάρες, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚ της Πορτογαλίας, κατήγγειλε ότι δεν βλέπει καμία πρόθεση ανοίγματος από τους Σοσιαλιστές για βαθιές αλλαγές στην χώρα.
Προεδρικές εκλογές
Την ίδια στιγμή το πολιτικό σκηνικό περιπλέκεται στα αριστερά, μετά την απόφαση του παλιού σοσιαλιστή βουλευτή Μανουέλ Αλέγκρε να θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος της δημοκρατίας, που εκλέγεται απευθείας από το λαό. Στηριζόμενος προφανώς στην ψήφο του Μπλόκου της Αριστεράς και τμήματος ίσως tτων ψηφοφόρων του ΚΚ της Πορτογαλίας.
Κανείς ακόμη δεν μπορεί να ξέρει εάν το Σοσιαλιστικό Κόμμα θα στηρίξει την υποψηφιότητα του παλαίμαχου στελέχους του. Στις προεδρικές εκλογές του 2006 το Σοσιαλιστικό Κόμμα γύρισε την πλάτη στον αριστερό σοσιαλιστή Αλέγκρε για να ψηφίσει τον Μάριο Σοάρες, ενώ ο Αλέγκρε πλησίασε το Μπλόκο, αφήνοντας ανοικτό και το ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΚΚ της Πορτογαλίας.
Ο Φραντσίσκο Λούτσα, ο ηγέτης του Μπλόκου, εκτιμά ότι το προφίλ του Αλέγκρε μπορεί να βοηθήσει να βρεθούν απαντήσεις για τις σημερινές δύσκολες μέρες που περνά η χώρα, ενώ ο Ρούμπεν ντε Καρβάλιο του ΚΚ της Πορτογαλίας εξέφρασε τις αμφιβολίες του εάν ένας σοσιαλιστής μπορεί να ενώσει τις δυνάμεις της αριστεράς.
«Μια υποψηφιότητα για την προεδρία της δημοκρατίας δεν είναι ποτέ υπέρ της κυβέρνησης ή της αντιπολίτευσης», αλλά «θα πρέπει να απαντά στα μεγάλα εθνικά προβλήματα», όπως «ο κοινωνικός κατακερματισμός, η κοινωνική καταστροφή και η κοινωνική κατάρρευση που ζούμε σήμερα», τόνισε ο Λούτσα, εκτιμώντας πως από αυτή την πλευρά «μια φωνή αλληλεγγύης, καθήκοντος, ρήξης και αλλαγής, όπως τόνισε ο Μανουέλ Αλέγκρε, είναι χωρίς αμφιβολία μια πολύ σημαντική φωνή για τη χώρα».
Αντίθετα, ο Ρούμπεν ντε Καρβάλιο, ο 64χρονος δημοσιογράφος και μέλος της ΚΕ του ΚΚ της Πορτογαλίας, εξέφρασε τις αμφιβολίες του για την υποψηφιότητα του Αλέγκρε, εκτιμώντας ότι υπάρχουν αρκετές δυσκολίες να γίνει αποδεκτή πρώτα και κύρια από το Σοσιαλιστικό Κόμμα, ενώ παράλληλα διατύπωσε εύλογα ερωτηματικά γιατί τέθηκε η υποψηφιότητα εξ αρχής χωρίς να έχουν πριν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις στήριξής της.
Η αλήθεια όμως είναι ότι η υποψηφιότητα του Αλέγκρε, με τη σχεδόν σίγουρη στήριξη του Μπλόκου, ετοιμαζόταν εδώ και τουλάχιστον ένα χρόνο, ενώ η παρουσίασή της φαίνεται ότι έχει σκοπό να ασκήσει πιέσεις στο Σοσιαλιστικό Κόμμα σε μια στιγμή που αναζητά συμμάχους.
Δημοσκόπηση
Η μηνιαία δημοσκόπηση του Eurosondagem, που διεξάγεται για το SIC, το Expresso και το Radio Renascença, δίνει 38% στους Σοσιαλιστές, από το 38,50% του Δεκεμβρίου.
Το δεξιό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα φθάνει στο 27,40% από το 26,90% του Δεκεμβρίου, το δεξιό CDS-PP υποχωρεί στο 12,10% από το 12,70% του Δεκεμβρίου, το Μπλόκο φθάνει στο 9,30% από το 9,20% του Δεκεμβρίου και η συμμαχία του ΚΚ της Πορτογαλίας με τους Πράσινους CDU φθάνει στο 8,40% από το 7,70% του Δεκεμβρίου.
Η σχετική πλειοψηφία του εκλογικού σώματος εκτιμά ότι ο Προϋπολογισμός θα ψηφιστεί από το «μεγάλο συνασπισμό» Σοσιαλιστών και Σοσιαλδημοκρατών, ενώ επίσης η σχετική πλειοψηφία των Πορτογάλων, το 29,40%, εκτιμά ότι ο Μανουέλ Αλέγκρε αποτελεί τον καλύτερο υποψήφιο της αριστεράς για να κερδίσει τον δεξιό, Καβάκο Σίλβα. Η δημοσκόπηση έδειξε παράλληλα και μια άνοδο της δημοτικότητας του γραμματέα του ΚΚ της Πορτογαλίας, Ζερόνιμο ντε Σόουσα, και του ηγέτη του Μπλόκου, Λούτσα.
Πηγή:Η ΕΠΟΧΗ
Του Αργύρη Παναγόπουλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου