Οχι απάτριδο νόμισμα η ψήφος μας! της Λ. Κανέλλη

Είκοσι σχολεία, μόνο για ξεκίνημα, δεν θ' ανοίξουν φέτος. Συρρικνώθηκαν για αποτελεσματικότερη εμπορευματοποίηση της Παιδείας. Για να αποσυμφορηθούν οι ξέχειλες φυλακές αρχίζει η διανομή του χαλκά στο πόδι. Ο Θεός στη γειτονική Τουρκία, κατά τα συμφέροντα της άρχουσας αστικής της τάξης, αυτής που κατά τις ευρωπαϊκές αρχές και ήθος καταδικάστηκε να πληρώσει μόλις ενενήντα εκατομμύρια ευρώ «αποζημίωση» για την εισβολή και κατοχή της μισής Κύπρου - τελικώς επρόκειτο για οικόπεδο σε τιμή ευκαιρίας - μετά από σαράντα χρόνια, σκοτώνει άντρες και παιδιά στα ορυχεία ωσάν να 'τανε ποντίκια. Ο αντιπρόσωπός του εδώ, βγάζει εκλογικό κατάλογο και συστήνει μυοκτονία διά ψήφου.

Στη Μεσόγειο ξεβράζονται πτώματα και στον Πειραιά ο όποιος δήμαρχος εκλεγεί, θα αγναντεύει το Βατικανό της Φρόντεξ, αγέρωχο κι ανέγγιχτο, με τους ευρωσυνοριοφύλακές του να μαζεύουν συμφέροντα σε πρησμένες κοιλιές πνιγμένων. Ξένο έδαφος, ευρωπαϊκό, με στρατό αφορολόγητο από φορολογούμενους ευρωπολίτες πληρωμένο. Ενωμένη Ευρώπη. Στον πόνο και στο φόνο για τους λαούς μέσα και γύρω της κι ολούθε. Στα χαρακώματα του ταξικού πολέμου, κηρυγμένου με κάθε Μααστριχτική επισημότητα, εκείνο το Europe Uber Alles, ίδιο κι απαράλλαχτο σε περιεχόμενο με το παλιό, πλασάρεται για καινούργιο απ' την ευρωσυγκυβέρνηση των μονοπωλίων.

Με αίμα και τιμολόγιο ζωής αποτυπωμένο στα ψηφοδέλτια του τρόμου - ευρωσκεπτικισμού. Το ευρωψέμα πουλιέται σε χρυσό κλουβί, με την ελπίδα μαύρη και στραβή για να 'ρχεται η δημοσκόπηση να σου πει πως άνεργοι, άεργοι, συνταξιούχοι, κατεστραμμένοι επαγγελματίες, περιφρονημένοι επιστήμονες, καμένοι πυροσβέστες, γυναικόπαιδα της πείνας και νέοι χωρίς μέλλον, όλοι αυτοί σε ποσοστό 70% τρέμουν τις εκλογές και την έξοδο απ' τη φυλακή, έτοιμοι να πέσουν για το ευρώ που δεν έχουν, για ένα Μάαστριχτ δηλαδή για μιαν Ευρώπη...

Σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό, σε κάθε περιφέρεια, η ΕΕ είναι εδώ. Η ΕΕ των λύκων, των μονοπωλίων, της Κομισιόν. Οχι η Ευρώπη του μόχθου των λαών. Οχι το σπίτι μας, όχι αυτό που κρατήσαμε και το ξαναχτίσαμε κατεβάζοντας τις σβάστικες, με ιδρώτα και με αίμα.

Οικονομικός χώρος, όχι χώρα, λένε πως είμαστε. Ενιαίος... Απάτριδο νόμισμα, λένε οι ιδιοκτήτες της, τα πανάρχαια αφεντικά του πλούτου, πως είναι η ψήφος μας. Επιθυμητή. Απαραίτητη. Για να τους νομιμοποιεί ως ιδιοκτήτες του τίτλου ΕΕ. Βάρδα μην έχει το χρώμα της αλήθειας, το άρωμα του λαού, τη δύναμη των ονείρων του, την αποτελεσματικότητα της ελευθερίας, την ορμή της τάξης που αγωνίζεται για την εξουσία, το νόμο, το δίκιο του εργάτη. Βάρδα μη δει ο λαός πως μ' ένα γαρίφαλο στην πόλη, στο χωριό, στην περιφέρεια και μ' ένα σφυροδρέπανο στην ευρωκάλπη, η πυραμίδα μπορεί κι εν τέλει θα αναστραφεί. Η Ευρώπη θα ενωθεί με τους λαούς της κι όχι με τους ταξικούς εχθρούς της. 

Αυτήν την Κυριακή, λοιπόν, πυρά ομαδόν, με το γαρίφαλο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» παρά πόδα και στην κάλπη με ορμή. Ωστε ως την άλλη Κυριακή, το ψηφοδέλτιο να φανεί πως όπλο είναι του λαού κι όχι χαντρούλα και καθρεφτάκι των γυρολόγων του καιρού...

Πηγή: Ριζοσπάστης