Το νομοσχέδιο αυτό πρέπει να μείνει στα χαρτιά !
Την ώρα που μέσα στη Βουλή συζητιόταν το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο, εκπαιδευτικοί, φοιτητές, μαθητές, εργάτες και γονείς, κάνοντας δική τους υπόθεση τη μόρφωση των παιδιών τους, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ, διαδήλωναν μαζικά και δυναμικά στο κέντρο της Αθήνας. Το συλλαλητήριο ξεκίνησε λίγο μετά τις 7 το απόγευμα, με τον πρόεδρο της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας, Βασίλη Τόγια, να εκφράζει την αγωνία των γονιών που θα βιώσουν τις επιπτώσεις του νέου σχολείου της ημιμάθειας, της αμάθειας, της μαθητείας, δηλώνοντας ότι «άλλες είναι οι ανάγκες σήμερα». Οι συγκεντρωμένοι πορεύτηκαν στη Βουλή. Στην κεφαλή ήταν το πανό του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών και ακολουθούσαν γονείς, Σωματεία, Ομοσπονδίες καθώς επίσης και η ΠΑΣΕΒΕ και λαϊκές επιτροπές και μαθητές που απαίτησαν «Σχολείο να μορφώνει κι όχι να εξοντώνει».
Κεντρικός ομιλητής στη συγκέντρωση στην Ομόνοια ήταν ο Ηλίας Πατίδης, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε:
«Το νομοσχέδιο αυτό πρέπει να μείνει στα χαρτιά.
Η κοινή δράση εκπαιδευτικών - γονιών - μαθητών ενάντια στη στρατηγική της ΕΕ, των μονοπωλίων και των κυβερνήσεών τους, των κομμάτων τους, κι όχι ενάντια μόνο στη μία ή στην άλλη αστική κυβέρνηση, αποτελεί μονόδρομο.
Είναι ταυτόχρονα επιτακτική ανάγκη το κίνημα και στο χώρο των εκπαιδευτικών να βάλει στο επίκεντρο τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην Παιδεία, να οικοδομήσει συμμαχίες, να μιλήσει για το τι μαθαίνουν τα παιδιά. Μόνο ένα τέτοιο κίνημα, με αυτό τον προσανατολισμό μπορεί να υπερασπιστεί και τα δίκαια εργασιακά αιτήματα των εκπαιδευτικών, να παλέψει ενάντια στις απολύσεις, να στριμώξει την κυβέρνηση.
Τι έκαναν, ωστόσο, εδώ και χρόνια οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες τύπου ΑΔΕΔΥ, ΔΟΕ και ΟΛΜΕ, για να αντιμετωπίσουν αυτή τη στρατηγική, για να οικοδομήσουν συμμαχίες με το λαό; Δεν έκαναν τίποτα. Αντίθετα, αποδέχτηκαν σαν δεδομένες τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στο σχολείο, τη στρατηγική της ΕΕ, συμφώνησαν με αυτές.
Ποτέ δεν μίλησαν για το τι μαθαίνουν τα παιδιά, για την ανάγκη να καταργηθεί η επιχειρηματική δραστηριότητα στην Παιδεία.
Αρνήθηκαν επανειλημμένα να βγει ακόμα και ένα απλό ψήφισμα ενάντια στα ναρκωτικά, την ώρα που η χρήση παίρνει εφιαλτικές διαστάσεις και μάλιστα με το επιχείρημα ότι το θέμα αφορά κάποιους ειδικούς και οι εκπαιδευτικοί δεν είναι ειδικοί. Καλούν σε απεργία διαρκείας και την ίδια στιγμή μιλούν για μνημονιακή καταστροφή του σχολείου, συσκοτίζουν δηλαδή το χαρακτήρα των αναδιαρθρώσεων για να κρύψουν τη συμφωνία τους με αυτές, για να προσανατολίσουν τον αγώνα αποκλειστικά ενάντια στην κυβέρνηση. Τα ίδια και η ηγεσία της ΠΟΕ-ΟΤΑ. Από τη μία απεργία διαρκείας και από την άλλη "ναι" στην κινητικότητα, "ναι" στην αξιολόγηση. Πρόκειται για τη γνωστή συνταγή που οδηγεί το κίνημα στην ήττα, στον εκφυλισμό. Το καθήκον της ανασύνταξης του κινήματος προβάλλει σαν επιτακτική ανάγκη και το ΠΑΜΕ παίρνει πρωτοβουλία στην κατεύθυνση αυτή, με σχετικό κάλεσμα που απευθύνει προς την εργατική τάξη.
Εξαπολύουν βρώμικες συκοφαντίες για το ΠΑΜΕ
Αυτήν ακριβώς τη γραμμή της ανασύνταξης πολεμούν με μανία στο κίνημα οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο συνδικαλιστικό κίνημα, που έχουν ξεκινήσει αυτές τις μέρες ένα βρώμικο πόλεμο στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, ότι τάχα το ΠΑΜΕ δεν θέλει αγώνες. Φτάνουν στο σημείο να λένε ότι το ΠΑΜΕ από κοινού με την ΠΑΣΚ και τη ΔΑΚΕ δεν θέλουν να πέσει η κυβέρνηση. Πρόκειται για συκοφαντία του χειρίστου είδους, για μία προβοκατόρικη, βρώμικη επίθεση που γενικά χαρακτηρίζει το συγκεκριμένο χώρο. Κυριολεκτικά, οι βρωμιές που εξαπολύουν δεν έχουν όρια, συνεπικουρούμενες από τα μεγάλα συγκροτήματα των ΜΜΕ, που αναπαράγουν τα συγκεκριμένα ψεύδη.
Το ΠΑΜΕ με ευθύνη και συνέπεια πρωτοστατεί στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων, στη λαϊκή αντίσταση.
Τι λέει λοιπόν το ΠΑΜΕ; Οτι σήμερα χρειάζονται αγώνες, οργανωμένοι και σχεδιασμένοι, που να αποκρούσουν την αντιλαϊκή πολιτική. Στην ενιαία επίθεση κυβέρνησης - κεφαλαίου - ΕΕ πρέπει να απαντήσουμε με ενιαία λαϊκή αντεπίθεση, με συντονισμένο αγώνα όλων των εργαζομένων, όλων των κλάδων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Ενιαία πάλη και όλοι μαζί ενάντια στις απολύσεις, στις ανατροπές των μισθολογικών και εργασιακών μας δικαιωμάτων, ενάντια στο αυταρχικό κράτος της πλουτοκρατίας.
Ενιαία πάλη και όλοι μαζί, εργάτες, υπάλληλοι, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες, γυναίκες, νέοι και νέες, για να εμποδίσουμε, να αποτρέψουμε την αντιλαϊκή επίθεση, για μέτρα ανακούφισης της λαϊκής οικογένειας από τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης. Για αξιοπρεπείς μισθούς, για μια ζωή με δικαιώματα για μας και τα παιδιά μας, για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, απαλλαγμένο από τα δεσμά των μονοπωλίων και της ΕΕ, με το λαό αφέντη στον πλούτο που παράγει.
Αυτόν το δρόμο, αυτήν την προοπτική, αυτήν την ενότητα υπηρετεί το ΠΑΜΕ.
Τι προτείναμε λοιπόν στις Γενικές Συνελεύσεις; 48ωρη απεργία, όλοι οι κλάδοι μαζί και νέες Γενικές Συνελεύσεις για την κλιμάκωση της πάλης, ανάλογα με τη συμμετοχή του κόσμου στην απεργία, στα συλλαλητήρια, στον αγώνα. Κι όταν λέμε κλιμάκωση εννοούμε κλιμάκωση με όλες τις μορφές πάλης, νέα 48ωρη, τριήμερη, ακόμα και 5ήμερη απεργία, που θα προκύπτει από τη συμμετοχή των ίδιων των εκπαιδευτικών.
Εστιάζουμε στο θέμα της συμμετοχής, γιατί απεργίες χωρίς απεργούς δεν υπάρχουν και η συμμετοχή του κόσμου αποτελεί κριτήριο για τις μορφές πάλης που προτείνουμε, που επιλέγουμε.
Εστιάσαμε στις προϋποθέσεις για να μπορούν οι αγώνες να ασκήσουν τη μεγαλύτερη δυνατή πίεση και να είναι όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικοί. Μία βασική προϋπόθεση ενός τέτοιου αγώνα είναι το όλοι μαζί, το ένας κλάδος για όλους και όλοι οι κλάδοι για έναν! Την πρόταση αυτή απέρριψαν όλες οι άλλες δυνάμεις στο ΔΣ και της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ.
Θέλουμε και από αυτό το βήμα να καλέσουμε τους εκπαιδευτικούς να πάρουν μαζικά μέρος στην απεργία και στις Γενικές Συνελεύσεις. Η συμμετοχή στις ΓΣ πρέπει να μεγαλώσει κι άλλο, για να μπορέσουμε να οργανώσουμε αποτελεσματικά την πάλη.
Υπόθεση της εργατικής τάξης
Η υπόθεση της μόρφωσης των παιδιών μας είναι πρώτα και κύρια υπόθεση δική σου, υπόθεση της εργατικής τάξης, του λαϊκού κινήματος. Εχει να κάνει με τα εφόδια που παίρνουν τα παιδιά μας στη ζωή, με τη διαπαιδαγώγηση και εντέλει με τη διαμόρφωση του νέου ανθρώπου.
Το αν μαθαίνουν και τι μαθαίνουν τα παιδιά μας αφορά πρώτα και κύρια την εργατική τάξη.
Για τα παιδιά της αστικής τάξης δεν υπάρχει καμία στέρηση, κανένα πρόβλημα. Εχουν εξασφαλισμένο μέλλον και προοπτική. Τα δικά μας παιδιά τσακίζονται.
Οι εργάτες δεν μπορούν να αφήσουν την υπόθεση της μόρφωσης και της διαπαιδαγώγησης των παιδιών τους στα χέρια και τα νύχια της αστικής τάξης.
Τα μυαλά και οι ψυχές των παιδιών μας δεν μπορεί να διαπλάθονται από τους ιθύνοντες της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, από τους μέντορες της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Το αντιδραστικό περιεχόμενο των βιβλίων πρέπει να προβληματίσει κάθε τίμιο εργάτη και υπάλληλο.
Ακούστε τα παρακάτω παραδείγματα, ακούστε τι διδάσκουν στα παιδιά:
Η ΕΕ λέει πως από το νηπιαγωγείο πρέπει να διδάσκεται το μάθημα της επιχειρηματικότητας, δηλαδή να μαθαίνουν τα παιδιά μας ότι ο καπιταλιστής έχει πάντα δίκιο, ότι προσφέρει εργασία και πως η ανθρώπινη εργασία, η δουλειά είναι κόστος.
Στο βιβλίο Ιστορίας της Γ' Λυκείου στην ερώτηση του τι είναι ο Αξονας, η μοναδική απάντηση που υπάρχει είναι αυτή που έδωσε ο ίδιος ο Μουσολίνι, πως ο Αξονας είναι μία συμμαχία φιλίας και αλληλεγγύης μεταξύ των λαών για την αντιμετώπιση του κομμουνισμού.
Στο ίδιο βιβλίο αναφέρεται ότι οι εργατικές απεργίες της δεκαετίας του '30 είχαν ως αποτέλεσμα την άνοδο του φασισμού και του Μεταξά στην εξουσία.
Αντε τώρα να μάθει αυτά τα πράγματα το παιδί κι εσύ αύριο, όταν βγει στη δουλειά, να του μιλήσεις για σωματείο, για απεργία...
Σήμερα, που η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν κάνει άλματα υπάρχει η δυνατότητα όλα τα παιδιά να μορφώνονται ολόπλευρα και οι νέοι να έχουν εξασφαλισμένη δουλειά με βάση το αντικείμενο που έχουν σπουδάσει. Μέσα από ένα ενιαίο δωδεκάχρονο υποχρεωτικό σχολείο και στη συνέχεια να επιλέγουν είτε το δρόμο της επαγγελματικής ειδίκευσης, είτε το δρόμο του Πανεπιστημίου. Σε ένα σχολείο κοινό για όλα τα παιδιά, που θα ολοκληρώνει τη διαπαιδαγωγητική του εργασία χωρίς κανένα φροντιστήριο, θα παρέχει στο νέο άνθρωπο όλα τα εφόδια για το μέλλον».
Σε άλλες πόλεις
Μεγάλο και μαχητικό ήταν και το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη. Στο πλευρό του εργαζόμενου λαού, των εκπαιδευτικών και των φοιτητών, συμμετείχαν μαζικά και οι μαθητές και τη συγκέντρωση χαιρέτισε εκπρόσωπος του Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων Θεσσαλονίκης.
Κινητοποιήσεις έγιναν ακόμα σε Αλεξανδρούπολη, Ξάνθη, Ορεστιάδα, Κομοτηνή, Πτολεμαΐδα, Κατερίνη, Κοζάνη, Λάρισα, Βόλο, Πάτρα, Πύργο, Σπάρτη, Τρίπολη, Καλαμάτα, Κεφαλονιά, Ζάκυνθο, Κέρκυρα, Λευκάδα, Πρέβεζα, Αγρίνιο, Αμφισσα, Ρόδο, Ηράκλειο, Χανιά, Ρέθυμνο.
- Στο μεταξύ, μετά τους εκπαιδευτικούς Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που προχωρούν σε 5νθήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες από τη Δευτέρα 16 Σεπτέμβρη, απόφαση για 48ωρη απεργία στις 16 και 17 Σεπτέμβρη πήρε και η Ομοσπονδία των ιδιωτικών εκπαιδευτικών (ΟΙΕΛΕ), ενώ σε διαδικασία Γενικών Συνελεύσεων βρίσκονται οι Σύλλογοι δασκάλων - νηπιαγωγών και αύριο, Πέμπτη, πραγματοποιείται Ολομέλεια προέδρων των Συλλόγων όπου θα ληφθούν οι τελικές αποφάσεις. Κινητοποίηση εκπαιδευτικών έγινε χτες και στο Σύνταγμα.
Πηγή : Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου