Δευτέρα 1 Απριλίου 2013

Αρθρογραφία διαστρέβλωσης και αθλιότητας κατά των Θέσεων του 19ου Συνεδρίου.Του Παναγιώτη Μεντρέκα.


Αρθρογραφία διαστρέβλωσης και αθλιότητας κατά των Θέσεων του 19ου Συνεδρίου.


Στο δημόσιο προσυνεδριακό διάλογο για τις Θέσεις του 19ου Συνεδρίου δημοσιεύτηκαν άρθρα που ασκούν αυστηρή κριτική στις αδυναμίες, στα κενά και στα λάθη του ΚΚΕ με στόχο να αντιμετωπιστούν, ώστε να εκπληρωθούν καλύτερα οι βασικές κεντρικές επιλογές του Κόμματος. Υπάρχουν και άρθρα που κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Αξιοποιούν τις αδυναμίες, τις παραλείψεις, τα κενά για να επιτεθούν, να υπονομεύσουν τις Θέσεις και τη στρατηγική, τις νέες επεξεργασίες του ΚΚΕ.
Ορισμένα όμως άρθρα, των λεγόμενων από τον αστικό Τύπο «επώνυμων» πρώην στελεχών και ορισμένων δημοσιογράφων του «Ριζοσπάστη», ξεπερνούν κατά πολύ και αυτή τη δεύτερη κατηγορία.
Πατούν σε άθλια ψέματα και αξιοποιούν συκοφαντίες και διαστρεβλώσεις που εκτόξευσαν κατά του Κόμματος οι ανώνυμοι φραξιονιστές του διαδικτύου και οι ταξικοί πολιτικοί μας αντίπαλοι. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν άρθρα που δημοσιεύτηκαν το προηγούμενο Σαββατοκύριακο.
Γράφει π.χ. ο Π. Γεωργιάδης: «Προβάλαμε την εργατική εξουσία και την εργατική κυβέρνηση παραιτημένοι από την πρόταση του 15ου. Ουσιαστικά, θεωρήσαμε την κυβέρνηση του 15ου κυβέρνηση αστικής διαχείρισης»! Πού το βρήκε γραμμένο ότι το 15ο Συνέδριο έβαζε ως επιδίωξη του ΚΚΕ τη δημιουργία κυβέρνησης; Ούτε έβαζε, ούτε έλεγε ότι το ΚΚΕ θα έπαιρνε μέρος σε τέτοια κυβέρνηση, αν αυτή κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις διαμορφωνόταν.
Αντίθετα το 15ο Συνέδριο υπογράμμιζε: «Το ΚΚΕ κατευθύνει τη δράση του ώστε η αντιιμπεριαλιστική, αντιμονοπωλιακή πάλη να αναπτύσσεται και να βαθαίνει η αντικαπιταλιστική συνείδηση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Το ΚΚΕ σταθερά προσπαθεί να πείθει ότι δεν αρκεί να φύγουν τα αστικά κόμματα και οι σύμμαχοί τους από το τιμόνι της διακυβέρνησης. Πρέπει να ανατραπεί το αστικό κράτος και οι μηχανισμοί του. Να δημιουργηθεί μια νέα λαϊκή εξουσία, που δεν είναι άλλη από τη σοσιαλιστική».
Αλλά υπάρχει και το εξής που δεν απαντά: Η κυβέρνηση για την οποία το 15ο Συνέδριο έλεγε ότι μπορεί να προκύψει, τι σχέση έχει με την κυβέρνηση που ο Π. Γεωργιάδης και άλλοι θεωρούν ότι έπρεπε το ΚΚΕ να προτείνει; Ποιες θεωρούν αντιιμπεριαλιστικές αντιμονοπωλιακές δυνάμεις, στις οποίες έπρεπε το ΚΚΕ να απευθυνθεί προεκλογικά; Ας τις πουν με το όνομά τους.
Τα όσα, λοιπόν, υποστηρίζει διαστρεβλώνοντας το 15ο Συνέδριο δεν είναι παρανόηση. Είναι ψέμα. Οπως είναι ψέμα και ο ισχυρισμός του ότι «θεωρήσαμε την κρίση προσχηματική»! Προφανώς μπερδεύει τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ με τις θέσεις του ΚΚΕ.
Γράφει η Ελ. Μαυρούλη: «Χαρακτηριστικό παράδειγμα ατεκμηρίωτης εκτίμησης (σ.σ. εννοεί του Κόμματος) η άποψη περί ιμπεριαλιστικής Ελλάδας». Πού το βρήκε αυτό; Πού έχει διατυπώσει αυτή την άποψη το ΚΚΕ; Πουθενά. Οι Θέσεις της ΚΕ για το 19ο Συνέδριο λένε: «Ο ελληνικός καπιταλισμός βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό στάδιο ανάπτυξής του, σε ενδιάμεση θέση στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, με ισχυρές εξαρτήσεις από τις ΗΠΑ και την ΕΕ». Οσο ανόητο είναι να ισχυρίζεται κάποιος -το ΚΚΕ πάντως δεν το κάνει- ότι η αστική τάξη της Ελλάδας έχει τη δύναμη και τον επιθετικό ρόλο που έχουν οι αστικές τάξεις των ΗΠΑ, Γερμανίας, Ρωσίας, Κίνας κλπ., άλλο τόσο και περισσότερο ανόητο είναι να ισχυρίζεται κάποιος ότι η ελληνική πλουτοκρατία δε δαγκώνει το λαό, δε δαγκώνει τους λαούς προς τα έξω όπου και όταν την παίρνει! Οτι από υποτέλεια και όχι από συμφέρον είναι μέσα στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ.
Ας αφήσουν, λοιπόν, τα τεχνάσματα και τα μαγειρέματα λέξεων και εννοιών για να μπερδέψουν καθαρά πράγματα. Ποια κριτήρια για τον ιμπεριαλισμό, ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού, που έχει θέσει ο Λένιν δεν ισχύουν σε ό,τι αφορά τη θέση της Ελλάδας; Ας απαντήσουν αν τολμούν. Το ΚΚΕ απαντάει ότι ισχύουν όλα και με το παραπάνω.
Για τις αθλιότητες και τις τερατολογίες που αναμασά ο Γ. Πετρόπουλος τι να πρωτοπείς; Πέρα από το χολερικό λόγο των ύποπτων ιστοσελίδων, δυστυχώς γι' αυτόν υπάρχει το άρθρο του στον προσυνεδριακό διάλογο για το 15ο Συνέδριο, στο οποίο, ο ίδιος που κόπτεται (!) σήμερα για το 15ο Συνέδριο, έγραψε τότε: «Από την πρώτη στιγμή που το Σχέδιο Προγράμματος δόθηκε στη δημοσιότητα, είχα εκφράσει την άποψη (...) πως πρόκειται για ένα ντοκουμέντο που απέχει παρασάγγας από αυτό που ονομάζουμε επιστημονική ανάλυση και (...) σε γενικές γραμμές (...) επιχειρείται να δικαιολογηθεί ο βολονταρισμός με τον οποίο οι συντάκτες του προσπαθούν να προδιαγράψουν το παρόν και το μέλλον του κινήματος»! Και όμως, αυτός ο κύριος έχει το θράσος να πετάει βρωμιές στην Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ και να εμφανίζεται ως τιμητής του 15ου Συνεδρίου του ΚΚΕ.
Πρόκειται περί κατάντιας, ορισμένοι να επιχειρούν, αξιοποιώντας το εκλογικό αποτέλεσμα, να πουν ότι το ΚΚΕ με τις Θέσεις του έρχεται σε αντίθεση με την ιστορία του και τη λενινιστική κληρονομιά.
Δεν είναι γελοίο να καταφεύγουν σε διάφορα τσιτάτα του Λένιν για να απορρίψουν αυτό που ο Λένιν απέδειξε και με το έργο του και με την πράξη, την μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917; Οτι ανάμεσα στο μονοπωλιακό καπιταλισμό και το σοσιαλισμό δεν υπάρχει ενδιάμεσο σκαλοπάτι;
Αποφεύγουν σαν τον διάολο να τοποθετηθούν στα καίρια και συγκεκριμένα ζητήματα που θέτει το 19ο Συνέδριο! Π.χ. είναι ο σοσιαλισμός επίκαιρος και αναγκαίος, όσο ποτέ; Οι συμμαχίες του Κόμματος και η δράση του καθορίζονται και κρίνονται πρώτα απ' όλα από το κατά πόσο υπηρετούν αυτόν το σκοπό; Κατά πόσο ριζοσπαστικοποιούν τις συνειδήσεις της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, βοηθούν να χειραφετηθούν απέναντι στην αστική τάξη, τα ανώτερα μεσαία στρώματα, την εργατική αριστοκρατία κλπ;
Οταν πάνε ορισμένοι να τοποθετηθούν στα συγκεκριμένα, τότε αποκαλύπτονται. Π.χ., ο Π. Γεωργιάδης, αφού κατηγορεί το ΚΚΕ για όλες τις συνέπειες της κρίσης, αλλά και τις αναδιατάξεις στο πολιτικό σύστημα, καταλήγει ότι «φανήκαμε φανερά ανέτοιμοι». Το ΚΚΕ βρέθηκε ανέτοιμο; Με ποιο κόμμα μας συγκρίνει στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο;
Τα συνθήματα που έριξε το ΚΚΕ «θα πτωχεύσει ο λαός ή η πλουτοκρατία», «πατριωτισμός είναι να μην πτωχεύσει ο λαός», «ξεσηκωμός», «λαοί της Ευρώπης ξεσηκωθείτε» κλπ τα διάβασε πουθενά αλλού ή τα είπε κανένας άλλος προτού να αρχίσουν να γίνονται ορατές οι συνέπειες; Υπάρχει άλλο κόμμα που να μάτωσε για να οργανώσει την εργατική λαϊκή πάλη, όσο το ΚΚΕ; Γίνανε αλλού μεγαλύτεροι αγώνες απ' ό,τι εδώ; Αλήθεια, η αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού δεν έχει σχέση και με τις παρεμβάσεις συγκεκριμένων μηχανισμών, με εμφανή στόχο να εμποδιστούν λαϊκές μάζες να προσεγγίσουν τις θέσεις του ΚΚΕ; Δεν είδαν, δεν ξέρουν για αστικές δυνάμεις και ΜΜΕ, για στελέχη ΠΑΣΟΚ και συνδικαλιστικές δυνάμεις που στήριξαν στις πρώτες εκλογές το ΣΥΡΙΖΑ;
Τέλος, πάει πολύ να κατηγορούν το ΚΚΕ ότι αντιγράφει θέσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, αυτοί που υιοθετούν όλο τον πυρήνα της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ και αξιοποιούν την πολεμική του κατά του ΚΚΕ, αλλά και αστικών κομμάτων, ακόμη και εθνικιστικών, όπως στην ουσία με τα περί κατοχής της Ελλάδας και τα περί άβουλης ελληνικής αστικής τάξης.
Πυροβολούν το ΚΚΕ με τα βόλια του αντίπαλου. Στόχος τους είναι να υπονομεύσουν τις αναγκαίες αναπροσαρμογές που πραγματοποιεί συλλογικά το ΚΚΕ, πατώντας πάνω στο 15ο και στα επόμενα Συνέδρια, καθώς και στα συμπεράσματα από την ταξική πάλη που διεξάγεται και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και παγκόσμια. Φαίνεται ότι γι' αυτούς αντεπανάσταση μάλλον... δεν υπήρξε, ή δεν είναι σε θέση να βγάλουν κανένα συμπέρασμα.
Οι συγκεκριμένοι δεν τολμούν να πουν τι είναι αυτό που μυρίζει δύσοσμα και δεν αντέχεται. Είναι ο σύγχρονος καπιταλισμός, της κρίσης, της διαφθοράς, της βαρβαρότητας, των πολέμων. Ο δρόμος που θα ήθελαν να βαδίσει το ΚΚΕ είναι αυτός που υιοθέτησαν άλλα κόμματα στην Ευρώπη και αλλού, τα οποία οδηγήθηκαν στον εκφυλισμό, στη μετάλλαξη και ανοιχτά στην προδοσία της εργατικής τάξης και του σοσιαλισμού.
Είναι φανερό ότι αυτοί οι αρθρογράφοι δεν ενδιαφέρονται για να πείσουν τα μέλη του Κόμματος, αλλά να προσφέρουν με τα γραφόμενά τους ως όπλα στον ταξικό αντίπαλο για να τα ξαναστρέψει κατά του Κόμματος. Γνωστή η μέθοδος και έχει επαναληφθεί πολλές φορές. Το ΚΚΕ όμως, εκτός του ότι είναι έμπειρο και δοκιμασμένο, πατάει και γερά στην πραγματικότητα.
Ας λυσσομανά η πλουτοκρατία και οι μηχανισμοί του συστήματος και από δίπλα ο οπορτουνισμός. Οσο κι αν το θέλουν κι αν προσπαθούν, το ΚΚΕ δεν πρόκειται να αφοπλιστεί πολιτικά και ιδεολογικά. Δεν τους φοβάται, ούτε εξαγοράζεται. Εχει εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη και στις δυνάμεις του.

Του
Παναγιώτη ΜΕΝΤΡΕΚΑ*
* Ο Παναγιώτης Μεντρέκας είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

Δεν υπάρχουν σχόλια: