Χαλκίδα - ΑΓΕΤ: Το κυνήγι του κέρδους κλείνει τα εργοστάσια. Ανακοίνωση της ΚΟ Χαλκίδας - Θήβας του ΚΚΕ.

 Για το κλείσιμο της ΑΓΕΤ στη Χαλκίδα από την ιδιοκτήτρια «Λαφάρζ», η ΚΟ Χαλκίδας - Θήβας του ΚΚΕ με ανακοίνωσή της σημειώνει:

«Η τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ (LAFARGE) με πρόσχημα την οικονομική κρίση και τις επιπτώσεις της στον κλάδο των κατασκευών, ανακοίνωσε στις 26/3 τη διακοπή λειτουργίας του εργοστασίου της Χαλκίδας, πετώντας έτσι στο δρόμο τους 236 εναπομείναντες εργαζόμενους.

Η κίνηση της πολυεθνικής δεν είναι "κεραυνός εν αιθρία".

Έρχεται να προστεθεί στην πολύμηνη οργανωμένη επίθεση που έχει εξαπολύσει εναντίον των εργαζομένων αξιοποιώντας την αντιλαϊκή πολιτική, τα σκληρά μέτρα των δανειακών συμβάσεων, των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αλλά και της σημερινής τρικομματικής κυβέρνησης ΝΔ  - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ.

Με την απόφαση αυτή αποκαλύπτεται ο ρόλος της εταιρείας και συνολικά των μονοπωλίων: Μόνος "θεός" που υπηρετούν είναι τα κέρδη τους και μπροστά στην εξασφάλισή τους δεν υπολογίζουν τίποτα. Είναι διατεθειμένοι να προχωρήσουν στα χειρότερα εγκλήματα, όπως είναι η μαζική καταδίκη εργαζομένων στην ανεργία.

Η LAFARGE είναι προκλητική όταν στην ανακοίνωσή της αλλά και στις ατομικές επιστολές προς τους εργαζόμενους αναφέρεται στο δήθεν ενδιαφέρον της για τις "προσωπικές και κοινωνικές συνέπειες" της απόφασής της. Καρφί δεν της καίγεται για το τι θα απογίνουν οι τσιμεντάδες και οι οικογένειές τους. Δεκάρα δε δίνει για την επιδείνωση της ήδη άθλιας κατάστασης των αυτοαπασχολούμενων της περιοχής που συντηρούνται από τις οικογένειες των εργαζομένων.

Η LAFARGE δε χάνει. Αντίθετα κερδίζει αξιοποιώντας την κρίση σε βάρος των εργαζομένων. Αυτό δεν είναι ένας ισχυρισμός του ΚΚΕ. Είναι κυνική ομολογία της ίδιας της πολυεθνικής αφού με βάση τα λεγόμενά της η χασούρα που θα έχει το 2013 (από αποζημιώσεις, φυσικές αποκαταστάσεις, απομείωση πάγιων περιουσιακών στοιχείων κλπ.) θα αντικατασταθεί από κέρδη πολλών εκατομμυρίων από το 2014 και μετά. Τον τρόπο που θα επιτύχει αυτό το στόχο επίσης τον ομολογεί: Αύξηση παραγωγικότητας στα άλλα δύο εργοστάσια (Βόλος, Μυλάκι) με ταυτόχρονο χτύπημα εργασιακών δικαιωμάτων.

Με το κυνήγι του κέρδους συνδέεται επίσης και ο πιθανός  σχεδιασμός της πολυεθνικής για αλλαγή χρήσης του χώρου, της υποδομής του εργοστασίου και των επιχειρηματικών της δραστηριοτήτων, όπως κατά καιρούς έχει αφήσει να εννοηθεί.

Να λοιπόν ποιος κλείνει τα εργοστάσια! Το κυνήγι του κέρδους τους και μόνο αυτό! Η εργατική τάξη και ο λαός της περιοχής μας έχουν πείρα. Με επιχειρηματολογία ‘’καρμπόν’’ δυο μήνες πριν ανακοίνωσε το κλείσιμο του εργοστασίου στο Βασιλικό ένα άλλο μονοπώλιο, η ΣΕΛΜΑΝ. Αντίστοιχα έκανε η ΙΝΤΕΡΚΕΜ, η ΒΕΤ του Στασινόπουλου. Με αυτή την επιχειρηματολογία φυτοζωεί η ΝΕΟΣΕΤ, η ΜΗΧΑΝΙΚΗ. Η ΣΤΑΝΤΑΡ έκλεισε πριν την εκδήλωση της κρίσης και ενώ είχε κέρδη, επειδή αυτά θα ήταν μεγαλύτερα στη Βουλγαρία.

Οι ευθύνες της τρικομματικής κυβέρνησης, των κομμάτων του "ευρωμονόδρομου" είναι τεράστιες. Η φιλομονοπωλιακή τους πολιτική, η "θεοποίηση" του κέρδους γεννάει αυτά τα φαινόμενα. Η απόφαση της LAFARGE είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της ΕΕ που αυτές οι πολιτικές δυνάμεις υπερασπίζονται. Της ΕΕ των 26 εκατ. ανέργων, των δεκάδων εκατομμυρίων εξαθλιωμένων, των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων. Της ΕΕ της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων και εμπορευμάτων που άνοιξε δρόμους στη φθηνή εργατική δύναμη. Για αυτό και τα όποια "δάκρυα" χύνουν για το κλείσιμο του εργοστασίου οι ντόπιοι βουλευτές τους, αλλά και άλλοι "τοπικοί παράγοντες" είναι κροκοδείλια.

Οι εργαζόμενοι των Τσιμέντων Χαλκίδας αλλά και συνολικά η εργατική τάξη και ο λαός της περιοχής πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα. Δεν πρέπει να δείξουν καμία ανοχή στις απαιτήσεις της πολυεθνικής. Από τη δουλειά και τον ιδρώτα τους συσσώρευσε δεκαετίες τώρα απίστευτα κέρδη.

Σήμερα απαιτείται οργανωμένος μαζικός αγώνας για:

Να εμποδιστούν τα σχέδια της LAFARGE.

Να μη χαθεί καμία θέση εργασίας.

Να διασφαλιστούν τα εργασιακά δικαιώματα με την υπογραφή ΣΣΕ.

Ο αγώνας αυτός να αγκαλιαστεί από το σύνολο της εργατικής τάξης. Να διασφαλιστεί η ενότητα των εργαζομένων και η κοινή δράση σε επίπεδο ομίλου γιατί κανένας εργαζόμενος στον όμιλο LAFARGE δε θα μείνει ανεπηρέαστος. Ήδη η πολυεθνική καλεί τα υπόλοιπα σωματεία για υπογραφή ΣΣΕ που προβλέπουν μειώσεις. Το παράδειγμα της Χαλυβουργίας είναι διδακτικό: Όταν ο Μάνεσης "ξεμπέρδεψε" με την απεργία στον Ασπρόπυργο, στράφηκε στους εργάτες του Βόλου.

Οι εργαζόμενοι χρειάζεται να προβληματιστούν επίσης και για τούτο:

H LAFARGE κλείνει το εργοστάσιο της Χαλκίδας υπό το βάρος της πτώσης της οικοδομικής δραστηριότητας. Πτώση στην οικοδομική δραστηριότητα από τη μια μεριά, τεράστιος αριθμός ακατοίκητων διαμερισμάτων, και από την άλλη αυξάνονται οι άστεγοι.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί η εκπλήρωση των λαϊκών αναγκών είναι ασύμβατη με τα κέρδη των βιομηχάνων. Εδώ βρίσκεται η βασική αντίθεση, έτσι γίνεται στον καπιταλισμό.

Υπάρχει σήμερα ανάγκη για παραγωγή τσιμέντου; ΥΠΑΡΧΕΙ και μάλιστα τεράστια. Το τσιμέντο χρειάζεται για έργα υποδομής που θα καλύπτουν τις λαϊκές ανάγκες, για κατασκευή σχολείων για να μην πέφτουν τα ντουβάρια στα κεφάλια των παιδιών μας, για χτίσιμο νοσοκομείων. Χρειάζεται για την κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων, για την αντισεισμική θωράκιση, για την οικοδόμηση νέων εργοστασίων και τόσα άλλα γιατί οι ανάγκες των ανθρώπων αυξάνονται. Στον καπιταλισμό όμως ό,τι δε φέρνει κέρδη κλείνει.

Γι' αυτό σήμερα χρειάζεται να συνδεθεί ο αγώνας των εργαζομένων με συνολικότερα αιτήματα: Με τη διεκδίκηση ενιαίου δημόσιου κατασκευαστικού φορέα, στον οποίο θα ενταχθεί η παραγωγή τσιμέντου και που στα πλαίσια του κεντρικού σχεδιασμού θα έχει σαν αποστολή την κάλυψη των διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών. Αίτημα που πρέπει να συνδυαστεί με τον αγώνα για άλλη πολιτική και οικονομία, για ριζικές αλλαγές με στόχο  να αλλάξει τάξη στην εξουσία».

Πηγή : 902.gr