«Θα υπάρξει αφύπνιση, πιστεύουμε στο λαό», επισήμανε μεταξύ άλλων η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, μιλώντας απόψε στο δελτίο του «Μέγκα».
Η Αλέκα Παπαρήγα υπογράμμισε την ανάγκη της ριζικής ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων με αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ και κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Αναφέρθηκε επίσης στην κατάσταση των αγροτών, με αφορμή τις αγροτικές κινητοποιήσεις, αλλά και στην πρόταση του ΚΚΕ για τη Λαϊκή Συμμαχία.
Παραθέτουμε ολόκληρο το κείμενο της συνέντευξης:
-- Το ΚΚΕ έχει επανέλθει δυναμικά στην πρωτοπορία των κοινωνικών αγώνων. Βέβαια εσείς θα μου πείτε ότι αυτό είναι κάτι που δεν σταμάτησε ποτέ, όμως αυτό που σας λέω εγώ είναι μία γενικότερη παρατήρηση και συνοδεύεται μάλιστα με την άποψη ότι το ΚΚΕ προσπαθεί να πάρει την πρωτοκαθεδρία στους κοινωνικούς χώρους, βλέποντας και μια δημοσκοπικά τουλάχιστον καθήλωση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ.
-- Δεν ισχύει τίποτα απ' αυτά. Αυτά μπορεί να τα πει κάποιος που δεν ξέρει το ΚΚΕ. Γιατί αν θυμηθούμε τα τελευταία 20, 30, 40 χρόνια, ενώ οι αγώνες βεβαίως δεν γίνονται με κουμπί που πατάει το ΚΚΕ, συνήθως έχουμε ακούσει και πολύ χειρότερα στο παρελθόν, ότι με τη δράση μας θέτουμε σε αμφισβήτηση τη συνταγματική νομιμότητα κλπ., κλπ. Το ΚΚΕ δεν σταμάτησε ποτέ τους αγώνες. Κοιτάξτε να δείτε, οι αγώνες δεν γίνονται πάντα με απόλυτη συνέχεια, θα έχουν άνοδο, θα έχουν ύφεση...
-- Το διάστημα που μας πέρασε εσείς πώς θα το χαρακτηρίζατε; Είχαμε άνοδο, είχαμε ύφεση;
-- Πιστεύουμε ότι αυτό που λέμε αντεπίθεση, σχεδιασμένη, με κλιμάκωση, δεν την έχει επιτύχει ακόμα ο εργαζόμενος λαός. Είναι πολύ φυσικό να υπάρχουν άνοδοι, να υπάρχει διάλειμμα, να υπάρχουν εξάρσεις και υφέσεις στους αγώνες.
-- Με αυτές τις συνθήκες, όμως, που υπάρχουν, που αποδίδετε εσείς ότι δεν έχει επιτευχθεί αυτό το πράγμα; Ότι έχουμε μέτρα πάρα πολύ σκληρά, μειώσεις μισθών, συντάξεων, έχουμε μια φοροεπιδρομή απερίγραπτη, έχουμε πάνω από 1.300.000 ανέργους και παρά ταύτα το επίπεδο των αντιδράσεων δεν αντιστοιχεί καθόλου σ' αυτά τα μέτρα που σας περιέγραψα.
-- Η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων ήταν ανέτοιμη για να αντιμετωπίσει με όρους, αυτό που εμείς λέμε ταξικής πάλης, οργανωμένου κινήματος, την κρίση και τις συνέπειές της. Να πάρω ένα παράδειγμα, με το πρόβλημα το αγροτικό. Ο κ. Κουτρουμάνης είπε προηγούμενα, όλα αυτά τα χρόνια, με τις επιδοτήσεις, πού οδηγήσαμε τα πράγματα κλπ. Εμφανίζεται δηλαδή να κάνει κριτική στις επιδοτήσεις της ΕΕ.
Να λοιπόν ένα ζήτημα που εμείς απ' την αρχή, απ' τη δεκαετία του '80, είχαμε πάρει θέση. Δεν πείσαμε, αλλά αν το θυμίζω τώρα είναι γιατί πρέπει ο λαός να μη χάνει χρόνο, να πείθεται πιο έγκαιρα με βάση βεβαία και την πείρα του. Οι αγροτικές επιδοτήσεις, οι οποίες ήταν αθρόες, δίνονταν για τα θαφτικά, για να θάβονται προϊόντα δίνονταν, για ποιο λόγο; Για να πουλάνε οι αγρότες φτηνά προϊόντα στη βιομηχανία και όχι βεβαίως στους καταναλωτές. Ήταν, αν θέλετε, ο βρώμικος τρόπος προσαρμογής της μικρομεσαίας αγροτιάς στις αντίξοες συνθήκες της ΕΕ.
-- Τις δίναν για να εκσυγχρονιστεί η αγροτική μας παραγωγή, να προσαρμοστεί σε νέες συνθήκες, να καλλιεργήσουν. Αν αυτές γίναν «Ντάτσουν» και «Καγιέν» και «μαϊμού» επιδοτήσεις και ψεύτικος ΦΠΑ και ψεύτικα ζώα, δεν φταίνε αυτοί που δίναν τις επιδοτήσεις. Εμείς που τους κλέβαμε φταίγαμε.
-- Πρώτα πρώτα, οι επιδοτήσεις δίνονταν για το λόγο που σας είπα: Για να εξασφαλιστούν φτηνά προϊόντα στη μεταποίηση. Αντί να τα δίνουν δηλαδή με κίνητρα στη βιομηχανία, τα έδιναν στους αγρότες. Να σας πω, όταν υπάρχει στην Ελλάδα η μικρή παραγωγή και ο μεγαλύτερος αριθμός των αγροτών είναι μικροπαραγωγοί, είναι φυσικό κάθε παραγωγός, διότι είναι ιδιοκτήτης ενός συγκεκριμένου κλήρου, να αγοράσει το δικό του τρακτέρ. Να λοιπόν γιατί πια, ακόμα πιο καθαρά - υπήρχε και πριν - συγκρούονται αν θέλετε οι δυο δρόμοι ανάπτυξης που λέμε εμείς. 'Η ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, ή ο δρόμος που οδηγεί στο σοσιαλισμό.
-- Οι επιδοτήσεις δεν πήγαν μόνο στα τρακτέρ. Πήγαν σε χιλιάδες άλλα πράγματα που δεν ήταν τρακτέρ. Συμφωνούμε σ' αυτό.
-- Καταρχήν, κάθε χωράφι και ένα τρακτέρ...
-- Με «Καγιέν» δεν οργώνουν...
-- Κοιτάξτε, το έκανε ένα μικρό μέρος. Η μεγάλη πλειοψηφία των αγροτών, που αριθμητικά είναι μικροϊδιοκτήτες, χρησιμοποίησε τις επιδοτήσεις για τις καλλιέργειες. Και να σας πω κάτι; Ανέβηκε η παραγωγικότητα βεβαίως της αγροτικής παραγωγής, αλλά ήταν τα 10, 15 χρόνια; Πολλά λέω. 10 χρόνια προετοιμασίας ενσωμάτωσης της Ελλάδας στην ΕΕ. Και μην ξεχνάτε ότι η ΚΑΠ ήταν η μόνη ενιαία πολιτική απ' την πρώτη στιγμή της ΕΟΚ, πριν ακόμα γίνει η Συνθήκη του Μάαστριχτ. Αυτός είναι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης.
-- Αν μου επιτρέπετε, για να φύγουμε και λίγο απ' τους αγρότες... Γιατί ενώ υπάρχει - έχουμε όλοι την αίσθηση - ένα βάρος μεγάλο στην κοινωνία, οι αντιδράσεις δεν είναι ανάλογες;
-- Βεβαίως δεν είναι ανάλογες, μόνο που εμείς δίνουμε μία εξήγηση. Δεν ήταν προετοιμασμένο ούτε το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, ούτε το αγροτικό, ούτε των μικρομεσαίων. Διότι τόσα χρόνια πίστεψαν στην ΕΕ, πίστεψαν σ' αυτό τον μονόδρομο. Και αν θέλετε, με τέτοιους τρόπους, με τις επιδοτήσεις, με την παραπλάνηση, με τα επιδόματα από εδώ και από εκεί, με την επιδοματική πολιτική, βελτίωσαν σχετικά τη θέση τους και πίστεψαν ότι αυτό θα γίνεται αιώνια. Ότι κάθε 5-10 χρόνια θα παίρνουμε μια αύξηση μισθού. Γιατί όλα τα κόμματα του έλεγαν ότι αυτή η πολιτική θα φέρει θετικά αποτελέσματα. Και μην ξεχνάτε και το παγκόσμιο πισωγύρισμα. Κοιτάξτε να δείτε, υπάρχει και μία ιδιομορφία, τραγική τα τελευταία χρόνια.
-- Αυτή τη στιγμή, καλώς ή κακώς, ο κόσμος φαίνεται να πιστεύει κ. Παπαρήγα ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Κάτι σημαίνει αυτό. Ενδεχομένως ο δικός σας ο λόγος δεν είναι πειστικός; Ο λόγος των άλλων πολιτικών κομμάτων είναι πειστικότερος; Ενδεχομένως όντως δεν υπάρχει άλλος δρόμος;
-- Αν πάμε σ' αυτή τη λογική... Ξέρετε, στην πολιτική δεν σημαίνει ότι όποιος έχει πλειοψηφική άποψη είναι και η αντικειμενικά σωστή και φιλολαϊκή. Αυτό το ξέρουμε. Διότι έχει περάσει ο τόπος μας και από χούντες και από δικτατορίες, από κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες...
-- Εγώ σας λέω για τον κόσμο. Γιατί δείχνει να πιστεύει ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος;
-- Διότι όλα τα κόμματα του λένε ότι αυτός είναι ο δρόμος. Δεύτερον, εγκλωβισμένος χρόνια στην αντιπαράθεση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ανάμεσα στο μεγαλύτερο και το μικρότερο κακό, τώρα έχουμε το δίπολο ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ. Όταν η μεγάλη πλειοψηφία των κομμάτων σε συνδυασμό με τις διεθνείς αρνητικές εξελίξεις πάει να τον πείσει ότι είναι έτσι. Και στις συνθήκες της κρίσης πρέπει όχι απλώς να ξεπεράσει το φόβο, πρέπει να παλέψει για ριζική ανατροπή, όχι για την εναλλαγή μιας κυβέρνησης με μια άλλη.
-- Εξηγήστε μου γιατί ενώ αυτά που λέτε ίσχυαν και το 2011, γιατί ολόκληρο το 2011 ήταν μια χρονιά με μεγάλες διαδηλώσεις, κάηκε η Αθήνα 2-3 φορές, είχαμε το κίνημα των αγανακτισμένων στις πλατείες, είχαμε την 28η Οκτωβρίου του '11, φασαρίες στις παρελάσεις και μετά. Τώρα, ενώ τα μέτρα είναι χειρότερα...
-- Δυστυχώς έτσι είναι τα πράγματα - θα υπάρξει αφύπνιση, εμείς πιστεύουμε στο λαό - για τον ίδιο λόγο που η αιγυπτιακή άνοιξη, έγινε αιγυπτιακός κόλαφος, για τον ίδιο λόγο που η Τυνησία ήταν το μεγάλο παράδειγμα της ειρηνικής επανάστασης και κατάντησε όπως κατάντησε. Γιατί όταν γίνεται κίνημα, τότε - και δεν το λέω επιτιμητικά, αυτή είναι η πραγματικότητα - μπαίνουν και εκείνες οι δυνάμεις για να το εκτροχιάσουν. Κίνημα με την Google...
-- Κι αν ο κόσμος έχει δίκιο; Κι αν δεν υπάρχει άλλος δρόμος; Ποιος μας έχει πει ότι υπάρχει; Το λέτε εσείς και ο κ. Αλαβάνος. Οι υπόλοιποι όλοι λένε ότι δεν υπάρχει. Άρα γιατί να πιστέψει ο κόσμος εσάς και τον κ. Αλαβάνο και όχι όλους τους άλλους;
-- Καταρχήν, κοιτάξτε να δείτε, δεν λέμε τα ίδια με τον κ. Αλαβάνο. Αλλά δεν έχει σημασία. Με πάρα πολλούς ανθρώπους που συζητάμε και που δεν ψηφίζουν το Κόμμα, καταλαβαίνουν ότι υπάρχει άλλος δρόμος, αλλά αυτόν δεν θα τον φέρει κανένας Μεσσίας, δεν θα έρθει με ένα κόμμα απ' τα πάνω, δεν είναι ακόμα έτοιμος...
-- Εξω απ' την ΕΕ λέτε, έτσι;
-- Οχι μόνο. Αποδέσμευση και κοινωνικοποίηση, λαϊκή ιδιοκτησία του πλούτου, άλλη εξουσία, όχι απλώς άλλη κυβέρνηση. Στο βαθμό λοιπόν που πιστεύουν ότι μια αλλαγή κυβερνητική και μάλιστα τύπου ΣΥΡΙΖΑ ή τύπου ΑΝΕΛ ή ΔΗΜΑΡ με ΠΑΣΟΚ, κεντροδεξιά ή κεντροαριστερά, θα περάσουν από καινούριες απογοητεύσεις και αυταπάτες. Εμείς λοιπόν λέμε καθαρά στο λαό ότι η τελευταία ιδιαίτερα 20ετία του δείχνει ότι κι αν νομίζει ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, να τον αναζητήσει και να τον δημιουργήσει. Δεν μπορεί να είναι μονόδρομος αυτό που κι εσείς προηγουμένως είπατε, ότι εν πάση περιπτώσει να πρέπει τώρα να αναγκαστούμε να κάνουμε αλυσίδες υπεράσπισης των σπιτιών μας απ' την κατάσχεση.
Και λέω των σπιτιών, όχι αυτά που είναι διπλή μεζονέτα, με πισίνες, αλλά σπίτια που τα κάναμε με δάνεια, που τα κληρονομήσαμε απ' τους γονείς μας, που είναι 30 και 40 χρόνων που είναι ξεπερασμένα, που είναι υποθηκευμένα. Και να είμαστε υποχρεωμένοι οι 65άρηδες και οι 70άρηδες μαζί με τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας - και αυτό πρέπει να κάνουμε, επιτροπές υπεράσπισης των σπιτιών να μην γίνουν κατασχέσεις. Θα πάμε στην τράπεζα να πάρουμε τη σύνταξη των 1.000 ευρώ και θα βρούμε 600; Δεν θα πληρώσουμε φόρους.
-- Σε μια ομιλία σας προχτές, στην εκδήλωση για τη ναυτιλία και τα λιμάνια, είπατε προτείνουμε να γίνει λαϊκή συμμαχία, αλλά την ίδια στιγμή λέτε «μας λένε ότι είμαστε σε πολιτικό απομονωτισμό», το οποίο και αυτό ισχύει. Γιατί πάλι στο ίδιο κείμενο λέτε ότι δεν συμφωνείτε με κανένα άλλο. Πώς θα γίνει αυτή η συμμαχία, αν δεν συμφωνείτε με κανένα;
-- Ας απαντήσουν και οι άλλοι που δεν συμφωνούν μαζί μας, δεν κατάλαβα.
-- Εσείς λέτε ελάτε να κάνουμε λαϊκή συμμαχία. Αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ αυτό;
-- Απ' τη στιγμή που και στο παρελθόν και τώρα ακόμα περισσότερο πιστεύουμε ότι η αλλαγή - και τώρα χρειάζεται, ριζική, εκ βάθρων αλλαγή - θα είναι έργο της πλειοψηφίας του λαού, πριν απ' όλα όταν μιλάμε για συμμαχία μιλάμε για τις υπαρκτές κοινωνικές δυνάμεις που πρέπει να συμμαχήσουν.
-- Δηλαδή ποιους; Τα σωματεία; Με τα άλλα κόμματα δεν θα συνεργαστείτε;
-- Ένα λεπτό. Ποιος θα φέρει την αλλαγή; Ο λαός...
-- Ναι, αλλά ο λαός δεν είναι ένα γενικό πράγμα, μέσα στο λαό υπάρχουν τα πάντα.
-- Και ούτε έχουμε αυταπάτη ότι και τα δέκα εκατομμύρια θα συμμαχήσουν. Μιλάμε όμως για τις κοινωνικές δυνάμεις που ριζοσπαστικοποιούνται μέσα στην πάλη και μιλάμε για συμμαχία...
-- Ο ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχει στη συμμαχία;
-- Η εργατική τάξη και ένα τμήμα των μεσαίων στρωμάτων, που είναι πολυάριθμα. Αυτές οι κοινωνικές δυνάμεις ταυτόχρονα πρέπει να δημιουργήσουν όρους συμμαχίας.
-- Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ότι είναι το πρόπλασμα και για πολιτικές συνεργασίες στη συνέχεια; Ενδεχομένως με τον ΣΥΡΙΖΑ;
-- Θα σας απαντήσω τι λέμε στις Θέσεις του 19ου Συνεδρίου. Η κοινωνική συμμαχία πρέπει να έχει κατεύθυνση διακυβέρνησης της εξουσίας, χωρίς να ταυτίζεται με το ΚΚΕ. Δεν είναι δυνατόν ένα κίνημα κοινωνικό να ταυτίζεται με το ΚΚΕ, αλλά πρέπει να έχει οπωσδήποτε στόχο εξουσίας λαϊκής. Μέσα σε αυτό το κίνημα αυτοί που συμμετέχουν ακολουθούν διάφορα κόμματα ή επηρεάζονται στον ένα ή στον άλλο βαθμό. Επομένως, τα κόμματα μετέχουν σε αυτό το κίνημα ή όσα κόμματα θέλουν μέσω των μελών τους, που είναι μέλη των Σωματείων. Δεν θα είναι μία συμμαχία που μπερδεύει, γιατί θα είναι καπέλο τα κόμματα.
-- Αν μέσα στους κοινωνικούς αγώνες, στην απεργία στο Μετρό, στην απεργία στους αγρότες, συναντηθείτε με ανθρώπους που βρίσκονται σε άλλα πολιτικά κόμματα, που ανήκουν στο ΣΥΡΙΖΑ για παράδειγμα, αυτό μπορεί να οδηγήσει και σε πολιτική συνεργασία;
-- Μα υπάρχουν και άνθρωποι για παράδειγμα που ανήκουν στη ΝΔ...
-- Μα με τη ΝΔ δεν μπορείτε να συνεργαστείτε πολιτικά.
-- Νομίζω ότι ξεκαθάρισα τι είπα. Το κίνημα πρέπει να απευθύνεται σε όλους και μέσα εκεί βεβαίως μπορεί να γίνεται η διαπάλη με ποια αιτήματα. Π.χ. στα μπλόκα τα αγροτικά, δεν είναι οι πάντες εκεί;
-- Σύμφωνοι. Με ποιον θα κυβερνήσετε είναι το ερώτημα.
- Μάλιστα, θα σας απαντήσω. Δεν υπεκφεύγω. Η λαϊκή συμμαχία λοιπόν είναι, αν θέλετε, αυτό το υποκείμενο της πάλης και της ανατροπής. Είναι έξω από τα κόμματα; Όχι. Όσα κόμματα θέλουν και μπορούν συμμετέχουν μέσω των μελών τους, των εκλεγμένων στα όργανα της συμμαχίας. Τα κόμματα, και το ΚΚΕ, δεν μετέχει στη συμμαχία ως ΚΚΕ.
-- Εκεί συμφωνήσαμε. Πάμε λοιπόν στις εκλογές.
-- Σήμερα δεν υπάρχει κόμμα που μπορούμε να συμφωνήσουμε, διότι τα κόμματα λένε πως είναι μονόδρομος η ΕΕ.
-- Στην πορεία μπορεί να γίνει. Να συμφωνήσετε δηλαδή.
-- Κοιτάξτε, αυτό που λέμε εμείς είναι ότι στην πορεία, μέσα από ανεβασμένη ταξική πάλη και πολυμορφία αγώνων, ανακατατάξεις, δεν μπορείς να αποκλείσεις ότι μπορούν να εμφανιστούν κόμματα που να συμφωνήσουν στο ζήτημα της λαϊκής εξουσίας και της συμφωνίας σε ορισμένα πράγματα, χωρίς να ταυτιζόμαστε. Στην περίπτωση αυτή ενισχύεται η λαϊκή συμμαχία, γιατί αυτό έχει σημασία. Και από εκεί και πέρα, ως κόμματα διαβουλευόμαστε χωρίς όμως, το ξεκαθαρίζω, να μετατρεπόμαστε σε ενιαίο πολιτικό σχήμα συμμαχικό.
-- Προφανώς. Άρα οι συνεργασίες μπορούν να προκύψουν.
-- Εάν μέσα από τις ανακατατάξεις και τη ριζοσπαστικοποίηση του λαού και αν θέλετε η πρόταση για λαϊκή συμμαχία γίνει πλειοψηφική μέσα στο λαό, πώς μπορώ να αποκλείσω ότι μπορεί να εμφανιστούν. Θεωρητικά μπορούμε να αποκλείσουμε κανέναν; Έλεος δηλαδή.
-- Πριν από τις εκλογές αυτό το αποκλείετε.
-- Με το σημερινό συσχετισμό των δυνάμεων του κινήματος; Δυστυχώς αποκλείεται. Μετά λύπης μας λέμε. Να σας πω κάτι; Για σκεφτείτε να δίναμε βάση σε αυτό που είπε ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι καταργεί το Μνημόνιο ή αυτό που είπε χτες στη συνέντευξη ότι αν ήταν στη θέση του κ. Σαμαρά στην ΕΕ και άκουγε για τα ΕΣΠΑ και τα λοιπά, θα έλεγε κατεβάστε τα μολύβια. Τέτοιες συνεργασίες θέλετε να κάνουμε; Εμείς μιλάμε για συνεργασία για ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Βεβαίως σε αυτό το δρόμο συνεργάζεσαι στα μπλόκα, συνεργάζεσαι στα λιμάνια, στο Μετρό, παντού. Στην απεργία στις 20 του μήνα.
-- Το Συνέδριο θα γίνει σύντομα. Σε δύο μήνες αν δεν απατώμαι. Είσαστε υποψήφια για την ανανέωση της θητείας σας;
-- Δεν υπήρξα ποτέ υποψήφια.
-- Πώς εκλέγεστε; Πρέπει να είναι κανείς υποψήφιος.
-- Στο Κόμμα μας δεν αποκλείεται κανείς να θέσει υποψηφιότητα. Αλίμονο. Αλλά συνήθως το πιο σωστό είναι όχι ένας να προτείνει τον εαυτό του, αλλά να σε προτείνουν κάποιοι που σε βλέπουν. Γιατί ο καθένας μπορεί να νομίζει ότι είναι ιδιοφυΐα. Οι προτάσεις θα γίνουν στη νέα Κεντρική Επιτροπή και εκεί θα γίνει η διαδικασία. Καταρχήν, αυτή είναι η διαδικασία. Ξέρετε, όχι ότι αποκλείεται κάποιος.
-- Αν σας προτείνουν, δε θα είσαστε αρνητική. Αν καταλαβαίνω καλά.
-- Αυτό είναι ένα θέμα. Αφήστε να το διαχειριστώ εγώ. Αν είμαι στην Κεντρική Επιτροπή.
-- Μα είστε η Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής.
-- Μα σας απαντώ. Ο Γενικός Γραμματέας εκλέγεται μέσα από την Κεντρική Επιτροπή. Πρέπει να έχει εκλεγεί στην Κεντρική Επιτροπή.
-- Εγώ σας ρωτώ για τις δικές σας τις προθέσεις.
-- Τις δικές μου προθέσεις αφήστε να τις διαχειριστώ εγώ. Μέσα στο Κόμμα μας υπάρχουν θαυμάσια στελέχη. Ευτυχώς δεν είμαστε Κόμμα που πιστεύουμε σε Μεσσίες. Υπάρχουν θαυμάσια στελέχη. Δεν πάσχουμε από τέτοια πράγματα.
Πηγή : 902.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου