Η πρόσφατη 30η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ με τη Ρωσία επανέφερε το ενδεχόμενο συμμετοχής της Ρωσίας σε πακέτο δανειακής στήριξης της ΕΕ προς την Κύπρο.
Μάλιστα ορισμένα ΜΜΕ υποστηρίζουν πως από τις δηλώσεις του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, στις Βρυξέλλες προκύπτει πως η Ρωσία δεν έχει κλείσει την «πόρτα» στη δανειοδότηση της Κύπρου και θα μπορούσε να συμβάλει στη σταθεροποίηση της κυπριακής οικονομίας.
Το ζήτημα έχει και μια άλλη διάσταση, αφού πριν τις τελευταίες εκλογές είχε «σκάσει» η «είδηση» πως οι Ρώσοι «μας δίνανε δάνειο», αλλά εμείς τίποτα!
Δηλαδή, δεν δίνανε ακριβώς σ' εμάς, αλλά στον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας, αλλά, όπως έλεγε η «πηγή» της πληροφόρησης, εκείνος ...τίποτα. Αντί να τα πάρει και να πει κι «ευχαριστώ», ούτε που τα κοίταξε κι άρχισε τις αμπελοφιλοσοφίες με τον Πούτιν για τα ...περιβαλλοντικά προβλήματα. Οι πάγοι λιώνουν, το κλίμα αλλάζει, οι αρκούδες με τις φώκιες κινδυνεύουν και τέτοια... Εδώ, δηλαδή, καιγόταν ο τόπος, καιγόταν το σπίτι μας, αλλά αυτός εκεί, το «βαζάκι με το μέλι» το 'χε βρει στο ΔΝΤ και στον «ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης». Ενώ, όπως είναι γνωστό, «υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές, που κάνουν πορτοκάλια»...
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Τι είπε στις Βρυξέλλες ο Β. Πούτιν για τη ρωσική δανειοδότηση της Κύπρου;
Το ρωσικό «χρήματα υπάρχουν» ή αλλιώς «πάρτε τα μέτρα και βλέπουμε!»
Όταν, λοιπόν, ο Β. Πούτιν ρωτήθηκε για τα οικονομικά προβλήματα της Κύπρου και την πιθανή ρωσική συμμετοχή στη δανειοδότησή της σημείωσε πως: «Η Κύπρος είναι μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και πιστεύουμε ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι θα πρέπει να καθορίσουν τους κανόνες των σχέσεων εντός της ΕΕ και δεν αισθανόμαστε πολύ άνετα να παρεμβαίνουμε σε αυτή τη διαδικασία» και πρόσθεσε πως «στην κατάσταση αυτή, κι αφού έχει επιτευχθεί μια συμφωνία, εμείς δεν αποκλείουμε εξαρχής τη δυνατότητα να λάβουμε μέρος στην επίλυση των ζητημάτων, που συνδέονται με τη σταθεροποίηση της κατάστασης στην Κύπρο».
Την ίδια ώρα τόνισε πως «Χρήματα υπάρχουν (…) Το πρόβλημα δεν είναι τα λεφτά, αλλά τα συστημικά μέτρα».
Δηλαδή, συνοψίζοντας: α) αλλιώς θα συμπροφερόμασταν αν η Κύπρος δεν ήταν μέλος της ΕΕ, β) Τώρα πάρτε τα μέτρα που θα καταλήξετε στα πλαίσια της ΕΕ και … βλέπουμε!
Ποιος θα σώσει ποιον;
Αλλά αν ακόμη η Κύπρος ή η Ελλάδα ήταν εκτός ΕΕ κι έπαιρναν το ρωσικό δάνειο, θα σώνονταν ο λαός; Όσοι παρακολουθούν τις διεθνείς εξελίξεις θα γνωρίζουν πως η Λευκορωσία βρέθηκε αντιμέτωπη με την οικονομική κρίση, ζήτησε δάνειο από το «Ταμείο κατά της κρίσης» που έχει συγκροτήσει η «Ευρασιατική Οικονομική Κοινότητα» (ΕΟΚ). Σ' αυτήν την ΕΟΚ, που 'χει συγκροτήσει κι ελέγχει η Ρωσία, συμμετέχουν ακόμη η Λευκορωσία, το Καζαχστάν, το Κιργιστάν, το Τατζικιστάν. Μετά από διαπραγματεύσεις αποφασίστηκε η χορήγηση του δανείου ύψους 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων προς τη Λευκορωσία. Σύμφωνα με τους όρους του δανείου, η Λευκορωσία θα πρέπει, κατά τη διάρκεια των επόμενων τριών χρόνων, να ιδιωτικοποιήσει μεγάλες βιομηχανικές επιχειρήσεις ύψους 7,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Το δάνειο θα χορηγηθεί σε δόσεις μέσα στα επόμενα τρία χρόνια. Δηλαδή και η Λευκορωσία, για να πάρει το δάνειο περνά από το δικό της «μνημόνιο», που επίσης προβλέπει εκποίηση δημόσιας περιουσίας, ανατροπή εργασιακών σχέσεων, χειροτέρευση των συνθηκών ζωής των εργαζομένων...
Εκτός αυτού, η Ρωσία, όπως και η Κίνα, είναι μέλη του ΔΝΤ και μάλιστα επιδιώκουν την αναβάθμιση της θέσης τους μέσα στο ΔΝΤ. Οι δύο αυτές χώρες συζητάνε να δώσουν από 100 έως 200 δισεκατομμύρια δολάρια, όπως γράφεται «για τη σωτηρία της ευρωπαϊκής οικονομίας», αλλά πώς; Πάντα μέσω του ΔΝΤ. Ως αντάλλαγμα η Ρωσία και η Κίνα θα πρέπει να πάρουν μεγαλύτερα ποσοστά ψήφων μέσα στο ΔΝΤ. Όχι, βέβαια, για να το μετατρέψουν σε «ευαγές ίδρυμα», που θα δίνει φράγκα σ' όποιον δεν έχει, αλλά για να δυναμώσει η θέση του ρωσικού και κινεζικού κεφαλαίου στους παγκόσμιους συσχετισμούς δύναμης. Να γιατί είναι εκ του πονηρού δήθεν «λύσεις», που αντιμετωπίζουν αταξικά τους διεθνείς συσχετισμούς δύναμης και τις διάφορες ενώσεις και δυνάμεις, που τις καθορίζουν.
Για τις διεθνείς συμμαχίες της χώρας
Κάποιοι, λαθεμένα, ισχυρίζονται πως η σημερινή ελληνική κυβέρνηση ακολουθεί μια εθελόδουλη γραμμή και δεν εκμεταλλεύεται τις αντιθέσεις, που υπάρχουν μέσα στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Οι ίδιοι δε βλέπουν, ή δε θέλουν να δουν, πως η γραμμή που ακολουθεί η κυβέρνηση εκφράζει την πολιτική των διεθνών συμμαχιών, που έχει επιλέξει ισχυρή μερίδα της αστικής τάξης της χώρας.
Μπορεί μια χώρα να εκμεταλλευτεί τις αντιθέσεις, που υπάρχουν μέσα στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα; Για να μπορέσει όμως να τις εκμεταλλευτεί κι όχι να συντριβεί απ' αυτές, πρέπει να είναι αποδεσμευμένη από ιμπεριαλιστικές εξαρτήσεις, αποδεσμευμένη από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, θα πρέπει να έχει θέσει την οικονομία της πάνω σε άλλες «ράγες» ανάπτυξης, όπου ο κεντρικός σχεδιασμός, η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής κι ο εργατικός λαϊκός έλεγχος θα της εξασφαλίζουν τη μεγαλύτερη δυνατή διατροφική αυτάρκεια και την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνατοτήτων προς όφελος του λαού. Μόνο μια τέτοια, λαϊκή εξουσία, μπορεί να σχεδιάσει και να προωθήσει άλλου είδους διεθνείς συμμαχίες, πρώτα απ' όλα με τις σοσιαλιστικές χώρες, που θα έχουν προκύψει, αλλά και με άλλες που θα έχουν αποδεσμευτεί από ιμπεριαλιστικές ενώσεις, ακόμη και με εκείνες που θα είχαν συμφέρον από μια τέτοια συμμαχία.
Πηγή : 902.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου