- Οδηγούμαστε σε ένα ιδιότυπο καθεστώς, ένα καθεστώς μνημονιακού ολοκληρωτισμού, ένα καθεστώς μεταδημοκρατίας, όπου βασικά δικαιώματα που γνωρίσαμε, βασικές λειτουργίες του πολιτεύματος ακυρώνονται πια στην πράξη.
- Τίθεται το ερώτημα γιατί να μην υπάρχει ένα ενιαίο πολιτικό συλλαλητήριο, το οποίο να συμβεί ταυτόχρονα σε όλες τις πόλεις της χώρας.
- Τουλάχιστον αυτό που πράγματι θα ακύρωνε στην πράξη αυτές τις πολιτικές δυνάμεις που σήμερα κατεδαφίζουν τα πάντα, το αίτημα των εκλογών, θα μπορούσε να είναι ένα κοινό αίτημα, γιατί να μην γίνει και ένα αίτημα κοινής δράσης αυτή τη στιγμή;
- Αυτός ο μηχανισμός του ειδικού λογαριασμού ουσιαστικά αναγάγεται σε έναν ακραίο κερδοσκοπικό μηχανισμό, μια και εξασφαλίζει εκ των προτέρων όλα τα χρήματα που έχουν να παίρνουν οι δανειστές ενώ ταυτόχρονα στο εσωτερικό της χώρας με τα μέτρα που θέλουν να εισαγάγουν, τα οποία συνοδεύουν τη νέα δανειακή σύμβαση, θέλουν να δημιουργήσουν ακραίες συνθήκες εκμετάλλευσης του κόσμου της εργασίας όπου θα εξασφαλίζουν υψηλές κερδοφορίες για τις κυρίαρχες οικονομικές δυνάμεις σε αυτό το νέο τοπίο, το οποίο αργά και σταθερά θα απλώνεται σε όλη την Ευρώπη.
- Νομίζω ότι είναι ακόμα πιο επιτακτικό ο λαϊκός παράγοντας, ο ελληνικός λαός να πάρει την υπόθεση στα χέρια του και να είναι τελικά ο ουσιαστικός διαπραγματευτής απέναντι σε όλους αυτούς οι οποίοι αξιώνουν αυτό το νέο σκηνικό για τη χώρα μας, το οποίο θα είναι ολέθριο όχι μόνο για σήμερα αλλά και για τις επόμενες δεκαετίες.
- Είμαστε, λοιπόν, στο παρά ένα. Σήμερα ετοιμάζονται για την τελική παράδοση οι τρεις και ο Πρωθυπουργός. Όλες αυτές τις μέρες έχει αποδειχθεί ότι οι περιβόητες διαπραγματεύσεις ήταν άνευ ουσίας και το σημαντικότερο ετοιμάζονται να παρακάμψουν με κάθε τρόπο τη λαϊκή βούληση.
Βρισκόμαστε στην κορύφωση αυτού του δράματος που ζούμε όλο τον τελευταίο ενάμισι χρόνο και κάτι παραπάνω. Οι λέξεις «κοινωνική ισοπέδωση» και «καταστροφή» είναι τελικά λίγες για να αποτυπώσουν το περιεχόμενο των πολιτικών που πάνε να εφαρμοστούν με αυτό το δεύτερο μνημόνιο. Και όπως πολύ σωστά λέτε, αυτή τη στιγμή οδηγούμαστε σε ένα ιδιότυπο καθεστώς, ένα καθεστώς μνημονιακού ολοκληρωτισμού, ένα καθεστώς μεταδημοκρατίας, όπου βασικά δικαιώματα που γνωρίσαμε, βασικές λειτουργίες του πολιτεύματος ακυρώνονται πια στην πράξη.
Θα ήθελα να σταθώ λίγο σε αυτό που προηγουμένως ειπώθηκε σε σχέση με την χθεσινή δημοσκόπηση. Η συντριπτική απαίτηση του λαού μας για να γίνουν εκλογές στέλνει ένα σαφές μήνυμα σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις που αντιτίθενται στο μνημόνιο. Τουλάχιστον ως προς το αίτημα να γίνουν εκλογές και να μπει ένα φρένο σε αυτόν τον κοινωνικό κατήφορο, θα έπρεπε να είναι εκείνο το πολιτικό αίτημα που να ενοποιήσει όλες τις δράσεις όλων των πολιτικών αντιμνημονιακών δυνάμεων.
- …το ΚΚΕ είχε διατυπώσει το αίτημα αυτό, άρα είναι ένα κοινό αίτημα.
Άρα, τίθεται το ερώτημα γιατί να μην υπάρχει ένα ενιαίο πολιτικό συλλαλητήριο, το οποίο να συμβεί ταυτόχρονα σε όλες τις πόλεις της χώρας. Και ο καθένας αξιολογείται από το πώς απαντάει σε αυτό. Μπορεί αυτή τη στιγμή να μην υπάρχουν οι πολιτικές προϋποθέσεις για να γίνει πράξη αυτό που εμείς όλο το τελευταίο διάστημα επιχειρούμε μέσα από την ενωτική μας πρόταση, τη διαμόρφωση ενός πλατιού αντιμνημονιακού αντινεοφιλελεύθερου μετώπου, το οποίο να εκφραστεί, γιατί όχι στις εκλογές, με μια πολιτική συνεργασίας και ένα ενωτικό πρόγραμμα. Αλλά τουλάχιστον αυτό που πράγματι θα ακύρωνε στην πράξη αυτές τις πολιτικές δυνάμεις που σήμερα κατεδαφίζουν τα πάντα, το αίτημα των εκλογών, θα μπορούσε να είναι ένα κοινό αίτημα και αυτό που λέτε κι εσείς ότι φαίνεται από τις δηλώσεις τους ότι το αποδέχονται, γιατί να μην γίνει και ένα αίτημα κοινής δράσης αυτή τη στιγμή;
- Εξάλλου τα περιθώρια είναι πολύ ασφυκτικά πλέον, όλοι θα κριθούν να λογοδοτήσουν.
Βεβαίως. Αυτή τη στιγμή η συζήτηση η οποία γίνεται εξακολουθεί και έχει τα χαρακτηριστικά του πειράματος για την Ευρώπη. Ενός πειράματος που είναι αβέβαιο εάν το πειραματόζωο θα ζήσει ή εάν θα σκάσει μέσα στα χέρια αυτού του οποίου το επιχειρεί. Τι εννοώ; Αυτή η περίφημη πρόταση σε σχέση με τον ειδικό λογαριασμό, ο οποίος θα συγκεντρώνει τα δάνεια προς την Ελλάδα για να πηγαίνουν ξανά στους δανειστές κι ένα μέρος, αν όχι όλο, από τα έσοδα του ελληνικού προϋπολογισμού. Αυτή η πρόταση, σας υπενθυμίζω, ότι είναι μια παρεμφερής πρόταση με αυτήν που είχε καταθέσει ο κ.Σόιμπλε, σε σχέση με τις «παράνομες χώρες» που θα υπερέβαιναν το νόμιμο κατά Μάαστριχ χρέος του 60% επί του ΑΕΠ. Είχε προτείνει κάτι τέτοιο. Βλέπουμε λοιπόν ότι στην περίπτωση της Ελλάδας, η χώρα μας παίζει το ρόλο του προπομπού για το πώς θα αντιμετωπιστούν την επόμενη μέρα τα ζητήματα των χρεών. Και αυτό αποκαλύπτει και επιβεβαιώνει αυτόν τον κοινό χαρακτήρα των προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα όλη η Ευρώπη. Ταυτόχρονα αυτός ο αγώνας για την απόκρουση αυτών των πολιτικών δεν είναι ένας αγώνας που αφορά μόνο τους έλληνες εργαζομένους, είναι ένα αγώνας που αφορά συνολικά τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Αυτός ο μηχανισμός του ειδικού λογαριασμού ουσιαστικά αναγάγεται σε έναν ακραίο κερδοσκοπικό μηχανισμό, μια και εξασφαλίζει εκ των προτέρων όλα τα χρήματα που έχουν να παίρνουν οι δανειστές ενώ ταυτόχρονα στο εσωτερικό της χώρας με τα μέτρα που θέλουν να εισαγάγουν, τα οποία συνοδεύουν τη νέα δανειακή σύμβαση, θέλουν να δημιουργήσουν ακραίες συνθήκες εκμετάλλευσης του κόσμου της εργασίας όπου θα εξασφαλίζουν υψηλές κερδοφορίες για τις κυρίαρχες οικονομικές δυνάμεις σε αυτό το νέο τοπίο, το οποίο αργά και σταθερά θα απλώνεται σε όλη την Ευρώπη.
- Η ιδέα του επιτρόπου τελικά φαντάζει πιο ανώδυνη από αυτές τις νέες ρυθμίσεις.
Μα είναι.
- Και να θυμίσουμε ότι υιοθετήθηκαν. Δεν υπάρχει καμία διαφωνία σε αυτό το ζήτημα.
Μα θα είναι στην πράξη μια εκδοχή επιτροπείας. Πρόκειται για μια πρόταση κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας της χώρας μας, με στόχευση προφανώς τον κόσμο της εργασίας. Και θέλω να πως το εξής: οι εδώ κυβερνώντες έχοντας χάσει αυτή τη στιγμή κάθε αξιοπιστία τόσο στο εσωτερικό της χώρας, γιατί βλέπετε πια την κοινωνική τους απομόνωση, αλλά και απέναντι στα μάτια των τροϊκανών και των πολιτικών δυνάμεων στην Ευρώπη, αντιμετωπίζονται ως υπάλληλοι υπό απόλυση. Παρόλο ότι από κοινού εφαρμόσανε και συνομολόγησαν όλα αυτά τα μέτρα, γνωρίζουμε όλοι πια ότι δεν αντιπροσωπεύουν τίποτα στην ελληνική κοινωνία. Ότι είναι ακυρωμένοι πολιτικά. Ότι δεν έχουν καμία κοινωνική απήχηση. Και νομίζω ότι είναι ακόμα πιο επιτακτικό ο λαϊκός παράγοντας, ο ελληνικός λαός να πάρει την υπόθεση στα χέρια του και να είναι τελικά ο ουσιαστικός διαπραγματευτής απέναντι σε όλους αυτούς οι οποίοι αξιώνουν αυτό το νέο σκηνικό για τη χώρα μας, το οποίο θα είναι ολέθριο όχι μόνο για σήμερα αλλά και για τις επόμενες δεκαετίες.
- Χθες υπήρξε μια κινητοποίηση. Παρά τις καιρικές συνθήκες η συμμετοχή ήταν μεγάλη. Βέβαια, όχι τόσο μεγάλη απαιτούν οι συνθήκες. Που πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;
Μπροστά στα μέτρα που έρχονται η βροχή είναι το λιγότερο που θα μας φοβίσει.
Νομίζω ότι μετ’ επιτάσεως ξαναμπαίνει το θέμα της εναλλακτικής πολιτικής πρότασης όπου θα δώσει διέξοδο σε αυτή την πλειοψηφική οργή και αγανάκτηση που υφίσταται αυτή την στιγμή. Νομίζω λοιπόν ότι αυτό το οποίο κρατάει έναν κόσμο όχι απαθή αλλά του δημιουργεί ένα αίσθημα απογοήτευσης είναι ότι ενώ συνειδητοποιεί ότι ο διπλανός του, οι περισσότεροι, δεν αποδέχονται αυτή την προοπτική της χώρας, δεν αποδέχονται αυτό το παρόν για τον ίδιο και για την μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας, ταυτόχρονα δεν βλέπει αυτό να μετουσιώνεται σε μια υπαρκτή, ρεαλιστική, εναλλακτική πρόταση, η οποία βεβαίως συνδυάζεται με το θέμα της ενότητας της αριστεράς αλλά και των ευρύτερων αντινεοφιλελεύθερων, αντιμνημονιακών δυνάμεων.
- Να σας ευχαριστήσουμε για τη συνομιλία κ.Σκουρλέτη.
To Γραφείο Τύπου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου