Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες, αγαπητοί φίλοι και φίλες, για την κρίση μιλάμε εδώ και πολλά χρόνια. Ηδη η κρίση μπαίνει στον πέμπτο της χρόνο. Μην ξεχνάτε ότι τα πρώτα συμπτώματά της ξέσπασαν στις ΗΠΑ, το 2008, και από το τέλος του 2009 ακολούθησε η κρίση στην Ευρώπη, όπου η πιο οξυμένη κρίση ξεκίνησε στην Ελλάδα. Σήμερα, αγκαλιάζει αρκετές χώρες της Ευρώπης. Και έξω από την Ευρώπη, επίσης, εξακολουθούν πάρα πολλά στοιχεία να παραμένουν. Στον πέμπτο χρόνο, όταν μάλιστα πολλοί έλεγαν ότι θα ήταν πολύ εύκολο να ξεπεραστεί, μέσα σε ένα ή δύο χρόνια, ότι θα ξαναγυρνούσε η Ευρώπη στους προηγούμενους ρυθμούς ανάπτυξης.
Πού βρισκόμαστε ακριβώς σήμερα, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη;
Εχει πολύ μεγάλη σημασία. Και αυτό επειδή το ΚΚΕ ενδιαφέρεται ο λαός, πριν από όλα, να ξέρει πού πηγαίνουν τα πράγματα. Πού ωθούν τα πράγματα οι επάνω. Πού βαδίζει το καπιταλιστικό σύστημα στην Ευρώπη. Οχι, βεβαίως, για να κάνουμε παθητικές περιγραφές, αλλά έχει πολύ μεγάλη σημασία να ξέρεις σε κάθε φάση τι κρίνεται. Διαφορετικά, δεν θα μπορείς να έχεις ετοιμότητα, υπομονή και επιμονή, αλλά και αποφασιστικότητα, να ωθήσουμε τα πράγματα προς τα μπρος, να σπάσουμε το φαύλο κύκλο που μας περιβάλλει.Οπως ξέρετε - ακούτε και από τα ΜΜΕ, που συνέχεια αναφέρονται σε αυτά, πέρα από το γεγονός ότι καλύτερη πληροφόρηση υπάρχει στον "Ριζοσπάστη" κυριολεκτικά και στον "902" - πού βρισκόμαστε σήμερα. Γίνονται διαπραγματεύσεις στην Ελλάδα, στην Ουάσιγκτον, στη Νέα Υόρκη, εκεί που είναι η έδρα του ΔΝΤ, γίνονται διαπραγματεύσεις στο Βερολίνο, στο Παρίσι, ιδιαίτερα στο Βερολίνο, εκεί που είναι και η έδρα της ΕΚΤ.
Τι διαπραγματεύσεις γίνονται; Οπως μας έχουν πει, έχουμε τις λεγόμενες διαπραγματεύσεις του PSI. Δηλαδή, για να το πούμε απλά, υποτίθεται ότι υπάρχει μία απόφαση από την ΕΕ - υπάρχει αυτή η υπόθεση, θα σας πω πού είναι το υποτίθεται - που λέει το εξής πράγμα: Καλεί τους πιστωτές να παραιτηθούν από το 50% των χρεών που έχουμε, να μας χαρίσουν όπως λέγεται 100 δισ. και αφού μας χαρίσουν το 50% του χρέους, όχι ολόκληρο το χρέος, ένα μέρος του χρέους, το άλλο 50% να τους το δώσουμε με τη μορφή ομολόγων και ένα μέρος σε ρευστό. Μόνο που γι' αυτά τα γραμμάτια, γίνεται μία φασαρία τι επιτόκιο θα έχουν, η διάρκειά τους θα είναι 30 ετών κλπ., και τσακώνονται πάνω στο επιτόκιο.
Οπως, επίσης, προσπαθούν σε αυτή τη διαδικασία της συζήτησης να μπουν όλοι οι ιδιώτες πιστωτές και να μη μείνει κανένας απ' έξω. Επίσης, για να το ξεκαθαρίσουμε, δε μιλάμε ότι θα μας χαρίσουν τάχα το 50% του χρέους. Εξαιρείται, για παράδειγμα, ότι χρέος υπάρχει στην ΕΚΤ και εξαιρούνται επίσης τα δάνεια που μας έδωσαν τώρα τελευταία. Αυτά όλα εξαιρούνται.
Ας πούμε ότι συμφωνούν. Γίνεται αυτή η συμφωνία και συμφωνούν πόσο ρευστό θα πάρουν, πόσο θα είναι το επιτόκιο, πότε θα λήγουν τα καινούρια ομόλογα που θα δοθούν. Εδώ πρέπει ένα πράγμα να είναι καθαρό: Μας χαρίζουν το 50%, δηλαδή ένα μέρος του χρέους; Αυτοί οι πιστωτές δηλαδή μας κάνουν χάρη; Ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα. Αυτοί απλώς αποφασίζουν ένα πράγμα: Από ένα μέρος των κερδών - που ήδη που έχουν βγάλει από εμάς χρόνια κι από όλους τους εργαζόμενους της Ευρώπης και που περίμεναν αυτά τα κέρδη να είναι περισσότερα - παραιτούνται από ένα μέρος των κερδών, ενώ έχουν προεισπράξει, ενώ έχουν βγάλει τα προηγούμενα χρόνια πολύ περισσότερα.
Τι σημαίνει το «κούρεμα»;
Γιατί, μην ξεχνάτε, αυτό είναι το πάγιο γνώρισμα της κρίσης. Η κρίση εκδηλώνεται ύστερα από μία μεγάλη περίοδο ταχύρρυθμης ανάπτυξης της καπιταλιστικής οικονομίας και ταχύρρυθμης κερδοφορίας. Η Ελλάδα πριν ξεσπάσει κρίση ήταν η χώρα εκείνη που βρισκόταν στις πρώτες γραμμές της ΕΕ στους ρυθμούς ανάπτυξης και στην κερδοφορία.
Η κρίση λοιπόν έρχεται ύστερα από μία μεγάλη κερδοφορία, η οποία, σημειωτέον, έχει εισπραχθεί, δηλαδή έχει μπει ας πούμε στα θησαυροφυλάκια, στα ταμεία των πολυεθνικών, των καπιταλιστών. Βεβαίως, η καπιταλιστική ανάπτυξη γίνεται πάντα ή μάλλον προωθείται πάντα και με δανεισμό. Αυτό ισχύει για όλες τις χώρες και τους καπιταλιστές όλης της Γης. Δε δανείστηκε μόνο η Ελλάδα. Η πιο υπερχρεωμένη χώρα σήμερα στον κόσμο είναι οι ΗΠΑ. Ολες οι χώρες έχουν χρέη, άλλες μεγαλύτερα και άλλες μικρότερα.
Ετσι συντελείται η καπιταλιστική ανάπτυξη. Κάποιοι καπιταλιστές έχουν μεγάλο περίσσευμα, το καταθέτουν στις τράπεζες, το δίνουν στις τράπεζες και βεβαίως εισπράττουν τόκους πολλούς. Οι τράπεζες αυτό το ρόλο παίζουν. Το περίσσευμα των άλλων το δανείζουν σε αυτούς που έχουν κεφάλαια, αλλά που θέλουν να κάνουν εκτεταμένες επενδύσεις για να κερδίσουν την κούρσα του ανταγωνισμού και μετά αυτοί που βγάζουν κέρδη ξαναδίνουν στις τράπεζες το περίσσευμα, γιατί δεν μπορούν κάθε μέρα να το επενδύουν στην παραγωγή. Και το δανείζουν ξανά και γίνεται αυτός ο κύκλος παγκόσμια.
Σε κάποιο σημείο, αυτό το κυνήγι του κέρδους και οι ανταγωνισμοί φτάνουν στα όριά τους. Και έχουν τόση παραγωγή και τόσο χρήμα που δεν μπορούν να περιμένουν ότι θα βγάλουν τα ίδια κέρδη με τον ίδιο τρόπο που τα έβγαζαν πριν. Από εκεί και πέρα, βεβαίως, έχοντας υποσκάψει τα δικαιώματα, άρα και την αγοραστική ικανότητα των εργαζομένων, παράγουν εμπορεύματα που οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να τα αγοράσουν. Δίνουν υπηρεσίες ακριβές, που οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να τις αξιοποιήσουν, αφού πρέπει να πληρώσουν. Επομένως, φτάνουν σε ένα σημείο όπου οι καπιταλιστές δεν μπορούν με ασφάλεια να τοποθετούν τα χρήματά τους σε κερδοφόρους τομείς, έρχεται η κρίση.
Αρα δε χρωστάμε τίποτα και δεν οφείλουμε τίποτα στους καπιταλιστές, είτε είναι τράπεζες είτε είναι άλλης φύσης μετοχικές εταιρείες, οι οποίοι κάθονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και τάχα οι καημένοι θα μας χαρίσουν ένα μέρος από τα χρέη. Τα έχουν βγάλει δέκα φορές παραπάνω. Κοιτάξτε να δείτε το εξής πράγμα, δεν είναι μόνο ότι παραιτούνται από ένα μέρος των μεγάλων κερδών που έχουν βγάλει στις πλάτες του ελληνικού και των άλλων λαών. Είναι το εξής πράγμα, ότι ναι μεν χάνουν κάτι, χάνουν από τα κερδισμένα δηλαδή, αλλά βάζουν τέτοιους όρους που να εξασφαλίσουν ότι η χασούρα τους θα μειωθεί πάρα πολύ.
Για παράδειγμα, όντως ένα μέρος των τραπεζών που δρουν στην Ελλάδα και που θα υποτιμηθεί το κεφάλαιό τους, θα χάσουν κάτι. Την ίδια ώρα όμως ταυτόχρονα θα αναπληρωθεί ένα μέρος των χαμένων με καινούρια ποσά που θα πάρουν και που θα επενδυθούν μέσω των τραπεζών. Θα πάρουν ένα μέρος σε ρευστό, αυτό που λένε ότι "πρέπει να κρατήσουμε ζωντανές τις τράπεζες" κλπ.
Για το νομοσχέδιο διάδοσης των ναρκωτικών
Αυτή η κυβέρνηση έγινε υποτίθεται για τρεις - τέσσερις μήνες και υποτίθεται ότι τα κυριότερα με τα οποία έχει να ασχοληθεί είναι τα οικονομικά. Και φέρνει στη Βουλή ένα νομοσχέδιο το οποίο προσπαθούσαν να το φέρουν εδώ και χρόνια. Και μια το έφερναν, μια το έπαιρναν πίσω. Και φέρνουν τώρα, μέσα σε τρεις μήνες, ό,τι δεν είχαν προλάβει να φέρουν τα προηγούμενα χρόνια. Ποιο είναι αυτό το νομοσχέδιο; Είναι για τη διάδοση λέμε εμείς και τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών.
Ξέρετε, σε συνθήκες κρίσης, κι αν θέλεις να προλάβεις μια κοινωνική εξέγερση, και ιδιαίτερα για να μην μπουν μέσα αυτοί που πρέπει να δώσουν το δικό τους χρώμα, δηλαδή οι νέοι εργάτες, οι νέες ηλικίες, τότε άνοιξε το δρόμο στα ναρκωτικά. Τα ναρκωτικά στην Ευρώπη διαδόθηκαν - στην Πορτογαλία μετά την Επανάσταση των Γαρίφαλων, το 1974 - πριν από πόλεμο ή μετά από μια αλλαγή. Λοιπόν, αυτό το νομοσχέδιο γιατί τώρα έπρεπε να το κάνει η κυβέρνηση Παπαδήμου; Τόση βία ήταν;
Και ξέρετε τι λέει αυτό το νομοσχέδιο; Δεν είναι το ζήτημα αν μπαίνουν ποινές. Εμείς δεν είμαστε υπέρ. Και αυτά που λένε είναι ψέματα, ότι εμείς θέλουμε ποινές στους ανήλικους. Δεν υπάρχουν σήμερα ανήλικοι, έφηβοι ή άλλοι νέοι στις φυλακές μόνο και μόνο γιατί έκαναν χρήση ναρκωτικών. Στις φυλακές υπάρχουν λίγοι από τους πολλούς έμπορους ναρκωτικών και υπάρχουν μικρέμποροι και υπάρχουν και κάποιοι οι οποίοι έχουν τραυματίσει κόσμο, δηλαδή που έχουν κάνει βαριά ποινικά αδικήματα και που συνήθως είναι και μεγάλοι σε ηλικία, δεν είναι ανήλικοι.
Ξέρετε τι λέει αυτό το νομοσχέδιο; Οτι επιτρέπεται η ατομική χρήση ας πούμε ναρκωτικών ουσιών, η ατομική καλλιέργεια. Μάλιστα, αφήνει και ανοιχτό - αυτό θα το δούμε, στο προηγούμενο νομοσχέδιο υπήρχε - και το "κέρασμα". Αρκεί να μην πάρεις λεφτά, να μην κάνεις εμπόριο, το εμπόριο απαγορεύεται. Και ξέρετε με ποιο επιχείρημα; Το ότι έχει δικαίωμα ο καθένας να καθορίζει τι θα κάνει το σώμα του. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό για τα παιδιά των 12-15 χρόνων; "Εσύ είσαι κυρίαρχος του σώματός σου, κάν' το όπως θέλεις το σώμα σου". Είναι δικαίωμα προσωπικής επιλογής τα ναρκωτικά; Εδώ μιλάμε για προσπάθεια άμβλυνσης όποιας αντίστασης υπάρχει από το λαό.
Εχει σχέση με την πολιτική κατάσταση, με την κρίση; Εχει στενή σχέση. Και μας κατηγορούν εδώ για δογματικούς. Μάλιστα, ο ΣΥΝ μας λέει ότι είμαστε ντεμοντέ, γιατί μόδα είναι να κάνεις το σώμα σου ό,τι θέλεις. Κοιτάξτε, αυτό σημαίνει δηλαδή να μην προσπαθήσω, αν θέλετε, έναν άνθρωπο που πάει να αυτοκτονήσει, να του πω "ρε παιδάκι μου, γιατί να αυτοκτονήσεις", να μην βοηθήσω τον άλλο να σταθεί στα πόδια του. Και να του πω, "είναι δικαίωμά σου να παίρνεις ναρκωτικά, αλίμονο, και δικαίωμά σου να με κεράσεις και δικαίωμά σου να καλλιεργείς και στο σπίτι σου".
Ξέρετε, με βάση το σχέδιο νόμου, οι έμποροι ναρκωτικών, και δυστυχώς σε όλη την Ελλάδα καλλιεργούνται τα ναρκωτικά, τώρα χειροκροτάνε. Γιατί ξέρετε τι θα κάνουν; Θα υπάρχουν τα ανήλικα που θα έχουν στην τσέπη τους τα γραμμάρια του ναρκωτικού που ο νόμος επιτρέπει. Και θα σου λέει ο έμπορος, "πήγαινε να πουλήσεις τα δυο γραμμάρια από αυτό, γύρνα και θα σου συμπληρώσω". Και όταν πιάνεται ο ανήλικος, θα αφήνεται ελεύθερος γιατί μπορεί να έχει την ατομική δόση, αλλά αυτός θα πουλάει. Θα έχει λίγη δόση, θα πουλάει ένα μέρος, θα γυρνάει πίσω, θα παίρνει την άλλη και αυτό το πράγμα θα γίνεται.
Κορόιδα είναι; Να δείτε τώρα οι ανήλικοι θα είναι οι καλύτεροι διακινητές. Εμείς βεβαίως δε λέμε οι ανήλικοι να πηγαίνουν στη φυλακή. Λέμε να μην περάσει αυτός ο νόμος, να υπάρχει πρόληψη, απεξάρτηση, υποχρεωτική απεξάρτηση, αυτή πρέπει να είναι η "τιμωρία" του ανήλικου. Να τον βοηθήσω να απεξαρτηθεί, να μην τον πάω φυλακή, εκεί θα γίνει ακόμα χειρότερος.
Υπονομεύουν τις παραγωγικές δυνατότητες
Δεν παίρνουν μόνο πίσω τις λαϊκές κατακτήσεις, που ήταν σε σύγκριση λίγες αν θέλετε σε σχέση με αυτό που έρχεται. Σήμερα, προσπαθούν, υπονομεύουν τις πραγματικές αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας, υπονομεύουν τη δυνατότητα του λαού να δουλεύει λιγότερες ώρες και να έχει καλό εισόδημα, να έχει περισσότερο ελεύθερο χρόνο, να απολαμβάνει μια πολύ καλύτερη ζωή. Αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα. Σε εμποδίζουν δηλαδή να βελτιώσεις τη ζωή σου και στο μέλλον. Γι' αυτό εμείς θεωρούμε ότι δεν είναι μόνο ο μικρός μισθός, η ανεργία, αυτό που καθημερινά πιέζει κάποιον. Αλλά για σκεφτείτε ότι αυτή τη στιγμή οι αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας καταστρέφονται όταν κλείνουν εργοστάσια.
Εμείς, δεν θέλουμε να κλείνουν εργοστάσια. Εμείς θέλουμε να φύγουν οι καπιταλιστές από τη μέση. Είναι καταστροφή παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας. Οταν σταματάει η καλλιέργεια και κάνουν φωτοβολταϊκά είναι και αυτό το πράγμα. Και το δεύτερο ζήτημα είναι ότι όσο θα βαθαίνει η κρίση στην Ευρώπη - και θα βαθύνει - δημιουργούνται προϋποθέσεις και κίνδυνοι μιας γενικευμένης πολεμικής σύγκρουσης στην περιοχή μας. Από τον Εύξεινο Πόντο μέχρι την Ερυθρά θάλασσα, Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Διότι από εδώ περνάνε οι αγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Και ξέρετε πολύ καλά ότι ο δρόμος του πετρελαίου και του φυσικού αερίου είναι στρωμένος με αίμα. Του πετρελαίου, διότι το φυσικό αέριο δεν το είχαν ανακαλύψει, δεν το χρησιμοποιούσαν τον περασμένο αιώνα. Και σκεφτείτε ότι εδώ, σε αυτή τη μικρή περιοχή που είναι η Ελλάδα, συγκρούονται ηγετικές δυνάμεις της ΕΕ, όλες οι δυνάμεις της ΕΕ. Ρωσία, Κίνα, ΗΠΑ, Βραζιλία, Ινδία. Χώρια βέβαια οι ηγεσίες των χωρών που έχουν το πετρέλαιο. Γίνονται συμφωνίες, χαλάνε, προσωρινές και η Ελλάδα σίγουρα θα βρεθεί μπλεγμένη στον πόλεμο. Και όχι μόνο με τη συμμετοχή της σε πόλεμο, έξω από τα σύνορα της Ελλάδας, που είναι απαράδεκτος, αλλά και πόλεμο μπορεί να δεχτεί στα εδάφη της.
Επομένως, μία ώρα αρχύτερα πρέπει να διευρυνθεί σε αυτή τη φάση, να μαζικοποιηθεί η κομμουνιστική, η ριζοσπαστική πρωτοπορία στην Ελλάδα, να δημιουργηθεί στην πορεία ένα πολύ ισχυρό ρεύμα αντεπίθεσης που δίνει καθημερινές μάχες και κατευθύνεται στην πάλη για την εξουσία. Υπάρχουν φύτρα, αν θέλετε, μιας τέτοιας συμμαχικής στρατιάς. Η συμμαχία ΠΑΜΕ - ΠΑΣΕΒΕ - ΠΑΣΥ, των γυναικών και των φοιτητών. Πέρα από το ότι είναι μια συνεργασία στις δομές του κινήματος του συνδικαλιστικού, είναι ταυτόχρονα και μια δοκιμασία, μία προετοιμασία αυτής της συμμαχίας που έχει ανάγκη ο τόπος.
Η συμμαχία απ' τα πάνω, ανάμεσα στα κόμματα, αυτή δεν πρόκειται να οδηγήσει πουθενά, θα οδηγήσει ακόμα και στην καταστροφή. Αλλά η συμμαχία της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους στις πόλεις, αλλά και στο χωριό, με τους νέους που σπουδάζουν και που είναι στα θρανία και με τις γυναίκες. Και οι νέοι και οι γυναίκες, αν θέλετε, είναι τα ευαίσθητα σημεία αυτής της συμμαχίας για διάφορους λόγους. Αλλά μαζικό και πετυχημένο καθημερινό αγώνα για την εξουσία, δίχως τη συμμετοχή των γυναικών και των νέων ηλικιών, που είναι ακόμα περισσότερο μπερδεμένες τα τελευταία χρόνια, δεν μπορεί να γίνει.
Πάλη για εργατικό κράτος
Αυτή είναι η θέση μας και ξέρουμε πάρα πολύ καλά ποιος είναι ο στόχος: Η εργατική κρατική εξουσία, εργατικό κράτος. Που όμως παίρνει υπόψη και μέσα σε αυτή την εξουσία εκφράζονται και οι σύμμαχοί της. Μιλάμε για κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Για τον παραγωγικό συνεταιρισμό, εκεί που για διάφορους λόγους δεν μπορεί να γίνει άμεση κοινωνικοποίηση. Μιλάμε για αποδέσμευση από την ΕΕ. Και εννοείται ότι το χρέος το διαγράφουμε.
Ομως, κοιτάξτε: Δε θα είναι μία κυβέρνηση που απλώς διαγράφει το χρέος και που γυρνάει τις πλάτες στα μονοπώλια και τους εκβιασμούς. Αυτή η εξουσία μπορεί να διαμορφώσει σχεδιασμό αξιοποίησης όλων των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας. Δυνατότητες στη βιομηχανία. Μην ξεχνάτε ότι έχουμε πολύ πλούσιο ορυκτό πλούτο, που τώρα, με το PSI και το βρετανικό δίκαιο, αποκτούν τη δυνατότητα να το κατάσχουν. Ορυκτό πλούτο θα κατάσχουν. Οχι τα κτίρια. Αυτό μετράνε να πάρουν οι ξένοι. Αυτός είναι που θα τους δώσει τις πρώτες ύλες που θέλουν.
Επομένως, μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα διατροφής της χώρας. Και εμείς δεν μιλάμε για την ανάπτυξη ξεχωριστών μονάδων ή ξεχωριστών ειδών διατροφής, αλλά μία ενιαία σχεδιασμένη οικονομία, όπου η βιομηχανία παίρνει πρώτη ύλη από τον ορυκτό πλούτο και από την αγροτική παραγωγή και μετατρέπονται σε προϊόντα είτε για τη βιομηχανία, για εργαλεία, για διατροφή κτλ. Δηλαδή, υπάρχει σχεδιασμός. Γιατί στον καπιταλισμό υπάρχει πλήρης αναρχία. Δεν υπάρχει διασύνδεση. Ο ένας κλάδος να συνδέεται με τον άλλον, όπου για παράδειγμα το καλαμπόκι το καλλιεργείς για τις ζωοτροφές. Οπου μια σειρά πράγματα τα μετατρέπεις σε λιπάσματα για τα χωράφια και δεν αγοράζεις απ' έξω.
Δηλαδή, ο σχεδιασμός πια καλύπτει τη διασύνδεση βιομηχανίας - αγροτικής παραγωγής. Και, ταυτόχρονα, εξασφαλίζει αυτό που λέμε την ολόπλευρη ανάπτυξη της χώρας, σβήνει τις περιφερειακές ανισότητες και στο κάτω - κάτω αν μία περιοχή μπορεί να μην έχει εργοστάσια, τα αποτελέσματα της βιομηχανίας θα τα γεύονται όλοι. Ο σχεδιασμός στον καπιταλισμό δεν μπορεί να περάσει. Είναι αδύνατον, γιατί είναι τεμαχισμένη η παραγωγή κατά επιχείρηση και κατά καπιταλιστή.
Και, βεβαίως, εμείς θεωρούμε ότι η αποδεσμευμένη Ελλάδα από την ΕΕ, που αξιοποιεί τις παραγωγικές της δυνατότητες, σε μια περίοδο όπου ο καπιταλισμός αρχίζει και αδυνατίζει, όπου στην ΕΕ έχει φυγόκεντρες δυνάμεις - αύριο θα αρχίσουν άλλες χώρες να φεύγουν, άλλες να τις διώχνουν - δημιουργούνται οι προϋποθέσεις να έχεις διεθνείς συνεργασίες με άλλες χώρες, με άλλα κράτη. Αυτές όμως οι συνεργασίες θα επιδιώκεις να έχουν όφελος και για το λαό της χώρας που συνεργάζεσαι και πριν απ' όλα για το δικό σου το λαό. Δε θα είναι καθόλου απομονωμένη η Ελλάδα. Τώρα ακριβώς αρχίζουν και σπάνε τα τείχη. Αυτό που λέγαμε ότι η ΕΕ σε λίγα χρόνια δεν θα είναι αυτό που ξέρουμε.
Αρα λοιπόν δημιουργούνται δυνατότητες μέσα σε ένα σκληρό και δύσκολο κόσμο να μην βρεθείς, όπως λένε, απομονωμένος. Εμείς θέλουμε την Ελλάδα απομονωμένη από τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς. Θέλουμε να την "μονώσουμε" την Ελλάδα, για να μην έχει τις συνέπειες. Και αντίθετα, θέλουμε μία Ελλάδα όπου η εξωτερική της πολιτική - να το πω έτσι - θα συμβάλλει στο δυνάμωμα των λαών και των λαϊκών κινημάτων και όχι στην υπηρέτηση των συμφερόντων του ιμπεριαλισμού.
Τέτοιες δυνατότητες η Ελλάδα έχει. Μπορεί σήμερα να είναι μία χώρα με μέση παραγωγική ανάπτυξη - αν θέλετε, αδύναμη στα πλαίσια της ΕΕ - όμως έχει ανεκμετάλλευτες αναπτυξιακές δυνατότητες, που όταν αυτές θα τις αξιοποιήσει, πριν απ' όλα, θα γίνει δυνατή για τον δικό της το λαό. Και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία. Πριν απ' όλα, να έχει η Ελλάδα μια όσο γίνεται αυτάρκεια για το δικό της το λαό και ταυτόχρονα να ενισχύει και τα συμφέροντα του λαού και μέσα από τις διεθνείς σχέσεις.
Καλούμε λοιπόν τους εργάτες, τους αγρότες, τους μικροεπιχειρηματίες, που τόσα χρόνια μας άκουγαν να λέμε πράγματα που δεν τα πίστευαν, που μας είδαν να είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα, να μην αναγνωρίζουν μόνο σε μας ότι είμαστε καλοί έντιμοι αγωνιστές, αλλά να καταλάβουν ότι πάνω απ' όλα αυτά που πρέπει να εμπιστευτούν είναι τον εαυτό τους, τη δύναμή τους και την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ.
Για τα στατιστικά «μαγειρέματα»
Πάρτε τώρα τη συζήτηση που γίνεται με την Ελληνική Στατιστική Εταιρεία, ότι πρέπει λέει να πάνε ο Παπανδρέου και ο Παπακωνσταντίνου φυλακή και να περάσουν από ειδικό δικαστήριο, γιατί είπανε στον επικεφαλής της στατιστικής υπηρεσίας ν' αλλοιώσει τα στατιστικά στοιχεία. "Πιάσ' τ' αυγό και κούρευτο" είναι. Και να σας πω, πρώτα - πρώτα το μνημόνιο έγινε πριν απ' αυτά τα ελλείμματα, δε βασίστηκε σ' αυτά τα στατιστικά. Αλλά να σας πω: Τα στατιστικά που μπήκε η Ελλάδα στην ΟΝΕ ήταν σωστά; Η Ελλάδα δεν εκπλήρωνε τους όρους της ΟΝΕ. Αλήθεια είναι.
Η Γερμανία δεν έχει αλλοιώσει τα στατιστικά της; Ολοι. Αφού κάθε χρόνο βγαίνει καινούρια στατιστική μέθοδος. Τη μια σου λένε βάλε μέσα τις ΔΕΚΟ, την άλλη σου λένε βγάλε τις ΔΕΚΟ. Οι ίδιοι δίνουν εντολές να μαγειρεύονται τα στατιστικά στοιχεία, ανάλογα πώς τους συμφέρει. Εγώ σας λέω, μπορεί να έγινε "μαγείρεμα". Για να δημιουργηθεί κλίμα, μπορεί να έγινε. Δηλαδή, να έδωσε το ΠΑΣΟΚ εντολή να μαγειρευτούν τα στοιχεία. Δύο είναι οι λόγοι: Ενα είναι για να ανεβάσουν την ευθύνη της ΝΔ και δεύτερο για να πουν τον επόμενο χρόνο ότι εμείς μειώσαμε το έλλειμμα 6%. Ανέβασαν το έλλειμμα για να πουν μετά έγινε μείωση. Και τα δύο μπορεί να έχουν γίνει. Και να χτυπήσουν τη ΝΔ και να πουν μετά τον επόμενο χρόνο "πω-πω ρίξαμε το έλλειμμα, καμιά χώρα δεν το έχει κάνει". Για λόγους, δηλαδή, προπαγάνδας.
Μπορεί να πιάσεις δέκα χιλιάδες τέτοια πράγματα, δεν μπορεί να χαθεί το κύριο: Η κρίση του καπιταλισμού, που είναι μέσα στη φύση του. Η κρίση ξεπερνιέται, είτε με το να να βαδίσει μπροστά ο λαός και να αποτρέψει τα χειρότερα γι' αυτόν και να βάλει πλώρη την εξουσία, είτε θα βγει υπέρ των καπιταλιστών. Τα κυριότερα πρέπει να 'χει ο λαός, αλλιώς χάνεται μέσα σ' ένα πλήθος καταγγελιών, στοιχείων, παραστοιχείων. Και χάνει τον μπούσουλα και βρίσκονται διάφορες αφορμές, ότι αν πάμε τάχα σ' ένα δικαστήριο, μπορεί να διασωθούν τα πράγματα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου