- Αυτό που πραγματικά διακυβεύεται δεν είναι η παρουσία ή όχι της χώρας μας στην ευρωζώνη, είναι η ίδια η κυριαρχία του ελληνικού κράτους
- Βασικός στόχος αυτής της πολιτικής που γίνεται για τη σωτηρία της χώρας είναι η εσωτερική υποτίμηση και ταυτόχρονα εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.
- Μεγαλύτερο λοιπόν έγκλημα από το έγκλημα του μνημονίου 1 που ήταν οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις που με μαθηματική ακρίβεια μας οδήγησαν στην καταστροφή, είναι τώρα το έγκλημα της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας.
- Με τη δανειακή σύμβαση που μας καλούν να υπογράψουμε και να ψηφίσουμε στη βουλή και μάλιστα με μεγάλη πλειοψηφία δένουν το λαό και τη χώρα χειροπόδαρα για τις επόμενες δεκαετίες.
- Απέναντι λοιπόν στον κ.Παπαδήμο και σε όλους όσοι μας κυβερνούν με δοτές διαδικασίες και με κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες που δεν αντιστοιχούν στην κοινωνική πραγματικότητα να κρατήσουμε το όπλο της δημοκρατίας και να δώσουμε το λόγο στο λαό. Και το δεύτερο βήμα που θα έπρεπε να κάνουμε θα ήταν να προχωρήσουμε γοργά σε μια επιχείρηση αναδιανομής του πλούτου όσο μπορούμε.
- Οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ δίνετε έναν αγώνα για λογαριασμό ολόκληρου του ελληνικού λαού. Αυτό το οχυρό δεν πρέπει να πέσει. Η ΔΕΗ δεν πρέπει να περάσει σε ξένα χέρια. Αυτό το οικονομικό αλλά και ηθικό έγκλημα δεν πρέπει να συντελεστεί.
- Το τελευταίο διάστημα έχουμε και κάποιες νίκες. Εξαιτίας βεβαίως και των δικών σας αγώνων ήδη αυτοί οι οποίοι επέβαλαν αυτό το αντιλαϊκό, το παράνομο, το αντισυνταγματικό χαράτσι, τρέμουν στην ιδέα ότι θα πάνε να εφαρμόσουν τους νόμους που οι ίδιοι ψήφισαν.
- Αυτοί που τώρα αποφασίζουν επονείδιστες, αντισυνταγματικές και κατάφορα άδικες συμβάσεις ενάντια στο συμφέρον του ελληνικού λαού θα πληρώσουν. Εμείς δε θα τις αναγνωρίσουμε αυτές τις συμβάσεις. Και δε θα αναγνωρίσουμε οποιαδήποτε σύμβαση ή συμφωνία ξεπουλάει τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.
- Το διακύβευμα δεν είναι αν βρεθήκατε όλο το προηγούμενο διάστημα σε διαφορετικές ιδεολογικοπολιτικές καταγωγές και ταυτότητες που οδήγησαν σε διαφορετικές κάλπες
- Εμείς λοιπόν καλούμε όλους τους πολίτες και όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που σήμερα αναγνωρίζουν ότι μέγιστη προτεραιότητα είναι να σώσουμε τη χώρα και την προοπτική βιωσιμότητα αυτού του τόπου και αυτού του λαού και τους καλούμε σε ένα ευρύ μέτωπο για να ανατρέψουμε αυτούς τους φαύλους οι οποίοι μας οδήγησαν ως εδώ και να προστατέψουμε τα κυριαρχικά δικαιώματα κυρίως όμως το δικαίωμα στη ζωή όχι στην επιβίωση, στη ζωή και στην εργασία αυτού του λαού
Τα δυο τελευταία χρόνια οδηγούμαστε από θυσία σε θυσία δίχως να υπάρχει καμιά ορατή ελπίδα και προοπτική. Όλα όσα μας απειλούσαν ότι πρέπει να αποφύγουμε μέσω αυτών των θυσιών, των περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, σε θέσεις εργασίας, όλα βγήκαν αληθινά, πραγματοποιήθηκαν ακριβώς επειδή οδηγηθήκαμε σε αυτές τις αποφάσεις, δηλ τις περικοπές των μισθών, των συντάξεων και της δημόσιας περιουσίας. Αυτή τη στιγμή αυτό που πραγματικά διακυβεύεται δεν είναι η παρουσία ή όχι της χώρας μας στην ευρωζώνη, είναι η ίδια η κυριαρχία του ελληνικού κράτους. Αυτό που διακυβεύεται δεν είναι το βιοτικό επίπεδο των ελλήνων που έχει υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά και υποτίμηση. Αυτό που διακυβεύεται είναι η βιωσιμότητα της ίδιας της χώρας. Αυτό που επιχειρούν να κάνουν είναι να οδηγήσουν την Ελλάδα και το λαό στη βαλκανοποίηση όπως λένε, σε μισθούς Βουλγαρίας και ταυτόχρονα να βάλουν στο μάτι το δημόσιο πλούτο. Η χώρα μετατρέπεται σε ένα οικονομικό προτεκτοράτο της Γερμανίας και γεωπολιτικό του Ισραήλ.
Βασικός στόχος αυτής της πολιτικής που γίνεται για τη σωτηρία της χώρας είναι η εσωτερική υποτίμηση. Δηλαδή, μειώσεις μισθών και συντάξεων, περικοπές, διεύρυνση της ανεργίας όπου στην Κοζάνη η ανεργία είναι 1 στους 3. Και ταυτόχρονα εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Η δημόσια περιουσία της χώρας, την οποία έχουν αποτιμήσει σε 125δις, ενώ είναι δεκαπλάσιας αξίας με μια πρόχειρη εκτίμηση. Και θέλουν προκειμένου να σωθούμε να εκποιηθεί αυτή η περιουσία και να σταματήσει η χώρα να έχει τη δυνατότητα στα πάγια έσοδα και τα οφέλη που πρέπει να έχει από τη διαχείριση αυτής της περιουσίας. Είναι σα να έχει καταφέρει κανείς μετά από κόπους μιας ολόκληρης ζωής να έχει ένα διαμέρισμα 200.000 ευρώ το οποίο να το νοικιάζει κάπου και να έχει μια μηνιαία απολαβή 500 ευρώ τα οποία είναι απαραίτητα για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις στοιχειώδεις απαιτήσεις και οι τοκογλύφοι του ζητάνε προκειμένου να τους ξεχρεώσει να το πουλήσει 40.000, στο 1/5 της αξίας του και να σταματήσει να έχει και τη μηνιαία απολαβή των 500 ευρώ. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με τη δημόσια περιουσία. Αν αυτό δεν είναι λεηλασία, τότε τι άλλο θα μπορούσε να ονομαστεί λεηλασία; Ειδικότερα σε τομείς δημόσιας περιουσίας που αποτελούν αγκωνάρια για να σταθούμε στα πόδια μας ως οικονομία, όπως είναι ο τομέας της ενέργειας. Αντιλαμβανόμαστε ότι το έγκλημα και το σκάνδαλο δεν είναι μονάχα γιατί ξεπουλάμε κάτι στο 1/5 της αξίας του, αλλά γιατί από τη στιγμή που θα το ξεπουλήσουμε, θα το δώσουμε δηλ. σε κάποιους ξένους που θα έρθουν να το εκμεταλλευτούν, δεν θα έχουμε ως χώρα το δικαίωμα και τη δυνατότητα να μπορέσουμε να ξαναστήσουμε σε στέρεες βάσεις την οικονομία.
Μεγαλύτερο λοιπόν έγκλημα από το έγκλημα του μνημονίου 1 που ήταν οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις που με μαθηματική ακρίβεια μας οδήγησαν στην καταστροφή, είναι τώρα το έγκλημα της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας. Και δεν είναι μόνο αυτό. Με τη δανειακή σύμβαση που μας καλούν να υπογράψουμε και να ψηφίσουμε στη βουλή και μάλιστα με μεγάλη πλειοψηφία δένουν το λαό και τη χώρα χειροπόδαρα για τις επόμενες δεκαετίες. Γιατί; Πρώτον, μας απαγορεύουν να αναζητήσουμε εναλλακτικές πηγές δανεισμού. Δεύτερον, διότι με αυτή την σύμβαση άρεται η ασυλία της δημόσιας περιουσίας λόγω κυριαρχίας δηλ αυτοί στους οποίους χρωστάμε, η διεθνής τοκογλυφία θα έχει με βάση τα συμβόλαια και αυτές τις συμβάσεις τη δυνατότητα, στο βαθμό που δεν θα μπορούμε και αντικειμενικά να αποπληρώσουμε, να έρθουν και να αρπάξουν τη δημόσια περιουσία διότι θα είναι υποθηκευμένη στους πιστωτές. Η χώρα δεν θα έχει τη δυνατότητα να προσφύγει σε ελληνικά δικαστήρια διότι το σύνολο του χρέους θα βρίσκεται υπό το αγγλοσαξονικό δίκαιο, το οποίο είναι ιδιαίτερα προστατευτικό για τους ξένους πιστωτές και όχι για την πιστώτρια χώρα.
Όλα αυτά γίνονται χωρίς καμιά προοπτική σωτηρίας ή έστω διεξόδου στο βάθος του τούνελ. Και όλα αυτά γίνονται τη στιγμή που όλη η Ευρώπη κλυδωνίζεται, που η ευρωζώνη βρίσκεται ένα βήμα πριν την κατάρρευση . Άραγε για την κατάρρευση της Ιταλίας, της Ισπανίας, του Βελγίου φταίνε οι τεμπέληδες έλληνες που Τα φάγανε μαζί;
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια συστημική κρίση του ασύδοτου καπιταλισμού και αντί να προστατευτούμε απέναντι σε αυτή την κρίση εμείς δυο χρόνια τώρα βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας. Ο γάλλος, ο ισπανός, ο ιταλός, ο βέλγος θα αντιμετωπίσουν από άλλο επίπεδο τη μεγάλη καταιγίδα που έρχεται γιατί δυο χρόνια τώρα δεν έχουν υποστεί αυτήν την λεηλασία σε μισθούς και συντάξεις και κοινωνικό κράτος, αυτές τις απολύσεις.
Εμείς, δυστυχώς, δυο χρόνια τώρα ακολουθήσαμε τη λάθος συνταγή. Κάποιοι είπαν ότι το μνημόνιο απέτυχε. Αν το μνημόνιο απέτυχε θα έπρεπε ήδη να ψάχνουν να βρουν τρόπο να πάνε σε κάτι πιο πετυχημένο. Το μνημόνιο δεν απέτυχε. Αυτός ήταν ο στόχος του και γι’ αυτό και δεν διορθώνεται αυτή η συνταγή. Ήταν ένα έγκλημα εις βάρος του ελληνικού λαού και της εθνικής κυριαρχίας. Δυστυχώς το έγκλημα αυτό συνεχίζεται και τώρα βρισκόμαστε στην κορύφωση του εγκλήματος.
Τι λύσεις όμως υπάρχουν; Εμείς λέμε ότι δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις, ούτε κάποιο μαγικό ραβδί το οποίο θα αλλάξει μονομιάς την πραγματικότητα. Ο δρόμος είναι δύσκολος σε κάθε περίπτωση. Όμως βρισκόμαστε μπροστά σε ένα δίλημμα. Έχουμε να διαλέξουμε. Από τη μια είναι ο δρόμος του συμβιβασμού, της υποταγής, των θυσιών χωρίς αντίκρισμα που θα οδηγήσουν στην απώλεια της αξιοπρέπειας, της εθνικής κυριαρχίας αλλά και την κοινωνική λεηλασία. Από την άλλη είναι ένας δρόμος αντίστασης, ένας δρόμος αξιοπρέπειας, δύσκολος δρόμος ένας δρόμος για να μπούμε έστω και αργά σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης για να περισώσουμε ως χώρα ό,τι μπορούμε να περισώσουμε μπροστά σε αυτήν την καταιγίδα.
Απέναντι λοιπόν στον κύριο Παπαδήμο και σε όλους όσοι μας κυβερνούν με δοτές διαδικασίες και με κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες που δεν αντιστοιχούν στην κοινωνική πραγματικότητα να κρατήσουμε το όπλο της δημοκρατίας και να δώσουμε το λόγο στο λαό. Και το δεύτερο βήμα που θα έπρεπε να κάνουμε θα ήταν να προχωρήσουμε γοργά σε μια επιχείρηση αναδιανομής του πλούτου όσο μπορούμε. Να πληρώσουν δηλαδή αυτοί οι οποίοι έχουν βγάλει τα λεφτά στην Ελβετία. Οι έχοντες και κατέχοντες. Αυτοί οι οποίοι φοροδιέφευγαν και συνεχίζουν να φοροδιαφεύγουν. Για να σταματήσει αυτή η λεηλασία στους μισθούς και τις συντάξεις. Και ταυτόχρονα να επιχειρήσουμε μια προσπάθεια άρσης όλων αυτών των μέτρων, του Μεσοπρόθεσμου και του Μνημονίου που οδήγησαν την χώρα στην καταστροφή, για να κινηθεί στοιχειωδώς η οικονομία. Να περάσουμε τις τράπεζες υπό δημόσιο έλεγχο για να σταματήσει αυτή η κερδοσκοπία των τραπεζιτών. Να χρηματοδοτήσουμε δημόσιες επενδύσεις για τη στήριξη της αγροτικής οικονομίας.
Διότι αν όντως βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη μπόρα που έρχεται, πρέπει να δούμε πως θα προφυλαχθούμε πως θα φτιάξουμε οχυρωματικά έργα. Και αν το διακύβευμα είναι αν θα πεινάσει ο λαός και δε ξέρω πραγματικά αν θα πεινάσουμε περισσότερο ή λιγότερο αν πάρουμε ή δεν πάρουμε τη δόση. Τρέμουμε τις δόσεις κάθε φορά. Έχουμε φτάσει στην 6η και τα πράγματα γίνονται χειρότερα. Αν λοιπόν αυτό είναι το διακύβευμα, τότε πρέπει να στηρίξουμε τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, τις δημόσιες επιχειρήσεις, την οικονομία, την αγροτική παραγωγή.
Εσείς λοιπόν εδώ βρίσκεστε στην καρδιά ενός οχυρώματος που δεν πρέπει να δοθεί στα χέρια του εχθρού. Η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού και ιδιαίτερα τα ορυχεία και οι σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας δεν πρέπει να περάσουν σε ξένα χέρια. Γιατί τότε όχι μόνο εσείς θα χάσετε τη δουλειά σας και τους μισθούς σας αλλά και οι συμπολίτες από άκρο σε άκρο της ελληνικής επικράτειας θα έχουν μεγάλες δυσκολίες πρόσβασης σε ένα κοινωνικό αγαθό απαραίτητο για τη ζωή, που είναι το ρεύμα.
Αν λοιπόν βρισκόμαστε σε πόλεμο το πρώτο που πρέπει να κάνει μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης είναι να οχυρώσει τη χώρα και το λαό απέναντι σε αυτόν τον πόλεμο. Και θα πρέπει να εξασφαλίσει τα βασικά είδη διατροφής και επιβίωσης: το φαγητό, το νερό, το ρεύμα.
Εσείς εδώ λοιπόν δίνετε έναν αγώνα για λογαριασμό ολόκληρου του ελληνικού λαού. Αυτό το οχυρό δεν πρέπει να πέσει. Η ΔΕΗ δεν πρέπει να περάσει σε ξένα χέρια. Αυτό το οικονομικό αλλά και ηθικό έγκλημα δεν πρέπει να συντελεστεί. Δεν είναι δυνατό μια ανεκτίμητη περιουσία όχι μόνο σε σχέση με το πραγματικό της κόστος συγκρινόμενο με το χρηματιστηριακό της, δηλαδή αυτό με το οποίο ετοιμάζουν να την πουλήσουν, αλλά το ανεκτίμητο κόστος μιας περιουσίας που δεν μπορεί εύκολα να ξαναχτιστεί και το ανεκτίμητο κόστος που έχει η παραγωγή ενέργειας ένα βασικό αγαθό για την επιβίωση και για την σωτηρία του λαού μας απέναντι σε αυτήν την κρίση που έχουμε μπροστά μας.
Εμείς θα δώσουμε μάχη. Θα δώσουμε μάχη με όλους τους εργαζόμενους. Και θα ήθελα να πω ότι το τελευταίο διάστημα έχουμε και κάποιες νίκες. Εξαιτίας βεβαίως και των δικών σας αγώνων ήδη αυτοί οι οποίοι επέβαλαν αυτό το αντιλαϊκό, το παράνομο, το αντισυνταγματικό χαράτσι, τρέμουν στην ιδέα ότι θα πάνε να εφαρμόσουν τους νόμους που οι ίδιοι ψήφισαν. Διότι έστω και ένα νοικοκυριό να μείνει δίχως ρεύμα, θα πληρώσουν τις συνέπειες αυτών των επιλογών και στα ελληνικά και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Διότι μόλις προχθές ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Χουντής, πήρε απάντηση από τον ευρωπαίο επίτροπο ότι είναι παράνομο να κόβεις το ρεύμα σε οποιοδήποτε νοικοκυριό μόνο και μόνο επειδή δεν πλήρωσε ένα χαράτσι το οποίο δεν έχει και καμία σχέση με το αντίτιμο του ρεύματος.
Δεν πρόκειται να τους αφήσουμε έτσι. Όχι μονάχα στα ελληνικά αλλά και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Και να το γνωρίζουν αργά ή γρήγορα, εμείς πιστεύουμε γρήγορα πια, στην Ελλάδα τα πράγματα θα αλλάξουν. Όπως άλλαξαν και σε κάθε χώρα στην οποία πήγε να επιβληθεί με τη βία αυτή η οικονομική λαίλαπα του ΔΝΤ. Κι ένας νέος συνασπισμός εξουσίας θα πάρει τα πράγματα στα χέρια του. Και τότε αυτή η ατιμωρησία που είναι το σύνηθες φαινόμενο σε αυτήν την χώρα θα τελειώσει οριστικά. Αυτοί οι οποίοι έκαναν περιουσίες και τις έβγαζαν στην Ελβετία, αυτοί οι οποίοι θησαύρισαν στις πλάτες του ελληνικού λαού, αυτοί που τώρα αποφασίζουν επονείδιστες, αντισυνταγματικές και κατάφορα άδικες συμβάσεις ενάντια στο συμφέρον του ελληνικού λαού θα πληρώσουν. Εμείς δε θα τις αναγνωρίσουμε αυτές τις συμβάσεις. Και δε θα αναγνωρίσουμε οποιαδήποτε σύμβαση ή συμφωνία ξεπουλάει τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.
Η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού θα μείνει Δημόσια, είναι κτήμα του λαού μας και όλοι όσοι επιχειρήσουν να προχωρήσουν σε πράξεις κατάφορα αντισυνταγματικές και παράνομες θα έχουν τις συνέπειες του νόμου. Κάποια στιγμή ο νόμος θα περάσει στα χέρια των πολλών. Εμείς λοιπόν είμαστε σήμερα εδώ για να σας δώσουμε όχι ένα μήνυμα απόγνωσης και απελπισίας βεβαίως δε λέμε τα πράγματα ωραιοποιημένα, είναι δύσκολα, είναι κρίσιμες οι στιγμές αλλά είμαστε εδώ για να δώσουμε ένα μήνυμα αισιοδοξίας.
Οι ώρες τις εξουσίας τους, είτε με διαδικασίες συνταγματικής εκτροπής είτε με διαδικασίες νέων κυβερνήσεων τις οποίες θα τις φτιάχνουν με ημερομηνία λήξης βάζοντας στην κυβέρνηση τον Καρατζαφέρη με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, οι ώρες τις εξουσίας τους όμως είναι μετρημένες. Διότι η πραγματική δύναμη του λαού είναι αυτή που μπορεί να αλλάξει τα πράγματα.
Κλείνω λέγοντάς ότι στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι να συγκροτηθεί ένα ευρύ μέτωπο πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων. Διότι όταν κινδυνεύει το βιος του ελληνικού λαού όταν ο ελληνικός λαός υποφέρει, όταν αυτό το οποίο διακυβεύεται είναι η ίδια η ύπαρξη του ελληνικού κράτους και η δυνατότητα να μπορεί με αξιοπρέπεια να συντηρεί το λαό του. Το διακύβευμα δεν είναι αν βρεθήκατε όλο το προηγούμενο διάστημα σε διαφορετικές ιδεολογικοπολιτικές καταγωγές και ταυτότητες που οδήγησαν σε διαφορετικές κάλπες. Μου λένε κάποιοι «μα απευθύνεσαι και στους Πασοκτζίδες και στους Νεοδημοκράτες σε όλους»;. Ναι σε όλους απευθυνόμαστε. Διότι όταν μια μάνα αναγκάζεται να στείλει το παιδί της στο εξωτερικό και είναι 25 χρονών και έχει τρία πτυχία, κι όταν ένας πατέρας 50 χρονών με δύο παιδιά χάνει τη δουλειά του και δεν έχει να τα ζήσει, είναι δευτερεύον το αν ψήφιζε ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ. Αυτό το οποίο τον καθορίζει πλέον είναι το ταξικό και το κοινωνικό του συμφέρον. Η ανάγκη του να θρέψει τα παιδιά του και να ζήσει σε αυτήν την χώρα με αξιοπρέπεια. Εμείς λοιπόν καλούμε όλους τους πολίτες και όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που σήμερα αναγνωρίζουν ότι μέγιστη προτεραιότητα είναι να σώσουμε τη χώρα και την προοπτική βιωσιμότητα αυτού του τόπου και αυτού του λαού και τους καλούμε σε ένα ευρύ μέτωπο για να ανατρέψουμε αυτούς τους φαύλους οι οποίοι μας οδήγησαν ως εδώ και να προστατέψουμε τα κυριαρχικά δικαιώματα κυρίως όμως το δικαίωμα στη ζωή όχι στην επιβίωση, στη ζωή και στην εργασία αυτού του λαού. Γι αυτό λοιπόν καλούμε σε ένα μεγάλο μέτωπο το οποίο πιστεύουμε ότι μπορεί να έχει ως πυρήνα τις δυνάμεις της Αριστεράς αλλά και όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις για να διεκδικήσουμε από τις επόμενες εκλογές, κάποια στιγμή θα γίνουν όσο κι αν τις πηγαίνουν παραπίσω, για να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας.
Και βασικός πυλώνας αυτής της προσπάθειας είναι οι εργαζόμενοι. Οι εργαζόμενοι που έχουν δυσφημιστεί, που έχουν λοιδορηθεί όπως εσείς ότι εσείς φταίτε γι αυτήν την κατάντια και όχι αυτοί οι οποίο κονομάγανε πάνω στις δικές σας πλάτες. Αυτές τις λίγες σκέψεις ήθελα να σας μεταφέρω και να σας ευχαριστήσω για την υπομονή σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου