Το νέο επαχθές χαράτσι στα ακίνητα που ανακοίνωσε την Κυριακή η κυβέρνηση, η απροκάλυπτη και κυνική αφαίμαξη του εργατικού και λαϊκού εισοδήματος, είναι η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι. Και το πικρό ποτήρι ήταν ήδη γεμάτο με μια λίστα από φόρους στους μισθούς, στο ΦΠΑ, στις ασφαλιστικές εισφορές (ΟΑΕΔ), από την «έκτακτη εισφορά εισοδήματος», το «τέλος επιτηδεύματος» κ.λπ. Είναι πλέον περιττό να απαριθμούμε τους φόρους και τις πάσης φύσεως επιβαρύνσεις που σφίγγουν τη θηλιά στο λαιμό της λαϊκής οικογένειας. Είναι όμως ενδεικτικό ότι, την ώρα που μειώνει τη φορολογία των κερδών, φορολογεί την κατοικία, τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής, τον ιδρώτα και το αίμα εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών, τις σκληρές στερήσεις τους, για να έχουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους.
Το ζήτημα, όμως, δεν είναι τι κάνει και τι αποφασίζει η κυβέρνηση. Η αντεργατική της πολιτική είναι ανεπίστρεπτη. Δεν αλλάζει. Η στρατηγική της σημαίνει ολοκληρωτικό πόλεμο προς την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα για να σωθεί η πλουτοκρατία και τα προνόμιά της. Το ζήτημα είναι τι θα κάνει ο λαός. Πώς θα απαντήσει στη βάρβαρη αυτή πρόκληση, που δεν έχει ημερομηνία λήξης και τον ρίχνει στον Καιάδα της φτώχειας και της ανέχειας.
Και εδώ μία μπορεί να είναι η απάντηση: «Δεν έχουμε να πληρώσουμε - δε θέλουμε να πληρώσουμε, δεν αναγνωρίζουμε το χρέος που δημιούργησαν η πλουτοκρατία και οι κυβερνήσεις - υπηρέτες της». Και αυτή η απάντηση μπορεί να δοθεί μόνο οργανωμένα, συντεταγμένα, μέσα από τα σωματεία, τις ταξικές οργανώσεις, που θα συγκεντρώσουν τα έντυπα με τα χαράτσια, τους λογαριασμούς και τα «μπιλιέτα» της φορο-ληστείας και θα τα επιστρέφουν στους αποστολείς τους. Είναι άμεσο καθήκον επιβίωσης για την εργατική τάξη και τα ταξικά συνδικάτα, να πρωτοστατήσουν σε ένα τέτοιο κίνημα, αντίστασης και ανυπακοής.
Με τη δράση τους, τις παρεμβάσεις και τις πρωτοβουλίες τους, να ξεσηκώσουν τα εργοστάσια, τις επιχειρήσεις, τις γειτονιές, τα πανεπιστήμια και τα σχολεία. Να συγκροτηθεί ένα πλατύ κίνημα αλληλεγγύης στις οικογένειες που δεν είναι σε θέση να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, δεν έχουν να πληρώσουν τους λογαριασμούς, στους άνεργους, στους απολυμένους. Μέσα σε ένα τέτοιο κίνημα θα ενισχυθούν οι δεσμοί της κοινωνικής συμμαχίας, θα αποτραπεί η προσπάθεια της κυβέρνησης να διαιρέσει το λαό, θα αναδειχθεί ότι εργαζόμενοι, φτωχοί αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι μεροκαματιάρηδες, άνεργοι, σπουδαστές, όλοι βρίσκονται αντιμέτωποι με τη σιδερένια φτέρνα της εξουσίας των μονοπωλίων, όλοι πληρώνουν ακριβά τα προνόμια της πλουτοκρατίας.
Μόνο ένα τέτοιο κίνημα, που με συγκεκριμένους στόχους πάλης αντιστέκεται στην πράξη στα αντιλαϊκά μέτρα, μόνο ένα κίνημα το οποίο δείχνει τις πραγματικές αιτίες που προκαλούν τα βάσανά του, που αποκαλύπτει τον βαθύ ταξικό χαρακτήρα αυτών των μέτρων και ποιους υπηρετούν, είναι σήμερα η ελπίδα. Ενα κίνημα που δεν κρύβει ότι απέναντι στο λαό στέκονται τα μονοπώλια και οι πολιτικοί τους υπηρέτες διαφόρων αποχρώσεων, και που χωρίς περιστροφές δηλώνει ότι για να ανοίξει ο δρόμος για βαθύτερες αλλαγές, για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις της λαϊκής ευημερίας, απαιτείται αγώνας που θα υπονομεύει την εξουσία τους, μέχρι να την γκρεμίσει οριστικά.
Πηγή:www.rizospastis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου