AVGI.GR
Ο πρωθυπουργός ανακαλύπτει... "ιδεολογική τρομοκρατία" στις λαϊκές κινητοποιήσεις και τα Πανεπιστήμια! Αντιδρούν και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στο νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου, αλλά θα κατατεθεί την άλλη εβδομάδα με εντολή του πρωθυπουργού. Αναβολή για τρεις μήνες ζητεί η ΠΟΣΔΕΠ. Τεκμηριωμένη και καταλυτική κριτική από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο.
"Η προσπάθεια ιδεολογικής τρομοκρατίας δεν έχει θέση πουθενά, ούτε στα Πανεπιστήμια ούτε στις Πλατείες".
Μιλώντας στο Υπουργικό Συμβούλιο, δίκην τηλεοπτικού διαγγέλματος, ο πρωθυπουργός επιχείρησε να αντιστρέψει την πραγματικότητα και να στοχοποιήσει κοινωνικούς χώρους που θεωρεί ότι μπορεί να αποδειχθούν πάλι ανυπότακτες εστίες αντίστασης στην κυβερνητική πολιτική.
Ολόκληρη η κοινωνία υπέστη καταιγισμό ιδεολογικής τρομοκρατίας, με τον πρωθυπουργό να απειλεί ότι η χρεωκοπία της χώρας είναι επί θύραις αν δεν ψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο, τον κ. Πάγκαλο να μιλάει για τανκς και νεκρούς, σύμπαν το ευρωκρατικό και ευρωτραπεζικό στερέωμα να κουνάει το χέρι στον ανυπεράσπιστο Έλληνα πολίτη. Αυτή η ιδεολογική τρομοκρατία, που επί μήνες ασκείται από τα πάνω με τη θηριώδη δύναμη της εξουσίας, δεν λογίζεται ως τρομοκρατία! Αντιθέτως ονομάζεται τρομοκρατία η λαϊκή κινητοποίηση και επιχειρείται η εξόντωση των Πανεπιστημίων ως χώρων κριτικής σκέψης, ορθολογισμού και δημοκρατικής ζωής.
Δεν είναι τυχαία η αναφορά του κ. Παπανδρέου στα Πανεπιστήμια και τις Πλατείες. Στα Πανεπιστήμια διαχρονικά συνετρίβησαν αυταρχικές εξουσίες. Το Πανεπιστήμιο υπήρξε ο θεσμός που συμπύκνωσε τη δημοκρατική τομή της Μεταπολίτευσης. Τώρα η κυβέρνηση ξεκαθαρίζει τους λογαριασμούς της με τη Μεταπολίτευση και επιχειρεί να παραδώσει τα Πανεπιστήμια στα αγοραία συμφέροντα.
Στις πλατείες χτυπάει η καρδιά των Ελλήνων. Όχι από φόβο, αλλά από οργή. Η συνάντηση των Πανεπιστημίων με τις Πλατείες, η πολιτικοποίηση του αυθόρμητου με έλλογα δημοκρατικά αιτήματα και οράματα κοινωνικής προοπτικής γεννούν εφιάλτες στην κυβέρνηση. Γι' αυτό επιχειρείται εκ των προτέρων η δυσφήμηση και η ιδεολογική καταστολή των πανεπιστημιακών, των φοιτητών και των αγανακτισμένων πολιτών.
Ο πρωθυπουργός ζητάει διακομματική συνεννόηση για να επιβληθεί η τάξη και να αποκρουστεί η βία. Γεύση της τάξης που επιδιώκει πήραν οι πολίτες με τα χημικά και τα ΜΑΤ στο Σύνταγμα. Ο κ. Παπανδρέου ζητάει τη συνενοχή των πολιτικών κομμάτων για να κατασταλεί η ενδιάθετη ανυπακοή του πλήθους. Φοβάται τις νέες εστίες κοινωνικών αντιδράσεων που έρχονται με την απελευθέρωση επαγγελμάτων, τη μείωση συντάξεων, τις φοροεπιδρομές, τις απολύσεις και την ανεργία. Στήνει το φάντασμα της χούντας: "Όποτε δημιουργήθηκε αντικοινοβουλευτικό κίνημα, δεν άργησε η αντιδημοκρατική εκτροπή". Μιλάει σαν τον κ. Πάγκαλο, sotto voce, με "τα τανκς και τους νεκρούς"...
Με τέτοιες συγκαλυμμένες απειλές, με την εκ προοιμίου κατασυκοφάντηση των Πανεπιστημίων και των λαϊκών κινητοποιήσεων, τι είδους δημοκρατική συνεννόηση μπορεί να επιτευχθεί; Εκτός κι αν ο πρωθυπουργός προσβλέπει σε γενικότερη "συνεννόηση" με πρόσχημα τη βία, κάτι σαν αναβίωση της ιερής συμμαχίας του Δεκέμβρη του 2008, όταν οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις, δυστυχώς με τις πλάτες του ΚΚΕ, στοχοποίησαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Και ο μεν Καρατζαφέρης λειτουργεί ως εξαπτέρυγο του ΠΑΣΟΚ, επιτιθέμενος χθες με σφοδρότητα στον ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΚΕ, όμως, γιατί επέλεξε να κάνει στροφή και να αθροιστεί στο μέτωπο κατά της "μικροαστικής βίας" αιτιώμενο τον ΣΥΡΙΖΑ;
Ας γνωρίζουν όλοι ότι το 2011 δεν είναι 2008. Στην απεγνωσμένη αντεπίθεσή του ο κ. Παπανδρέου θα έρθει ακόμη περισσότερο αντιμέτωπος με την κοινωνία. Η ηθική, κοινωνική και πολιτική κρίση είναι βαθιά. Απ' αυτήν θα προκύψουν αντιφατικές καταστάσεις. Αν, όμως, η αριστερά, χωρίς εμφύλιες αντιπαραθέσεις, κατορθώσει με τις θέσεις της να αναδειχθεί και χρήσιμη δύναμη, εκτός από ηθική, τότε θα έρθει το τέλος της βαρβαρότητας που ζούμε.
"Η προσπάθεια ιδεολογικής τρομοκρατίας δεν έχει θέση πουθενά, ούτε στα Πανεπιστήμια ούτε στις Πλατείες".
Μιλώντας στο Υπουργικό Συμβούλιο, δίκην τηλεοπτικού διαγγέλματος, ο πρωθυπουργός επιχείρησε να αντιστρέψει την πραγματικότητα και να στοχοποιήσει κοινωνικούς χώρους που θεωρεί ότι μπορεί να αποδειχθούν πάλι ανυπότακτες εστίες αντίστασης στην κυβερνητική πολιτική.
Ολόκληρη η κοινωνία υπέστη καταιγισμό ιδεολογικής τρομοκρατίας, με τον πρωθυπουργό να απειλεί ότι η χρεωκοπία της χώρας είναι επί θύραις αν δεν ψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο, τον κ. Πάγκαλο να μιλάει για τανκς και νεκρούς, σύμπαν το ευρωκρατικό και ευρωτραπεζικό στερέωμα να κουνάει το χέρι στον ανυπεράσπιστο Έλληνα πολίτη. Αυτή η ιδεολογική τρομοκρατία, που επί μήνες ασκείται από τα πάνω με τη θηριώδη δύναμη της εξουσίας, δεν λογίζεται ως τρομοκρατία! Αντιθέτως ονομάζεται τρομοκρατία η λαϊκή κινητοποίηση και επιχειρείται η εξόντωση των Πανεπιστημίων ως χώρων κριτικής σκέψης, ορθολογισμού και δημοκρατικής ζωής.
Δεν είναι τυχαία η αναφορά του κ. Παπανδρέου στα Πανεπιστήμια και τις Πλατείες. Στα Πανεπιστήμια διαχρονικά συνετρίβησαν αυταρχικές εξουσίες. Το Πανεπιστήμιο υπήρξε ο θεσμός που συμπύκνωσε τη δημοκρατική τομή της Μεταπολίτευσης. Τώρα η κυβέρνηση ξεκαθαρίζει τους λογαριασμούς της με τη Μεταπολίτευση και επιχειρεί να παραδώσει τα Πανεπιστήμια στα αγοραία συμφέροντα.
Στις πλατείες χτυπάει η καρδιά των Ελλήνων. Όχι από φόβο, αλλά από οργή. Η συνάντηση των Πανεπιστημίων με τις Πλατείες, η πολιτικοποίηση του αυθόρμητου με έλλογα δημοκρατικά αιτήματα και οράματα κοινωνικής προοπτικής γεννούν εφιάλτες στην κυβέρνηση. Γι' αυτό επιχειρείται εκ των προτέρων η δυσφήμηση και η ιδεολογική καταστολή των πανεπιστημιακών, των φοιτητών και των αγανακτισμένων πολιτών.
Ο πρωθυπουργός ζητάει διακομματική συνεννόηση για να επιβληθεί η τάξη και να αποκρουστεί η βία. Γεύση της τάξης που επιδιώκει πήραν οι πολίτες με τα χημικά και τα ΜΑΤ στο Σύνταγμα. Ο κ. Παπανδρέου ζητάει τη συνενοχή των πολιτικών κομμάτων για να κατασταλεί η ενδιάθετη ανυπακοή του πλήθους. Φοβάται τις νέες εστίες κοινωνικών αντιδράσεων που έρχονται με την απελευθέρωση επαγγελμάτων, τη μείωση συντάξεων, τις φοροεπιδρομές, τις απολύσεις και την ανεργία. Στήνει το φάντασμα της χούντας: "Όποτε δημιουργήθηκε αντικοινοβουλευτικό κίνημα, δεν άργησε η αντιδημοκρατική εκτροπή". Μιλάει σαν τον κ. Πάγκαλο, sotto voce, με "τα τανκς και τους νεκρούς"...
Με τέτοιες συγκαλυμμένες απειλές, με την εκ προοιμίου κατασυκοφάντηση των Πανεπιστημίων και των λαϊκών κινητοποιήσεων, τι είδους δημοκρατική συνεννόηση μπορεί να επιτευχθεί; Εκτός κι αν ο πρωθυπουργός προσβλέπει σε γενικότερη "συνεννόηση" με πρόσχημα τη βία, κάτι σαν αναβίωση της ιερής συμμαχίας του Δεκέμβρη του 2008, όταν οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις, δυστυχώς με τις πλάτες του ΚΚΕ, στοχοποίησαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Και ο μεν Καρατζαφέρης λειτουργεί ως εξαπτέρυγο του ΠΑΣΟΚ, επιτιθέμενος χθες με σφοδρότητα στον ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΚΕ, όμως, γιατί επέλεξε να κάνει στροφή και να αθροιστεί στο μέτωπο κατά της "μικροαστικής βίας" αιτιώμενο τον ΣΥΡΙΖΑ;
Ας γνωρίζουν όλοι ότι το 2011 δεν είναι 2008. Στην απεγνωσμένη αντεπίθεσή του ο κ. Παπανδρέου θα έρθει ακόμη περισσότερο αντιμέτωπος με την κοινωνία. Η ηθική, κοινωνική και πολιτική κρίση είναι βαθιά. Απ' αυτήν θα προκύψουν αντιφατικές καταστάσεις. Αν, όμως, η αριστερά, χωρίς εμφύλιες αντιπαραθέσεις, κατορθώσει με τις θέσεις της να αναδειχθεί και χρήσιμη δύναμη, εκτός από ηθική, τότε θα έρθει το τέλος της βαρβαρότητας που ζούμε.
ΠΗΓΗ-ΑΥΓΗ,Ν.Φ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου