ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΛΑΟΥ ΑΝΕΔΕΙΞΑΝ ΟΙ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ

Να νεκρώσει κάθε τόπος δουλειάς για 48 ώρες!

Την κρίσιμη σημασία της 48ωρης πανεργατικής πανελλαδικής απεργίας ανέδειξαν οι κινητοποιήσεις του περασμένου Σαββάτου

«Η πρόταση του ΠΑΜΕ για κλιμάκωση του αγώνα με νέα γενική 48ωρη απεργία προχώρησε. Από σήμερα αρχίζουμε την προετοιμασία της. Αυτή είναι η απάντηση της εργατικής τάξης στα τεχνάσματα της κυβέρνησης να ξεφύγει από τη λαϊκή κατακραυγή». Αυτά σημείωσε, μεταξύ άλλων, ο Δήμος Κουμπούρης, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, από το βήμα της κινητοποίησης του ΠΑΜΕ που στην Αθήνα ξεκίνησε με συγκέντρωση στην πλατεία Ομόνοιας. «Οι αγωνίες των καπιταλιστών σε Ευρώπη, Ελλάδα, αλλά και σε άλλες μεγάλες καπιταλιστικές χώρες δεν είναι και δικές μας αγωνίες. Αυτοί αγωνιούν για τα κέρδη τους, για τη σωτηρία του συστήματος εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Η δική μας αγωνία έχει να κάνει με τη ζωή των οικογενειών μας και το μέλλον των παιδιών μας, με το μέλλον του τόπου», συνέχισε. Οι αγωνιστικές παρεμβάσεις που οργάνωσαν οι ταξικές δυνάμεις σε δεκάδες πόλεις όλης της χώρας, με τη συμπαράταξη ΠΑΣΥ - ΠΑΣΕΒΕ - ΟΓΕ - ΜΑΣ, ανέδειξαν ότι, για τα λαϊκά στρώματα, η 48ωρη πανεργατική πανελλαδική απεργία που ξεκινά τη μέρα που θ' αρχίσει η συζήτηση του Μεσοπρόθεσμου στη Βουλή πρέπει ν' αποκτήσει χαρακτήρα παλλαϊκού ξεσηκωμού στην κατεύθυνση συσπείρωσης δυνάμεων για την ανατροπή της πολιτικής που «σαρώνει» τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας.

«Κι αν ακόμη η κυβερνητική πλειοψηφία, μαζί με κάποιους πρόθυμους, ψηφίσει τις εντολές των βιομηχάνων, της ΕΕ και του ΔΝΤ, δεν πρόκειται να νομιμοποιηθούν στη συνείδησή μας. Θα τα ανατρέψουμε στην πράξη το ένα μετά το άλλο. Με τέτοιες αποφάσεις και προοπτική οργανώνουμε από σήμερα τον αγώνα», υπογράμμισε ο ομιλητής.

Βασικό ζήτημα η ανασύνταξη του κινήματος

«Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές για την εργατική τάξη και το λαό είναι μεγάλο ευτύχημα και ιστορικής σημασίας γεγονός η ύπαρξη και η δράση του ΠΑΜΕ. Το ΠΑΜΕ ως πανελλαδικό συντονιστικό όργανο του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, αποτελεί σήμερα τη σταθερή, αταλάντευτη και έμπειρη δύναμη που καλείται και μπορεί να δώσει νέα δύναμη και προοπτική στους αγώνες της εργατικής τάξης. Βάλαμε στέρεες βάσεις για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και την απαλλαγή του από τα δεσμά του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού, τις πολιτικές και πρακτικές που το οδηγούσαν στον εκφυλισμό και την απαξίωση. Τα δύο τελευταία χρόνια χιλιάδες και χιλιάδες εργατοϋπάλληλοι, με το ΠΑΜΕ μπροστά, έδωσαν αποφασιστικές μάχες με τις δυνάμεις του συστήματος.

Αν δεν υπήρχε η απεργία στις 17 Δεκέμβρη του 2009 δεν θα είχαμε τα σημερινά αποτελέσματα. Ηταν μια απεργία που έσπαγε τα όρια της νομιμότητας που ορίζονται από συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, νόμους θεσμούς και καθιερωμένες πρακτικές, την υποταγή στους αρνητικούς συσχετισμούς. Συνέβαλε να φανούν ακόμα πιο καλά οι όροι για τη συσπείρωση και την ενότητα των γραμμών της εργατικής τάξης και ο πιο βασικός η ήττα του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Φάνηκε η αξία και το πνεύμα της αυτοθυσίας που απαιτεί η ταξική πάλη».

Αναμέτρηση με τα μονοπώλια

Ο Δ. Κουμπούρης σημείωσε ότι οι αγώνες που αναπτύχθηκαν έδωσαν απάντηση στο φόβο, την κρατική εργοδοτική τρομοκρατία, την απαισιοδοξία, τη μοιρολατρία, και τον κοινωνικό αυτοματισμό. Αλλωστε, «δεν είναι τυχαίο ότι το ΠΑΜΕ και το ταξικό κίνημα συγκέντρωσαν την συντονισμένη επίθεση, με συκοφαντίες λασπολογία, τις διαστρεβλώσεις των πολιτικοσυνδικαλιστικών δυνάμεων του κεφαλαίου και της πλειοψηφίας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Η πάλη αυτή δεν ανέτρεψε αλλά συνέβαλε αποφασιστικά στην πρόοδο της ανασύνταξης του κινήματος, και μέσα στο καμίνι της ταξικής πάλης γεννήθηκε η συμμαχία του ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΠΑΣΥ, ΜΑΣ». «Σήμερα, μπροστά στη γενικευμένη επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου, μπροστά στην καπιταλιστική κρίση, αισθανόμαστε μεγάλη ευθύνη, να δώσουμε με μεγαλύτερη ακόμη αποφασιστικότητα τη μάχη για την ανασύνταξη και την οργάνωση του εργατικού κινήματος της οργάνωσης της εργατικής τάξης και των συμμάχων της να δώσει τη μάχη με νέες αξιώσεις για την απόκρουση των αντεργατικών πολιτικών, για την ανατροπή τους, για την αποφασιστική αναμέτρησή της με τους καπιταλιστές και τα μονοπώλια».

Μετά τη συγκέντρωση ακολούθησε πορεία. Οταν η πορεία φτάνει στο Σύνταγμα τα συνθήματα δυναμώνουν: «Τέρμα τα διλήμματα και η τρομοκρατία, μας φτάσατε στον πάτο και στη χρεοωκοπία» και «Τέρμα πια ο εμπαιγμός ανθρώπινος δεν γίνεται ο καπιταλισμός».

ΠΗΓΗ:ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ