Ζήτω η κόκκινη Πρωτομαγιά!

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

ΜΟΥΣΕΙΟ (Πατησίων) • 10:30 π.μ.

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: 

10:00 π.μ. • ΟΜΟΝΟΙΑ

Η διέξοδος στους εργατικούς αγώνες

Η προοπτική στην επανάσταση και τον σοσιαλισμό

Από το πυρηνικό έγκλημα στην Ιαπωνία και την αμερικανοευρωπαϊκή επέμβαση στη Λιβύη, μέχρι τα απανωτά μνημόνια και τα «Σύμφωνα Ανταγωνιστικότητας», ένα πράγμα γίνεται τραγικά φανερό: η καταστροφική μανία αυτού του συστήματος. Ο ιμπεριαλισμός-καπιταλισμός καταστρέφει τη γη, ερημώνει χώρες, εξοντώνει ζωές, καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις και ανάμεσά τους τη σημαντικότερη, την εργατική τάξη. Το σύνθημα είναι ένα: « Όλα για τον ιμπεριαλισμό, όλα για το κεφάλαιο».
• Η χώρα παραδίδεται πλήρως στον αμερικάνικο κι ευρω-παϊκό ιμπεριαλισμό. Και ενώ οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της εκχωρούνται σε ΔΝΤ και ΕΕ, η κυβέρνηση την προσφέρει και ως βάση εξόρμησης εγκληματικών ιμπεριαλιστικών στρατών, εμπλέκοντας το λαό σε επικίνδυνες περιπέτειες.
• Η εργατική τάξη και οι εργαζόμενοι παραδίδονται πλήρως στο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο. Τα εργατικά δικαιώματα βρίσκονται ήδη στο εκτελεστικό απόσπασμα. Μαζικές απολύσεις, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, νέα μισθολόγια για ακόμα μικρότερους μισθούς έρχονται να ενισχύσουν το καθεστώς της ανεργίας και της ανασφάλειας.
• Η απειλή της χρεοκοπίας της χώρας πλανιέται όλο και πιο έντονα, με ανυπολόγιστα βαριές συνέπειες για το λαό και τους εργαζόμενους. Από τη «Σκύλλα» των «μνημονίων» στη «Χάρυβδη» της «αναδιάρθρωσης», η υποταγή στα συμφέροντα του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου και της τρόικας όχι μόνο δεν έσωσε τη χώρα, όπως μας διαβεβαίωναν, αλλά αναμένεται να σαρώσει βίαια ό,τι έχει απομείνει από το δικαίωμα σε ασφάλιση, πρόνοια, δωρεάν υγεία και παιδεία κ.λπ.
• Παράλληλα, το σύστημα καταφεύγει σε άγρια κρατική βία και καταστολή. Οι ελευθερίες και τα στοιχειώδη πολιτικά δικαιώματα βρίσκονται στο απόσπασμα. Διαδηλώσεις, απεργίες, ακόμα και η απλή προπαγάνδιση της αντίστασης αιωρούνται στα όρια της νομιμότητας.

Σε αυτή τη ζοφερή κατάσταση όλο το πολιτικό σκηνικό έχει στραφεί επικίνδυνα δεξιά:

• Οι δυνάμεις του συστήματος (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ) «ερίζουν» για το με ποιο τρόπο η επίθεση θα περάσει με τις μικρότερες αντιδράσεις από το λαό χωρίς να έχουν την ελάχιστη ουσιαστική διαφορά μεταξύ τους.
• Οι δυνάμεις της επίσημης αριστεράς, υποταγμένες στην αστική νομιμότητα, αλλά και το μεγαλύτερο κομμάτι της πάλαι ποτέ αξιόμαχης εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, αναχωρούν από το άμεσο καθήκον που βάζει η ζωή, δηλαδή την ανάγκη μαζικού κινήματος αντίστασης και διεκδίκησης των βασικών δικαιωμάτων στη ζωή, και ανάγουν τις εκλογές στο πεδίο της βασικής παρέμβασής τους, παρουσιάζοντας τα προγράμματά τους για τη διάσωση του συστήματος.
• Δυνάμεις της αναρχίας καταφεύγουν είτε στα μπάχαλα είτε σε «προσγειωμένες» παρεμβάσεις αυτοδιαχείρισης εταιριών που κλείνουν ή «αυτομείωσης» του κόστους ζωής.
Παρά τις διαφορετικές αφετηρίες, ένα νήμα συνδέει όλες τις παραπάνω προσεγγίσεις: η παραδοχή ότι η αδικία είναι νομοτέλεια, ότι το σύστημα είναι ανίκητο, ότι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να βρούμε τρόπο να ψιλοσώσουμε το τομάρι μας (ή τη συνείδησή μας), ότι η λύση βρίσκεται είτε στις εκλογές και στην ανάθεση στους ειδικούς (πολιτικούς, οικονο-μολόγους) είτε στη φυγή.
Η κατάσταση όμως βοά: Αυτό το σύστημα δεν καθαρίζεται, δεν αποκτά ανθρώπινο πρόσωπο, δεν βελτιώνεται, δεν επιτρέπει νησίδες ελευθερίας και ευτυχίας. Αυτό το σύστημα ή θα γίνεται κάθε μέρα πιο βάρβαρο και καταστροφικό ή θα ανατραπεί βίαια από τους μαζικούς λαϊκούς και εργατικούς αγώνες. Ο μόνος παράγοντας που στην ιστορία έχει δώσει λαϊκές κατακτήσεις είναι η μαζική κίνηση λαού, οι ανυποχώρητοι αγώνες του, η συγκρότηση του λαού τόσο σε σχέση με την ιδεολογία όσο και σε σχέση με την οργάνωσή του.
Οι δυνάμεις του κινήματος πρέπει να διδαχθούν από το παράδειγμα της Κερατέας. Εκεί που απλοί άνθρωποι, χωρίς τα «ολοκληρωμένα προγράμματα» και τους «ειδικούς» έφτιαξαν μορφές λαϊκής αυτοοργάνωσης, συγκρότησαν την αντίστασή τους, έγιναν εφιάλτης για την κυβέρνηση και το σύστημα. Η κοινή δράση αριστερών οργανώσεων, εργαζομένων διάφορων κλάδων, κατοίκων γειτονιών μπορεί και πρέπει να επιδιώκει την ενοποίηση των επιμέρους αντιστάσεων σε ένα μεγάλο ποτάμι αντίστασης σε όλη τη χώρα! Αυτό τρέμει το σύστημα και όχι τα «ολοκληρωμένα προγράμματα» μακριά από την κίνηση μαζών.
Τέτοια μαζικά ποτάμια αντίστασης και οι συνεχιζόμενες εξεγέρσεις των αραβικών λαών από τη Β. Αφρική ώς τη Μ. Ανατολή, που με τον ηρωικό τους αγώνα κλονίζουν τους ιμπεριαλιστές και ανατρέπουν τα αντιδραστικά καθεστώτα που για δεκαετίες υπηρετούσαν τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, βυθίζοντας τους λαούς τους στη φτώχεια και την καταπίεση.

ΟΙ ΜΑΖΕΣ ΜΠΡΟΣΤΑ, Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΡΟΣΤΑ! Να διεκδικήσουμε τα βασικά δικαιώματα στη ζωή μας:
Μόνιμη και σταθερή δουλειά, ανθρώπινους μισθούς,
ασφάλιση, δημόσια δωρεάν παιδεία και υγεία, ελευθερίες για όλους!

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗ!

Έξω το ΔΝΤ και η ΕΕ από τη χώρα!
Έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ!
Να κλείσουν άμεσα οι ιμπεριαλιστικές στρατιωτικές βάσεις που βρίσκονται στη χώρα!

Στους αγώνες αυτούς θα βρούμε τις πρώτες απαντήσεις, στους αγώνες αυτούς θα συναντηθούμε με τα επόμενα ερωτήματα, στους αγώνες αυτούς θα βάλουμε τις βάσεις για το ιστορικό κύμα που θα έρθει ξανά για να ανατρέψει τον καπιταλισμό, για να ανασυστήσει το κομμουνιστικό κίνημα της εποχής μας, για να θεμελιώσει μια σοσιαλιστική κοινωνία, μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.