Οι εκλογές της Παρασκευής, 25ης του Φλεβάρη, στην Ιρλανδία (τα τελικά αποτελέσματα χρειάστηκαν αρκετές μέρες για να γίνουν γνωστά) αποτέλεσαν πραγματική καμπή για τις εξελίξεις.
Ακόμα και τμήματα της αστικής τάξης περιγράφουν τα αποτελέσματα σαν ιστορικά. Το κυβερνών κόμμα Fianna Fail (FF) το οποίο κυριαρχεί στην πολιτική ζωή της χώρας από την ανεξαρτησία της, εδώ και 80 χρόνια, ευρισκόμενο στην κυβέρνηση για τα 60 από αυτά, κατέρρευσε με τρόπο εκκωφαντικό.
Μαζί με το κυβερνών FF κατέρρευσαν και οι Πράσινοι που συγκυβερνούσαν μαζί του - αποκαλύπτοντας για μια ακόμη φορά τη χρεοκοπία των Οικολόγων που δεν έχουν ταξική/αριστερή ανάλυση.
Αυτό που είναι πιο σημαντικό όμως, για την εργατική τάξη της χώρας είναι η εμφάνιση της Αριστεράς σαν μια αποφασιστικής δύναμης στην πολιτική σκηνή.
Τα αποτελέσματα
Ακούγεται απίστευτο, αλλά το πρώην κυβερνών κόμμα έχει σήμερα, πια, μόνο ένα βουλευτή σε ολόκληρο το Δουβλίνο (είχε 20 μετά τις εκλογές του 2007)
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα (ιρλανδικό τμήμα της CWI, αντίστοιχη οργάνωση με το «Ξ» στην Ελλάδα) το έχει ξεπεράσει, με 2 βουλευτές, ενώ η Ενωμένη Αριστερά (United Left Alliance - ULA) συνολικά[1] έχει εκλέξει 4 βουλευτές στο Δουβλίνο (κι έναν ακόμη εκτός Δουβλίνου).
Σ’ ολόκληρη την Ιρλανδία το FF, που είναι το κύριο και παραδοσιακό κόμμα της άρχουσας τάξης,κατέρρευσε από 41,5% και 87 βουλευτές (εκλογές 2007) στο 17% και στις 20 έδρες στις πρόσφατες εκλογές.
Οι συγκυβερνώντες Πράσινοι, από 4,7% και 6 έδρες, πήραν 1,8% και καμία έδρα στη βουλή - όπως τους άξιζε.
Σε απόλυτους ψήφους οι βασικοί κερδισμένοι είναι
- το δεύτερο αστικό κόμμα, το Fine Gael (FG) που αύξησε τη δύναμή του στο 36% από 27% περίπου καθώς και το
- Εργατικό Κόμμα (ΕΚ) που σχεδόν διπλασίασε τη δύναμή του, από περίπου 10% στο 19,4%. Με 76 έδρες το πρώτο και 37 το δεύτερο, αποτελούν την πιο πιθανή επόμενη κυβέρνηση. Τα δύο κόμματα έχουν κυβερνήσει ξανά στο παρελθόν – στο αρκετά μακρινό παρελθόν καθώς τα τελευταία 14 χρόνια στην κυβέρνηση βρίσκεται το FF.
Το Sin Fein (Σιν Φέιν - βλέπε σημείωση στο τέλος) αύξησε ελαφρά τις δυνάμεις του, κατά 3% - από 7% σε 10% περίπου.
Την πιο εκπληκτική άνοδο, αναλογικά, είχε η Αριστερά!
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα και η Ενωμένη Αριστερή Συμμαχία από μηδέν βουλευτές στις εκλογές του 2007 (μόνο το ΣΚ είχε εκλέξει τον Τζο Χίγγινς στην ευρωβουλή το 2009) εκλέξανε 5.
Στις 11 από τις 12 εκλογικές περιφέρειες του Δουβλίνου, όπου κατέβασε υποψήφιους, η Ενωμένη Αριστερή Συμμαχία πήρε ένα μέσο όρο 7,5%! (σε παν-ιρλανδικό επίπεδο των σύνολο των ψήφων της αριστερής Συμμαχίας κυμαίνεται στο 3%, καθώς η συμμαχία κατέβασε υποψηφίους μόνο στις 19 από τις 43 εκλογικές περιφέρειες της χώρας)
Αναλυτικά τα αποτελέσματα του ΣΚ και της ULA
- Πρώτος σε ψήφους στο Δουβλίνο εκλέχτηκε ο γνωστός στο ελληνικό εργατικό κίνημα και την ελληνική αριστερά, Τζο Χίγγινς του Σοσιαλιστικού Κόμματος/CWI, με 8,084 «ψήφους πρώτης επιλογής» (βλ. παράρτημα για ιρλανδικό εκλογικό σύστημα σχετικά με ψήφους πρώτης, δεύτερης κλπ επιλογής) που αντιστοιχούν στο 19% στην περιφέρεια του δυτικού Δουβλίνου.
- Δεύτερη σε ψήφους στο Δουβλίνο εκλέχτηκε η Κλερ Ντέιλι, επίσης στέλεχος του Σοσιαλιστικού Κόμματος/CWI, με 7,513 ψήφους πρώτης επιλογής και 15,2%, στην περιφέρεια βορείου Δουβλίνου.
- Τρίτη σε ψήφους η Τζοαν Κόλλινς, στην περιφέρεια του Νότιο-κεντρικού Δουβλίνου, ανένταχτη, στέλεχος της συμμαχίας «Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη» με 6,574 ψήφους ή 12,9%.
- Τέταρτος ο Ρίτσαρντ Μπάρρετ, στέλεχος του SWP (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα, αντίστοιχο του ελληνικού ΣΕΚ) και της συμμαχίας «Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη» με 6,206 ψήφους ή10,95%.
- Πέμπτος βουλευτής της αριστερής συμμαχίας, ο Σίμους Χίλι, εκπρόσωπος της Πρωτοβουλίας Εργαζομένων και Ανέργων του Τίπεραρι, εκλέχτηκε στην εκλογική περιφέρεια του Τίπεραρι με8,818 ψήφους ή 21,3%.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα/CWI έφτασε πολύ κοντά στην εκλογή τρίτου βουλευτή, στην πόλη Κόρκ, όπου ο Μικ Μπάρι έχασε την έδρα για μερικές εκατοντάδες ψήφους - πήρε 4,803 ψήφους πρώτης επιλογής (9,2%).
Πέρα από τους δύο βουλευτές που έχουν εκλεγεί, το Σοσιαλιστικό Κόμμα κατέβηκε σε ακόμη 7 εκλογικές περιφέρειες και πήρε ένα μέσο όρο κοντά στο 3,5%.
Αν το εκλογικό σύστημα ήταν δημοκρατικό και πραγματικά αντιπροσωπευτικό οι έδρες του ΣΚ και της συμμαχίας της Αριστεράς θα ήταν πολύ περισσότερες (βλ παράρτημα στο τέλος για το ιρλανδικό εκλογικό σύστημα)
Οικονομική κατάρρευση και πύρρεια νίκη FG και EK
Η επιτυχία του Σοσιαλιστικού Κόμματος και της ιρλανδικής αριστεράς γίνεται ακόμα μεγαλύτερη άμα ληφθεί υπόψη η τρομακτική, σχεδόν τρομοκρατική προπαγάνδα των ΜΜΕ τα οποία έθαβαν προκλητικά την ULA και το ΣΚ ρίχνοντας το βάρος τους υπέρ των FG και EK, τονίζοντας ότι δεν υπάρχουν περιθώρια «πειραματισμών» γιατί διαφορετικά οι επενδυτές θα έφευγαν από την Ιρλανδία…
Η αλήθεια είναι ότι οι επενδυτές είχαν ήδη φύγει από την Ιρλανδία, καθώς οι επενδύσεις στη διάρκεια του 2010, είχανε πτώση 31%. Αν μάλιστα αυτή η πτώση συνδυαστεί με την 4χρονη βάρβαρη λιτότητα την οποία έχει συμφωνήσει η προηγούμενη κυβέρνηση του FF μαζί με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ και την οποία έχει ήδη αποδεχτεί και το FG και το ΕΚ, κάποιος μπορεί εύκολα να καταλάβει σε τι είδους «κόλαση» θα βρεθεί το ιρλανδικό εργατικό κίνημα.
Τα δύο κόμματα που σήμερα χαίρονται για τη νίκη τους και που ετοιμάζονται να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας θα βρεθούν αντιμέτωποι με προβλήματα που δεν μπορούν να φανταστούν ούτε στον χειρότερο εφιάλτη τους. Θα αναλάβουν την επιβολή της πιο βάρβαρης λιτότητας που έζησε ποτέ η ιρλανδική κοινωνία και θα πληρώσουν το κόστος - με αντίστοιχο τρόπο που το πλήρωσε το FF.
Εδώ, δημιουργούνται ιστορικές ευκαιρίες για την Αριστερά. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για την Ιρλανδία βέβαια. Η νέα κυβέρνηση θα βρεθεί πολύ σύντομα σε κρίση. Και όσο και αν το εκλογικό σύστημα είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του δικομματισμού, και όσο και αν η προπαγάνδα των ΜΜΕ οργιάζει, η Αριστερά έχει μια ιστορική ευκαιρία να βάλει τη σφραγίδα της στις εξελίξεις και να φέρει μεγάλες ανατροπές στο πολιτικό σκηνικό. Χωρίς να υποτιμούνται καθόλου οι δυσκολίες, οι δυνατότητες είναι υπαρκτές και μεγάλες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου