Όποιος άκουσε χτες το μεσημέρι τον Παπανδρέου να λέει το αμίμητο «συγκινούμαι όταν με σταματούν στο δρόμο και μου λένε "για την πατρίδα και τον μισθό μου να θυσιάσω"», μπορεί και να ξαφνιάστηκε, καθώς τέτοια εικόνα στην πραγματική ζωή δεν υπάρχει. Γιατί, άλλωστε, να αυτοχειριαστεί ο εργαζόμενος για τους καπιταλιστές που τον σφάζουν καθημερινά; Οσοι, όμως, διαβάζουν εφημερίδες ή βλέπουν τηλεοπτικά δελτία, είχαν ήδη ακούσει μέρες πριν από τους δημοσιογράφους να αναφέρονται σε δεκάδες τέτοιου τύπου απρόσωπες «ιστορίες», για κάποιους που δήθεν έσπευδαν να στηρίξουν την κυβερνητική προσπάθεια. Οι δημοσιογράφοι προετοίμαζαν το κλίμα γι' αυτό που ο Παπανδρέου θα παρουσίαζε ως προσωπική του εμπειρία, ώστε να φανεί σαν πραγματικό.
Οι μεγαλοδημοσιογράφοι δε μετέχουν απλά, αλλά οργανώνουν την πλύση εγκεφάλου των εργαζομένων, ώστε να πέσουν στις λαϊκές συνειδήσεις σαν ώριμο φρούτο τα αντιδραστικά μέτρα, ώστε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού να έχει πειστεί προκαταβολικά ότι έτσι πρέπει να γίνει και όσοι δεν πειστούν να είναι αρκούντως τρομοκρατημένοι ώστε όταν ανακοινωθούν τα μέτρα να μην ακουστεί «κιχ». Η αστική δημοσιογραφία είναι μέρος του αστικού συστήματος εξουσίας. Οι πρωθιερείς της είναι αυτοί που είχαν εφεύρει του κόσμου τις σοφιστείες για να πείσουν ότι το περιβόητο «άρθρο 4» ήταν δημοκρατικό μέτρο κι ας απαγόρευε την απεργία, ότι η απαγόρευση αυξήσεων το 1985 ήταν δημοκρατικό μέτρο κι ας έβαζε στο σεντούκι των καπιταλιστών δισεκατομμύρια από το μισθό των εργατών. Οτι το νομοσχέδιο Γιαννίτση ήταν αυτονόητη εξέλιξη κι ας έσπρωχνε στη δουλειά ως το θάνατο κι ας έστελνε τους εργάτες να γίνουν πελάτες στις ιδιωτικές ασφαλιστικές. Είναι οι ίδιοι που όταν νομοθετήθηκαν οι «ενοικιαζόμενοι εργάτες» έγραφαν πως έτσι μπαίνει τάξη στο δουλεμπόριο. Είναι οι ίδιοι που έχουν στηρίξει - πριν αναγγελθεί - κάθε αντεργατικό μέτρο.
O αστικός Τύπος είναι «νύχι - κρέας» με την αστική εξουσία. Το νέο στοιχείο είναι πως πλέον η εξόφθαλμη χειραγώγηση των συνειδήσεων έχει απογειωθεί. Ο βομβαρδισμός είναι ανηλεής. Γυναίκες και άνδρες καλούνται από τα δελτία ειδήσεων και τις αστικές εφημερίδες να δεχτούν ότι είναι μονόδρομος η εξαφάνιση όποιας εργατικής κατάκτησης έχει απομείνει και - ω της πρόκλησης- ότι οι αστοί λυπούνται που θα χάσουν οι εργάτες. Σε κανένα δελτίο ειδήσεων, από αυτά που διακηρύσσουν «όλοι μαζί χανόμαστε», δεν υπάρχει θέμα για την πραγματική κατάσταση των εργατών. Πουθενά δε θα μάθεις πόσα έχουν χάσει οι εργάτες ξανά και ξανά, από τότε που - 20 χρόνια πριν - μας έβαλαν στο «τούνελ», από τότε που ανήγγειλαν τα «χρυσά κουτάλια», από τότε που με τους νόμους Σιούφα κόπηκαν ασφαλιστικά δικαιώματα, δήθεν, για να έχουν οι επόμενοι, αυτοί που σήμερα όχι μόνο δε θα βγουν στη σύνταξη, αλλά καλούνται να νιώσουν και ένοχοι που οι μελλοντικές συντάξεις τους «θα ρίξουν έξω» το σύστημα.
Όλοι αυτοί πλασάρουν ωμά ό,τι πιο βάρβαρο σαν σωτηρία της πατρίδας, ενώ τα μέτρα που προωθούνται είναι βόμβες μεγατόνων που γυρνάνε την εργατική οικογένεια κοντά δυο αιώνες πίσω. Από το μετερίζι του «Ριζοσπάστη», οφείλουμε να βεβαιώσουμε πως όσο και όπως περνά από το χέρι και την πένα μας, αυτή η άθλια προπαγάνδα θα αντιμετωπίζεται με όρους μάχης στην πρώτη γραμμή του μετώπου.
Πηγή:www.rizospastis.gr -Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου