Η συζήτηση για την ελληνική οικονομία - χρέη, ελλείμματα, ανοδικό spread στα κρατικά ομόλογα, πτώση στο χρηματιστήριο, «άδεια ταμεία» και κίνδυνος προσφυγής στο ΔΝΤ, θεσμική παρέμβαση της Κομισιόν και Eurogroup και άλλα - είναι μια καθαρά ταξική υπόθεση με τις διεθνείς προεκτάσεις της.
Σε συνθήκες εκδήλωσης μιας γενικευμένης κρίσης υπερπαραγωγής που άρχισε να εκδηλώνεται πριν δύο χρόνια και στην Ελλάδα στην τρέχουσα χρονιά, όλα είναι εκδηλώσεις της κρίσης σε μια συγκριτικά μικρή και παραγωγικά πιο αδύναμη καπιταλιστική οικονομία που εκτέθηκε σε μεγαλύτερο ανταγωνισμό με την ένταξή της στην ΕΕ και στην ευρωζώνη με κίνητρο το κέρδος του πιο ισχυρού τμήματος της ελληνικής κεφαλαιοκρατίας: εφοπλιστικό και τραπεζικό κεφάλαιο, κεφάλαιο επενδεδυμένο σε μεγάλες βιομηχανικές μονάδες με εξαγωγές κεφαλαίων, σε εμπορικές αλυσίδες και εισαγωγής εμπορευμάτων, σε τουριστικούς ομίλους κλπ.Και όντως κέρδισε, συνεχίζει να κερδίζει και σε συνθήκες διεθνούς, ευρωπαϊκής και εγχώριας εκδήλωσης της καπιταλιστικής κρίσης. Αυτές τις μέρες δημοσιεύονται τα κέρδη 9μηνου του 2009: Ενδεικτικά 1 δισ. ευρώ για την Εθνική Τράπεζα, 280 εκατ. ευρώ για τη Eurobank, 248,8 εκατ. ευρώ για την ΕΛΛΑΚΤΩΡ, 161,2 εκατ. ευρώ για τη Follie-Follie, 103,7 εκατ. ευρώ για ΤΙΤΑΝ κλπ.
Ομως τους φαίνονται λίγα, γιατί είναι λιγότερα από τα κέρδη του αντίστοιχου 9μηνου του 2008. Φυσικά και υπάρχουν κάποιες ζημιογόνες το 2009. Θα τις εξαγοράσουν οι κερδοφόρες για να διαμορφωθούν οι συνθήκες τα κέρδη του 2010 ή του 2011 να είναι περισσότερα από το 2009, ακόμα και του 2007-2008.
Της Ελένης Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου