Δευτέρα 16 Ιουνίου 2014

Μουντιάλ: είναι δυνατόν να αναρωτιόμαστε;

Κάνει πραγματικά εντύπωση να ακούς αριστερούς ανθρώπους να αναρωτιούνται για το αν θα πρέπει να βλέπουν το αιματοβαμμένο Μουντιάλ της Βραζιλίας ή όχι. Ιδιαίτερα από αυτούς που για ...ψύλλου πήδημα προβάλουν το κάθε είδους μποϋκοτάζ σα μορφή πάλης και αντίστασης απέναντι στο κεφάλαιο και τους ιμπεριαλιστές.
Εδώ το σκέφτονται και μάλιστα αναρωτιούνται κι από πάνω: μα πως είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά στη Βραζιλία του αριστερού Λούλα και της πιο αριστερής και βασανισμένης Ντίλμα Ρούσεφ! Μα στη Βραζιλία των ...κατακτήσεων άκουσα κάποια στιγμή στο Κόκκινο, το ραδιόφωνο του ΣΥΡΙΖΑ, και όχι της Αριστεράς όπως αυτοδιαφημίζεται.

Άραγε όλοι αυτοί, από τους παρουσιαστές του Κόκκινου που αναρωτιούνται, δεν έχουν ακούσει τίποτα για τις δολοφονίες αγωνιστών ακτημόνων; Δεν έχουν ακούσει τίποτα για τις αιματηρές καταστολές εργατικών κινητοποιήσεων; Τίποτα για τις φαβέλες και τη φτώχια που αναπτύσσονται, όσο ...αναπτύσσεται και η Βραζιλία, για τις δολοφονικές επιδρομές της αστυνομίας και του στρατού, για τις εξαφανίσεις - δολοφονίες άστεγων παιδιών για να μη χαλάνε την εικόνα, στο όνομα της τάξης πάντα; Ακόμη και σε ανύποπτους με το Μουντιάλ χρόνους αλλά πάντα με "αριστερή" κυβέρνηση; Δεν έχουν ακούσει τίποτα για το διώξιμο χιλιάδων ανθρώπων από τα χαμόσπιτά τους που όταν αντιδρούσαν τους την έπεφτε κανονικά και δολοφονικά η αστυνομία και ο στρατός; Δεν είδαν τίποτα οι κατά τα άλλα ενήμεροι δημοσιογράφοι του Κόκκινου, που αναρωτιούνται και δυσκολεύονται να αντισταθούν στο θέαμα, δεν είδαν φωτογραφίες και βίντεο από κυνηγητά ανθρώπων, με τις κραυγές και την οργή των Βραζιλιάνων; Δεν είδαν τις κινητοποιήσεις των δασκάλων, των εργαζόμενων του

Μετρό, των οικοδόμων, που συνάδελφοί τους σκοτώθηκαν για να χτιστεί η μεγάλη γιορτή του ποδοσφαίρου της FIFA και των πολυεθνικών, και πως αντιμετωπίστηκαν;
Σίγουρα τα είδαν. Γι΄ αυτό άλλωστε και δεν μπορούν να τα αγνοήσουν, βάζοντάς τα όμως σε δεύτερη μοίρα, έτσι σα φόντο, στη μεγάλη γιορτή της μπάλας, στις οποίας τη μαγεία τελικά δεν μπορούν να αντισταθούν οπότε κάνουν σκόντο στη συνείδησή τους. Όχι όλοι, για να μην είμαστε και άδικοι, αλλά και πάλι ένα ραδιόφωνο που αυτοδιαφημίζεται σαν της αριστεράς, που "ακούει αλλά δεν υπακούει" δεν θα έπρεπε να σηκώσει παντιέρα κατά του Μουντιάλ, να το καταγγέλλει και να καλεί το κόσμο να του γυρίσει τη πλάτη; Έτσι για να ξεχωρίσει ο τρόπος κάλυψης των γεγονότων από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης; Μάλλον όχι απ' ότι φαίνεται.
Ευτυχώς που τέτοιες αμφιβολίες δεν έχουν πολλοί από εμάς, όσο κι αν αγαπάμε τη μπάλα, ακόμη και άνθρωποι που δεν είναι αριστεροί!
Εμείς λοιπόν λέμε όχι στο ποδόσφαιρο του ξεσπιτώματος, των στρατοπέδων συγκέντρωσης των για χάρη του άστεγων, των δολοφονιών μικρών και μεγάλων, της καταστολής και της στρατοκρατούμενης Βραζιλίας. Κι ας έχει κυβέρνηση της "αριστεράς και των κινημάτων".
Πως να το κάνουμε ρε αδέρφια δεν γίνεται να εκστασιαζόμαστε με τις καταπληκτικές μπαλιές των ακριβοπληρωμένων ποδοσφαιριστών την ώρα που τα ξυπόλυτα παιδιά της Βραζιλίας παίζουν μπάλα στις αλάνες κινδυνεύοντας ανά πάσα στιγμή να φάνε μια σφαίρα στο κεφάλι! Ούτε να κάνουμε πλάκα και να λέμε ειρωνικές χαριτωμενιές τη στιγμή που ο στρατός αλωνίζει στη χώρα.
Εμείς σε όλους αυτούς που αναρωτιούνται, σε όποιο πολιτικό χώρο κι αν βρίσκονται, τους αφιερώνουμε αυτή τη φωτογραφία. Γιατί, όπως έλεγε η λεζάντα της όταν πρωτοδημοσιεύτηκε, "Η ΕΛΠΙΔΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙ Η ΘΕΛΗΣΗ ΓΙΑ ΑΓΩΝΑ"! Γιατί όπως παλεύαμε κατά των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα έτσι θα παλεύουμε και κατά του Μουντιάλ στη Βραζιλία και όπου γης!


http://antigeitonies.blogspot.gr/2014/06/blog-post_9640.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: