Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Η ΑΘΗΝΑ ΣΗΜΕΡΑ

Χιλιάδες κόσμου κατέβηκαν σήμερα στην Αθήνα για να διαδηλώσουν κατά του μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Η Ταξική Πορεία, το ΚΚΕ(μ-λ), η ΑΝΑΣΑ, το ΕΕΚ και η Πρωτοβουλία για ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργαζομένων συγκεντρώθηκαν στη Κλαυθμώνος και πήγαν με πορεία στο Σύνταγμα. Ο ήδη συγκεντρωμένος κόσμος υποδέχτηκε τη πορεία με χειροκροτήματα και φωνάζοντας συνθήματα, η πορεία μέσω της Όθωνος ανέβηκε στη πάνω πλευρά της πλατείας. Λίγο πριν είχε ξεκινήσει από την Ομόνοια το ΠΑΜΕ το οποίο μέσω της Πεσματζόγλου βγήκε στη Πανεπιστημίου όπου και παρέμεινε στο ύψος της οδού Αμερικής περίπου.
Στο Σύνταγμα η επίθεση της αστυνομίας ξεκίνησε κατά τις 1:30 το μεσημέρι με αφορμή την ...προσπάθεια κάποιων διαδηλωτών να ρίξουν τα κάγκελα μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη. Από εκείνη την ώρα και μετά η πλατεία μετατράπηκε σε πεδίο μάχης. Ξαμολύθηκαν οι μπάτσοι και έριχναν κατά πάντων. Η εντολή της κυβέρνησης ήταν ξεκάθαρη. ΔΙΑΛΥΣΤΕ ΤΟΥΣ!
Οι διαδηλωτές δεν έφευγαν με τίποτα. Σε όλο το Σύνταγμα τα χημικά και οι κρότου λάμψης έπεφταν παντού, στα πόδια μας, στα κορμιά των ανθρώπων. Οι ΜΑΤατζήδες έσπρωχναν το κόσμο στα σκαλιά με αποτέλεσμα πολλοί να τραυματιστούν, κυνηγούσαν κόσμο μέχρι και μέσα στο Μετρό, έριχναν στο αυτοσχέδιο ιατρείο παρά τις εκκλήσεις των γιατρών και του προέδρου των φαρμακοποιών οι οποίοι μιλούσαν για σοβαρά τραυματισμένους και παρακαλούσαν την αστυνομία για ασθενοφόρα. Σα να μην έφταναν αυτά οι ΜΑΤατζήδες έριχναν πέτρες στο συγκεντρωμένο κόσμο μέσα στη πλατεία. Παρ' όλα αυτά οι διαδηλωτές δεν έφευγαν!

Κατά τις 5:30, και αφού προηγήθηκε μια ...μικρή ανάπαυλα, άρχισε η μεγάλη επίθεση. Από την Αμαλίας και από τη κάτω μεριά της πλατείας, κυρίως, δεκάδες διμοιρίες των ΜΑΤ χτυπώντας και ρίχνοντας και πάλι τόνους χημικά "έπρωξαν" τους διαδηλωτές προς την Πανεπιστημίου. Προσπάθησαν να αδειάσουν τη πλατεία, αλλά οι διαδηλωτές και πάλι ΔΕΝ ΕΦΕΥΓΑΝ, ΕΠΕΜΕΝΑΝ! Η πίεση όμως ήταν πολύ μεγάλη και κάποια κομμάτια προχώρησαν προς τα κάτω την Πανεπιστημίου. Όσοι κατάφεραν να βγουν στη Σταδίου, όσοι έμειναν στο Σύνταγμα δέχτηκαν σφοδρές επιθέσεις. Το τελευταίο, απ' όσο γνωρίζω, μπλοκ που διαλύθηκε τελικά στην Ομόνοια (από Σταδίου) ήταν του Συντονισμού των Σωματείων και του ΣΕΚ κατά τις 7:30.
Στη Πανεπιστημίου λίγο νωρίτερα διμοιρίες των ΜΑΤ κυνηγούσαν κόσμο που είχε συγκεντρωθεί στα Προπύλαια, χτυπούσαν και συλλαμβάνανε κόσμο στο σωρό και αδιάκριτα, ήταν δεν ήταν διαδηλωτές. Τα υπόλοιπα περιγράφονται στην προηγούμενη ανάρτηση (εδώ).
Είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση και τα αφεντικά της από ΕΕ και ΗΠΑ δεν "άντεχαν" άλλες διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις. Όπως και να αυτοπροσδιορίζεται ο καθένας που συμμετέχει σε αυτές. "Αγανακτισμένοι", "ψύχραιμοι", "ειρηνικοί", ανένταχτοι, "αντικομματικοί", απεργοί, οργανωμένοι σε σωματεία και κόμματα όλοι μαζί και αποφασισμένοι είναι πολύ επικίνδυνοι για το σύστημα και την πολιτική του. Ένοιωσαν πολύ έντονα να απειλούνται και ήθελαν να ξεκαθαρίσουν με το λαό.
Οι αηδίες των καναλιών για κουκουλοφόρους και προβοκάτορες αποκαλύφθηκαν στα μάτια πολύ κόσμου που συμμετείχε εδώ και πάνω από ένα μήνα σε απεργίες και πλατείες.
Και καλό θα είναι πια και οι ηγεσίες αυτές της αριστεράς που χρησιμοποιούν τις ίδιες δικαιολογίες για να ....δικαιολογήσουν την ΑΠΟΥΣΙΑ τους, μαζί με την ΑΡΝΗΣΗ τους να περιφρουρήσουν και να στηρίξουν το λαό, να είναι πιο προσεκτικές. Το σύστημα δεν ανέχεται πλέον καμιά αμφισβήτηση, θα έρθει κάποτε και η σειρά τους, η σειρά του κόσμου που τους ακολουθεί δηλαδή, και τότε δεν θα μπορούν να δικαιολογήσουν στο λαό και τα μέλη τους τη στάση τους με κανένα τρόπο.
Δεν ξέρω πως θα συνεχιστεί αυτός ο αγώνας, τα μεγάφωνα καλούσαν σε συγκέντρωση και αύριο, το μόνο σίγουρο είναι ότι μετά από αυτόν τον ενάμιση μήνα ξεσηκωμού του λαού, με τα στραβά του και τα καλά του, μόνο θετικές παρακαταθήκες για το κίνημα μπορεί να αφήσει από 'δω και πέρα.
Η Αριστερά θα πρέπει να κάνει πολύ σοβαρά την αποτίμησή της από αυτό το κίνημα, ιδιαίτερα αυτές που για διάφορους λόγους αποφάσισαν να μη συμμετέχουν αλλά και αυτές που συμμετείχαν παίζοντας επικίνδυνα με τα αντικομματικά και αντιοργανωτικά, ιδεολογήματα του συστήματος. Ένα παιχνίδι που κάποιοι το πλήρωσαν τις τελευταίες μέρες!
Αυτή την ώρα όμως προέχει ο αγώνας και η συνέχισή του!
Δημήτρης Ν.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Το αστικό κράτος έδειξε στην απεργία της 28 – 29 Ιούνη το αληθινό του πρόσωπο. Καμία αυταπάτη δεν πρέπει να περικλείει τις κοινωνικές συνειδήσεις - το ξέραμε ότι το μεσοπρόθεσμο θα ψηφιστεί, το ξέραμε οι πραίτορες της κυβέρνησης θα οργάνωναν μία από τις βιαιότερες κατασταλτικές επιχειρήσεις, το ξέραμε ότι δεν θέλουν να "σώσουν την πατρίδα" αλλά τις τράπεζες και το κεφάλαιο. Και δεν είναι απλά φοβισμένοι από την λαϊκή βούληση, είναι τρομοκρατημένοι, και γι' αυτό επιστρατεύουν κάθε μορφή καταστολής με συνεργάτες τους μπάτσους, τα media, τους ασφαλίτες, το παρακράτος.

http://gkarsoniera.blogspot.com/2011/06/28-29.html