Ινδία: Η γη των Αντιβάσι αντιστέκεται στην επιδρομή του κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου

Επιχείρηση Πράσινο Κυνήγι ή μια επικείμενη γενοκτονία

Στην Ινδία, η λαϊκή αντίσταση στην επιδρομή του κεφάλαιου, ντόπιου και ξένου αποκτάει νέες διαστάσεις μπροστά στην οργανωμένη στρατιωτική επίθεση του κεντρικού κράτους σε συνεργασία με τις τοπικές κυβερνήσεις.

Οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες –ο παράδεισος για το κεφάλαιο– νομοθετήθηκαν το 2005. Η πρώτη οργανωμένη προσπάθεια αντίστασης έγινε το 2006 στο Σινγκούρ και κράτησε 2 μήνες. Συνεχίστηκε την επόμενη χρονιά με το Ναντιγκράμ που κράτησε 8 μήνες. Για να φτάσουμε σήμερα στο Λαλγκάρ με έναν ξεσηκωμό που μετράει πια 14 μήνες.

Αν κάναμε έναν απολογισμό αυτών των αγώνων, η πρώτη διαπίστωση είναι ότι η κατάσταση έχει αλλάξει σημαντικά. Η καπιταλιστική επίθεση στο όνομα της ανάπτυξης σημαίνει για το λαό, τους φτωχούς αγρότες και τους ιθαγενείς κατοίκους (Αντιβάσι) των δασών τη βίαιη εκτόπισή τους από τη γη τους, τον εγκλεισμό τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης (Salwa Judum), τον εξανδραποδισμό τους στις παραγκουπόλεις των μεγάλων αστικών κέντρων, ακόμη και τη φυσική τους εξόντωση είτε από την πείνα και τις αρρώστιες είτε από δολοφονίες από τις παραστρατιωτικές δυνάμεις.

Ταυτόχρονα υπάρχει ένα πλέγμα νόμων, δικαστηρίων και παρακρατικών μηχανισμών που δεν επιτρέπει να ακουστεί η παραμικρή φωνή αντίθεσης και διαμαρτυρίας ακόμη και από δυνάμεις ενσωματωμένες στο σύστημα.

Οι Αντιβάσι, οι φτωχότεροι των φτωχών, οι πιο περιθωριοποιημένοι σε μια κοινωνία απίστευτων διακρίσεων και περιορισμών, αυτοί που για δεκαετίες υφίστανται την ανελέητη εκμετάλλευση και την πιο βάρβαρη καταπίεση, που ζουν μέσα στην αθλιότητα, στερούμενοι ακόμη και το πόσιμο νερό, που λιμοκτονούν και πεθαίνουν γιατί δεν υπάρχει στοιχειώδης περίθαλψη, ζουν σε περιοχές που τυπικά τους ανήκουν αλλά έχουν την ατυχία να είναι πλούσιες σε μεταλλεύματα και ορυκτά.

Η επιχείρηση αρπαγής της γης τους (στο όνομα της ανάπτυξης και της κατασκευής μεγάλων έργων ή εργοστασίων–φραγμάτων, χημικών βιομηχανιών και ορυχείων) θεωρείται η μεγαλύτερη μετά τον Κολόμβο.

Λίγα χρόνια πριν λόγω της εξαθλίωσης και της απελπισίας έγιναν πάνω από 180.000 αυτοκτονίες φτωχών αγροτών σε όλη τη χώρα. Οι αγώνες στο Σινγκούρ και στο Ναντιγκράμ παρόλο που ηττήθηκαν με την πιο άγρια καταστολή άφησαν σημαντικές παρακαταθήκες σαν εμπειρία. Σ’ αυτούς συμμετείχαν και άλλες πολιτικές δυνάμεις και είχαν την υποστήριξη διανοούμενων αλλά και διάφορων ΜΚΟ και οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Στο Λαλγκάρ, αυτό αλλάζει δραματικά. Οι άλλες πολιτικές δυνάμεις πολύ γρήγορα κρατούν αποστάσεις καθώς η λαϊκή συμμετοχή ξεπερνάει κάθε προσδοκία, το ίδιο και η ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών μαζών. Το ίδιο συμβαίνει και με τις ΜΚΟ και τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών. Το ΚΚΙ (Μαοϊκό) αποτελεί την κύρια καθοδηγητική δύναμη και αυτό θέτει νέα δεδομένα. Η επιρροή μεγαλώνει και το κίνημα αντίστασης αγκαλιάζει όλο και περισσότερο κόσμο. Παρόλο που η αντίσταση στην αστυνομική βία παραμένει ο βασικός πόλος συσπείρωσης των λαϊκών μαζών, το κίνημα πολιτικοποιείται και οι συζητήσεις και τα αιτήματα αποκτούν πιο γενικευμένα χαρακτηριστικά. Ο ρόλος των άλλων πολιτικών δυνάμεων που παρέμβαιναν περιορίστηκε κι έτσι άρχισαν να εμφανίζονται με δηλώσεις που κρατούσαν ίσες αποστάσεις ανάμεσα στον θύτη και στο θύμα. Η «θεωρία σάντουιτς» είναι το πιο χαρακτηριστικό, που θεωρεί τους Αντιβάσι σαν τα αθώα θύματα της σύγκρουσης ανάμεσα στο Κράτος και τους Μαοϊκούς. Μια υποκριτική στάση που καταδεικνύει και τα όρια που έχει αυτός ο χώρος, όταν τα πράγματα ξεφεύγουν από τον έλεγχο αλλά και τις μικροαστικές και οπορτουνιστικές καταβολές του.

Από τις 22.6.09 που ξεκίνησε η εισβολή των αστυνομικών και παραστρατιωτικών δυνάμεων στο Λαλγκάρ και από την επιβολή της σιωπής για τα όσα συμβαίνουν εκεί, οι ελάχιστες πληροφορίες που διαρρέουν κάνουν κατανοητό ένα πράγμα. Ότι ο λαός αντιμετωπίζει την αστυνομία και τις παραστρατιωτικές δυνάμεις σαν στρατό κατοχής και αντιστέκεται με κάθε τρόπο και σε κάθε επίπεδο.

Οι διαδηλώσεις και οι διαμαρτυρίες συνεχίζονται παρά την άγρια καταστολή. Το ίδιο και οι επιθέσεις των ανταρτών που σε αρκετές περιπτώσεις γίνονται σε απόσταση βολής από τους καταυλισμούς της αστυνομίας. Οι γενικές απεργίες συνεχίζονται και παραλύουν τη ζωή στην περιοχή.

Η όξυνση των αντιθέσεων και της ταξικής πάλης στο Τζανγκαλμαχάλ μαζί με την κατακραυγή για τους καταδότες της αστυνομίας, μέλη του ρεβιζιονιστικού ΚΚΙ (Μαρξιστικού), είχε σαν αποτέλεσμα τις εκτελέσεις πάνω από εκατό ρουφιάνων από τον περασμένο Ιούνη. Φαίνεται πως στη Δυτική Βεγγάλη ο χαφιεδισμός βλάπτει σοβαρά την υγεία των χαφιέδων.

Οι εστίες αντίστασης ενάντια στην επιδρομή του κεφάλαιου σε συνδυασμό με την εξάπλωση του αντάρτικου και την όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή των λαϊκών μαζών παράλληλα με την ληστρική επιδρομή του κεφάλαιου σε φυσικούς πόρους και τη λυσσασμένη επίθεση στο λαό και την εργατική τάξη της χώρας έχουν φέρει την κατάσταση σε μια κρίσιμη συγκυρία που επιδεινώνεται από την όξυνση της γενικευμένης κρίσης του συστήματος. Σε όλη τη χώρα η κεντρική και οι τοπικές κυβερνήσεις υπογράφουν εκατοντάδες ειδικές συμφωνίες για Ειδικές Οικονομικές Ζώνες και παραχώρηση της γης για εκμετάλλευση είτε σε πολυεθνικές είτε μεγάλους ντόπιους οίκους.

Η επιλογή τους συστήματος είναι η βάρβαρη καταστολή κάθε κίνησης αντίστασης και αντιπαράθεσης. Με αυτό δεδομένο εδώ και μήνες άρχισε η προετοιμασία της επιχείρησης Πράσινο Κυνήγι που θα ξεκινήσει επίσημα την ερχόμενη άνοιξη. Υπάρχουν όμως ήδη αναφορές για επιθέσεις στην ύπαιθρο, για εκτοπίσεις κατοίκων ολόκληρων περιοχών, για δολοφονίες, αδιάκριτες και αναίτιες συλλήψεις που ενέχεται η αστυνομία και οι παραστρατιωτικές δυνάμεις.

Υπάρχουν επίσης αναφορές για μετακινήσεις του ίδιου του στρατού ακόμη και από περιοχές όπως το Κασμίρ –οι αριθμοί λένε για πάνω από 100.000 χιλιάδες στρατιώτες– μαζί με παραστρατιωτικές δυνάμεις και αεροπορία προς τις ζώνες όπου υπάρχει αντάρτικο. Αν συνυπολογίσουμε και την αμερικανο-ισραηλινή στρατιωτική βοήθεια μαζί με την κατασκοπεία μέσω δορυφόρων τους φαίνεται το μέγεθος της επικείμενης επίθεσης. Οι απειλές για μια επανάληψη των όσων έγιναν στη Σρι Λάνκα επαναλαμβάνονται όλο και πιο συχνά. Μια κατάσταση που παίρνει χαρακτηριστικά εμφυλίου πολέμου.

Ταυτόχρονα, η σοβαρότητα της κατάστασης έχει επιταχύνει τη διαδικασία συνεργασιών, συμμαχιών και σε μια περίπτωση ακόμη και της οργανωτικής και πολιτικής ενοποίησης ανάμεσα στο ΚΚΙ (Μαοϊκό) και άλλες οργανώσεις. Εντύπωση όμως προκαλεί η στάση διανοούμενων και παραγόντων αλλά και οργανώσεων στην Ινδία που εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις κάνουν ό,τι μπορούν για να κρατήσουν αποστάσεις και να μπλοκάρουν κάθε προσπάθεια συγκρότησης κινήματος αλληλεγγύης σε όσους αντιστέκονται.

Ο αγώνας του λαού της Ινδίας και ιδιαίτερα των Αντιβάσι είναι αγώνας όλων των λαών του κόσμου. Με όλες τις αντιξοότητες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει παραμένει φωτεινό παράδειγμα και εμπνέει τους λαούς της Νότιας Ασίας και ο αντίκτυπος του φτάνει σε κάθε γωνιά της γης. Η οικοδόμηση του μετώπου αλληλεγγύης στον αγωνιζόμενο λαό της Ινδίας είναι άμεση αναγκαιότητα για να σπάσει το πέπλο σιωπής και να βρει τους πραγματικούς συμπαραστάτες του στους λαούς του κόσμου.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να δείτε

War against the People and the Historic Lalgarh Movement

-Amit Bhattacharyya

http://www.icawpi.org/ New website of the International Campaign against the War on People in India

http://indianvanguard.wordpress.com/ Very useful site on the Indian revolution and oppositional movements, updated daily.

http://www.bannedthought.net/ Banned Thought makes available CPI (Maoist) statements and news about Operation Green Hunt and the Lalgarh uprising to an international audience. It also contains pages on Nepal, Turkey, Brazil, China, Sri Lanka and Bangladesh.

http://southasiarev.wordpress.com/ Sponsored by the Kasama Project in the U.S., this site contains news and analysis about the Maoist revolutions in India and Nepal.

http://sanhati.com/front-page/1083/ Based in West Bengal, the Sanhati group and website have covered the Lalgarh uprising since it began. (Sanhati means “support” or “solidarity”.)

http://www.no2displacement.com/ Site of the International Campaign against Forced Displacement and Special Economic Zones, launched by the International League of People’s Struggle in June 2008. It also contains documents from the Visthapan Virodhi Jan Vikas Andolan (VVJVA), a nationwide anti-displacement organization.