«Νέα γενιά τρομοκρατών», «νεο-τρομοκρατία», «συνεργασία τρομοκρατίας με το οργανωμένο έγκλημα», «πρόκληση για τη δημοκρατία μας», ανάγκη νέων μέτρων για την «πάταξη της εγκληματικότητας αυτής»… Τέτοια και άλλα παρεμφερή ακούγονται από επίσημα κυβερνητικά χείλη, ΜΜΕ και διάφορους εκπροσώπους του συστήματος, ύστερα από την εκδήλωση μιας νέας βομβιστικής επίθεσης, μικρότερης ή μεγαλύτερης εμβέλειας, στην Αθήνα. Το σύστημα και οι εκφραστές του δεν μένουν βέβαια στα λόγια. Αξιοποιούν τις επιθέσεις αυτές κατάλληλα. Στην κατεύθυνση έντασης και αναβάθμισης της κρατικής τρομοκρατίας και καταστολής, στην κατεύθυνση λήψης νέων μέτρων σε βάρος των δημοκρατικών δικαιωμάτων του λαού και της νεολαίας. Ενώ παράλληλα προχωρούν και σε συλλήψεις, στήνουν νέες σκευωρίες, στοχοποιούν πολιτικούς χώρους. Έτσι, τέσσερις μέρες μετά την έκρηξη της βόμβας στο κτίριο της Εθνικής Ασφαλιστικής, στις 27/12, εκδίδεται ένταλμα σύλληψης σε βάρος 26χρονου φοιτητή –συλληφθέντος στο παρελθόν «στο σωρό» –, κατηγορουμένου τώρα σαν «μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης για συμμετοχή του σε επιθέσεις του περασμένου Σεπτέμβρη» (με αποδεδειγμένο άλλοθι) ή στη λεγόμενη «γιάφκα του Χαλανδρίου» (με μετέωρα «στοιχεία»). Πρωτύτερα ο Χρυσοχοΐδης είχε αναγγείλει νέα μέτρα αναβάθμισης της αστυνομίας, όπως την ενίσχυση της στελέχωσης, του προσωπικού και της υλικοτεχνικής υποδομής των αστυνομικών τμημάτων, την απαλλαγή τους από «πάρεργα», τη θέσπιση του «αστυνομικού της γειτονιάς». «Δικαιολογούν» επίσης και τις κάμερες παρακολούθησης στους δρόμους και στις πλατείες και τη συνεχή και μόνιμη αστυνομική παρουσία στους δρόμους και τους «ελέγχους» των –«δυνάμει υπόπτων»– πολιτών και τις εισβολές σε πολιτικοπολιτιστικά στέκια, «για την πρόληψη», που ενοχοποιούν «προκαταβολικά»! Ενώ την έκρηξη της βόμβας σε κάδο έξω από τη Βουλή, στις 9/1, ακολούθησε η ιδεολογική τρομοκρατία και η εξύμνηση της «δημοκρατίας και του κοινοβουλίου μας» από το σύνολο των εκπροσώπων του συστήματος. Οι διάφορες ομάδες με τις πολιτικά ασυνάρτητες, αλλοπρόσαλλες και βαρύγδουπες ονομασίες, που αναλαμβάνουν την ευθύνη, στοχεύουν –όπως αναφέρουν– στην πρόκληση μόνο υλικών ζημιών, σε συγκεκριμένους στόχους, και βαφτίζουν τη δράση τους αυτή… «επαναστατικό αγώνα». Αποκομμένες από τις λαϊκές μάζες (που είναι και… ολίγον συμβιβασμένες), από ιστορικά υποκείμενα και από την καθημερινή σκληρή ταξική πάλη, θεωρούν ότι δρουν «για λογαριασμό τους» (στην καλύτερη των περιπτώσεων). Στην πραγματικότητα, δεν συμβάλλουν ούτε στο ελάχιστο στην ανάπτυξη της ταξικής και επαναστατικής συνείδησης των λαϊκών μαζών, στην ενεργοποίησή τους, στη δραστηριοποίησή τους ενάντια στο σύστημα. Αντίθετα, παρεμποδίζουν αντικειμενικά τη διαδικασία αυτή, δεδομένου ότι πέρα από την καλλιέργεια «λογικών ανάθεσης» (στην καλύτερη των περιπτώσεων επίσης), «οπλίζουν» το χέρι του συστήματος, την ίδια στιγμή που ο λαός και η νεολαία βρίσκονται σε πολιτική και οργανωτική αποσυγκρότηση, που θα στραφεί φυσικά απέναντι στον λαό και στη νεολαία. Θα στραφεί επίσης και απέναντι στους υποστηρικτές των πρακτικών αυτών, τους οποίους και θα καταγράψει, θα φακελώσει και θα θέσει υπό συνεχή ομηρία… Ενώ οι «ζημιές» που προκαλούν στο σύστημα τείνουν στο… μηδέν.
Η άνθηση τέτοιων φαινομένων βρίσκεται σε αναλογία με τον βαθμό συγκρότησης του κινήματος. Της εργατικής τάξης σαν τάξης για τον εαυτό της. Του λαϊκού κινήματος σαν ένα κίνημα μαζικό, πολιτικοποιημένο, διεκδικητικό, με δυνατότητες νικών, με συνέχεια και συνέπεια. Της επαναστατικής Αριστεράς, σαν μιας μαζικής, συνεπούς δύναμης, καθημερινών μαχών αλλά και ανατροπής και προοπτικής, που θα εμπνέει και θα εκφράζει τους πόθους και τα συμφέροντα του λαού και της νεολαίας. Απουσία αυτών, ιδιαίτερα κάτω από το βάρος της κρίσης του συστήματος και της παραπέρα συμπίεσης των μικροαστικών στρωμάτων, τέτοιες πρακτικές θα παρουσιάζονται ως διέξοδοι σε τμήματα νεολαίας, ανακυκλώνοντας έτσι τα υπάρχοντα αδιέξοδα, που το σύστημα και ο ρεφορμισμός παρουσιάζουν στον λαό σαν λύση. Γι' αυτό και βρίσκονται «στην απέναντι όχθη» της υπόθεσης της συγκρότησης μαζικού, λαϊκού και επαναστατικού κινήματος.
Προλεταριακή Σημαία 633, 16/1/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου