Κανένας δε τολμάει να αμφισβητήσει την απελπιστική κατάσταση που βιώνουν δεκάδες χιλιάδες αγροτικές οικογένειες σ’ όλη τη χώρα.
Τα ερημωμένα χωριά που σβήνουν και από το χάρτη σε λίγο με τον «Καλλικράτη», μαρτυρούν τα πραγματικά αποτελέσματα της αγροτικής πολιτικής που επέβαλε η Ε.Ε. και εφάρμοζαν με πάθος εδώ και χρόνια για λογαριασμό του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.
Τώρα στο όνομα της κρίσης που γέννησε η ίδια η πολιτική υπηρέτησης της αδηφαγίας του κεφαλαίου, βάζουν στο στόχαστρο για άλλη μια φορά τους εναπομείναντες αγρότες όπως και όλο τον εργαζόμενο λαό. Τώρα η πολιτική της ιμπεριαλιστικής επιτήρησης απειλεί να φτάσει τη φτώχεια και τον εφιάλτη της ανεργίας σε πρωτόγνωρα νούμερα τόσο στις πόλεις όσο και στην ύπαιθρο, όπως κυνικά ομολογούν.
Την ίδια ώρα η αντιαγροτική πολιτική συνεχίζει να ξεκληρίζει τον αγρότη οδηγώντας τον σε οικονομικό αδιέξοδο, στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Όπου το κεφάλαιο μπορεί να στήσει μεγάλες αγροτοκτηνοτροφικές μονάδες στηρίζεται από το κράτος και την ΚΑΠ, μονοπωλεί το χώρο και πουλάει πανάκριβα τα αμφίβολης ποιότητας προϊόντα του. Στους τομείς παραγωγής που δε προσφέρονται για μεγάλη συγκέντρωση – συγκεντροποίηση το κεφάλαιο πουλάει πανάκριβα τα εφόδια και ληστεύει τα προϊόντα του μόχθου του αγρότη.
Οι ιδιαίτερες συνθήκες της χώρας μας (κοινωνικοοικονομικές- εδαφοκλιματικές κ.ά.) επέτρεψαν μέχρι τις μέρες μας, παρά τις πιέσεις κεφαλαίου – Ε.Ε., την ύπαρξη διψήφιου αριθμού αγροτών. Εκατοντάδες χιλιάδες αγροτικές οικογένειες συνεχίζουν να μοχθούν στα χωράφια παράγοντας βαμβάκι, γάλα, λάδι, σιτηρά, φρούτα και άλλα προϊόντα σε συνθήκες ολοένα και πιο αντίξοες.
Την ίδια ώρα που οι παραγωγοί αυτού του πραγματικού πλούτου στην ύπαιθρο ξεκληρίζονται οι εργαζόμενοι στην πόλη χρυσοπληρώνουν τα ίδια προϊόντα όταν δε τα στερούνται ολότελα, λόγω της φτώχειας που απλώνεται απειλητικά. Οι εργαζόμενοι στην πόλη λένε ήδη το λάδι λαδάκι, τα ράφια των super market κατακλύζονται από αμφίβολης ποιότητας εισαγόμενα προϊόντα και την ίδια ώρα το προϊόν των ελαιοπαραγωγών ληστεύεται από τους διατροφικούς ομίλους σε εξευτελιστικές τιμές. Το ίδιο συμβαίνει με το σύνολο των προϊόντων που παράγουν οι φτωχομεσαίοι αγρότες. Καμώνονται πως ανακαλύπτουν την Αμερική όταν μιλάνε για καρτέλ και καλούν το φτωχό αγρότη να τ’ αντιμετωπίσει μόνος του, τη στιγμή που η πολιτική της ελεύθερης αγοράς τους αλλά και της απλόχερης στήριξης του κεφαλαίου γιγαντώνει τα μονοπώλια και τους έχει δώσει τη δυνατότητα να αρπάζουν ολοένα και πιο ληστρικά το βιός του. Μεγαλέμποροι στο βαμβάκι και τα σιτηρά, Ελαίς και Μινέρβα στο λάδι, Vivartia και αλυσίδες super market, είναι αυτοί που συνομιλούν μόνιμα και υπηρετούνται από την εκάστοτε ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Ο υποτιθέμενος διάλογος που καλεί τους αγρότες αυτές τις μέρες η Μπατζελή έχει στόχο τον αποπροσανατολισμό και όχι τη λύση των γνωστών άλλωστε προβλημάτων της αγροτιάς.
Η αγροτιά όπως και όλος ο λαός μόνο με αγώνες σύγκρουσης με την πολιτική του κεφαλαίου και της Ε.Ε. μπορούν να βρουν το δίκιο τους. Και για να υπάρξει αυτή η σύγκρουση με τους καρχαρίες του κεφαλαίου πρέπει οι αγρότες να έχουν την ολόψυχη και ενεργή συμπαράσταση των εργαζομένων της πόλης.
Τα ερημωμένα χωριά που σβήνουν και από το χάρτη σε λίγο με τον «Καλλικράτη», μαρτυρούν τα πραγματικά αποτελέσματα της αγροτικής πολιτικής που επέβαλε η Ε.Ε. και εφάρμοζαν με πάθος εδώ και χρόνια για λογαριασμό του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.
Τώρα στο όνομα της κρίσης που γέννησε η ίδια η πολιτική υπηρέτησης της αδηφαγίας του κεφαλαίου, βάζουν στο στόχαστρο για άλλη μια φορά τους εναπομείναντες αγρότες όπως και όλο τον εργαζόμενο λαό. Τώρα η πολιτική της ιμπεριαλιστικής επιτήρησης απειλεί να φτάσει τη φτώχεια και τον εφιάλτη της ανεργίας σε πρωτόγνωρα νούμερα τόσο στις πόλεις όσο και στην ύπαιθρο, όπως κυνικά ομολογούν.
Την ίδια ώρα η αντιαγροτική πολιτική συνεχίζει να ξεκληρίζει τον αγρότη οδηγώντας τον σε οικονομικό αδιέξοδο, στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Όπου το κεφάλαιο μπορεί να στήσει μεγάλες αγροτοκτηνοτροφικές μονάδες στηρίζεται από το κράτος και την ΚΑΠ, μονοπωλεί το χώρο και πουλάει πανάκριβα τα αμφίβολης ποιότητας προϊόντα του. Στους τομείς παραγωγής που δε προσφέρονται για μεγάλη συγκέντρωση – συγκεντροποίηση το κεφάλαιο πουλάει πανάκριβα τα εφόδια και ληστεύει τα προϊόντα του μόχθου του αγρότη.
Οι ιδιαίτερες συνθήκες της χώρας μας (κοινωνικοοικονομικές- εδαφοκλιματικές κ.ά.) επέτρεψαν μέχρι τις μέρες μας, παρά τις πιέσεις κεφαλαίου – Ε.Ε., την ύπαρξη διψήφιου αριθμού αγροτών. Εκατοντάδες χιλιάδες αγροτικές οικογένειες συνεχίζουν να μοχθούν στα χωράφια παράγοντας βαμβάκι, γάλα, λάδι, σιτηρά, φρούτα και άλλα προϊόντα σε συνθήκες ολοένα και πιο αντίξοες.
Την ίδια ώρα που οι παραγωγοί αυτού του πραγματικού πλούτου στην ύπαιθρο ξεκληρίζονται οι εργαζόμενοι στην πόλη χρυσοπληρώνουν τα ίδια προϊόντα όταν δε τα στερούνται ολότελα, λόγω της φτώχειας που απλώνεται απειλητικά. Οι εργαζόμενοι στην πόλη λένε ήδη το λάδι λαδάκι, τα ράφια των super market κατακλύζονται από αμφίβολης ποιότητας εισαγόμενα προϊόντα και την ίδια ώρα το προϊόν των ελαιοπαραγωγών ληστεύεται από τους διατροφικούς ομίλους σε εξευτελιστικές τιμές. Το ίδιο συμβαίνει με το σύνολο των προϊόντων που παράγουν οι φτωχομεσαίοι αγρότες. Καμώνονται πως ανακαλύπτουν την Αμερική όταν μιλάνε για καρτέλ και καλούν το φτωχό αγρότη να τ’ αντιμετωπίσει μόνος του, τη στιγμή που η πολιτική της ελεύθερης αγοράς τους αλλά και της απλόχερης στήριξης του κεφαλαίου γιγαντώνει τα μονοπώλια και τους έχει δώσει τη δυνατότητα να αρπάζουν ολοένα και πιο ληστρικά το βιός του. Μεγαλέμποροι στο βαμβάκι και τα σιτηρά, Ελαίς και Μινέρβα στο λάδι, Vivartia και αλυσίδες super market, είναι αυτοί που συνομιλούν μόνιμα και υπηρετούνται από την εκάστοτε ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Ο υποτιθέμενος διάλογος που καλεί τους αγρότες αυτές τις μέρες η Μπατζελή έχει στόχο τον αποπροσανατολισμό και όχι τη λύση των γνωστών άλλωστε προβλημάτων της αγροτιάς.
Η αγροτιά όπως και όλος ο λαός μόνο με αγώνες σύγκρουσης με την πολιτική του κεφαλαίου και της Ε.Ε. μπορούν να βρουν το δίκιο τους. Και για να υπάρξει αυτή η σύγκρουση με τους καρχαρίες του κεφαλαίου πρέπει οι αγρότες να έχουν την ολόψυχη και ενεργή συμπαράσταση των εργαζομένων της πόλης.
· Οι αγρότες έχουν δίκιο να διεκδικούν την άμεση αναπλήρωση του εισοδήματός τους που εξανεμίστηκε από τις εξευτελιστικές τιμές!!!
· Έχουν δίκιο να διεκδικούν ελάχιστες εγγυημένες τιμές για τα προϊόντα τους για να μπορούν να ζήσουν από το χωράφι τους.
· Έχουν δίκιο να αρνούνται το Μητρώο Αγροτών που θέλει να εκτοπίσει από τις ενισχύσεις τους πιο φτωχούς που αναγκάζονται σε δεύτερη δουλειά.
· Έχουν δίκιο να στήνουν μπλόκα στην πολιτική της φτώχειας και του ξεκληρίσματός τους.
Μαζί τους για ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης – Ε.Ε. που θέλει εργαζόμενους και αγρότες που παράγουν τον πλούτο σύγχρονους δούλους στο βωμό των κερδών του κεφαλαίου.
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου