Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013

Δημοτικές εκλογές σήμερα στη Βενεζουέλα.Στέλεχος του ΚΚ Βενεζουέλας κατήγγειλε τα συνωμοτικά σχέδια που απεργάζονται κύκλοι της δεξιάς στη χώρα, για να μην αναγνωρίσουν τα αποτελέσματα των εκλογών.

Δημοτικές εκλογές πραγματοποιούνται σήμερα Κυριακή στη Βενεζουέλα, σε μια περίοδο που εντείνονται τα οικονομικά προβλήματα -ο πληθωρισμός καλπάζει με 50% κατατρώγοντας το λαϊκό εισόδημα- ενώ η αντιδραστική αντιπολίτευση και η ντόπια πλουτοκρατία προσπαθούν να προκαλέσουν συνθήκες αποσταθεροποίησης. 

Την ίδια στιγμή μπαίνουν σε εφαρμογή οι αποφάσεις που πήρε η Βουλή της χώρας, να δώσει στον Πρόεδρο,Νικολάς Μαδούρο, τη δυνατότητα για ένα χρόνο να διοικεί με προεδρικά διατάγματα προκειμένου να αντιμετωπιστούν η ακρίβεια που επιβάλλουν οι μεγαλέμποροι σε διάφορους κλάδους και τα φαινόμενα διαφθοράς που υπάρχουν στον κρατικό μηχανισμό, παρά τα βήματα που έχουν γίνει με τη λεγόμενη «Μπολιβαριανή διαδικασία», η οποία εγκαινιάστηκε ήδη από το 1998 με την εκλογή του ιστορικού πια ηγέτη της χώρας Ούγκο Τσάβες.
Σε αυτό το κλίμα από τις κάλπες θα εκλεγούν 337 δήμαρχοι και 2.455 δημοτικοί σύμβουλοι σε όλη τη χώρα, ενώ οι υποψήφιοι φτάνουν τους 16.800.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Βενεζουέλας, που στηρίζει κριτικά την «Μπολιβαριανή διαδικασία», κάλεσε το λαό της χώρας να πάρει μαζικά μέρος στις εκλογές, αλλά να είναι σε επαγρύπνηση, καταγγέλλοντας τις προσπάθειες αποσταθεροποίησης από τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης. Στέλεχος του ΚΚ Βενεζουέλας κατήγγειλε τα συνωμοτικά σχέδια που απεργάζονται κύκλοι της δεξιάς στη χώρα, για να μην αναγνωρίσουν τα αποτελέσματα των εκλογών. Ο ίδιος ο Πρόεδρος, Ν. Μαδούρο, εξάλλου απέδωσε το μπλακ άουτ που σημειώθηκε την περασμένη Δευτέρα στο Καράκας και σε άλλες πόλεις σε δολιοφθορά, ενώ έχει διαταχθεί και ευρύτερη έρευνα για το πώς οργανώθηκε η επιχείρηση. Με βάση τις πληροφορίες που υπήρχαν, ο Μαδούρο είχε καταγγείλει ότι οι πολιτικοί αντίπαλοί του σχεδίαζαν να προχωρήσουν σε σαμποτάζ σε σταθμούς ηλεκτρικής ενέργειας και πετρελαϊκές εγκαταστάσεις, ενόψει των εκλογών.
Στις εκλογές κατεβαίνουν ουσιαστικά δύο μεγάλοι συνασπισμοί, ο «Μεγάλος Πατριωτικός Πόλος», που έχουν συγκροτήσει οι δυνάμεις που στηρίζουν την «Μπολιβαριανή διαδικασία», με κυρίαρχη δύναμη το κυβερνών Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα Βενεζουέλας, και όπου συμμετέχει το ΚΚ Βενεζουέλας, και το λεγόμενο «Τραπέζι Δημοκρατικής Ενότητας», όπου συσπειρώνονται τα αντιδραστικά κόμματα της αντιπολίτευσης. Υπάρχουν ωστόσο και άλλοι υποψήφιοι από διάφορα μικρότερα κόμματα.
Το ΚΚ Βενεζουέλας στο 92% των δήμων στηρίζει κοινούς υποψήφιους με το «Μεγάλο Πατριωτικό Πόλο», όμως σε 25 δήμους κατεβαίνει αυτόνομα με δικά του στελέχη και ανθρώπους που εμπιστεύεται. Ο λόγος είναι ότι οι υποψήφιοι του Πόλου στους δήμους αυτούς, στις περισσότερες περιπτώσεις δήμαρχοι που διεκδικούν την επανεκλογή τους, δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που θέτει το κόμμα, δηλαδή να είναι υπέρ των εργαζομένων, να στηρίζουν τους αγώνες τους. Και στις περσινές περιφερειακές εκλογές το ΚΚ Βενεζουέλας είχε επιλέξει σε τέσσερις πολιτείες να μη στηρίξει τους υποψηφίους του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος ακριβώς γιατί είχαν πάρει αρνητική θέση στους εργατικούς αγώνες και η στάση τους συνολικά δε συνέβαλε στην εμβάθυνση της λεγόμενης «Μπολιβαριανής διαδικασίας» παρά τα «επαναστατικά» λόγια και τις διακηρύξεις τους.
Πηγή : 902.gr

3 σχόλια:

ΣΠΥΡΟΣ είπε...

Οσο και εφόσον η σημερινή κυβερνητική εξουσία καθυστερεί και δεν εφαρμόζει τις αρχές του Μαρξισμού - Λενινισμού, δηλ. δεν προχωρεί σε κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και δεν αντικαθιστά τις παλιές κρατικές δομές με νέες επαναστατικές, οι οποίες θα εφαρμόσουν τη δικτατορία της εργατικής τάξης, λαμβάνοντας και μέτρα ΒΙΑΣ ενάντια στην αστική τάξη και την αντίδραση, που συνωμοτεί και βυσσοδομεί κατά της "Μπολιβαριανής διαδικασίας", εξοπλίζοντας την εργατική τάξη και δημιουργώντας ένοπλη λαϊκή πολιτοφυλακή, που θα ασκήσουν επαναστατική βία σε όλα τα επίπεδα - και με τη δύναμη των όπλωνάν χρειαστεί... τότε είναι μαθηματικά βέβαια, ότι στη Βενεζουέλα,όπως και στη μαρτυρική Χιλή, θα έχουμε ένα ν έ ο, άκρως οδυνηρό, αντεπαναστατικό π ι σ ω γ ύ ρ ι σ μ α.
Οταν η αστική τάξη αντιδρά, πρέπει να τσακίζεται, χωρίς χρονοτριβή, από την επιβολή της ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ του ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ, αλλιώς οι όποιες επαναστατικές κατακτήσεις πολύ σύντομα θα αναιρεθούν και μάλιστα με ποταμούς αίματος των πρωτοπόρων εργατών, αγροτών και στρατιωτών.
Οποιος αγνοεί αυτές τις βασικές και ιστορικά πλέον επιβεβαιωμένες αρχές, είναι καταδικασμένος σε αποτυχία..."Αυτή είναι η πολύτιμη αλήθεια της UNITAD POPULAR".
Σπύρος

RATM είπε...

Δυστυχως το ΚΚΒ ειναι σε πολυ δυσκολη θεση απο τη μια ειναι σε ενα συνασπισμο που ξεκινησε ως ενα ακομα πειραμα αντιιμπεριαλιστικης κυβερνησης που θα εφερνε με ειρηνικα μεσα το μετασχηματισμο της κοινωνιας σε σοσιαλιστικη που ομως τραβαει ολο και πιο πολυ σε μια σοσιαλδηξοκρατικη διαχειριστικη κυβερνηση και απο την αλλη αν αρει τη στηριξη του θα κατηγορηθει για την πτωση της κυβερνησης καιωτην ανοδο του δεξιου τσογλανιου τσατσου των ΗΠΑ... μπρος γκεμος και πισω ρεμα. Η πορεια του ΚΚΒ δικαωνει πληρος τη σταση και τις επεξεργασιες τουΚΚΕ. Ετσι θα ηταν σημερα αν ΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ κανανε κυβερνηση διαχειρησης... Απο τη μια το ΚΚΕ θα ειχε στειλει στις καλενδες το προγραμμα του στηριζοντας μια κυβερνηση εντος ΕΕ στο εδαφος του καπιταλισμου και απο την αλλη αν εκανε να φυγει θα του λεγανε ολοι οτι θα ριξει την αριστερη κυβερνηση και ετσι θα ανεβει η ακροδεξια του Σαμαρα... Η σταση του ΚΚΕ το 2012 στις εκλογες παρα τς απωλιες του ηταν παρακαταθηκη για το κινημα και το λαο..

ΣΠΥΡΟΣ είπε...

Συμφωνώ απόλυτα σ.RATM.
Περί αυτού ακριβώς πρόκειται :
Το πολιτικό υποκείμενο, το Κόμμα, που θα αποτελέσει στην πράξη την πρωτοπορία της εργατικής τάξης στην επαναστατική διαδικασία, είναι ένα συνοθύλευμα γενικά "αριστερών" δυνάμεων, που μπαλατζάρουν ανάμεσα στην επανάσταση και την αντεπανάσταση... Κατά τη γνώμη μου, λοιπόν, το θέμα δεν είναι να συμμετέχεις ή μη στην κυβέρνηση, α λ λ ά η δουλειά που κάνεις ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ στις μάζες, στις οποίες Δ Ε Ν καλλιεργείς κυβερνητικές αυταπάτες,εκμεταλλεύεσαι στο έπακρο τις δυνατότητες της κυβερνητικής εξουσίας υπέρ του εργαζόμενου λαού, προπαγανδίζεις συγχρόνως την αναγκαιότητα της σοσιαλιστικής επανάστασης και τη μεταβατικότητα του σχήμαος που συμμετέχεις και προωτοστατείς, οξύνεις με κάθε τρόπο τις ταξικές αντιθέσεις, δημιουργείς τα φύτρα της λαϊκής εξουσίας με την "αβάντα" της κυβέρνησης που συμμετέχεις, δημιουργείς DE FACTO, είτε αρέσει είτε όχι στην κυβέρνηση που ε ξ α κ ο λ ο υ θ ε ί ς να συμμετέχεις, Ε Ν Ο Π Λ Α τμήματα από εργάτες αποφασισμένους, ασκείς β ί α όπου χρειάζεται και .... εξωθείς τα πράγματα, με όρους πάντοτε μ α ζ ι κ ο ύ ς, τη λαϊκη εξουσία σε όλους τους τόπους συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής με σ τ ό χ ο τη δικτατορία του προλεταριάτου, την οποία διαρκώς προπαγανδίζεις στις λαϊκές μάζες κ.ο.κ.ε.
Δηλαδή, κατ' αποτέλεσμα, το ΚΥΡΙΟ στην όλη επαναστατική διαδικασία είναι το επαναστατικό Κόμμα που θα καθοδηγήσει την Επανάσταση να διατηρήσει την πολιτική και οργανωτική του ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΑ και να είναι α π ο φ α σ ι σ μ έ ν ο να ηγηθεί της Επανάστασης, χωρίς ούτε στιγμή να ξεστρατίζει από τον υψηλό Στόχο του, το Σοσιαλισμό-Κομμουνισμό.
Νομίζω, ότι α υ τ ό είναι το κύριο, ενώ η συμμετοχή σε μια "αριστερή" κυβέρνηση είναι δευτερεύον ζήτημα, ε φ ό σ ο ν τηρούνται αυστηρά και απαρέγκλιτα οι παραπάνω προϋποθέσεις στην αυτοτέλεια της πολιτικής και της επαναστατικής του δράσης μέχρι τέλους.
Σπύρος