Δήλωση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα στο λιμάνι του Πειραιά για την απαράδεκτη στάση του Υπουργού Ναυτιλίας.
«Βεβαίως την απάντηση στον υπουργό τη δίνει η Ομοσπονδία, εμείς οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ συμπαραστεκόμαστε.
Θέλω να ξεκαθαρίσω όμως το εξής, γιατί και σε εμένα διαμήνυσε ο υπουργός να απαγορεύσει την πορεία μέχρι το υπουργείο και να έρθει εδώ να γίνει διάλογος με τους εκπροσώπους των εργαζομένων και με όσα κόμματα είμαστε εδώ, με την εξής σκηνή: Ο υπουργός προστατευμένος με τα ΜΑΤ και εμείς βεβαίως με τους εργαζόμενους. Τέτοιο διάλογο δε νομίζω ότι μπορεί κανείς να τον δεχτεί.
Αυτό δείχνει ότι ο υπουργός φοβάται, ότι ξέρει ότι έχει άδικο και αυτό που πρέπει να φοβάται είναι το δίκιο των εργαζομένων, όχι τους ίδιους τους εργαζόμενους. Το δίκιο τους πραγματικά πρέπει να το φοβάται. Διάλογο με τον υπουργό να φυλάσσεται από τα ΜΑΤ δε νομίζω ότι κανείς μπορεί να κάνει, ούτε καν ένα πολιτικό κόμμα, πολύ περισσότερο οι χιλιάδες εργαζόμενοι που είναι εδώ. Φοβάται, ναι. Να φοβάται το δίκιο, γιατί από αυτό το δίκιο θα το βρει. Άλλο όμως αυτό και άλλο να δείχνει μία τέτοια στάση απέναντι στους εργαζόμενους».
Πηγή : K.K.E.
4 σχόλια:
Το ζήτημα είναι σύντροφοι ότι για μια ακόμα φορά, μετρήσαμε ΗΤΤΑ και αποχώρηση από μια δικαιωματική πορεία που έτσι και αλλιώς και οργανωμένη και περιφρουρούμενη ήταν.
Είχαμε πιστέψει μετά τα γεγονότα της 17/11/2012 τότε που το ΚΚΕ και η εξωκ.αριστερά ΠΙΕΣΕ, ΑΠΑΙΤΗΣΕ και ΑΝΕΤΡΕΨΕ την ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ της πορείας στην Ισραηλινή πρεσβεία ότι η μικρή αλλά συνάμα εξαιρετικά συμβολική εκείνη ΝΙΚΗ θα είχε συνέχεια.
Τα γεγονότα μας διέψευσαν ΟΙΚΤΡΑ.
Τα πολιτικά υποκείμενα της αριστεράς ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ τη σύγκρουση καίτοι αντιλαμβάνονται ότι αυτή είναι και η μοναδική ΕΠΙΛΟΓΗ από την εξέλιξη των πραγμάτων.
Το κακό είναι ότι ο κόσμος γεμίζει απογοήτευση και συνέχεια βουλιάζει στην ιδεολογία της ήττας
Ελπίζω πως είναι προσωρινή υποχώρηση, όσο υπάρχει η 20η Φλεβάρη μπροστά ας ελπίσουμε ότι θα δούμε ανατροπή των δεδομένων που θα εκπλήξουν και τους κρατικούς μηχανισμούς που σε κατάσταση αιφνιδιασμού ΔΕΝ μπορούν να λειτουργήσουν σωστά.Μόνο σε προβλέψιμα μεγέθη και συπεριφορές δρουν βάσει σχεδίων και νικούν (ως τώρα)...
Διαφωνώ πλήρως με την λογική περί ήττας, του τύπου «τι κερδίσαμε εν τέλει» κ.λπ. Όχι, όμως, ότι δεν πρέπει να βγαίνουν συμπεράσματα. Θα επισημάνω, ωστόσο, αυτό που αναφέρει ο Red Star,
«[πως] Μόνο σε προβλέψιμα μεγέθη και συπεριφορές δρουν βάσει σχεδίων και νικούν (ως τώρα)...», με το οποίο συμφωνώ απολύτως. Όσον αφορά τις 20 Φλεβάρη, θα αποτελέσει αναπάντεχη έκπληξη μια μαζική και δυναμική κινητοποίηση. Το μούδιασμα του προλεταριάτου και των υποπρολεταριοποιημένων φαίνεται πως καλά κρατεί. Οψόμεθα!
Υ.Γ. Red Star πήρες τα mail;
Φίλe "GIANNIS PIT" : Καλύτερα θα ήταν να "φυλάξεις" την επαναστατικότητά σου για τις μέρες και τους μήνες που έρχονται και άφησε κατά μέρος τα επιφωνήματα περί "ήττας"... Τέτοιες αντιλήψεις μόνο μικροαστική ανυπομονησία προδίδουν... Οι μικρές και μεγάλες ρήξεις είναι δυνατές και αποτελεσματικές μόνον όταν βασίζονται σε ένα ρωμαλέο, συνειδητό και αποφασισμένο λαϊκό Κίνημα που έχει σαφείς στόχους και κατεύθυνση για επαναστατικές και ριζικές αλλαγές σε επίπεδο Εξουσίας και Οικονομίας...Και στις μέρες μας, θα μου επιτρέψεις να παρατηρήσω, ότι μεγάλες λαϊκές μάζες παραμένουν βυθισμένες μέσα στις αυταπάτες της αναμονής των "κυβερνήσεων της αριστεράς" του ΠασοκοΤσιπρέϊκου, των "σκαλοπατιών", των "βαθμιαίων αλλαγών", των συμπράξεων "δημόσιου και ιδωτικού τομέα", της "υγιούς επιχειρηματικότητας", της καθαγιασμένης από τους Συριζέους ΕΕ που μπορεί να γίνει φιλολαϊκή και ανθρωπινότερη, όπως και ο Καπιταλισμός μέσα από καλύτερη διαχείριση και άλλων παρόμοιων, που ορθώνονται (ακόμη) ως αναχώματα στις συνειδήσεις χιλιάδων εργαζομένων και ΑΝΑΚΟΠΤΟΥΝ την όποια διάθεσή τους για επαναστατική δράση... Αυτό τον άτιμο ρόλο παίζουν οι κυρίαρχες δυνάμεις του Συριζα σήμερα και σ' αυτόν πρέπει να αναζητήσουμε την αιτία που ακόμη και μικρής έκτασης ρήξεις δεν συγκεντρώνουν τον απαραίτητο ΛΑΙΚΟ ΟΓΚΟ, τη ΔΥΝΑΜΗ και την ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ώστε να μπορούν να διεξαχθούν με νικηφόρα προοπτική. Οσο ο οπορτουνισμος έχει ισχυρά ερείσματα μέσα στις εργατικές μάζες, κάθε πιθανότητα νικηφόρας έκβασης σκοπούμενων ρήξεων εξανεμίζεται... Αυτό λοιπόν που ΟΡΘΟΤΑΤΑ εφαρμόζει το τιμημένο ΚΚΕ σήμερα, στις δοσμένες κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες, με μεγάλες μάζες αδρανοποιημένες από τον ενισχυμένο εκλογικά οπορτουνισμό και απρόθυμες να βγούν (προς το παρόν) στο ιστορικό προσκήνιο, είναι να σφυρηλατεί τη Λαϊκή Συμμαχία βήμα το βήμα, να αφυπνίζει συνειδήσεις και να εργάζεται μεθοδικά για την οργάνωση και συγκέντρωση δυνάμεων για την Επανάσταση που ΕΡΧΕΤΑΙ, παρά τα μη επιθυμητά αλλά πάντοτε παρατηρούμενα ως αναπόφευκτα ¨ζίγκ ζαγκ της ιστορίας"... Και τότε που θά'ρθει η ανάγκη για μεγάλους και πραγματικά σκληρούς ταξικούς αγώνες και ΘΥΣΙΕΣ (όχι σφαλιάρες με τα ΜΑΤ...), τότε να δούμε πόσοι από τους "ανυπόμονους" θα απομείνουν στο πεδίο της μάχης για να δικαιούνται να εισπράξουν τίμια τον αγωνιστικό χαιρετισμό "Ραντεβού στα γουναράδικα"...
Συμπόρευση και πίστη στο τιμημένο Κόμμα της εργατικής τάξης και όλου του Λαού.
Ζήτω τι τιμημένο ΚΚΕ
Σπύρος
Δημοσίευση σχολίου