Η εισήγηση της Αλέκας Παπαρήγα
Επιτρέψατέ μου να καταγγείλω εκ μέρους βεβαίως του Κόμματος την γνωστή πια τραμπούκικη επίθεση του υποψήφιου βουλευτή της «Χρυσής Αυγής» εναντίον της Λιάνας Κανέλλη και της υποψήφιας του ΣΥΡΙΖΑ Ρένας Δούρου.
Εμείς ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα: Η απάντηση στην «Χρυσή Αυγή» δεν μπορεί να είναι ούτε οδόντας αντί οδόντος ούτε κάποια πολιτική ρεβανσισμού. Την απάντηση καταρχήν πρέπει να τη δώσει στις εκλογές ο λαός. Δεν χρεώνουμε βεβαίως αυτούς που ψήφισαν την «Χρυσή Αυγή» με τις ενέργειες και τους προσανατολισμούς του κόμματος αυτού. Ωστόσο πρέπει να το συνειδητοποιήσουν ότι έχουν το όπλο της ψήφου και να οδηγήσουν στο εκλογικό περιθώριο την «Χρυσή Αυγή», γιατί αυτό της αξίζει.
Πάνω απ' όλα όμως, τέτοια ναζιστικά μορφώματα μπορεί να τα αντιμετωπίσει ένα καλά οργανωμένο και βαθύτατα πολιτικοποιημένο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Λέμε βαθύτατα πολιτικοποιημένο γιατί άλλες είναι οι απαιτήσεις για τον προσανατολισμό του κινήματος σε συνθήκες κρίσης από μια οποιαδήποτε προηγούμενη συνηθισμένη περίοδο που έχουμε ζήσει.
Υπενθυμίζουμε και ένα άλλο πράγμα: Η «Χρυσή Αυγή» είναι πάντα διαθέσιμη στις υπηρεσίες της εργοδοσίας ή του εργοδοτικού συνδικαλισμού και έχει ζητήσει αρκετές φορές να προσφέρει τέτοιες υπηρεσίες προκειμένου να σπάσει την απεργίες, με τραμπουκισμό και να οδηγήσει με όπλο το φόβο και το ξύλο τους εργάτες να εγκαταλείψουν τέτοιες μορφές πάλης.
Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να σκεφτούν ξανά οι εργαζόμενοι γιατί το ΚΚΕ περιέβαλλε με σκεπτικισμό και αμφισβήτηση διάφορα κινήματα τα οποία εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια της κρίσης, τα οποία ανεξάρτητα από τα συνθήματα που είχαν, ήταν κινήματα χωρίς ονοματεπώνυμο. Σε αυτά τα κινήματα, χωρίς βεβαίως να φταίνε αυτοί που προσήλθαν, η «Χρυσή Αυγή» ήταν μια από τις δυνάμεις που έδρασε συστηματικά και προσπάθησε να υποκαταστήσει αυθόρμητα ή γνήσια λαϊκά αιτήματα με τα γνωστά συνθήματα «οι 300 στο Γουδή», «να καεί η βουλή» κλπ όπως ακριβώς τα έλεγαν. Και μάλιστα με το σύνθημα «έξω τα κόμματα», «έξω οι συνδικαλιστικές οργανώσεις». Σε αυτά τα κινήματα χωρίς ονοματεπώνυμο, που μπορεί να έχουν ως ένα βαθμό και έναν αυθόρμητο χαρακτήρα, τέτοιες οργανώσεις προσφέρονται να δράσουν και μπορούν να κάνουν ένα εξαιρετικά επιζήμιο έργο και στην πολιτικοποίηση των εργατικών - λαϊκών μαζών, αλλά κυρίως με την προβοκάτσια και με την υπονομεύση μέχρι και την διάλυση οποιασδήποτε γνήσιας αυθόρμητης διαμαρτυρίας.
Ας ξανασκεφτούν κάποιοι που πολύ εύκολα κατηγορούν το ΚΚΕ όταν εκφράζει την αμφιβολία του για την αποτελεσματικότητα των κινημάτων χωρίς ονοματεπώνυμα.
Οι εξελίξεις στην Ελλάδα δεν μπορούν να εξεταστούν απομονωμένα από τις εξελίξεις που υπάρχουν στον κόσμο κι ιδιαίτερα αυτές που αφορούν την ευρύτερη περιοχή μας. Σ' αυτήν (Βαλκάνια, Ανατολική Μεσόγειος, Μέση Ανατολή, Βόρειος Αφρική, Καύκασος), όπου υπάρχει σημαντικός ενεργειακός πλούτος και η οποία αποτελεί «πέρασμα» των πρώτων υλών από την Κεντρική Ασία, την Κασπία, τη Μέση Ανατολή, τόσο προς τη Δύση, όσο και προς τις γοργά ανερχόμενες δυνάμεις της Ασίας (Κίνα, Ινδία κ.ά.) εκτυλίσσονται σοβαρές, επικίνδυνες εξελίξεις, που χαρακτηρίζονται από την ένταση των αντιθέσεων ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις
Ισχυρότατα μονοπώλια, ιμπεριαλιστικές ενώσεις και ανερχόμενες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις πλέκονται σ' ένα «κουβάρι» αντιθέσεων και διαπάλης. Μέσα στα πλαίσια του ιμπεριαλιστικού συστήματος οι αστικές τάξεις της περιοχής επιδιώκουν συμμαχικούς «άξονες», προχωρούν σε συμμαχίες και συμβιβασμούς, για να επωφεληθούν από τη διαπάλη για τον φυσικό πλούτο και τα μερίδια των αγορών.
Στη διαπάλη χρησιμοποιούνται ο ΟΗΕ, το ΝΑΤΟ, αστυνομικά και στρατιωτικά σώματα της ΕΕ, οι στρατιωτικές βάσεις, οι μεγάλοι ναυτικοί στόλοι, ενώ αξιοποιούνται πλέον διάφορα προσχήματα, όπως η «πάλη με την τρομοκρατία» και η «υπεράσπιση των μειονοτήτων», τα μεταναστευτικά ρεύματα που προκαλούν οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και επεμβάσεις, η εξαθλίωση και η φτώχεια, που γεννάει ο καπιταλισμός κ.ά.
Το ερώτημα είναι: Ποια πρέπει να είναι η θέση της χώρας μας σ' αυτές τις εξελίξεις; Τι συμφέρει την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα;
Σήμερα βλέπουμε πως η χώρα μας συμμετέχει στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της άρχουσας τάξης, κι όχι τα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού. Είναι ψευδής η εντύπωση που ως τώρα καλλιεργούσαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και στην οποία έχουν προσχωρήσει και τα άλλα κόμματα ΑΝΕΛ, ΔΗΜΑΡ, ότι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ μπορούν να εγγυηθούν την ειρήνη, την ασφάλεια του ελληνικού λαού, των άλλων λαών της περιοχής και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Είναι εξίσου παραπλανητικές οι πρόσφατες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για κάποια αντικατάσταση του ΝΑΤΟ και των στρατιωτικών δομών της ΕΕ στο μέλλον με ένα άλλο ευρωπαϊκό σύστημα ασφάλειας και μείωσης των εξοπλισμών. Πολύ περισσότερο, είναι κοροϊδία γιατί είναι γνωστό ότι η ΕΕ θεωρεί το ΝΑΤΟ βασικό πυλώνα για την ασφάλεια και άμυνα των χωρών μελών. Φιλολαϊκή απάντηση στα λεγόμενα «εθνικά ζητήματα» δεν μπορεί να δοθεί μέσα σ' αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς! Υπάρχουν δεκάδες παραδείγματα τα τελευταία χρόνια που δείχνουν το αντίθετο, όπως:
- η τουρκική εισβολή και η συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου,
- οι δεσμεύσεις των ελληνικών κυβερνήσεων (στο περιθώριο Συνόδων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ) έναντι της Τουρκίας,
- η αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων σε νησιά και βραχονησίδες, με τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο,
- η κατάργηση των επιχειρησιακών ορίων στα πλαίσια του ΝΑΤΟ,
- το απαράδεκτο σχέδιο ΑΝΑΝ για την Κύπρο,
- τα επικίνδυνα σενάρια για τη Θράκη,
- οι μυστικές συνομιλίες για το Αιγαίο και τα σχέδια συνδιαχείρισης του πλούτου του από τα μονοπώλια
- οι ελληνικές στρατιωτικές αποστολές στο Αφγανιστάν, στον Περσικό, κ.ά.
- ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία και η επικίνδυνη αλλαγή συνόρων στα Βαλκάνια που επέφερε
- η κατασκευή και χρησιμοποίηση υπαρκτών κι ανύπαρκτων μειονοτικών ζητημάτων στα Βαλκάνια,
- ο πόλεμος στο Ιράκ και στη Λιβύη.
Όλα τα παραπάνω έγιναν με την άμεση ή έμμεση ανάμειξη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, έγιναν ενώ η χώρα μας παρέμενε εγκλωβισμένη σ' αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς!
Είναι «στάχτη στα μάτια» οι διακηρύξεις πως χάρη στις «συνομιλίες», στη «νέα διεθνή αρχιτεκτονική» και στα πλαίσια του λεγόμενου «πολυ-πολικού» κόσμου, θα δημιουργηθεί δήθεν το «έδαφος» για έναν κόσμο «ειρηνικό», διατηρώντας τις συνθήκες κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού. Ο «πολυ-πολικός κόσμος» είναι ο κόσμος των αυξανόμενων ανταγωνισμών κι ο λαός δεν πρέπει να ξεχνά πως «όταν στο βάλτο μαλώνουν τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια!».
Το ΚΚΕ διαφοροποιείται από όλα τα άλλα κόμματα γιατί αγωνίζεται για μια Ελλάδα που δεν θα έχει δεσμεύσεις στα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών ενώσεων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Αυτό μπορεί να το εγγυηθεί στον ελληνικό λαό μόνο μια εργατική - λαϊκή εξουσία! Για τη συγκρότηση της λαϊκής συμμαχίας, που θα ανοίξει το δρόμο γι' αυτήν την εξουσία αγωνίζεται το ΚΚΕ. Μια τέτοια λαϊκή εξουσία στην Ελλάδα, αλλά και στις άλλες γειτονικές χώρες, που δεν είναι συμβατή με τη συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως είναι η EE και το NATO, θα ασκήσει ευεργετική επίδραση στα ζητήματα της ειρήνης και της ασφάλειας των λαών της περιοχής, γιατί θα εξαφανίσει τη «μήτρα», που γεννάει τους ανταγωνισμούς και τους πολέμους, και η οποία δεν είναι άλλη από τα καπιταλιστικά κέρδη και την παρέμβαση των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Μόνο με μια τέτοια λαϊκή εξουσία ο λαός μπορεί να είναι κυρίαρχος. Μια τέτοια εξουσία, στηριζόμενη στη πάλη των λαών θα αποδυναμώσει τους ιμπεριαλιστές διεθνώς, θα μπορέσει να αναπτύξει επωφελείς διεθνείς οικονομικές και πολιτικές σχέσεις με κάθε χώρα, στη βάση του αμοιβαίου οφέλους, ιδιαίτερα με χώρες που το επίπεδο ανάπτυξής τους, η φύση των προβλημάτων και των άμεσων ενδιαφερόντων τους μπορούν να εξασφαλίσουν μια τέτοια ωφέλιμη συνεργασία. Θα επιδιώξει τη συνεργασία με κράτη και λαούς, που, αντικειμενικά, έχουν άμεσο συμφέρον να αντισταθούν στα οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά κέντρα του ιμπεριαλισμού. Θα επιδιώξει να χρησιμοποιήσει κάθε πρόσφορο "ρήγμα" που θα υπάρξει στο ιμπεριαλιστικό "μέτωπο" εξαιτίας των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, για τη διαφύλαξη και ενίσχυση των λαϊκών συμφερόντων. Θα αποτελέσει, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων της, στήριγμα για το παγκόσμιο αντιιμπεριαλιστικό, επαναστατικό, κομμουνιστικό κίνημα.
Αυτή η θέση μας ξεχωρίζει το ΚΚΕ από όλα τα άλλα κόμματα που διεκδικούν την ψήφο των εργαζομένων στις εκλογές της 17ης Ιούνη. Με αυτήν την προοπτική το ΚΚΕ πρωτοστατεί στην πάλη ενάντια στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, για:
- Να κλείσουν τώρα οι στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ,
- Να φύγουν τα πυρηνικά όπλα,
- Να γυρίσουν πίσω τα ελληνικά στρατεύματα,
- Να μην υπάρξει καμία εμπλοκή του λαού μας στους νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που ετοιμάζονται.
Όσο πιο ισχυρό βγει το ΚΚΕ απ' αυτές τις εκλογές τόσο μεγαλύτερη θα ‘ναι η δύναμη που θα έχει ο λαός μας, ώστε:
- Να μην συρθεί στους νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, που ετοιμάζονται σε βάρος της Συρίας και του Ιράν, και οι οποίοι θα έχουν τραγικές συνέπειες.
- Να μην περάσει η παραχώρηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο, η διχοτόμησή του και η εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου της χώρας από τα ενεργειακά ιδιωτικά μεγαθήρια.
- Να μην περάσει η χρησιμοποίηση των μειονοτικών ζητημάτων από ΝΑΤΟ-ΕΕ σε βάρος άλλων λαών και σε βάρος της χώρας μας στη Θράκη και στη Μακεδονία.
- Να μην περάσει μια νέα παραλλαγή του επικίνδυνου σχεδίου Ανάν για την Κύπρο.
Εάν αδυνατίσει και υποχωρήσει η λαϊκή αντίσταση στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, στην οποία σημαντικό και διακριτό ρόλο παίζει σήμερα το ΚΚΕ και το ταξικό εργατικό κίνημα, τότε ο λαός μας πιο εύκολα θα συρθεί στους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς και θα μεγαλώσει ο κίνδυνος για την ειρήνη, την ασφάλεια, καθώς και για τα κυριαρχικά δικαιώματα και την αμυντική ικανότητα της χώρας μας.
Το νέο αμυντικό δόγμα, σήμερα, μετατρέπεται σε αποτρεπτικό αμυντικό και με «αποστολές εθνικών υποχρεώσεων» εκτός συνόρων. Οι Ένοπλες Δυνάμεις με την καθοδήγηση του ΝΑΤΟ, της ΕΕ τείνουν όλο και περισσότερο να παίρνουν χαρακτηριστικά μηχανισμού καταστολής για δράση έξω και μέσα στην ίδια την χώρα, εναντίον του λαϊκού κινήματος.
Η αμυντική ικανότητα της Ελλάδας πρέπει να στηριχθεί στο λαό και την νεολαία, στα στρατευμένα παιδιά, και στα στελέχη των ΕΔ που δεν ανέχονται την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων σε ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των μονοπωλιακών ομίλων. Η αμυντική θωράκιση της χώρας δεν εξασφαλίζεται στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, αντίθετα υπονομεύεται. Αντιπαλεύουμε γι' αυτό την υπαγωγή των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Λέμε όχι στον μισθοφορικό στρατό, στις στρατιωτικές δαπάνες και τους εξοπλισμούς που υπηρετούν τις νατοϊκές ανάγκες. Καταδικάζουμε την ανάθεση καθηκόντων αστυνόμευσης σε τμήματα των Ε.Δ. και την εκπαίδευσή τους σε τέτοια καθήκοντα με οποιοδήποτε πρόσχημα.
Κωδικοποιημένα για ορισμένα βασικά ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής που απασχολούν αυτήν την περίοδο:
1. Ενάντια στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ
1.1. Το ΝΑΤΟ με τη «νέα στρατηγική αντίληψη» διευρύνει τα πλαίσια δράσης των ιμπεριαλιστικών στρατιωτικώνεπιχειρήσεων. Συντονίζεται με τις ανάλογες δυνάμεις που συγκροτεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και με το κατ' όνομα «Συνεταιρισμό για την ειρήνη». Αναπροσαρμόζει τη δομή του, φτιάχνει νέες βάσεις, εκσυγχρονίζει τα πυρηνικά και συμβατικά όπλα. Χρησιμοποιεί τις δήθεν «νέες» και «ασύμμετρες απειλές». Δρα για το σχηματισμό κρατικών μηχανισμών καταστολής κι επίθεσης (αστυνομίας και στρατού) σε διάφορα κράτη, ενσωματώνοντάς τα στα ιμπεριαλιστικά ΝΑΤΟϊκά σχέδια. Επεκτείνει τους λεγόμενους «προληπτικούς πολέμους» και ενισχύει τη δυνατότητά του να καταφέρει το «πρώτο πυρηνικό πλήγμα», μέσα από την εγκατάσταση της λεγόμενης «αντιπυραυλικής ασπίδας» στην Ευρώπη. Νομιμοποιεί την επέμβαση σε κάθε χώρα σε βάρος του λαού της σε ενδεχόμενο εσωτερικής αμφισβήτησης και αλλαγής - ανατροπής της αστικής εξουσίας σε κάθε χώρα μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά και εκτός αυτού.
1.2. Εξίσου επικίνδυνη με το ΝΑΤΟ είναι η Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) και η Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας (ΕΠΑΑ). Προσανατολισμός της ΕΕ είναι η αξιοποίηση του Ευρωστρατού, των δυνάμεων ταχείας επέμβασης για να επεμβαίνει σε όλη την υδρόγειο ξεχωριστά ή σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ, με τα ίδια προσχήματα. Δηλαδή, στο όνομα των «προληπτικών πολέμων», της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας», της «πρόληψης των συγκρούσεων και της διατήρησης της ειρήνης», των «ανθρωπιστικών αποστολών», της «ενεργειακής ασφάλειας», των «κλιματικών αλλαγών» κ.α.
Ενώ, παράλληλα με τη λεγόμενη «Ρήτρα Αλληλεγγύης» προβλέπεται η στρατιωτικο-πολιτική παρέμβαση στις εσωτερικές εξελίξεις των κρατών μελών, με τη χρησιμοποίηση των προαναφερόμενων προσχημάτων και με σκοπό το χτύπημα του εργατικού - λαϊκού κινήματος, την προστασία του καπιταλιστικού συστήματος.
Σ' αυτές τις συνθήκες, το λαϊκό αίτημα της απεμπλοκής από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και της αποδέσμευσης της χώρας μας, και κάθε χώρας από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, πρέπει να αποκτήσει νέα δυναμική σε σύνδεση με την πάλη για τη λαϊκή εξουσία.
2. Σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας
2.1. Το ΚΚΕ είναι σταθερά προσανατολισμένο στην ανάπτυξη της φιλίας, της διεθνιστικής αλληλεγγύης ανάμεσα στην εργατική τάξη και στους λαούς των δύο χωρών. Η ειρήνη κινδυνεύει από τους ανταγωνισμούς που αναπτύσσονται με επίκεντρο το Αιγαίο και τον πλούτο του. Η παρέμβαση του ΝΑΤΟ (επιχειρησιακά όρια, στρατηγεία, ασκήσεις κ.ά.) είναι καταλυτική στις εξελίξεις και διαμορφώνει κατάσταση συνδιαχείρισης στο Αιγαίο, όπου τον κυρίαρχο ρόλο θα έχουν οι ΗΠΑ, επιδιώκοντας έτσι και την αποτροπή ή περιορισμό της διείσδυσης των ανταγωνιστριών δυνάμεων.
2.2. Το ΚΚΕ τάσσεται ενάντια στην πολιτική της εγκατάλειψης κι εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων (χωρικά ύδατα, υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ, όπως καθορίζονται από τη διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο στη Θάλασσα του 1982), που ακολούθησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Επιπλέον, προειδοποιεί τους εργαζόμενους πως στις σημερινές συνθήκες, που το Διεθνές Δίκαιο ξαναγράφεται από τους ιμπεριαλιστές και το Δικαστήριο της Χάγης λειτουργεί με σκοπιμότητες, η ειρήνη, η ασφάλεια, η δικαιοσύνη δεν μπορεί να διασφαλιστεί σ' αυτά τα πλαίσια χωρίς την πάλη των δύο λαών για την ανατροπή της αιτίας που γεννά αντιθέσεις, συγκρούσεις, πολεμικές συρράξεις. Κι αυτή η αιτία δεν είναι άλλη από τα καπιταλιστικά υπερκέρδη, την εξουσία του κεφαλαίου, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις.
Για το λόγο αυτό πρέπει να δυναμώσει η αντιιμπεριαλιστική πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος και στις δύο χώρες, ενάντια στις αστικές τάξεις και τη συμμετοχή, εμπλοκή Ελλάδας - Τουρκίας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, για την αποδέσμευσή τους από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που αποτελούν μόνιμη πηγή οδυνηρών συνεπειών σε βάρος των λαών.
2.3. Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα έχουν και το χρέος και τη δύναμη να αντιταχθούν και να εμποδίσουν την υλοποίηση των επικίνδυνων σχεδιασμών για την παραχώρηση του ενεργειακού πλούτου του Αιγαίου στους επιχειρηματικούς ομίλους. Η διασφάλιση του εγχώριου ορυκτού πλούτου - κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι ζήτημα στρατηγικής σημασίας για το μέλλον της λαϊκής εξουσίας.
Η συγκρότηση της κοινωνικής συμμαχίας για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία αποδεικνύεται μονόδρομος για να υπάρχει αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας προς όφελος του λαού, αλλά και για τη διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και της ειρήνης.
3. Κυπριακό
3.1. Το Κόμμα μας εκφράζει την υποστήριξή του σε μια Κύπρο ενιαία, ανεξάρτητη, σε μια ομοσπονδιακή, διζωνική, δικοινοτική λύση, με μία και μόνη κυριαρχία και διεθνή προσωπικότητα, χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, κοινή πατρίδα των Τουρκοκύπριων και Ελληνοκύπριων, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες, εντάσσοντας την πάλη για το Κυπριακό στην γενικότερη πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις.
3.2. Πρέπει να δυναμώσει η πάλη ενάντια στα σχέδια ενσωμάτωσης της Κύπρου στον ιμπεριαλιστικό οργανισμό του ΝΑΤΟ, με «προθάλαμο» τον λεγόμενο «συνεταιρισμό για την ειρήνη».
4. Βαλκάνια
4.1. Το ΚΚΕ θεωρεί πως η ιδέα της «Μεγάλης Αλβανίας», ακουμπά στις πλάτες αυτών που την υποδαυλίζουν, δηλαδή των ιμπεριαλιστών, αλλά όπως είναι γνωστό κι από άλλες περιπτώσεις μεγαλοϊδεατισμού και αλυτρωτισμού μόνον περιπέτειες, τυχοδιωκτισμούς κι αίμα πρόσφεραν στους λαούς της περιοχής μας.
Το Κόμμα μας τάσσεται υπέρ της διευθέτησης της οριοθέτησης των χωρικών υδάτων μεταξύ των δύο χωρών, της υπεράσπισης των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας και των Αλβανών μεταναστών στην Ελλάδα, κόντρα στην εθνικιστική προπαγάνδα που αναπτύσσουν ανάλογοι κύκλοι και στις δύο χώρες.
4.2. Το ΚΚΕ δεν αναγνωρίζει το προτεκτοράτο του Κοσσόβου που δημιούργησε η νατοϊκή ιμπεριαλιστική επέμβαση κατά της Σερβίας.
4.3. Το ΚΚΕ, χρόνια τώρα, στη βάση αρχών και ενάντια στο κυρίαρχο ρεύμα, υποστήριξε ότι στο ζήτημα της ΠΓΔΜ η εμμονή στην ονοματολογία ήταν και είναι επικίνδυνη και αδιέξοδη πολιτική, ότι σε μια διαπραγμάτευση για εξεύρεση κοινώς αποδεκτής λύσης, στην οποία περιλαμβάνεται με οποιονδήποτε τρόπο το όνομα Μακεδονία ή όποια παράγωγα, θα πρέπει ρητά να γίνει αποδεκτό μόνο ως γεωγραφικός προσδιορισμός.
Να μπει τέλος στην αλυτρωτική προπαγάνδα, να υπάρξει αμοιβαία αναγνώριση του απαραβίαστου των συνόρων, της εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας των δύο χωρών.
4.4. Το ΚΚΕ πιστεύει και αγωνίζεται για να αναπτυχθεί ένα ισχυρό μέτωπο αντιμετώπισης της ιμπεριαλιστικής πολιτικής του «διαίρει και βασίλευε» στα Βαλκάνια, της χρησιμοποίησης από τους ιμπεριαλιστές υπαρκτών ή και ανύπαρκτων μειονοτικών ζητημάτων, του διαμελισμού κρατών, της δημιουργίας προτεκτοράτων. Στα πλαίσια αυτά εργάζεται για το συντονισμό με κομμουνιστικές κι ριζοσπαστικές δυνάμεις για την ανάπτυξη ενός Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού κινήματος κατά των αμερικανό-ΝΑΤΟϊκών επεμβάσεων, των ξένων βάσεων, και των αστικών τάξεων της περιοχής, με κατεύθυνση το σοσιαλισμό, γραμμή πάλης που ενσωματώνει τις ανάγκες των λαών της περιοχής και μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη της εργατικής, λαϊκής πάλης.
5. Για το Παλαιστινιακό - Μέση Ανατολή
5.1 Το ΚΚΕ στηρίζει τον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού και την αντίστασή του ενάντια στις δυνάμεις κατοχής.Καταδικάζουμε τις πιέσεις στην Παλαιστινιακή αρχή για νέους συμβιβασμούς.
Αντιπαλεύουμε την προσπάθεια ενοχοποίησης του κινήματος αντίστασης και της δράσης του στο όνομα της «τρομοκρατίας» και τονίζουμε ότι ο πραγματικός τρομοκράτης κατά των λαών είναι ο ιμπεριαλισμός. Οι λαοί έχουν υποχρέωση να αξιοποιούν, να χρησιμοποιούν όλες τις αναγκαίες μορφές πάλης, συμπεριλαμβανομένου του ένοπλου αγώνα κατά των κατακτητών, κατά των δυναστών, για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση, στην προοπτική ενός ταξικά προσανατολισμένου εργατικού κινήματος και των συμμαχιών που θα θέσουν το ζήτημα της εξουσίας. Κάθε λαός, και ο Παλαιστινιακός πρέπει να έχει το δικαίωμα να αποφασίζει κυρίαρχα για την κυβέρνηση και το μέλλον του.
Απαιτούμε την αποχώρηση του ισραηλινού στρατού από όλα τα κατεχόμενα αραβικά εδάφη (υψίπεδα και περιοχή του Γκολάν, Δυτική Όχθη κ.ά.). Πλήρη διάλυση των εποικισμών και τη δημιουργία του παλαιστινιακού κράτους (Λωρίδα της Γάζας και Δυτική Όχθη) με πρωτεύουσά του την Ανατολική Ιερουσαλήμ, δίπλα στο Ισραήλ. Επιστροφή των Παλαιστινίων σύμφωνα με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ.
5.2. Άμεση απελευθέρωση από το Ισραήλ όλων των Λιβανέζων και Παλαιστίνιων πολιτικών κρατουμένων καθώς και των Παλαιστίνιων υπουργών και βουλευτών.
5.3. Αποκατάσταση της εδαφικής ακεραιότητας της Συρίας και του Λιβάνου, με την αποχώρηση του ισραηλινού στρατού απ' όλα τα κατεχόμενα εδάφη.
5.4. Τασσόμαστε ενάντια στη στρατιωτική συμφωνία με το Ισραήλ, καθώς και με τις προτάσεις για συγκρότηση «άξονα» μαζί του, που ακούγονται μάλιστα όταν συνεχίζεται το καθεστώς της κατοχής, οι αποκλεισμοί περιοχών, ο αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας, οι εν ψυχρώ δολοφονίες άμαχου πληθυσμού, γυναικών και παιδιών, οι δολοφονίες λαϊκών αγωνιστών, το διαχωριστικό τείχος, η όξυνση του προβλήματος των προσφύγων, η επέκταση των εποικισμών στη Δυτική όχθη και στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, η καταπίεση και οι διώξεις κατά των Αράβων που ζούνε στο Ισραήλ, οι πολεμικές απειλές σε βάρος του Ιράν.
5.5. Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα του κάθε λαού να επιλέγει ο ίδιος το δρόμο ανάπτυξης της χώρας του και τασσόμαστε ενάντια στους νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που ετοιμάζονται κατά της Συρίας και του Ιράν, με οποιοδήποτε πρόσχημα.
Θα αγωνιστούμε ώστε:
- Να εμποδιστεί κάθε εμπλοκή της Ελλάδας σε έναν πιθανό ιμπεριαλιστικό πόλεμο κατά του Ιράν και της Συρίας.
- Να μην τηρηθεί οποιαδήποτε «συμβατική υποχρέωση» που άμεσα ή έμμεσα εμπλέκει τη χώρα.
- Να μη χρησιμοποιηθεί η βάση της Σούδας. Να κλείσει τώρα!
- Να επιστρέψουν όλα τα ελληνικά στρατεύματα που βρίσκονται εκτός συνόρων.
- Να ακυρωθούν τα στρατιωτικά γυμνάσια κι όλες οι συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου