Παιδιά 14, 15 και 17 χρόνων - το πολύ - φώναζαν με πάθος χτες το πρωί στην πλατεία της Ελευσίνας «Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά». Εδειχναν να ταυτίζονται τόσο με τον αγώνα των απεργών χαλυβουργών, ώστε να θέλουν πεισματικά να νικήσουν. Το θέαμα ήταν τόσο συγκλονιστικό, που κανένας δεν μπορούσε να μείνει αδιάφορος, να μην κοντοσταθεί να κοιτάξει τους μαθητές, να μην τους χειροκροτήσει όταν άκουγε τα συνθήματά τους, να μην πιάσει κουβέντα μαζί τους για να διαπιστώσει τελικά: Στην εργατούπολη αυτή δεν είναι καθόλου περίεργο που οι μαθητές βλέπουν στους χαλυβουργούς τους δικούς τους γονείς.
Η Νίνα είναι μαθήτρια Β' Λυκείου στο 1ο ΕΠΑΛ Ελευσίνας. Μίλησε στον «Ρ» όπως μιλάει με τους συμμαθητές της: «Ηρθαν φοιτητές στο σχολείο μας και έτσι μάθαμε τι γίνεται στη "Χαλυβουργία". Γιατί από τα ΜΜΕ δεν περιμένουμε τίποτε άλλο από παραπληροφόρηση. Ξεσηκωθήκαμε. Εχουμε και έναν συμμαθητή μας που ο πατέρας του δουλεύει εκεί. Μας ήρθαν όλα στο μυαλό. Από την Παιδεία, που δεν έχουμε τίποτα - ούτε βιβλία - και το μόνο που μας μαθαίνουν είναι να είμαστε με σκυμμένο κεφάλι, μέχρι τους γονείς μας που δεν έχουν λεφτά και μας στέλνουν στα φροντιστήρια για να μάθουμε πέντε γράμματα κι αυτά με το ζόρι. Δεν τους περισσεύουν, το βλέπουμε. Και θέλουν να δίνουν στους εργαζόμενους 500 ευρώ. Πώς θα ζήσουν; Πώς θα ζήσει ο εργαζόμενος στη "Χαλυβουργία" με τρία παιδιά; Να απολύσουν κάποιον με τρία παιδιά; Τι θα κάνει αυτός ο άνθρωπος; Και άμα είσαι πάνω από 50 χρόνων δεν βρίσκεις πουθενά δουλειά...
Η μάνα μου κλαίει, πώς θα τα βγάλουμε πέρα. Δουλεύει σε ένα σπίτι και είναι μόνη της, χωρισμένη. Αλλά κι αυτή η οικογένεια που δουλεύει τους κόβουν τους μισθούς και η μάνα μου αναγκάζεται να κόβει από τη μόρφωση του παιδιού της. Και ο κύριος Μάνεσης έχει το σπίτι του ζεστό, τα παιδιά του σε καλά σχολεία... Εμένα η μάνα μου μπορεί αύριο να μην έχει να με ταΐσει!».
Εκείνη τη στιγμή παρεμβαίνει στην κουβέντα ο Νίκος, συμμαθητής της: «Κι αυτά γίνονται. Ακούσαμε για τα παιδιά που είναι υποσιτισμένα και λιποθυμάνε στα σχολεία. Το ακούσαμε και για ένα σχολείο εδώ, στην Ελευσίνα, και κοιταζόμασταν ποιος από μας είναι στην ίδια θέση...».
Συνεχίζει η Νίνα: «Οι γονείς στεναχωριούνται, δεν θέλουν να καταλάβουμε ότι δεν έχουν. Μας δίνουν με μαύρη ψυχή ένα χαρτζιλίκι να πάμε για καφέ. Ξέρεις κάτι; Του χρόνου θα πάω Γ' Λυκείου, θα πρέπει να δουλεύω για να δώσω πανελλήνιες, θα πρέπει να δουλεύω για να σπουδάσω. Ομως είναι το όνειρό μου να σπουδάσω και δε θα μου το στερήσει κανείς! Γιατί ο κύριος Μάνεσης και ο κάθε κύριος νομίζουν ότι τα λεφτά είναι δικά τους. Δεν είναι δικά τους, είναι του λαού. Και είναι ψέματα ότι έχουμε "εθνική κρίση". Αν είχαμε εθνική κρίση δε θα τα έπαιρναν από τους εργαζόμενους, θα τα έπαιρναν από τους βιομήχανους...».
Επειτα, μιλάμε με τον Γιάννη, μαθητή της Γ' Λυκείου στο 1ο ΕΠΑΛ Ελευσίνας και γιο χαλυβουργού: «Δυσκολευόμαστε, έχουν σφίξει τα πράγματα, το χαρτζιλίκι έχει κοπεί, οι βόλτες έχουν κοπεί, αλλά παρ' όλα αυτά προσπαθούμε. Υπάρχει ενίσχυση από όσους μπορούν, μας είχαν φέρει και τρόφιμα. Ο πατέρας μου δεν έχει απολυθεί ακόμα, δεν ξέρουμε αύριο. Οι περισσότεροι συμμαθητές μου με υποστηρίζουν όπως μπορούν. Κι εγώ προσπαθώ να τους πείσω να πηγαίνουμε στις πορείες, να υποστηρίζουμε τους εργαζόμενους όσο μπορούμε. Πάνω - κάτω όλοι στην ίδια μοίρα βρισκόμαστε και προσπαθούμε να το πολεμήσουμε. Δε νομίζω να υπάρχει παιδί στο σχολείο που να μην έχει περάσει τις δυσκολίες που περνάμε όλοι. Μερικοί καθηγητές μας υποστήριζαν. Αλλά οι περισσότεροι, μαζί με τον λυκειάρχη, προσπαθούσαν να μας πείσουν να μην έρθουμε εδώ σήμερα. Μας έλεγαν πως δεν είναι πράγματα αυτά, τι θα κάνετε, επανάσταση; Μας απειλούσαν ότι θα βάλουν απουσίες, ενώ αν ήταν κάποιο άλλο συμβάν, από τη στιγμή που λείπουν ολόκληρες τάξεις, δε μετράνε οι απουσίες. Εμείς αναγκαστικά θα δεχτούμε τις απουσίες.
Από ηθικό πάμε καλά. Δυστυχώς έχουμε φτάσει σε τέτοιο σημείο, που αν δεν είχαμε και ηθικό δε θα υπήρχε σπίτι... Εχω δυο ακόμα αδέλφια. Ο ένας σπουδάζει κάτι που κάνει ακόμα πιο δύσκολη την κατάσταση, αλλά κι αυτός όποτε έχει δουλειά δουλεύει, και ο άλλος είναι 8 χρόνων».
ΠΗΓΗ-WWW.RIZOSPASTIS.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου