Συγκεντρώσεις «αγανακτισμένων» σε πολλές πόλεις της χώρας.Ρεπορτάζ από τον Ριζοσπάστη.

Eurokinissi

Για 5η μέρα προχτές Κυριακή, συνεχίστηκαν οι συγκεντρώσεις σε πολλές πόλεις της χώρας ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης από αυτοπροσδιοριζόμενους ως «αγανακτισμένοι πολίτες». Προχτές, οι συγκεντρώσεις έγιναν στο πλαίσιο πανευρωπαϊκού καλέσματος. Ετσι, σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Βόλο, Ηγουμενίτσα, Ρόδο, Κρήτη, Καλάβρυτα, συγκεντρώθηκε αρκετός κόσμος από το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ. Η κινητοποίηση της Κυριακής ήταν πανευρωπαϊκή και χιλιάδες πολίτες συγκεντρώθηκαν στις πρωτεύουσες 26 χωρών (Ισπανία, Ουγγαρία, Ιταλία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Μ. Βρετανία κ.ά.). Να σημειώσουμε ότι οι συγκεντρώσεις διοργανώνονται μέσω του Facebook. Οι συγκεντρώσεις συνεχίστηκαν και χτες για 6η μέρα σε πολλές πόλεις της χώρας.

Προχτές, στο Σύνταγμα, που έγινε και η πιο μαζική τέτοια συγκέντρωση απ' όλες τις άλλες μέρες, ο κόσμος άρχισε να συγκεντρώνεται μετά τις 6.30 το απόγευμα και μέχρι το βράδυ η πλατεία, καθώς και γύρω δρόμοι είχαν γεμίσει.

Από τις προηγούμενες μέρες έχουν στηθεί αρκετές σκηνές μέσα στις οποίες μένουν τη νύχτα. Μπροστά στη Βουλή, οι οργανωτές είχαν αναρτήσει γράμματα που σχημάτιζαν τη λέξη «φτώχεια». Το πανό που γράφει «ουστ!» αναρτήθηκε και προχτές από κάποια «Κίνηση». Υπήρχαν πικέτες που έγραφαν «δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε». Πολύ πιο πίσω, στα κάγκελα της πλατείας, ένα πανό έγραφε «άρση ασυλίας, παύση μνημονίου, αλλαγή Συντάγματος, παράνομο χρέος, δημοψήφισμα». Μπροστά στη Βουλή, ο κόσμος φώναζε τα γνωστά συνθήματα «πάρτε το μνημόνιο και φύγετε από δω» και «Κλέφτες - κλέφτες». Νέοι, πολλοί μεσήλικες, ζευγάρια με τα παιδιά τους, ακόμα και ηλικιωμένοι, στέκονταν, περπατούσαν, μιλούσαν μεταξύ τους. «Ερχομαι εδώ με το παιδί, μου αρέσει γιατί είναι έξω από κόμματα και δεν υπάρχει βία», έλεγαν κάποιοι. «Μα βία δεν είναι η φτώχεια, βία δεν είναι να δουλεύεις τόσες ώρες και να μην σου φτάνουν τα λεφτά;», απαντούσαν κάποιοι άλλοι...

Σε συζητήσεις ανάμεσα σε κόσμο κυριαρχούσε το θέμα για «ειρηνική εξέγερση, ειρηνική επανάσταση». Αλλο ένα θέμα που κυριαρχούσε είναι οι ευθύνες των βουλευτών. «Για την κατάσταση που υπάρχει φταίνε και οι 300 βουλευτές», έλεγαν κάποιοι συγκεντρωμένοι. Αλλοι έλεγαν: «Πρέπει να τους σύρουμε στα δικαστήρια». Αλλοι μιλούσαν για «μια ωραία κινητοποίηση, μια πολύ ωραία πρωτοβουλία που δεν πρέπει να μείνει μόνο ως πρωτοβουλία, να πάει παρακάτω», χωρίς όμως να ακούγονται συγκεκριμένες προτάσεις. Σε άλλο χώρο της συγκέντρωσης μια παρέα νέων έλεγε: «Πρέπει να τα σπάσουμε και να τα κάψουμε όλα, μόνο αυτό τους αξίζει». Σε μια άλλη παρέα κάποιοι έλεγαν: «Δε θέλουμε κάποια κομματική ταυτότητα. Δε θέλουμε να είμαστε κάτω από το πανό κανενός κόμματος, κανενός συνδικαλιστικού φορέα. Είδαμε και αυτοί πώς τα κάνανε».

Το ξέσπασμα που συνεχίζεται εδώ και μέρες δείχνει την έντονη δυσαρέσκεια και την οργή των συγκεντρωμένων απέναντι στην κατάσταση που αντιμετωπίζουν. Ενα ξέσπασμα, που δεν έχει ενιαίες προσεγγίσεις, πολύ περισσότερο δε συνειδητοποιεί τον πραγματικό αντίπαλο, τα μονοπώλια, την εξουσία τους και ότι αυτούς υπηρετεί η πολιτική που τους κάνει τη ζωή κόλαση και τα κόμματα που την εφαρμόζουν. Και που μόνο με ριζικές αλλαγές μπορεί πραγματικά να υπάρξει διέξοδος στα προβλήματα των εργατικών λαϊκών οικογενειών. Δεν έχει θιχτεί, μέχρι τώρα, η πραγματική αιτία της τραγικής κατάστασης που αντιμετωπίζει ο λαός, που είναι το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα, οι μεγαλοεπιχειρηματίες, η πολιτική των αστικών κομμάτων, η καπιταλιστική οικονομική κρίση και οι αιτίες της.

Στην πλατεία διεξάγονταν συνελεύσεις, ψηφοφορίες και τοποθετήσεις για διάφορα θέματα. Υπάρχουν ομάδες που μπορεί κάποιος αν θέλει να δηλώσει στη Γραμματεία ότι θέλει να συμμετέχει, όπως ομάδες καθαρισμού, περιφρούρησης, επικοινωνίας, προεργασίας για διάφορα θέματα κ.ά. Οπως σημειώνεται μάλιστα στο ψήφισμα της «λαϊκής συνέλευσης»: «Εδώ θα διαμορφώσουμε όλα τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας. Να φύγουν αυτοί που μας οδήγησαν εδώ». Ομως και εδώ δεν ακούγεται τίποτα για την πραγματική αιτία της τραγικής κατάστασης που αντιμετωπίζει ο λαός, που είναι το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα, οι μεγαλοεπιχειρηματίες, η πολιτική των αστικών κομμάτων, η καπιταλιστική οικονομική κρίση. Πολύ περισσότερο, τι πρέπει να έρθει όταν φύγουν αυτοί που μας έφεραν εδώ με το μνημόνιο. Δηλαδή, μια άλλη κυβέρνηση με άθικτη την ιδιοκτησία και την εξουσία των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Στη Θεσσαλονίκη, οι «Αγανακτισμένοι» έχουν ήδη προχωρήσει στη σύσταση θεματικών ομάδων, αλλά και ομάδων εργασίας. Οι κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν και τις επόμενες μέρες.

Πηγή:www.rizospastis.gr