Ο εκλεκτός των ιμπεριαλιστών στην Ουκρανία, ο ηγέτης της «πορτοκαλί επανάστασης» Βίκτορ Γιούστσενκο, στις προεδρικές εκλογές της περασμένης Κυριακής, έφυγε τουλάχιστον προς το παρόν από την κεντρική πολιτική σκηνή. Το χαμηλό ποσοστό (5,45%) που πήρε ήταν και μια απάντηση στην απροκάλυπτη φιλοαμερικάνικη στάση και την προσπάθεια να εντάξει τη χώρα στο ΝΑΤΟ. Επανειλημμένα ο ουκρανικός λαός με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών έχει δηλώσει την αντίθεσή του σε αυτή την επιδίωξη.
Ωστόσο, ο Γιούστσενκο - που θα παραδώσει την προεδρία μετά την ανάδειξη του διαδόχου του στο β' γύρο των εκλογών στις 7 Φλεβάρη - επέλεξε να είναι εξαιρετικά συμβολική και συνάμα προκλητική η τελευταία του πολιτική πράξη. Τι έκανε; Ανακήρυξε «Ηρωα της Ουκρανίας» τον επικεφαλής της εθνικιστικής οργάνωσης «ΟΟΥΝ», Στεπάν Μπαντέρα, δηλαδή τον αντικομμουνιστή και συνεργάτη των ναζί που με την οργάνωσή του έδρασε εναντίον του Κόκκινου Στρατού και του λαού του στην Ουκρανία από το 1941 και εναντίον της ΕΣΣΔ συνολικά μέχρι και το 1959!Η πράξη αυτή είναι φυσικά μόνο το «κερασάκι» της πλούσιας καριέρας του Γιούστσενκο, στη διάρκεια της οποίας η Ουκρανία συνάμα με την αντεργατική πολιτική γνώρισε ένα «κρεσέντο» αναβίωσης του εθνικισμού και του φασισμού, του ξαναγραψίματος της Ιστορίας, της συκοφάντησης ότι για το λιμό της δεκαετίας του '30 ευθύνονταν οι μπολσεβίκοι, της προσπάθειας εξίσωσης φασισμού - κομμουνισμού με την άκρατη «σταλινολογία». Αλλά, όπως αποδεικνύεται, οι εργαζόμενοι δεν «τσίμπησαν».
Πηγή:Κυριακάτικος Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου