Αντιρατσιστικό Αριστείον Μαντέλα
Εβενος. Ξύλο μαύρο, συμπαγές, βαρύ και λεπτής υφής. Εξελληνισμένο το όνομά του από το αιγυπτιακό hbny. Συνήθως του γένους διόσπυρος, αλλά το όνομα έβενος το φέρουν κι άλλα είδη μαύρου ξύλου. Η αρχαιότερη αναφορά του στον Ηρόδοτο. Οι ιδιότητές του απαντώνται και στα «Μετεωρολογικά» του Αριστοτέλη (384b,17). Στα μεσαιωνικά χρόνια κατά τον Κριαρά έχει αποκτήσει ήδη τη σημασία του στιλπνού μαύρου. Στη λογοτεχνία το επίθετο εβένινος κόσμησε τα ωραία στιλπνά μαλλιά... Στις τεχνολογικά εξελιγμένες μέρες μας οι νεότεροι το συναντούν και στα πολυμερή, αφού ένα εξ αυτών βουλκανιζαρισμένο μαύρο, γυαλιστερό και σκληρό πολυμερές υλικό, βαφτίστηκε εβονίτης...
Οχι, δεν μ' έπιασε, σύντροφοι, κάποια εγκυκλοπαιδική λαγνεία.
Είναι που η ομορφιά, η συνέχεια της δύναμης και της ευκαμψίας της γλώσσας εδώ και χιλιάδες χρόνια, είναι εκείνο το ανεκτίμητο ορυχείο του καιρού. Εκεί μπορεί κανείς να κατεβεί, ποτέ άφοβα είν' η αλήθεια, και να βρει τις λέξεις και τις έννοιες να εκφραστεί, να περάσει ιδέες στο χαρτί, στον υπολογιστή, στο νου των άλλων με διαβατήριο σφραγισμένο από τον οργανωμένο σε λόγο πολιτισμό.
Πέρασε στην αθανασία ο Μαντέλα. Ο άνθρωπος, ο πολιτικός, ο αγωνιστής, ο ήρωας της ανθρωπότητας, ο μεγάλος που απελευθέρωσε τον μαύρο άνθρωπο από τη δικτατορία των λευκών. Είτε τον γνωρίζει κανείς είτε τον αγνοεί, ειδικά στην εποχή μας που η Ιστορία σβήνεται και ξαναγράφεται σα σφαχτάρι στο γόνατο των προσωρινώς δυνατών κι επικυρίαρχων, ο Νέλσον Μαντέλα, ο Μαντίμπα όπως τον αποκαλούσαν τα λαϊκά στρώματα, πολέμησε την αποικιοκρατία, το ρατσισμό, την πείνα και τη φτώχεια, πέρασε το ένα τρίτο σχεδόν της ζωής του στις φυλακές αρνούμενος να υπογράψει «δήλωση» μετανοίας κατά της βίας γενικώς και ιδεολογικώς απροσδιορίστως, κράτησε όπλο αλλά όχι μίσος. Νίκησε. Οριστικά και αμετάκλητα το ρατσισμό. Τον κατατρόπωσε και θα τον συμβολίζει στον αιώνα τον άπαντα. Οσοι ρατσιστές και φασίστες κι αν προκύψουν κι αν εμφανιστούν, κι αν ψηφιστούν, κι αν βρεθούν στον κοινωνικοπολιτικό αφρό ως επιπλέοντα περιττώματα της ζώσας ιστορίας.
Ο Μαντέλα είναι έβενος. Οχι ήταν. Είναι! Προσέδωσε πέρα από το χρώμα και το συμβολισμό, την υπόσταση του εβένου στην Αφρική, μετατρέποντας το συμβολισμό μαύρος=έβενος, της λευκής ποιητικής της αποικιοκρατίας σε πράξη κι αποτέλεσμα. Συμπαγής ως έβενος. Στιλπνός στην ιδεολογική θωράκιση τόσο ώστε να μην αντέχει να καθρεφτιστεί στην εβένινη αντοχή του το μαύρο του ρατσισμού. Πολύτιμος ως κόσμημα του γένους των ανθρώπων μετά από την «επεξεργασία» των διωγμών, των φυλακίσεων, των εξοριών, των ανθρώπινων πόνων και παθών, αλλά αμετακίνητα μαύρος λαμπερός ως έβενος που απαντάται στα πλήκτρα του πιάνου, στα βιολιά, στα αρχαία αγάλματα, εκεί που δε χωράει φυλετικός διαχωρισμός και μίσος.
Ο έβενος είναι ξύλο - πέτρα, που δεν επιπλέει. Πάει στα βάθη, εκεί που άρχισε η ζωή. Μαντέλα. Η απάντηση στους φελλούς του ρατσισμού. Μήπως λοιπόν, λέω μήπως, ο ανακηρυχθείς επίτιμος διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, τώρα, εδώ, (που επωάζονται τα χρυσά αβγά με άθλια αντιρατσιστικά νομοσχέδια και οι σκοτεινοί ιδεολογικοί φόνοι εκπαιδεύουν μάζες νέων στην αποκτήνωση), πρέπει να δώσει το όνομά του στο ελληνικό αντιρατσιστικό βραβείο κι ένα αντίστοιχο ετήσιο συμπόσιο φοιτητών των νομικών σχολών της χώρας μας; Αντιρατσιστικό Αριστείον Μαντέλα. Ακαδημαϊκή εβενουργία η πρότασή μου, απάντηση στο μίσος των ημερών...
Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
Πηγή : Κυριακάτικος Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου