Αν το eurogroup υιοθετεί προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί πόσο ...φιλολαϊκές είναι αυτές.

ΣΥΡΙΖΑ: Ταύτιση με τμήματα του κεφαλαίου για άλλο μείγμα διαχείρησης της κρίσης !

Εξόφθαλμη είναι πλέον η συνταύτιση του ΣΥΡΙΖΑ με τμήματα του κεφαλαίου που ζητούν ένα άλλο μείγμα διαχείρισης της κρίσης, «αίτημα» που αντανακλάται και στην κόντρα χωρών της ευρωζώνης κυρίως με το ΔΝΤ γύρω από ένα ακόμα «κούρεμα» του χρέους της Ελλάδας. Απ' τη σκοπιά αυτή, με non paper, εγκαλεί την κυβέρνηση για «στρατηγική υποτέλειας στη γερμανική δεξιά» που κατά την άποψή του έχει «αποτύχει παταγωδώς».

Δεν μπορεί ωστόσο να κρύψει τις ανομολόγητες σκοπιμότητες της πίεσης που ασκεί για αναδιάρθρωση του χρέους, όταν ομολογεί ότι οποιαδήποτε άλλη λύση «θα αφήνει το χρέος μη βιώσιμο (...) και θα καθιστά οξύτερο το πρόβλημα χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας».

Μάλιστα επικαλείται το πρώτο κούρεμα - και πρώτο καίριο πλήγμα στα δικαιώματα του λαού - σαν επιβεβαίωση των θέσεών του, ακόμα και το γεγονός ότι «στο τελευταίο Eurogroup έπεσαν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης ιδέες που έχουμε ήδη προτείνει»... Αν το eurogroup υιοθετεί προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί πόσο ...φιλολαϊκές είναι αυτές.

Μη μπορώντας να αποφύγει τις αντιφάσεις, αφενός κομπάζει ότι επιβεβαιώθηκε η πρόβλεψή του πως τα «μνημόνια δεν θα επιτύχουν τους στόχους τους», αφετέρου παραδέχεται: «Ο πραγματικός στόχος είναι η επιβολή μέτρων που πετσοκόβουν μισθούς και συντάξεις, διαλύουν τις εργασιακές σχέσεις, κατεδαφίζουν το κοινωνικό κράτος, ξεπουλάνε τη δημόσια περιουσία και καταστρέφουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, για να βελτιωθούν οι όροι κερδοφορίας των μεγαλοκεφαλαιοκρατών». Φυσικά και δεν αποτολμά καμία απάντηση στο πως ο ίδιος, αν κληθεί να διαχειριστεί την εξουσία των μεγαλοκεφαλαιοκρατών, θα ικανοποιήσει την ανάγκη τους για κέρδη και ανταγωνιστικότητα που προϋποθέτει «μνημόνια».

Τοποθετώντας την πραγματικότητα με το κεφάλι στα πατώματα διατείνεται ότι για την καπιταλιστική κρίση ευθύνεται οτιδήποτε άλλο εκτός απ' τον καπιταλισμό π.χ. «η αρχιτεκτονική της ευρωζώνης» και «χρόνιες παθογένειες και αιτίες της κρίσης, όπως, για παράδειγμα, στο πολιτικό σύστημα, τη διοίκηση, το φορολογικό σύστημα, παντού». Επαίρεται ότι καλλιεργεί «ιδιαίτερες σχέσεις με τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου», μ' αυτές δηλαδή που έχουν εξαπολύσει ίδια βάρβαρη επίθεση σε βάρος των λαών τους, εφαρμόζοντας τη στρατηγική της ΕΕ υπέρ των μονοπωλίων.

Επιμένει δε, να απαιτεί τη λαϊκή «εντολή και συνέργεια» για να εφαρμόσει μια πολιτική απ' την οποία ο λαός θα έχει βέβαιη χασούρα, προστιθέμενη σ' αυτήν που έχει ήδη υποστεί. Ενδεικτικά, ως συστατικά στοιχεία αυτής της πολιτικής προβάλλει τη «διαπραγμάτευση για τη διευθέτηση του χρέους στο πλαίσιο μιας ευρωπαϊκής συμφωνίας». Ο καθένας βέβαια αντιλαμβάνεται ότι τη συναίνεση των δανειστών σε ένα κούρεμα όσων έχουν λαμβάνειν, ο λαός θα την πληρώσει βαριά. Επιπρόσθετα θα πληρώσει και το τμήμα του χρέους που ο ΣΥΡΙΖΑ αναγνωρίζει φορτώνοντάς το στην πλάτη των λαϊκών στρωμάτων.

Ακόμα προβάλλει την παραγωγική ανασυγκρότηση «σε παραδοσιακούς και νέους κλάδους και τομείς της οικονομίας». Πρόκειται για εξαγγελία γενναίων ενισχύσεων του κεφαλαίου για επενδύσεις πάνω σε έρημη από εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα γη.

Και, τέλος, τη «δημοσιονομική εξισορρόπηση, ώστε να μηδενιστεί το πρωτογενές έλλειμμα», καλλιεργώντας αυταπάτες ότι αυτό μπορεί τάχα να γίνει «με τρόπο που θα αντιμετωπίζει τις κατεπείγουσες κοινωνικές ανάγκες, θα αναδιανέμει δίκαια τον πλούτο». Θα πρέπει βεβαίως, κάποια στιγμή να εξηγήσει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πώς ακριβώς θα τετραγωνίσει τον κύκλο. Η δημοσιονομική εξισορρόπηση στον καπιταλισμό μ' ένα τρόπο γίνεται, τον σφαγιασμό μισθών, συντάξεων, δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα.

Πηγή : 902.gr