Ημερομηνία δημοσίευσης: 03/07/2011-www.avgi.gr
Επικίνδυνη στροφή κάνει ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρήστος Παπουτσής με την ενημέρωση που έκανε την Πέμπτη στη Βουλή, την οποία είχαν ζητήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και ο Αντώνης Σαμαράς για όσα συνέβησαν το ματωμένο διήμερο 28 και 29 Ιουνίου. Καμία απάντηση δεν δόθηκε για το αιματοκύλισμα και τον χημικό πόλεμο που έστειλε τουλάχιστον 600 πολίτες σε νοσοκομεία και στο ιατρείο πρώτων βοηθειών στην πλατεία Συντάγματος, μετά την καταστροφή του από τα ΜΑΤ μεταφέρθηκε μέσα στο Μετρό. Καμία απολύτως αναφορά στους πολίτες που εδάρησαν ανηλεώς όπου συναντούσαν αστυνομικό, ακόμα και εκεί που δεν υπήρχε ο απαραίτητος πετροπόλεμος για να δικαιολογηθεί το "μπέρδεμα".
Στο Μετρό δεν έπεσαν χημικά, όσοι έμειναν εκεί ήταν από δική τους θέληση και ο καπνός αυτός που σκέπαζε την περιοχή γύρω από το Σύνταγμα δεν ήταν από τα χημικά, αλλά από τα καπνογόνα που πετούσαν οι νεαροί ταραξίες και εμπόδιζαν το αστυνομικό έργο, σύμφωνα με τον ίδιο, ενώ, όπως έγινε γνωστό χθες, για να υπάρχει και η ανάλογη δημοκρατική χροιά θα ερευνηθούν όσα "μεμονωμένα περιστατικά" καταγγελθούν.
Τα αμέτρητα ντοκουμέντα που έχουν κυκλοφορήσει δεν αρκούν για την πολιτική και φυσική ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. Το κυνηγητό των μαύρων καβαλάρηδων της Δέλτα σε ειρηνικούς διαδηλωτές και μη στα στενά πίσω από τη Βουλή και οι κρότου - λάμψης στον Μπαϊρακτάρη θεωρούνται δικαιολογημένες αστυνομικές πρακτικές ή, ακόμα χειρότερα, είναι συμβατά με την ανάγκη εκδημοκρατισμού της ΕΛ.ΑΣ. για την οποία είχε μιλήσει ένα μόλις μήνα πριν, μετά τον σοβαρότατο τραυματισμό του Γ. Καυκά;
Άλλωστε, όπως πια συνηθίζεται, ένα βίντεο ή ένα περισταστικό κάθε φορά έχει την τύχη να ερευνηθεί και κάποιες φορές να ανακοινωθούν κάποια αποτελέσματα, όπως μια διαθεσιμότητα. Έτσι και αυτή τη φορά ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη διέταξε τον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. να ερευνήσει τα όσα καταγράφει το βίντεο της σύλληψης του Σήφη Καυκαλά με ακροδεξιούς κουκουλοφόρους συνδικαλιστές της ΕΘΕΛ, πρωταγωνιστές μάλιστα της έναρξης των επεισοδίων της 28ης Ιουνίου, όπως αποκαλύφθηκε στη συνέχεια, να βρίσκουν προστασία στο δεξί φυλάκιο της Βουλής με τον λοστό (!) ακόμα στο χέρι και κάπως έτσι φαίνεται πως θεωρεί πως "έδιωξε" τις παρακρατικές σκιές και απέδειξε τον δημοκρατικό και σοσιαλιστικό προσανατολισμό της κυβέρνησης και του υπουργείου. Τα υπόλοιπα περιστατικά, πολλά από τα οποία προβλήθηκαν μέσω διαδικτύου και μέσω των ΜΜΕ, προφανώς δεν τα είδαν.
Σύνδρομο Κερατέας και το διαζύγιο της ΕΛ.ΑΣ. από την κοινωνία
Πόσο μάλλον όταν στην ομιλία του στη Βουλή, όπου τον είχαν καλέσει για εξηγήσεις, αναγνώρισε στοιχεία αντάρτικου πόλεως χαρακτηρίζοντας την Κερατέα "πρόβα".
Πρόβα για ποιους όμως; Οι πρώτοι που μίλησαν για σύνδρομο της Κερατέας ήταν οι ίδιοι οι αστυνομικοί, ειδικά μετά τον σοβαρότατο τραυματισμό του Γ. Καυκά από την απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης της 11ης Μαΐου. Το σύνδρομο της Κερατέας αφορούσε τους ίδιους τους αστυνομικούς, που επί μήνες εκτελούσαν υπηρεσία με συνεχείς συγκρούσεις με τους κατοίκους της Κερατέας και, σε συνδυασμό με τη χρησιμοποίησή τους σε κάθε διαμαρτυρία που επιφέρουν τα μέτρα του Μνημονίου τους τελευταίους 20 μήνες, επέτρεψαν μια περαιτέρω "ριζοσπαστικοποίηση" ομάδων όπως τα ΜΑΤ και αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ.
Μιλάμε για περαιτέρω "ριζοσπαστικοποίηση", καθώς, όπως επισημαίνει ήδη από το 1978 ο D. Robinson, εγκληματολόγος από το Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, σε έρευνά του σχετικά με την πολιτική τοποθέτηση και ιδεολογία των αστυνομικών, ότι ο σχηματισμός των σύγχρονων οργανώσεων αστυνομίας περιλαμβάνει μια περίπλοκη διαδικασία “απο-ριζοσπαστικοποίησης”, όπως την ονομάζει, που ουσιαστικά απομακρύνει τον αστυνομικό από την ταξική του καταγωγή. Η αίσθηση ότι δεν ανήκει στην εργατική τάξη πια, από την οποία τις περισσότερες φορές προέρχεται ο αστυνομικός, αλλά είναι πλέον το χέρι του νόμου και της εξουσίας, δικαιολογεί την ορμή με την οποία μπορεί να στρέφεται κατά διαδηλωτών που έχουν αιτήματα τα οποία αφορούν ακόμα και τους ίδιους ή τις οικογένειές τους, π.χ. εκπαιδευτικά συλλαλητήρια.1
Από την άλλη, ο ηθικός και πολιτικός συντηρητισμός που μπορεί να χαρακτηρίζει τις τάξεις των αστυνομικών προκύπτει από τον βασικό συμβολικό ρόλο της αστυνομίας, που δεν είναι άλλος από τη διασφάλιση της καθεστηκυίας τάξης χρησιμοποιώντας τις αρμοδιότητες που ο νόμος της δίνει.
Μια καθεστηκυία τάξη που στην προκειμένη περίπτωση, όπως φαίνεται, καλύπτει πίσω από "παραπετάσματα καπνογόνου" την ωμή αστυνομική βία και διευκολύνει, αγνοώντας τις εκατοντάδες μαρτυρίες πολιτών που στηρίζονται ακόμα και από οπτικοακουστικό υλικό, μια ριζοσπαστικοποίηση της ΕΛ.ΑΣ. που μπορεί να πάρει το χαρακτήρα "διαζυγίου" με την κοινωνία, εάν αυτό δεν έχει ήδη συνετελεστεί. Έχει άραγε αναλογιστεί ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη ποιες θα είναι οι συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης;
Χρήστος Φωτόπουλος: Συγγνώμη στους πολίτες που δεν επιτελέσαμε το έργο μας
Η εξέλιξη αυτή, όπως φαίνεται, τρομάζει τους συνδικαλιστές αστυνομικούς, που ενώ μετά τα γεγονότα του Δεκέμβρη και αφού για μήνες μιλούσαν για καταδίκη της βίας από όπου και αν προέρχεται σε ανακοινώσεις και ημερίδες, εδω και μήνες στρέφει τα βέλη της στην πολιτική ηγεσία του Σώματος ζητώντας να μην χρησιμοποιούνται ως μηχανισμός καταστολής κοινωνικών αγώνων ή σαν απάντηση σε αδιέξοδα των πολιτικών της κυβέρνησης.
Σχετικά δε με τα γεγονότα του τελευταίου διημέρου που ξεσήκωσαν θύελλα αντιδράσεων, ο πρόεδρος της ΠΟΑΣΥ Χρήστος Φωτόπουλος σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές του εμφανίσεις ζήτησε συγνώμη από τους πολίτες γιατί άλλος έπρεπε να είναι ο ρόλος τους και σε ερώτηση που δέχθηκε στον Real FM για το αν υπήρξε πολιτική εντολή απάντησε: «Δεν μπορώ να δεχθώ ότι κάθε απλός αστυνομικός λειτουργεί αυτοβούλως. Τότε είμαστε άτακτο σώμα».
Οι ομοσπονδίες δε των αστυνομικών (ΠΟΑΣΥ και ΠΟΑΞΙΑ) ζητούν τη διενέργεια ανεξάρτητης έρευνας για τα γεγονότα και σύσταση διακομματικής επιτροπής για την αστυνομία, τα οποία, όπως φαίνεται, δεν συμμερίζεται η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.
1. Πηγές: 1. Νewburn, T and Reiner, R. (2007) Policing and the Police in Maguire, M. Morgan, R. and Reiner, R. (Ed.) The Oxford Handbook of Criminology. Oxford: Oxford University Press
Πηγή:www.avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου