Για μας είναι αυτονόητο ότι πρέπει να είμαστε μαζί σας και ανάμεσά σας σ' αυτό τον πολύ δύσκολο αγώνα που έχετε μπροστά σας, σ' αυτή τη μεγάλη περιπέτεια. Θεωρήσαμε υποχρέωσή μας να έχουμε όπως και εσείς μία άμεση αντίδραση, δεν πρόκειται -όπως και πολλά άλλα πράγματα- να το αφήσουμε έτσι, να το δούμε μοιρολατρικά.
Καταλαβαίνω ότι αυτή τη στιγμή αυτό που σας ενδιαφέρει είναι ποια είναι η θέση του ΚΚΕ ή μπορεί να γίνει. Εγώ θα σας πω τη θέση μας, αλλά δεν αρκεί να έχεις μια θέση. Γιατί κοιτάξτε να δείτε θέσεις και λύσεις υπάρχουν, σε εισαγωγικά και έξω από εισαγωγικά.
Εμείς, καταρχήν, ξεκινάμε από μία αφετηρία, η οποία συνδέει τα δικαιώματα των εργαζομένων με τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας. Εξίσου μας ενδιαφέρουν και τα δυο.
Και οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν μόνιμη και σταθερή δουλειά και να μην κλείσει μια σημαντική παραγωγική μονάδα, που ανεξάρτητα πως λειτούργησε ως τώρα, έχει τη δυνατότητα να προσφέρει πολλά σ' αυτό τον τόπο, βέβαια κάτω από ορισμένες βασικές προϋποθέσεις και μέσα σε συγκεκριμένες συνθήκες.Η θέση που έχουμε εμείς είναι μία θέση που προϋποθέτει ότι υπάρχει αλλαγή επιλογής από την πλευρά της κυβέρνησης. Να σας το ξεκαθαρίσω, εμείς εδώ και πάρα πολλά χρόνια λέμε: Έχουμε στην Ελλάδα επιχειρήσεις, χώρους, παραγωγικής δραστηριότητας, κατασκευής, επισκευής πλοίων, έχουμε αυτό που λέμε ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία. Βεβαίως αυτή είναι διασπασμένη σε διάφορες μονάδες, οι οποίες σήμερα είναι ιδιωτικές. Αυτό που εμείς προτείνουμε είναι να υπάρχει ένας ενιαίος όμιλος των επιχειρήσεων, καμία να μην κλείσει. Αυτός ο ενιαίος όμιλος πρέπει να ανήκει στο δημόσιο, αλλά δεν αρκεί αυτό. Γιατί μπορεί να ανήκει στο δημόσιο, που δεν πρόκειται να το κάνουν, διότι μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχ και με όλα όσα έχουν ακολουθήσει, λίγο - πολύ η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει ότι ό,τι έχει απομείνει στο δημόσιο πρέπει να το παραχωρήσει στους ιδιώτες. Εν πάση περιπτώσει εμείς αδιαφορούμε για το ποια είναι η γραμμή πλεύσης της κυβέρνησης. Γιατί αν πούμε ότι αυτή είναι η γραμμή πλεύσης της κυβέρνησης, τότε πρέπει να συμφωνήσουμε στο κλείσιμο των ναυπηγείων.
Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό, διότι αυτός ο παραγωγικός όμιλος, ο δημόσιος όπως λέμε εμείς, ταυτόχρονα πρέπει να έχει να κατασκευάζει και να επισκευάζει πλοία. Τί να τον κάνεις έναν όμιλο που δεν έχει δουλειά;
Και εμείς όταν λέμε κατασκευή εννοούμε και πλοία που έχουν σχέση με την άμυνα, αλλά και πλοία που έχουν σχέση με την ναυσιπλοΐα. Επίσης αυτή η βιομηχανία, αυτός ο κλάδος μπορεί να στηρίξει την ανάπτυξη και άλλων κλάδων βιομηχανίας, μετάλλου. Είναι αν θέλετε η ναυαρχίδα της βαριάς βιομηχανίας, της βιομηχανίας μέσων παραγωγής.
Άρα λοιπόν πως θα πάρεις δουλειές; Σήμερα αυτοί που κατασκευάζουν πλοία, είτε πλοία εμπορικά, είτε επιβατηγά, είτε κατασκευάζουν φρεγάτες και άλλα είναι ιδιωτικές εταιρείες, μονοπώλια, ακόμα και όταν πρόκειται κρατικές παραγγελίες. Είναι μετοχικές εταιρείες. Που βρίσκονται στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη. Υπάρχει και ένας άλλος παράγοντας που πρέπει να πάρετε υπόψη ότι υπάρχει απόφαση της ΕΕ, η οποία λέει: Ότι δεν πρέπει να υπάρχει βιομηχανία κατασκευής πλοίων που έχουν σχέση με την άμυνα, σε εθνική βάση, αλλά πρέπει να υπάρχει ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία και η έδρα αυτής της βιομηχανίας πρέπει να είναι στη Γερμανία, στην Ολλανδία, ίσως και σε μία τρίτη χώρα.
Υπάρχει η οικονομική κρίση, το χρέος και τα ελλείμματα υπάρχουν, δεν τα δημιούργησε ο ελληνικός λαός. Και όταν γίνονται συμφωνίες για να μας δώσουν διάφορα πακέτα και διάφορα καινούργια δάνεια δεν είναι για να εξαγοράσουν τα ναυπηγεία, δεν είναι για να φτιάξουν τις φρεγάτες. Είναι δάνεια που δίνονται για να πληρωθούν οι πιστωτές. Πιστωτές και οφειλέτες είναι το ίδιο πράγμα: Μονοπώλια εκεί, κράτος των μονοπωλίων εδώ. Δεν πρέπει θα πληρώσει ο λαός τα σπασμένα της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Έχουμε ένα ατού σήμερα στα χέρια μας, η Ελλάδα είναι χώρα με παράδοση στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία. Για μας η πρόταση που έχουμε για τη λαϊκή εξουσία - λαϊκή οικονομία, υπολογίζουμε πάρα πολύ σ' αυτή τη βιομηχανία. Και σαν Κόμμα είμαστε αντίθετοι με τον καπιταλισμό, αλλά δεν θέλουμε να κλείνουν επιχειρήσεις, γιατί οι επιχειρήσεις όταν κλείνουν δεν ξαναγίνονται.
Είσαστε στην κόψη του ξυραφιού. Οποιαδήποτε λύση και να σας πουν οι απολύσεις θα είναι μαζικές. Και επιπλέον ότι: Οι ιδιοκτήτες των ναυπηγείων παίζουν και στην πλάτη σας, αυτό να το ξέρετε. Παζαρεύουν. Εδώ παίζονται πάρα πολλά παιχνίδια. Η δική μας θέση είναι: Ενιαίος κλάδος, παραγγελίες από το κράτος, καμία απόλυση και από κει και πέρα να κόψει το λαιμό της η κυβέρνηση και η εκάστοτε κυβέρνηση. Γιατί πρέπει να είσαι με την κυβέρνηση και με την ΕΕ ή πρέπει να είσαι με το λαό. Και τα δύο δεν συμβιβάζονται. Αν σας πουν ότι υπάρχει λύση που συμβιβάζει και τα δυο, σας λένε ψέματα.
Δεν θα κάνω ιστορική αναδρομή, αλλά ο καθένας το βράδυ στο μαξιλάρι του ας σκεφθεί τι έγινε από τότε που ο Ανδρεάδης έφτιαξε τούτα τα ναυπηγεία, τα αγόρασε μετά η κυβέρνηση και πως τα αγόρασε, όταν μετά πουλήθηκαν στον Περατικό, όταν μετά πουλήθηκαν στο σημερινό τον κ. Ταβουλάρη. Αυτά όλα σας φάνηκαν σαν προσωρινές λύσεις, σαν λύση. Όλες αυτές τις αγοραπωλησίες που έγιναν τις είχαν ανάγκη να τις κάνουν όχι για να μην κλείσει το ναυπηγείο, αλλά για να βγει κέρδος. Σήμερα τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα, θα συγκεντρωθεί η αμυντική βιομηχανία σε ορισμένες χώρες της Ευρώπης. Εμείς θέλουμε να έχουμε ελληνική αμυντική βιομηχανία.
Να είσαστε ενωμένοι και να μην σας παρασύρουν σε πλάνες υποσχέσεις. Οι επιλογές είναι δραματικά αρνητικά για τα ναυπηγεία. Θα εξαρτηθεί λοιπόν από τον μαχητικό αγώνα και από το ότι στη συνείδησή σας πρέπει να κάνετε ένα βήμα μπροστά και αυτό θα είναι επίσης ένας ουσιαστικός παράγοντας πίεσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου