Ας γυρίσουμε τρεις μήνες πίσω. Στην περιβόητη συνέντευξή του στη ΔΕΘ, ο πρωθυπουργός Παπανδρέου διαβεβαίωνε κατηγορηματικά, ότι το Μνημόνιο τελειώνει το 2013. Την ίδια περίοδο, ο υπουργός Οικονομικών Παπακωνσταντίνου, στις πλείστες όσες εμφανίσεις του (πάντοτε χωρίς αντίπαλο στο πάνελ), εξηγούσε πως η σφοδρότητα της μνημονιακής πολιτικής επιβλήθηκε εξαιτίας του σύντομου χρόνου αποπληρωμής από τους πιστωτές. Αν ο χρόνος ήταν μεγαλύτερος –έλεγε– δεν θα παίρνονταν τα λεγόμενα «οριζόντια μέτρα» (κόψιμο μισθών και συντάξεων, αύξηση έμμεσης φορολογίας), διότι η προσαρμογή θα γινόταν σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Και «ξαφνικά», οι υπουργοί της Ευρωζώνης αποφάσισαν να περιλάβουν στην απόφασή τους για το δανειακό αλυσόδεμα της Ιρλανδίας τη δυνατότητα να συμπεριληφθεί και η Ελλάδα στη νέα ρύθμιση. Αν αυτό γίνει, τότε η αποπληρωμή των δανείων από την τρόικα, ύψους 110 δισ. ευρώ, θα γίνει το 2021.
Αν μη τι άλλο, αυτό αποτελεί ομολογία αποτυχίας της πολιτικής του Μνημόνιου, το οποίο προεξοφλεί πως τα δάνεια μπορούν κάλλιστα να αποπληρωθούν το 2015. Κοντολογίς, όλος αυτός ο καταιγισμός αριθμών στους πίνακες που συνοδεύουν το Μνημόνιο είναι μια σκέτη μπούρδα. Εμείς το λέγαμε από την αρχή, τώρα το παραδέχονται και οι ίδιοι οι συγγραφείς του Μνημόνιου, αλλοδαποί και Ελληνες. Παραδέχονται, επίσης, εμμέσως πλην σαφώς, ότι ο πρωθυπουργός έλεγε ψέματα όταν έλεγε «Μνημόνιο τέλος το 2013». Αφού το πρόγραμμα αποπληρωμής δεν βγαίνει, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εκπονηθεί ένα νέο πρόγραμμα αποπληρωμής, ένα νέο Μνημόνιο.
Το προβλέπει, άλλωστε, η συμφωνία, η οποία στηρίζεται σ’ έναν ακόμη γαλλογερμανικό συμβιβασμό. Η Γερμανία υποχώρησε στην πρόταση για αυτόματη αναδιάρθρωση χρεών (δέχτηκε την πρόταση της Γαλλίας αυτό να γίνεται κατά περίπτωση, με βάση τα κριτήρια του ΔΝΤ), πέρασε όμως την πρότασή της να περιλαμβάνουν όλα τα ομόλογα που θα εκδίδονται στην ευρωζώνη μετά το 2013 «ρήτρες συλλογικής δράσης», δηλαδή ρήτρες που θα προβλέπουν ότι με απόφαση της πλειοψηφίας των δανειστών μπορεί να υπάρξει αναδιάρθρωση του χρέους.
Σ’ αυτό το τελευταίο βρίσκεται το κλειδί για την ανάγνωση της καταρχήν απόφασης για την επιμήκυνση της αποπληρωμής του ελληνικού χρέους προς την τρόικα. Οι πιστωτές παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους για όλη την περίοδο της αποπληρωμής. Τα ήδη τοκογλυφικά επιτόκια θα γίνουν ακόμα πιο τογογλυφικά, διότι θα ενσωματώνουν και τον «κίνδυνο» μελλοντικής αναδιάρθρωσης του χρέους. Ηδη έγινε στην περίπτωση της Ιρλανδίας, που με σπρεντ πολύ κάτω από τα ελληνικά, εξαναγκάστηκε σε δανεισμό με ψηλότερο επιτόκιο. Έτσι, αν οι δανειστές συμφωνήσουν στο μέλλον σε «κούρεμα» των ομολόγων, θα έχουν ήδη πάρει τα λεφτά τους, μέσω των σημαντικά ψηλότερων επιτοκίων. Αυτό αποδεικνύει πως εκείνο που τους ενδιαφέρει τελικά είναι η δυνατότητα του χρηματιστικού κεφάλαιου ν’ ασκεί τοκογλυφική πολιτική και να εισπράττει τους τόκους. Τις οικονομίες των εξαρτημένων χωρών τις έχουν ήδη προγράψει.
Το προπαγανδιστικό επιτελείο της κυβέρνησης, με συντονιστή τον γκεμπελίσκο Παπακωνσταντίνου, έβαλε ήδη μπροστά την εκστρατεία εγκλωβισμού του ελληνικού λαού στο νέο «αναπότρεπτο». Τα παπαγαλάκια πρώτα ξέσπασαν σε ουρανομήκεις ζητωκραυγές για τη μεγάλη επιτυχία, για την ανάσα που παίρνουμε, για την επιβράβευση των προσπαθειών μας. Υστερα, βγήκε ο ίδιος ο Παπακωνσταντίνου στο Mega, για να… βάλει τα πράγματα στη θέση τους: είναι μόνο μια καταρχήν απόφαση («δεν πάρθηκε απόφαση προχθές, αλλά δρομολογήθηκε η διαδικασία»), θα χρειαστεί να περάσει και από την έγκριση των κοινοβουλίων των χωρών που μας δάνεισαν («πρέπει, δηλαδή, ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών να πάρει την έγκριση από το Κοινοβούλιό του, που σημαίνει ότι πρέπει να επιχειρηματολογήσει γιατί το κάνει»), γι’ αυτό δεν πρέπει να επαναπαυθούμε, ούτε να χαλαρώσουμε.
Δημιουργήθηκε ήδη το καινούργιο πεδίο εικονικής μάχης: πρέπει οπωσδήποτε να πάρουμε την παράταση και για να την πάρουμε πρέπει να διαπραγματευθούμε με τους εταίρους μας, οι οποίοι πρέπει να πείσουν τα κοινοβούλιά τους ότι πρέπει να μας δώσουν την παράταση. Και πώς θα πείσουν οι υπουργοί τα «δύσπιστα» κοινοβούλια; Με την υπογραφή ενός νέου Μνημόνιου, που θα πείθει ότι δεν πρόκειται να το ρίξουμε στο σορολόπ. Βεβαίως, τώρα βρισκόμαστε στη φάση «το Μνημόνιο τελειώνει το 2013» και μετά θα έχουμε μεν επιτήρηση, όμως δεν θα έρχονται κάθε τρίμηνο να μας ελέγχουν. Πρέπει να είναι εξαιρετικά αφελής κάποιος για να πιστέψει αυτές τις διαβεβαιώσεις του Παπακωνσταντίνου. Ειδικά αυτουνού. Αυτός δεν ήταν που τέσσερις μέρες πριν την υπογραφή του Μνημόνιου διαβεβαίωνε ότι δεν πρόκειται να υπάρξει κανένα νέο μέτρο; ‘Η εντελώς βλάκας ή απατεώνας θα είναι όποιος πιστέψει τις σημερινές διαβεβαιώσεις.
Τα πράγματα πλέον είναι πεντακάθαρα. Η βαρβαρότητα δεν έχει τέλος. Το ελληνικό κράτος είναι ήδη χρεοκοπημένο, έρμαιο στα χέρια των τοκογλύφων του διε- θνούς χρηματιστικού κεφάλαιου. Η κυβέρνηση φροντίζει να αλυσοδέσει τον ελληνικό λαό, προκειμένου οι τοκογλύφοι να εισπράττουν τους τόκους. Και η ελληνική κεφαλαιοκρατία, πέρα από τη δική της τοκογλυφία, εισπράττει σαν δώρο εργάτες πάμφθηνους και υποταγμένους.
Πηγή:http://eksegersi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου