Ημερομηνία Έκδοσης: Ιανουάριος 28, 2010
Έχει ξεκινήσει σε Ευρωπαϊκό επίπεδο η συζήτηση για διαμόρφωση της διάδοχης κατάστασης της Αναθεωρημένης Στρατηγικής της Λισσαβόνας (ΑΣΑ), η οποία λήγει το 2010. Ως ΑΚΕΛ, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της κυβέρνησης για απόψεις αλλά και επειδή μελετούμε έγκαιρα τα μεγάλα Ευρωπαϊκά ζητήματα έχουμε διαμορφώσει και προτείνουμε, τις παρακάτω θέσεις και προτάσεις.
Α. Τα αποτελέσματα από την εφαρμογή της Στρατηγικής της Λισσαβόνας.
Κεντρικός στόχος της Αναθεωρημένης Στρατηγικής της Λισσαβόνας 2005-10 (ΑΣΑ) ήταν να καταστεί η ΕΕ η πιο ανταγωνιστική οικονομία του κόσμου μέχρι το 2010. Ο εύηχος αυτός στόχος υλοποιείται δυστυχώς μέσω της απελευθέρωσης και ανοίγματος των αγορών στις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Την αντικατάσταση της εργασίας από την αβέβαιη απασχολησιμότητα, την αύξηση του ορίου αφυπηρέτησης κ.α.
Οι κοινωνικοί δείκτες χειροτερεύουν δραματικά, ενώ οι τιμές σε βασικά προϊόντα αυξάνονται. Η πραγματική σύγκλιση δεν επιτεύχθηκε αφού υπάρχουν διαφορετικές οικονομίες με διαφορετική κοινωνική διάρθρωση. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι οι άνεργοι στην ΕΕ έφτασαν στο 20% ανάμεσα στη νεολαία, στο 9% και 10% στους άντρες και γυναίκες, αντίστοιχα. Συνολικά οι άνεργοι στην ΕΕ ανέρχονται στους 21.794 εκ.
Τα άτομα που κινδύνευαν από τη φτώχεια το 2007 υπολογίζονται σε 79 εκατομμύρια και 16% του ευρωπαϊκού πληθυσμού.
Η μισθολογική μεταχείριση των γυναικών είναι 16% χαμηλότερη κατά μέσο όρο.
Τα ποσοστά απασχόλησης είναι πολύ χαμηλότερα από τους έτσι και αλλιώς μη φιλόδοξους στόχους, δηλαδή συνολικά 65.9%, ενώ στις γυναίκες 59.1% (η Κύπρος υπερέχει από όλα τα κράτη στη γυναικεία απασχόληση, με 62.9%).
Β. Δημοκρατικότερη διαδικασία.Είναι η θέση μας ότιμε βάση και την ίδια την Συνθήκη της ΕΕ τα κράτη νομιμοποιούνται και οφείλουν, με βάση και τις τοπικές τους ιδιαιτερότητες, να καθορίζουν τις προτεραιότητες τους. Επομένως, τα κράτη τα οποία γνωρίζουν καλύτερα τις κοινωνικές ανάγκες του τόπου τους και τις ιστορικές τους παραδόσεις θα πρέπει να έχουν τον πρώτο καθοριστικό ρόλο.
Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο η Συνθήκη προβλέπει να ορίζονται οι γενικοί προσανατολισμοί, και ότι τα εθνικά μέτρα δεν συγκρούονται με αυτούς τους προσανατολισμούς.
Εμείς επιθυμούμε η έμφαση και η βαρύτητα να βρίσκεται σε εθνικό επίπεδο. Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο θα πρέπει να παραμείνει ένας γενικός συντονισμός που δεν θα αφορά τα ακριβή μέτρα που λαμβάνουν οι ξεχωριστές κυβερνήσεις. Αυτή είναι μια σημαντική διαφοροποίηση από τον δογματισμό που επικρατεί δυστυχώς, να ορίζονται τα πάντα σχεδόν, και μάλιστα με ενιαίο τρόπο, σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Είναι ζήτημα δημοκρατίας αλλά και διαλεκτικής αντίληψης που λαμβάνει υπόψη ιστορικές διαφοροποιήσεις και διαφορετικά μεγέθη από κράτος σε κράτος, να υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία πολιτικών και οικονομικών κινήσεων.
Ταυτόχρονα, θα πρέπει να υπάρξει αναπροσανατολισμός των Ευρωπαϊκών προτεραιοτήτων. Μια μετάβαση από τον δογματισμό του Συμφώνου Σταθερότητας που δεν επιτρέπει την έμφαση που θα θέλαμε στην σταθερή κοινωνική παρέμβαση, σε κοινωνικές προτεραιότητες που έχουν στο επίκεντρο τους την μείωση του χάσματος μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Την δίκαιη και ορθολογική ανάπτυξη όχι με επίκεντρο τα μεγάλα συμφέροντα αλλά την κοινωνικά προσανατολισμένη δημόσια επένδυση και τις μικρές επιχειρήσεις κάτω των δέκα υπαλλήλων[1]. Την κατοχύρωση σε Πανευρωπαϊκό επίπεδο του δικαιώματος του συνδικαλίζεσθαι, της προστασίας των συλλογικών συμβάσεων και τη δημιουργία προϋποθέσεων για την εφαρμογή τους στην πράξη.
Προτάσεις: «Για να γίνει η Ευρώπη φάρος κοινωνικής, οικονομικής και περιβαλλοντικής προόδου στον υπόλοιπο κόσμο»
1. Να εισαχθούν κριτήρια και στόχοι πολιτικής κοινωνικών πτυχών και αλληλεγγύης όπως:
ØΑντίπαλος μας η φτώχεια. Στρατηγική για μείωση και σταδιακή εξάλειψη της φτώχειας αντίστοιχη με εκείνη που στοχεύει σε πλεονασματικούς προϋπολογισμούς στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης[2]. Να πραγματοποιούνται βραχυπρόθεσμα και ενδιάμεσα προγράμματα καταπολέμησης της φτώχειας. Καλή ευκαιρία έναρξης αυτής της Στρατηγικήςείναι το 2010, το οποίο ορίστηκε σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, ως έτος καταπολέμησης της φτώχειας. Να συμπεριληφθεί επίσης ως δαπάνη στον νέο προϋπολογισμό της ΕΕ 2014-2020.
Ø Εργασία για όλους. Στρατηγική με στόχο τον περιορισμό της ανεργίας με δημιουργία νέων ποιοτικών θέσεων εργασίας μέσω κρατικών αναπτυξιακών προϋπολογισμών. Κίνητρα επιβράβευσης εταιριών που συμμορφώνονται στις συλλογικές συμβάσεις και αυστηρά αντικίνητρα σε όσες επιχειρήσεις κάνουν το αντίθετο. Ορισμός πραγματικών μετρήσιμων κριτηρίων και έλεγχος υλοποίησης των στόχων.
Ø Εργασία με Δικαιώματα. Υποχρέωση συμμόρφωσης στην ρυθμισμένη εργασία μέσω τήρησης των συλλογικών συμβάσεων και του δικαιώματος του συνδικαλίζεσθαι (κοινωνικής ασφάλισης σε όλες τις υφιστάμενες μορφές εργασίας).
Ø Καταναλωτές με προστασία από την αισχροκέρδια. Επαναφορά σε Πανευρωπαϊκό επίπεδο, του δικαιώματος των κρατών μελών για έλεγχο των τιμών των βασικών καταναλωτικώνπροϊόντων από το κράτος για να αντιμετωπιστεί η ακρίβεια και η αισχροκέρδεια.
Ø Η Παιδεία ως Επένδυση. Θεσμοθέτηση πολιτικής με έμφαση στην ποιοτική δημόσια δωρεάν παιδεία σε όλες τις βαθμίδες ως επένδυσης για το μέλλον.
Ø Υγεία για όλους. Κατοχύρωση της πρόσβασης σε δημόσια δωρεάν υγεία.
Ø Ευαισθησία για τη στέγαση. Δημιουργία δημόσιων σχεδίων οικονομικών κινήτρων από τα κράτη για φτηνότερη στέγαση και εξάλειψη των αστέγων. Δημιουργία Ευρωπαϊκού Ταμείου Προγραμμάτων Στέγασης.
Ø Άρση Κοινωνικών και γεωγραφικών ανισοτήτων. Μετατροπή των διαρθρωτικών ενισχύσεων και ταμείων σε κεντρικά εργαλεία στήριξης και των πολύ μικρών και μικρών επιχειρήσεων. Μετατροπή τους σε μέσο στήριξης δημοτικών, κοινοτικών πρωτοβουλιών σε περιφερειακό επίπεδο. Ενσωμάτωση κοινωνικών κριτηρίων στα διαρθρωτικά ταμεία.
2. Δημόσιο Συμφέρον και όχι ανεξέλεγκτη αγορά. Λήψη μέτρων ρύθμισης των συγχωνεύσεων επιχειρήσεων και των μετεγκαταστάσεων των πολυεθνικών με βάση το δημόσιο συμφέρον, ώστε να μην προκαλείται κοινωνική κρίση από τις πράξεις τους.
3. Για την παραγωγική οικονομία. Σε αντίθεση με πολιτικές που δίνουν μονομερή έμφαση στην απελευθέρωση των αγορών εισηγούμαστεστήριξη των παραγωγικών τομέων, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, της μικρής και της οικογενειακής γεωργίας και της κοινωνικής οικονομίας ως σημαντικής για τη δημιουργία απασχόλησης και πλούτου.
4. Ανθρώπινη εργασία. Μείωση του ωραρίου εργασίας χωρίς μείωση της αμοιβής των εργαζομένων. Με αυτό τον τρόπο θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, ενώ θα αυξηθεί και η παραγωγικότητα.
5. Φιλοπεριβαλλοντική Ενέργεια. Αύξηση των δημόσιων επενδύσεων στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Πρόγραμμα Μαζικοποίησης από τα νοικοκυριά της χρήσης Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Η δημόσια αυτή επένδυση εκτός από τον κοινωνικό της ρόλο θα οδηγήσει στη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης
6. Ενάντια στις Κλιματικές Αλλαγές. Ενσωμάτωση αυστηρών περιβαλλοντικών κανόνων στη βιομηχανική πολιτική, και σταδιακή μετατροπή της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει» σε απαγόρευση της βιομηχανικής και άλλης ρύπανσης.
Όλες τις πιο πάνω προτάσεις τις έχουμε καταθέσει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια και στο Γραφείο Προγραμματισμού της Κυπριακής Δημοκρατίας, με σκοπό να συμβάλουμε ουσιαστικά στο διάλογο για την διάδοχη κατάσταση της Αναθεωρημένης Στρατηγικής της Λισσαβόνας. Στόχος είναι η αλλαγή στις πολιτικές προτεραιότητες της Ευρώπης έτσι ώστε αυτή να καταστεί φάρος κοινωνικής, οικονομικής και περιβαλλοντικής προόδου για τους λαούς της και τον υπόλοιπο κόσμο.
[1] Στην ΕΕ συμβαίνει και το εξής: στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις ανήκουν και εκείνες που εργοδοτούν 200 υπαλλήλους. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Πρόκειται για τεράστιες επιχειρήσεις. Ιδιαίτερα εάν κρίνουμε με τα μεγέθη της Κύπρου. Γι’ αυτό η πρόταση μας αφορά τις πολύ μικρές επιχειρήσεις που εργοδοτούν μέχρι 10 άτομα και έχουν ετήσιο κέρδος μέχρι 1εκ.
[2]Στατιστικά, φτώχεια νοείται το ποσοστό των συνανθρώπων μας με εισόδημα κάτω του 60% του Ευρωπαϊκού μέσου όρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου